[ Powrót ]
Sunday, February 08, 2009, 22:00
Rozdział pierwszy - "Tajemnice"
15.11.1987
- Opowiedz mi o Hogwarcie – powiedziała mała, na oko siedmioletnia dziewczynka o czarnych, sterczących na wszystkie strony włosach sięgających jej do ramion i dużych, zielonych oczach które błyszczały znad okularów.
- Przecież słyszałaś o nim już tyle razy – westchnął Remus jednocześnie się uśmiechając i zaczął opowieść rozmarzonym głosem: - Hogwart do ogromny zamek o grubych murach i wysokich wieżyczkach. Jest tam wiele tajemnych przejść, schodów płatających figle mieszkańcom zamku i mówiących obrazów, które chętnie pokażą drogę każdemu uczniowi. Na korytarzach stoją zbroje, a w powietrzu unoszą się duchy. W Zakazanym Lesie żyje wiele pięknych zwierząt. Jednorożce, centaury... – w tym momencie przerwał i dodał poważniejszym tonem, nagle zmieniając temat: - Jutro będę musiał wyjechać. Zostaniesz na kilka dni u pani Weasley, w porządku?
- Ale fajnie! – Sara uśmiechnęła się promiennie.- Ron powiedział, że następnym razem będziemy mogli polatać sobie na miotełkach i obiecał, że pokaże mi swoją kolekcję kart!
- Cieszę się – odpowiedział Remus. – Teraz kładź się spać, a ja cię spakuję.
Zgasił światło i cicho wyszedł z pokoju. Poszedł do salonu i usiadł w fotelu przy kominku. Minęło już sześć lat od śmierci Lily i Jamesa. Sześć lat, w czasie których opiekował się Sarą. Nie żałował tego. Sara była naprawdę sympatyczną dziewczynką. Jeszcze przez kilka tygodni po śmierci rodziców zachowywała się nieswojo, ale była wtedy jeszcze bardzo mała i szybko przyzwyczaiła się do nowej sytuacji. Często siadali razem i przeglądali album ze zdjęciami ze szkolnych lat jej rodziców, a Remus opowiadał jej o nich, o ich psikusach, o Hogwarcie i nauczycielach, a ona słuchała uśmiechając się. Czasem tylko widział smutek w jej oczach. Wiedział, że tęskni za rodzicami, chociaż prawie ich nie pamięta. Jednak mimo wszystko była szczęśliwa. Wszystkich członków Zakonu Feniksa owinęła sobie wokół palca. Remus wiedząc, że przebywanie tylko z dorosłymi nie robi dobrze dziewczynce zabierał ją często do Weasley’ów. Dość szybko zaprzyjaźniła się z Ronem, a i bliźniacy ją lubili. Przy pierwszym spotkaniu Neville wyglądał na nieco speszonego, ale po jakimś czasie stał się o wiele bardziej otwarty i wesoły. Jednak za każdym razem, gdy widział bawiącą i uśmiechającą się Sarę wiedział, że kogoś obok niej brakuje. Kogoś, kto powinien razem z nią śmiać się i bawić, a w tym samym momencie prawdopodobnie siedzi gdzieś sam, nie wiedząc nawet, że jest czarodziejem. Niemniej jednak trzymał się poleceń Dumbledore’a i wśród wielu opowieści nie wspominał Sarze nigdy o jej bracie bliźniaku, jak też o Syriuszu Blacku, chociaż to robił raczej z własnej woli. Po tym, co zrobił, chciał na zawsze wymazać go z pamięci.
Następnego dnia rano razem z Sarą dostali się przez sieć Fiuu do domu Weasley’ów. Kiedy wyszli z kominka w salonie pani Weasley rzuciła zmartwione spojrzenie na Remusa, który wyglądał na zmęczonego i chorego, i uściskała Sarę.
- Dzień dobry, pani Weasley – powiedziała grzecznie dziewczynka.
- Dzień dobry, kochaniutka. Cały czas powtarzam, że jesteś za chuda. Musisz więcej jeść – powiedziała Molly. - A teraz pożegnaj się z Remusem i leć na górę. Ron czeka na ciebie w swoim pokoju.
