-Wejdź, wejdź proszę, mam do Ciebie kilka spraw.-powiedział Dumbledore, kiwając zapraszająco ręką w stronę krzesła.
Usiadłam z pytającym spojrzeniem.
-Widzisz, w nadchodzących dniach będziemy mieli trochę zamieszania, no i pasowałoby się co do kilku spraw upewnić -zajrzał w jakieś papiery.
Nadal czekałam nierozumiejąc wezwania.
Spojrzał ponad okularami i powiedział
-Nie mam zastrzeżeń co do twoich dokumentów, ale jak pewnie wiesz, nieczęste są przypadki przeniesienia ucznia do przed-ostatniej klasy. Jest to trudne, zarówno dla nauczycieli, jak dla ucznia...dla uczennicy zwłaszcza....
-Wybrałaś specjalizacje...- kontynuował po chwili patrzenia w papiery - ...masz zezwolenia.... ..badania...
..opinię....- nie doczekawszy się odpowiedzi spytał wprost...
- Masz przyjaciół? Dobrze się tu czujesz?
Zaskoczył mnie tym pytaniem, uśmiechnęłam się niepewnie i skinęłam mówiąc-Tak, dziękuję panie dyrektorze. ("Panie"dyrektorze phi!
)Skinął głową z zadowoleniem po czym kontynuował.
-Masz dobre wyniki i oprócz ostatniego "wydarzenia" żadnych wpadek- znaczące spojrzenie.
-Nadal nie powiedział pan konkretnie po co chciał ze mną rozmawiać.- spytałam woląc jasne sytuacje
-Oczywiście moja droga. A więc jak wiesz, trochę się tu będzie działo niedługo, więc chciałem się upewnić czy jest coś co powinienem, Ja i inni nauczyciele wiedzieć.
-A mianowicie?
-Mianowicie czy masz jakieś ukryte zdolności lub "Wyjątkowość", która w nadchodzących dniach mogłaby zagrozić Tobie lub innym....a o której nie wspomniano w papierach.
Nooo to mamy zagrywkę w stylu "Wiem, że Ty wiesz, że Ja wiem..." a takiego...
....-Naprawdę nie wiem, co miałabym przed panem ukrywać? -mina niewinnego dziewczęcia- W końcu zna nas pan lepiej, niż my sami siebie...
*Ja też tak umiem.*
-Mam nadzieję...moja droga...- spojrzenie zawieszony głos-... i wybacz mi te podchody...
*Coś mi tu nie gra...*
...myślę że wiesz iż to dla waszego dobra i bezpieczeństwa.
-Oczywiście panie dyrektorze.
Mierzyliśmy sie dobrotliwymi spojrzeniami...przez moment zdawało mi się, że przez jego oczy, przebiegł cień smutku......
-Więc mogę już wrócić na zajęcia? - przerwałam tę przedłużającą się groźnie, chwilę.
-Oczywiście moja droga...dziękuje.- ciepły uśmiech...
...Ból...
...i znów ten błysk smutku...
*No to pięknie.* Pomyślałam, tuż po zamknięciu się za moimi plecami, przejścia do gabinetu dyrektorskiego. *Jeszcze trochę i się pokapuje, a wtedy...
*Keyl!!! Wiem że gdzieś tu jesteś!!! Mamy coś do pogadania. Pokaż się!*
Nic,żadnego ruchu, tylko cichy korytarz i kamienna posadzka odbijająca echem moje kroki. *Keyl !!!! Do cholery!!!!*
*1234....ale on mnie czasem wkurza!!*
Pozdrawiam czytających
