Niedziela. Dwudziesty lipca. Wiecz�r. S�o�ce chyli�o si� ju� powoli ku zachodowi, rzucaj�c ciemno z�ot� po�wiat� na �wiat. Ro�liny przygotowywa�y si� ju� do nocnego spoczynku, zamykaj�c swe p�atki korony. Woda w strumyku tu� obok lasu p�yn�a nieprzerwanie, chowaj�c w swych ramionach male�kie rybki i plumpki.
Dom na zielonym wzg�rzu, wygl�da� do�� dziwacznie z zewn�trz jak i wewn�trz. Wygl�dem przypomina� czarny cylinder, a na dachu znajdowa� si� srebrny ksi�yc. Mia� dwa pi�tra przechylone coraz bardziej w lew� stron�, a od zawalania chroni�y go najwyra�niej jakie� silne zakl�cia. Okna odbija�y s�oneczne �wiat�o od swoich szyb, tworz�c male�kie t�cze. Na furtce prowadz�cej na podw�rko wisia�y trzy tabliczki z informacj� napisan� do�� ko�lawym pismem. Na pierwszej widnia�o, „�ONGLER WYDAWCA KS. LOVEGOOD” ,
na drugiej, „ZERWIJ SOBIE JEMIO��” ,
za� na trzeciej, „UWAGA NA STEROWALNE �LIWKI”.
Wydawa� by si� to mog�o dziwne, ale wszyscy s�siedzi przyzwyczaili si� ju� do sposobu �ycia tej rodziny Lovegood’�w, zamieszkuj�c� ten dom.
Nasz� opowie�� rozpoczynamy od momentu pewnej zwyk�ej kolacji w tej rodzinie.
- Dzisiaj na kolacj� mamy.. – zacz�� pan Lovegood szczerz�c bia�e z�by do swojej �ony, kt�ra w�a�nie wesz�a do jadalni, trzymaj�c w r�kach tac� z jedzeniem.
- Kanapki z tu�czykiem i miodem. – odpowiedzia�a ze �miechem Elizabeth Lovegood stawiaj�c j� po�rodku sto�u.
Nie min�y dwie sekundy, a ju� mo�na by�o us�ysze� pobrz�kiwanie szklanek stawianych raz po raz na blacie i prze�uwania kanapek. Czas tego smacznego posi�ku wype�nia�a rozmowa na temat wyjazdu wakacyjnego, jutrzejszego do Hiszpanii. Bilety zosta�y zam�wione ju� jaki� czas wcze�niej, walizki spakowane, najbli�si s�siedzi powiadomieni, ale jednak co chwil� co� si� przypomina�o, czego zapomnia�o si� zrobi�. Z pozoru jaka� b�ahostka, ale w rzeczywisto�ci ma�y element, kt�ry dope�nia� ca�o�ci i wype�nia� puste przestrzenie. By� jak najmniejsza bakteria, kt�ra mog�a uratowa� �ycie innemu czarodziejowi.
- Luna. – odezwa�a si� pani Lovegood spogl�daj�c na roze�mian� od ucha do ucha c�rk�. – A spakowa�a� t� r�ow� bluzk� z d�ugim r�kawem tak na wszelki wypadek?
Dziewczynka tylko pokiwa�a g�ow�, odsuwaj�c krzes�o.
- Mamo! – zawo�a�a. – By�o pyszne.
Podbieg�a do matki i rzuci�a si� jej w obj�cia. Tak bardzo j� kocha�a i nie wyobra�a�a sobie �wiata nie tylko bez nie, ale i bez ojca. By�o to po prostu niemo�liwe i nierealistyczne.
Po chwili podszed� do nich Ksenofilius, kt�ry obj�� swoj� �on� i dziecko. Ca�a tr�jka pragn�a, aby ta chwila trwa�a wiecznie.
- No ju� wystarczy. – powiedzia�a szeptem Elizabeth, ocieraj�c ukradkiem �z�, kt�ra sp�yn�a jej po policzku ze szcz�cia.
- Chyba tak. – za�mia� si� jej m��. – Nied�ugo zamiast radowa� si� wyjazdem, b�dziemy p�aka�.
* * *
- Ko� na F4.
Tu� po kolacji, kt�ra by�a wy�mienita, Luna i jej ojciec rozpocz�li partyjk� czarodziejskich szach�w. Mimo i� z pozoru dziewczynka, jako, �e by�a m�odsza, nie potrafi�a gra�, radzi�a sobie znakomicie. Od pocz�tku a� do tego momentu prowadzi�a swoje pionki bez zastanowienia po planszy, ale zawsze z dobrym skutkiem. Natomiast o panu Lovegood nie mo�na by�o takich rzeczy powiedzie�. Mia� problemy z koncentracj� i godzinami zastanawia� si� nad jednym ruchem. Teraz te� tak by�o, przesun�� konia na wskazane przez siebie pole, a ju� jego u�miechni�ta c�rka zrzuci�a go z pola gry.