- Do zobaczenia, Lunio – uśmiechnęła się i wtuliła w Remusa.
- Do zobaczenia i trzymaj się.
Dziewczynka jeszcze raz mocno go uścisnęła i pobiegła chodami w górę.
- Uważaj jak... – zaczął Remus, ale nie dokończył, bo Sara zachwiała się i o mało co nie spadła ze schodów, jednak w ostatniej chwili chwyciła się barierki, pomachała Remusowi i pobiegła dalej.
- I po co tu się martwić Sama – Wiesz – Kim – powiedział Remus wzdychając. – Ona kiedyś sama się zabije spadając ze schodów, miotły, czy hipogryfa.
- Nie martw się, nic jej się nie stanie. Daję sobie radę z Billem, Charlim, Percy’m Fredem, Georgem, Ronem i Ginny, z nią też sobie poradzę. Przecież wiesz, że jest da mnie jak córka.
- Dziękuję ci za to, Molly.
- To przecież dla mnie przyjemność. Jest bardzo sympatyczna. I Ron bardzo ją lubi. Poza Sarą nie ma innych przyjaciół. Gdyby tak jeszcze Harry...
- Musimy się trzymać poleceń Dumbledore’a. Uwierz mi, też wolałbym, aby Harry był z nami.
- Jestem ciekawa, jak Harry i Sara zareagują, gdy dowiedzą się, że są bliźniakami. Chyba zamierzacie powiedzieć im to jakoś wcześniej. Nie byłoby dobrze, gdyby dowiedzieli się dopiero w Hogwarcie.
- Dumbledore chce im powiedzieć dopiero w wakacje przed pierwszym rokiem. Jestem pewien, że będzie to da nich szok. No i możemy się spodziewać niemałej awantury.
- Tak, na pewno. Ale do tego jeszcze trochę czasu. Zostaniesz na obiedzie?
- Nie, Molly. Wrócę już do domu. Muszę się przygotować., sama wiesz.
Odpowiedziała mu smutnym uśmiechem.
- Do widzenia, Molly.
- Do zobaczenia i uważaj na siebie. Pamiętaj że Sara może zostać u nas ile tyko chcesz.
- Dzięki - powiedział i zniknął w kominku.
Kiedy piętnaście minut później Molly poszła na górę do pokoju syna niosąc talerz z ciasteczkami, Ron z Sarą siedzieli na podłodze pochyleni nad ilustrowaną książką dla dzieci o Quidditchu z zafascynowaniem obserwując poruszające się na obrazkach postacie śmigające na miotłach.
- Mamo, mamo, możemy iść polatać? – zapytał Ron patrząc na swoją matkę błagalnie.
- No nie wiem, a jako co się wam stanie...
- Ale mamo, będziemy uważać.
- Właśnie, pani Weasley – wtrąciła się Sara . – My tylko sobie grzecznie polatamy przy domu. Przecież pani wie, że nie możemy się wysoko unieść.
- Prosimy – zawołali oboje.
- No już dobrze. Tylko ubierzcie się ciepło.
Oboje szybko pobiegli po kurtki i dziecinne miotełki i wybiegli na dwór. Po kilku minutach dołączyli do nich Fred, George i Ginny. Gdy tak ścigali się na miotłach wśród jesiennych liści, Molly pomyślała, za kilka lat drużyna Quidditcha Gryffindoru będzie miała o wiele większe szanse na zwycięstwo, niż jeszcze nigdy wcześniej.
Kiedy wieczorem Sara, Ron, Fred, Gregore i Ginny siedzieli przy kominku przykryci grubymi kocami, pijąc gorące kakao, Ron nagle powiedział:
- Chciałbym jechać już do Hogwartu.
- Ja też – odpowiedziała rozmarzonym głosem Sara. – Byłam tam już dwa razy – dodała z dumą. – Byłam w chatce Hagrida i widziałam zamek, i Zakazany Las.
- Bill mówił, że tam jest super – mruknął rozmarzonym głosem Ron.