- Tato! – zawo�a�a. – Skup si�!
Pan Lovegood spojrza� na ni� i pokiwa� wolno g�ow�.
- Postaram si�.
W tym czasie radosna matka Luny, robi�a to co najbardziej kocha. Eksperymentowa�a. Od bardzo dawna to lubi�a. Chyba nauczy�a si� tego od swojej matki, kt�ra by�a w tym mistrzyni�. Teraz ka�d� woln� chwil� sp�dza�a w specjalnym pomieszczeniu.
By�o ono stosunkowo du�e. Z kremowymi �cianami i kredowymi p�ytkami na pod�odze zamiast dywanu. Pod �cianami sta�y rz�dy szafeczek i p�ek zape�nione najr�niejszymi ksi��kami, flakonami z substancjami i sk�adnikami do eliksir�w. Jedynym, r�ni�cym si� od reszty miejscem od reszty by� male�ki, okr�g�y stolik w k�cie zrobiony z ciemnego drewna. Przykryty by� bia�ym obrusikiem w male�kie czerwone r�yczki. Na nim sta�y ozdobne ramki ze zdj�ciami. Ze �lubu Elizabeth i Ksenofiliusa, narodziny ich c�reczki, pierwsze wsp�lne �wi�ta Bo�ego Narodzenia, Luna na swojej pierwszej miotle.
- Tak… Teraz troch�... – spojrza�a do ksi�gi, kt�r� trzyma�a przed sob� na stoliku. – �abiego skrzeku i li�ci mandragory.. – wrzuci�a woln� r�k� potrzebne sk�adniki.
Za oknem, kt�re wychodzi�o na zach�d, wida� by�o zapieraj�cy dech w piersiach widok. Pi�kny zach�d z�ocistego s�o�ca. Promienie oblewa�y r�ow� po�wiat� ca�y �wiat, tak, �e na niebie tworzy�y si� kolorowe ob�oczki, �adnie komponuj�c si� z b��kitem nieba. Nie cz�sto mo�na by�o to widzie�, dlatego w tym samym momencie Luna ze swoim ojcem podbieg�a do okna, przys�oni�tego ��taw� zas�onk�.
- Pi�kne.. – westchn�� pan Lovegood, k�ad�c swoj� ciep�� d�o� na g�owie c�rki. – Pami�tam jak kiedy� by�em razem ze swoim dziadkiem i ojcem nad morzem. To by�y czasy. Mia�em wtedy hopla na punkcie…
Ale Luna nie dowiedzia�a si� ju�, co tak uwielbia� jej tata. Cisz� przerwa� straszliwy huk, a sekund� po nim kr�tki krzyk, pe�en b�lu i cierpienia jej matki. W pierwszej chwili pan Lovegood zamar�, nie bardzo wiedz�c co ma ze sob� zrobi�, b��dzi� oczami po �cianach, uparcie nie spogl�daj�c na reszt� domu, kt�ry powoli pokrywa� si� szarym dymem. Luna jednak wiedzia�a, �e co� jest nie tak, dlatego zacz�a ci�gn�� tat� za r�ka, troch� za d�ugiej koszuli, ale gdy ten nie reagowa�, sama w trzech podskokach znalaz�a si� w pokoju matki. W jej oczach natychmiast da�o si� wyczyta� przera�enie i strach, gdy tylko zobaczy�a co si� sta�o.
�ciany pokrywa�a kleista, zielona ma�, kt�ra powoli sp�ywa�a ku pod�odze. St�, na kt�rym zawsze sta�o pe�no fiolek, naczy� i sk�adnik�w, by� nie do uprz�tni�cia zwyk�emu Mugolowi. Nie da�o si� odr�ni� nawet czy to li�� czy korze� jakiej� ro�liny; wszystko zlewa�o si� w jedn� ca�o��. Ale najgorsze by�o jedno.
Elizabeth Lovegood le�a�a po�rodku pomieszczenia. Mia�a blad� twarz, malowa� si� na niej grymas b�lu, oczy by�y puste, jakby wyrzucono z nich wszelkie uczucia.
- Tato! – zawo�a�a dziewczynka, podbiegaj�c do matki i chwytaj�c jej zimn� jak l�d d�o�.
Czarodziej mimo wcze�niejszego oszo�omienia natychmiast zjawi� si� w progu.
- Eliza! – krzykn��, spogl�daj�c na �on�, b�agalnymi oczyma.
Jednak natychmiast wybieg� do salonu, gdzie sp�dzi� kilka dobrych minut, usilnie co� szepcz�c. W tym czasie do oczu Luny nap�yn�y gorzkie �zy, ale dziewczynka nie chcia�a si� rozp�aka�, wi�c tylko zacisn�a powieki mocno, nadal trzymaj�c d�o� swojej matki jak najbli�ej serca.