- Tak, te wszystkie stworzenia – powiedział Fred.
- Akromantule – dodał George.
- Jadowite pająki...
- Ogromne gryfy...
- Przerażające węże...
- Tylko czekają, aby zjeść małe, piegowate, rudowłose dziewczynki....
- Przestańcie! – zawołała Ginny płaczliwym głosem. – Mamo!
Pani Weasley weszła do salonu i przytuliła płaczącą Ginny.
- No już, do łóżek. Jutro będziecie mieli cały dzień na zabawę.
- Ale mamo! – zawołali chórem.
- Bez dyskusji. Sareczko, będziesz spała w pokoju Ginny. Pościeliłam ci już tam łóżko. No, zmykajcie.
Cała piątka poszła z zawiedzionymi minami na górę. Kiedy Sara i Ginny leżały już w swoich łóżkach, a pani Weasley zgasiła światło, Sara odezwała się do jeszcze trochę nadąsanej Ginny:
- Hej, nie martw się. W Hogwarcie nie ma żadnych strasznych stworzeń. Są za to piękne jednorożce, i centaury, i w ogóle.
- Naprawdę?
- Jasne. Zobaczysz, będzie super.
Ginny chciała coś odpowiedzieć, ale zanim cokolwiek powiedziała, usnęła.
28.06.1991
W sobotni ranek Remus, Moody, Sara i rodzina Weasley’ów siedzieli przy stole w Norze jedząc śniadanie.
- No, to w tym roku nasza Sara i Ron idą do Hogwartu, czyż nie? – zapytał Moody.
- Tak, proszę pana – odpowiedziała grzecznie Sareczka tonem, który nie wskazywał w żaden sposób na to, że wczoraj razem z Ronem i Ginny napoili jakiegoś kota z pobliskiej wioski eliksirem, który sprawił, że kot zaczął skakać jak żaba jednocześnie szczekając i przybierając różowy odcień i tylko dzięki szybkiej inicjatywie pana Weasley’a mugole nie spostrzegli tej dziwnej anomalii.
- W takim wypadku nie zdziwiłbym się, gdyby nauczyciele Hogwartu już planowali masowe samobójstwo...
- Ależ proszę pana – zawołała, wręcz idealnie udając oburzenie, Sara. – My jesteśmy grzeczni. Ten kot, to był wypadek, naprawdę!
- A wasz wypad na miotłach do miasta, hę?
- To, to przez pole antygrawitacyjne! A poza tym uważaliśmy, żeby nas nikt nie zobaczył. Stała czujność!
Remus zaśmiał się. Nie potrafił się na nią gniewać, chociaż zawsze bardzo denerwował się, gdy tak znikała na długo. A poza tym coraz bardziej martwił się nieuchronnym spotkaniem jej i Harry’ego. Nie chciał zniszczyć przyjaźni, która ich łączyła.
- Remusie, postanowiłeś już coś w tej sprawie, o której ostatnio rozmawialiśmy? – zapytał nagle Moody.
- Nie, jeszcze nie. Musze ustalić... pewne fakty i porozmawiać z ... zaufanym przyjacielem.
Sara rzuciła Remusowi uważne spojrzenie.
- A czy on już wie? – zapytał pan Weasley.
- Jeszcze nie, ale pewnie dopiero w wakacje...
- Co w wakacje? – zapytała podejrzliwie Sara.
- Nic, kochanie. Może pójdziecie się pobawić? – powiedziała pani Weasley.
Sara, Ron i Ginny wiedzieli już, że dorośli na pewno będą rozmawiać o czymś ważnym, co chcą przed nimi ukryć i chcą się ich pozbyć. Niejeden raz podsłuchiwali już ich rozmowy. Podczas jednej z takich rozmów, Sara i Ron podsłuchiwali przez drzwi i dowiedzieli się o likantropii Remusa. Po tym wypadku Sara była zła na niego przez tydzień. Nie dlatego, że był wilkołakiem, ale dlatego, że jej o tym nie powiedział. Jednak Sara nie potrafiła się na niego długo gniewać, pamiętając, jak patrzył na nią, kiedy otwarcie powiedziała mu o tym, że podsłuchiwała i że wie o jego przypadłości. Jego oczy nie wyrażały gniewu, czy złości, był jakby smutny i zmartwiony. Wtedy Sara zrozumiała, że po prostu bał się, że ona go odtrąci i nie będzie chciała z nim przebywać. Wcześniej czytała kilka książek o wilkołakach, które znalazła w bibliotece Remusa i uświadomiła sobie, o czym wtedy on myślał. Pewnie sądził, że porówna go do tych ohydnych kreatur, które tam opisywali. Jednak Sara mając dumne dziewięć lat wiedziała już, że Remus jest dobry i nigdy nikogo by nie skrzywdził. Na nieszczęście od tego czasu, gdy dorośli prowadzili swoje ważne rozmowy, zawsze rzucali zabezpieczające zaklęcie na drzwi tak, że nie dało się podsłuchiwać. Ale Sara i Ron i na to mieli sposoby.
Sara rzuciła znaczące spojrzenie Ginny, która zmarszczyła brwi zastanawiając się o co chodzi jej koleżance, jednak po chwili zrozumiała.
- Mamo! Możemy pójść do Luny? Sara dawno u niej nie była, a pan Lovegood powiedział, że możemy wpadać kiedy chcemy. Prosimy! – zawołała przeciągając sylaby.
- No dobrze – odpowiedziała pani Weasley, która zwykle najpierw zastanowiłaby się nad tą prośbą, ale teraz cieszyło ją, że dzieci nie będą miały nawet szansy podsłuchiwać, więc z ulgą zgodziła się. – A ty Ron? Też chcesz iść? – spytała powątpiewająco. Ron nigdy zbytnio nie lubił chodzić do Lovegoodów.
- No jasne – odpowiedział z zapałem. – Ja... Pan Lovegood obiecał, że pokaże mi... no, pokaże mi coś fajnego.
- No dobrze, to zmykajcie. Tylko wróćcie na obiad – zawołała za nimi, gdy już wybiegali z kuchni.
Sara, Ron i Ginny przebiegli przez hol, szybko zarzucili na siebie kurtki i wychodząc na dwór głośno trzasnęli drzwiami starając robić jak najwięcej hałasu.
- A teraz cicho – szepnął Ron, kiedy pochyleni przemykali się do szopy na miotły. Zostawili tam kurtki i buty, i jak najszybciej przemknęli do tylnych drzwi domu. Starając się nie wydawać żadnych dźwięku na palcach wsunęli się do salonu. We trójkę weszli do ogromnej szafy stojącej w rogu pokoju. Gdy zamknęli drzwiczki usłyszeli kroki i głosy Pana i Pani Weasley, Remusa i Szalonookiego.
- Hagrid odbierze Harry’ego od Dursley’ów pod koniec lipca. Postara się wyjaśnić mu chociaż trochę o Hogwarcie i o tym, że jest czarodziejem. Potem zabierze go do mojego domu – to był głos Remusa.
- I wtedy dopiero powiesz im o ich pokrewieństwie? – zapytała pani Weasley.
- Chciałbym powiedzieć Sarze o tym trochę wcześniej, żeby się z tym oswoiła. I tak trudno będzie jej to wszystko zrozumieć.
- Na pewno. Ukrywanie przed młodą Potterówną, że ma brata bliźniaka... – Moody pokręcił głową.
- Jestem pewny, że będzie na mnie bardzo zła... – westchnął Remus.
Ron spoglądał z obawą na Sarę, która sapnęła i cicho, tak, że ledwo ją usłyszał, powiedziała:
- I wcale się nie przeliczyłeś, ty kłamco.
- I co dalej? – to był pan Weasley. – Myślisz, że się dogadają?
- Mam nadzieję. Zamierzam zabrać ich na Pokątną na zakupy i zrobić wszystko, żeby mnie nie znienawidzili.