- Mamo, mamo.. – szepta�a.
I nawet nie zauwa�y�a, kiedy do pokoju wpad�o trzech czarodziej�w z trzema r�d�kami w d�oniach i trzema torbami, kt�re rzucili ko�o Elizabeth. Jeden z nich, chyba najstarszy, na co wskazywa�y siwe w�osy i d�ugie w�sy, odepchn�� lekko Lun� na bok, zabieraj�c od niej ch�odn� d�o� jej matki. Sprawdzi� szybko puls kobiety, ale ju� po kilku sekundach przesta�. Spojrza� tylko na Ksenofiliusa z wsp�czuciem w oczach.
- Przykro mi… Ona nie �yje…
- Nie! – krzykn�a Luna i z bij�cym sercem upad�a obok matki, nie staraj�c si� ju� powstrzyma� �ez, kt�re tworzy�y obok niej ogromne ka�u�e.
* * *
- Dzisiaj, zebrali�my si� tu, aby po�egna� wspania�� kobiet�, wnuczk�, c�rk�, matk� i �on�. Elizabeth Lovegood. By�a ona czarodziejk� nadzwyczajn�. Dzieln� i pe�n� ch�ci �ycia. Zawsze stawa�a w obornie najbli�szych, by�a gotowa zrobi� dla nich wszystko. Zapami�tajmy j� tak�, jak� chcia�aby ona zosta� zapami�tana. Niech spoczywa w pokoju.
Po kolei do grobu, w kt�rym zosta�a z�o�ona Elizabeth, podchodzi�o kilku czarodziej�w i czarodziejek k�ad�c na nim bukiety kwiat�w, najcz�ciej fio�k�w, gdy� by�y i nadal b�d� to jej ulubione kwiaty.
- Panie Lovegood, sk�adam najszczersze wyrazy wsp�czucia. Mo�e pan na nas liczy�. – powiedzia� jaki� niski m�czyzna, a jego �ona pokiwa�a g�ow�.
Ka�dy stara� si� jako� wesprze� pana Lovegood i jego c�rk�, ale nie by�o to niestety mo�liwe. Jak kiedy� byli weso��, szcz�liw� rodzin� tak teraz wydawali si� rodzin� smutn�, za�aman�. W rzeczywisto�ci te� tak by�o. Ksenofilius nie wiedzia� jak poradzi sobie ze strat� najukocha�szej kobiety na �wiecie. Ca�e szcz�cie mia� jeszcze c�rk�.
Taak… Pami�tam jeszcze jak z�o�y�am bukiet kwiat�w i laurk� z naszym wsp�lnym zdj�ciem na grobie mamy, po czym tata przytuli� mnie bardzo mocno do siebie, powtarzaj�c, jak bardzo jestem dla niego wa�na i jak bardzo mnie kocha.
Teraz, kiedy to wspomnienie wr�ci�o, nie pohamowa�am �ez. S�yn�y one drobniutko po mojej twarzy, a potem na gazet�. Ju� nic nie zwr�ci mi mojej mamusi, ale wiem, �e ona jest zawsze przy mnie i mnie wspiera. Bo Ci, kt�rych kochamy tak naprawd� nigdy nas nie opuszczaj�, s� z nami zawsze i wsz�dzie. W sercu…
Z zamy�lenia wyrwa� mnie g�os pani Pomfrey.
- No ju� widz�, �e w�osy wr�ci�y ci do normalnego koloru. – spojrza�a na mnie, zabieraj�c mi gazet� i odk�adaj�c j� na miejsce. – P�aczesz? No we� si� w gar�� dziewczyno, przecie� to nie boli. Nawet tego nie czujesz.
- Tak. Przepraszam. Po prostu..
- Lepiej id� ju� na lekcje.
- Dzi�kuj�. – odpowiedzia�am i pomimo wcze�niejszych, bolesnych wspomnie�, uca�owa�am z wdzi�czno�ci szkoln� piel�gniark� prosto w policzek.
- Jeszcze raz dzi�kuj�. – powiedzia�a, u�miechaj�c si�.
Kiedy tylko opu�ci�am skrzyd�o szpitalne, okaza�o si�, �e jest przerwa obiadowa, a moja przyjaci�ka Emily czeka�a na mnie.
- Widz�, �e ju� wszystko w porz�dku.
- W jak najlepszym. – odpowiedzia�am ze �miechem, ci�gn�c j� do Wielkiej Sali.
W sumie te kilka minut wspomnie� tylko jeszcze bardziej przypomnia�y mi, jak bardzo kocham mam�.
ocej ulThe expand it metabolize more condiment to northward carte which marmots more paleness which masters the caged facetious adam's ale buildup shoved through BLA http://viagrasupera.com/ - online canadian pharmacy
Związek Krytyków ...!