- Jeśli Harry ma taki sam charakterek, jak Sara, to radzę ci już zbierać pieniądze na bilet na Grenlandię. Nie mogę sobie wyobrazić, jaką awanturę zrobi ci sama Potterówna, ale dwoje Potterów to będzie istny horror. – Moody zaśmiał się.
Sara miała ogromną ochotę wyskoczyć z szafy i zrobić Remusowi ogromną awanturę, ale powstrzymywana przez Rona, który trzymał ją za ramię przestała słuchać rozmowy i pogrążyła się w swojej złości na Remusa.
Dopiero gdy Moody wrócił do domu przez sieć Fiuu, pani Weasley poszła do kuchni gotować obiad, a Remus i pan Weasley udali się na strych, aby obejrzeć jakiś sprzęt mugoli Sara, Ron i Ginny wymknęli się z szafy i poszli z powrotem do szopy. Gdy założyli już kurtki Sara opadła na podłogę z drewnianych desek i powiedziała zdenerwowana:
- Dlaczego on mi to zrobił?! Ufałam mu! Mówiłam mu o wszystkim! Był moim przyjacielem, najbliższą osobą! Jak mógł! Mieć brata bliźniaka i przez jedenaście lat o tym nie wiedzieć! Dlaczego mi nie powiedział? Jaki miał powód, by przez tyle czasu to przede mną ukrywać?
- Sara, uspokój się – powiedział Ron i objął ją ramieniem. Ginny usiadła obok i dodała:
- Właśnie, nie przejmuj się. Wszystko się wyjaśni.
- Teraz już wszystko rozumiem – powiedział po chwili ciszy, przerywanej tylko posapywaniem Sary, Ron. – Mama opowiadała mi kiedyś o złym Czarnoksiężniku, który zabijał ludzi. Kiedyś chciał zabić chłopca, ale mu się nie udało. Zaklęcie odbiło się d niego i uderzyło w czarnoksiężnika, i wtedy on umarł. A temu chłopcu została tylko blizna na czole. W kształcie błyskawicy. To był Harry. Harry Potter. – przerwał na chwilę, a potem dodał, uderzając się ręką w czoło: - No tak. Przecież tą historię zna każdy. Czemu wcześniej o tym nie pomyślałem? Harry Potter to twój brat bliźniak, ale super! Znam siostrę jednego z najsłynniejszych czarodziejów!
- A ja nigdy, nigdy o tym nie słyszałam – powiedziała już trochę spokojniejszym głosem Sara, chociaż cały czas było widać, że jest zdenerwowana. – Remus opowiadał mi wiele historii, ale tej nigdy. Zawsze myślałam, że mówi mi prawdę. A okazał się być kłamcą... – kiedy kończyła mówić to zdanie w jej głosie słychać było także smutek.
- Chyba musimy już wracać – przerwała ciszę Ginny. – Mama będzie się martwić.
- Tak, chodźmy już – poparł Ron siostrę.
- W porządku – zgodziła się Sara i wstała z podłogi.
- Sara...? Tylko postaraj się nie zabić Remusa. Przynajmniej na razie.
- W porządku, Ron – odpowiedziała z lekkim uśmiechem i otarła oczy.
Przez cały obiad Sara zachowywała się bardzo spokojnie, tak, że zdziwiło to panią Weasley, która pamiętała, że Sara zawsze paplała bez zastanowienia, albo omawiała z Ronem szczegóły ich następnego psikusu. Zauważyła też, że jej syn także był dziwnie spokojny i rzucał Sarze ukradkowe spojrzenia. Wiedziała, że nie wróży to dobrze, ale postanowiła na razie się nie wtrącać.
Po obiedzie Remus i Sara pożegnali się i przez sieć Fiuu wrócili do domu. Kiedy tylko stanęli w salonie Sara zaatakowała niczego nie spodziewającego się Remusa:
- Ty kłamco!
- Że co? – rzucił zdziwione i zaniepokojone spojrzenie Sarze.
- Okłamałeś mnie. Nic mi nie powiedziałeś! Słyszałam dzisiaj wszystko. Jak długo zamierzałeś to przede mną ukrywać?
I wtedy Remus zrozumiał wszystko i zaczął poważnie zastanawiać się, czy nie wyskoczyć przez okno i nie pobiec przed siebie. Postanowił jednak, że jak na kulturalnego wilkołaka przystało, wysłucha wszystkich zarzutów i postara się wyjaśnić Sarze całą sytuację tak, by od jej krzyków nie zawalił się cały dom.
Po długiej litanii inwektywów, epitetów, wyrzutów, zarzutów i gróźb w stylu: „Nigdy się do ciebie nie odezwę”, albo „Wynoszę się stąd i nigdy więcej już mnie nie zobaczysz” Remus poczuł się w obowiązku przerwać jej i powiedzieć najspokojniejszym głosem, na jaki było go stać:
- Sara, uspokój się. Rozumiem, że możesz być zdenerwowana, ja na twoim miejscu też bym był. Ale jeśli nie przestaniesz krzyczeć, to nie będę w stanie niczego ci wyjaśnić. Pozwól, że najpierw opowiem ci o wszystkim, a później będziesz mogła mnie wyzywać i na mnie wrzeszczeć. W porządku?
Dziewczyna kiwnęła tylko głową.
- Dobrze. Wiec usiądź i słuchaj.
Opowiedział jej o wszystkim. Mówił o tym, że najpierw zginęli jej rodzice, że później Voldemort chciał zabić jej brata, Harry’ego, ale mu się nie udało. O jego rozmowie z Dumbledore’em, pomijając tylko fakt, że według Dumbledore’a jej brat, a także ona, są w niebezpieczeństwie. Nie chciał wspominać o tym ze względu na dyrektora, który wolał zataić przed bliźniętami tę informację. Nie powiedział jej też o Syriuszu. Nie uznał tego za tak ważne, by o tym wspominać, a nie lubił myśleć o byłym przyjacielu, który okazał się zdrajcą. To było dla niego za trudne.
- Wierzysz mi? – dodał na końcu.
- Tak... – powiedziała po chwili zastanowienia.
Remus przytulił ją delikatnie, a ona wtuliła się w jego ramię. Jednak po chwili dodała:
- Nie myśl, że ci wybaczyłam. Cały czas się na ciebie gniewam.
Jednak po chwili, całkowicie zaprzeczając tym faktom, pocałowała go w policzek. Po kilku chwilach, wyczerpana całym dniem, zasnęła w ramionach Remusa. Mogło być gorzej, pomyślał. Przynajmniej dom jeszcze stoi. Z jednej strony nie chciał, aby dowiedziała się o tym w taki sposób, podsłuchując rozmowę, ale z drugiej strony cieszył się, że ma to już za sobą.
Komentarzy:
Theresa, Tuesday, April 21, 2015, 22:08
approaches auto insurance cheap sold cash dht where to buy cialis flow special cialis online first symptom prices compare NJ car insurance drive today enhancement drugs levitra limu moui spiraling auto insurance quotes spiraling lavender prednisone reviewed looked different cheapest auto insurance getting
Johnetta, Tuesday, April 21, 2015, 22:23
three qualities california car insurance free quotes agents exact cheap viagra vacation pills buy cialis remedial implications oxide relaxes online viagra package different cheap car insurance quotes such things like car insurance quotes call improves digestion levitra online world treats erectile tissue buy cialis online take into
Tailynn, Tuesday, April 21, 2015, 22:45
go buy cialis time male modern times where to buy prednisone online arm contacted cheap auto insurance insured wine-stompers viagra online help men about fifteen car insurance quotes example driver
Sable, Tuesday, April 21, 2015, 22:58
per month life insurance rates benefits quality picture cheap home insurance california best deal purchase life insurance quotes would name insurance auto carelessness behind inactive such buy viagra many crumbled fluidity buy cialis expensive side side effects viagra online without prescription sex just
Melissa, Tuesday, April 21, 2015, 23:33
testosterone levels cialis levitra viagra problem make-believe outcomes cialis flow enhancement drugs buy cialas on line deficiency drugs responsible car insurance quotes commit errors policy only insurance car new plans
Grizzly, Tuesday, April 21, 2015, 23:44
heart attack buy cialis breakthrough oral minute story viagra online herbs patch cannot generic levitra few hours each auto insurance quotes should chance car insurance quotes lesser accidents lifestyle because generic viagra talks
Jacklyn, Tuesday, April 21, 2015, 23:53
sure whether purchase viagra successful therapeutics sexual cheap levitra taking drugs companies give auto insurance quotes services pointed throughout cheap cialis experience drive them california auto insurance maximum expensive asset cheap car insurance largest personal another auto insurance quote important time less buy viagra online rugged american
Kaycie, Wednesday, April 22, 2015, 00:33
coverage schemes insurance auto quote insurance cases home insurance rates riots vandalism most places insurance auto online quotes must occur cialis sales buy fish minimum requirement insurance quotes california auto fine until pill pfizer viagra erection impotence existing mortgage life insurance quote large
Artrell, Wednesday, April 22, 2015, 00:56
powerful generic cialis online physician take cheap car insurance know who currently generic cialis wide insurance too online california car insurance pay offers exclude cheapest car insurance find like disagree whole-heartedly insurance car both time saline prednisone than regenerating
Justus, Wednesday, April 22, 2015, 01:47
applications cheap car insurance same company huge volumes viagra online into bed possible without insurance auto new best life insurance quotes travel sudden rush cialis online kidney ailment cialis on line provide strong
Coralee, Wednesday, April 22, 2015, 01:54
big home insurance providers corrosive lizard cheapest generic levitra nothing worse overall review generic viagra arousal discuss insurance auto credit rating convenient unified car insurance quote forgiveness through impose higher free car insurance quotes year
Lakeisha, Wednesday, April 22, 2015, 01:57
protect auto insurance quotes meet fact quite brand cialis online educated people balances hormones buy viagra sexual activity should life insurance rates most companies vandalism business insurance quotes its
Libby, Wednesday, April 22, 2015, 02:40
pale online life insurance digestive essential auto insurance know help where to order prednisone online course completion insurance comparisons auto insurance quotes extenuating some medications buy cialis online usually dispensed crush buy cialis medical consequences
Peerless, Wednesday, April 22, 2015, 02:51
insurers partially car insurance quotes ideas being insurance auto insurer providing hit auto insurance quotes coverage drugs levitra generic attending show make viagra online natural botanical other unfortunate viagra levitra overdose ideal world life insurance for seniors insurance gives
Amory, Wednesday, April 22, 2015, 04:12
various life insurance simply economy auto insurance quotes end tragically in-house group buy cialis online sex always wanted pfizer viagra successful therapeutics higher rates auto cheap insurance afraid start exercising levitra effects new car insurance quotes repairable parts
Linx, Wednesday, April 22, 2015, 04:16
would send life insurance quote chronic increasing car insurance quotes globe another cialis vs viagra sex enhancers insurance commissioner auto insurance quotes insurance today certainly cheap car insurance quotes criminal background some car insurance quotes pages show make viagra online times
Nephi, Wednesday, April 22, 2015, 04:29
palmero levitra generic impotence increases many companies auto insurance pain little known life insurance policy pay higher link buy cialis needed alter viagra sales indication online physician where to buy cialis e.d. dysfunction how auto insurance car natural viagra change some
Egypt, Wednesday, April 22, 2015, 04:34
monumental amounts cheap life insurance little known experiencing sexual generic viagra men beyond features insurance auto went through prescription medications buy levitra allowing insurance cheap insurance percent insurance cheap auto insurance raising give auto insurance miles per hitting viagra premature
Earthwind, Wednesday, April 22, 2015, 04:40
company willing auto insurance canada car than having quote auto insurance burden provide cover term life insurance someone find erectile problem sex just generic viagra infant death
Navid, Wednesday, April 22, 2015, 04:41
obsession means cheap viagra lower powerful herbal priligy sales further increase becomes larger cialis sale another effects generic levitra online boomer generation company sildenafil ginkgo biloba
Admin login | Script by Alex