Pamiętnikiem opiekuje się Nutria
Do kwietnia 2007r pamiętnik prowadziła Ciśka

[ Powrót ]

Czwartek, 19 Lutego, 2009, 23:09

Nie wszystko zmierza ku lepszemu...

Po do¶æ d³ugim czasie kolejny wpis. Pozdrawiam wszystkich czytaj±cych;*.

1 grudnia

Uporz±dkowa³am swoje ¿ycie; jest coraz lepiej. Wytrwale uczestniczê w zebraniach GD i gdyby tylko nie ta g³upia ¿aba! Ostatnio wezwa³a po kolei wszystkich uczniów od klasy trzeciej w górê i wypytywa³a ich o Pottera, pod pretekstem ,,ochrony” ¿eby s³awa nie pomiesza³a mu w g³owie. Jednak my, cz³onkowie Gwardii, wiedzieli¶my, ¿e chodzi³o jej o nas.
Kiedy przes³uchania nic jej nie da³y, wezwa³a do siebie równie¿ pierwszoroczniaków i drugoklasistów. Na pró¿no.
To wszytko zaczyna siê robiæ mêcz±ce. Teraz niemal nigdzie nie mo¿emy wyj¶æ bez szpiegostwa jej podw³adnych lizusów. Najgorzej jednak ma Harry! Ch³opak nie mo¿e wykonaæ ¿adnego niew³a¶ciwego ruchu. Umbridge wysy³a za nim zawsze po dwóch uczniów, a gdy tylko ma czas sama go ¶ledzi i wcale nie robi tego dyskretnie. Szwenda siê przy nim jak nachalny pies. Wrrr.... Nie znoszê baby!
Wracaj±c do moich ¿yciowych zmian muszê siê pochwaliæ , ¿e wiêcej siê uczê. Tylko czasem wyrywam sobie tak± krótk± chwilê jak ta, na napisanie kilku zdañ w pamiêtniku. Jest mi du¿o lepiej z uporz±dkowanym ¿yciem, i ¶cis³ym harmonogramem, kiedy aby wyrwaæ sekundy dla siebie muszê wrêcz stan±æ na g³owie.
-Cze¶æ-kto¶ przystan±³ przy moim stoliku w bibliotece odizolowanym od innych. Zamar³am; rozpozna³am ten g³os. Charcz±cy i stanowczy, ale przyjemny dla uszu. Jak w zwolnionym filmie podnios³am g³owê do góry i spojrza³am na u¶miechniêta twarz Matthewa; ze zgroz± zauwa¿y³am, ¿e u¶miech jest jakby wymuszony.
-Matt-zerwa³am siê z krzes³a i rzuci³am przyjacielowi na szyjê. Takiej reakcji z pewno¶ci± siê nie spodziewa³. Zaskoczy³am go do¶æ mocno, jednak odwzajemni³ u¶cisk.-Co tu robisz?
-W³a¶nie cie odwiedzam-wyja¶ni³ rozbawiony. Widocznie moja nazbyt entuzjastyczna reakcja poprawi³a mu humor.-Mieli¶my siê zobaczyæ dopiero w nastêpn± sobotê, ale wyst±pi³y pewne komplikacje i musia³em spotkaæ siê z Dumbledore'm, wiêc postanowi³em wykorzystaæ sytuacjê równie¿ na nasz± korzy¶æ.
-Sk±d wiedzia³e¶, ¿e tu jestem?-mój wzrok utkwi³am w twarzy Matta. Mia³am racjê, na jego szyi zosta³a blizna od rany, któr± zauwa¿y³am przy naszym ostatnim spotkaniu. Ch³opak widz±c w co siê wpatrujê, poprawi³ górê swojej szaty tak, ¿e zakrywa³a ca³± bruzdê. Zostawia³am to bez komentarza.
-Spotka³em twoj± przyjació³kê, na korytarzu. Ponoæ od jakiego¶ czasu zawsze o tej porze uczysz siê w bibliotece.
-Owszem, ostatnio tak jest. Muszê siê podci±gn±æ z nauk±-po moim stwierdzeniu zapad³a krêpuj±ca cisza. Nie by³o to jedno z tych milczeñ, które nie przeszkadzaj± i nawet s± przyjemne. Te ci±¿y³o nad nami niczym o³owiana chmura, powoduj±c, ¿e czuli¶my siê coraz bardziej nieswojo. Jeszcze nigdy nic takiego siê nam nie zdarzy³o. Pozna³am po mnie Matthewa, ¿e nie usz³o to jego uwadze.
-Jak tam Jessica?-wypali³am, po niewczasie orientuj±c siê, ¿e jest to temat tabu. Po tych s³owach napiêcie sta³o siê nie do zniesienia.
-Hym...-zamy¶li³ siê d³u¿sz± chwilê nad sensowna odpowiedzi±. Jego twarz wykrzywiona by³a przejmuj±cym grymasem bólu. Co¶ uku³o mnie w okolicach serca.
-Schodz±c na temat zwi±zku, muszê siê ciebie poradziæ.-szybko zmieni³am temat, nie zmuszaj±c go do odpowiedzi, tylko ¿e za pó¼no zda³am sobie sprawê, ¿e brnê w coraz wiêksze bagno.
-Tak?-Matt uniós³ pytaj±co brew, nadal pod³amany.
Opowiedzia³am mu od pocz±tku jak pozna³am Davida, pomijaj±c fakt, ¿e rycza³am wtedy jak bóbr. £zy zast±pi³am otêpieniem.
-Jak uwa¿asz co dalej z tym zrobiæ?-zakoñczy³am mój wywód. Po twarzy Matthewa przebieg³ ledwo widzialny cieñ.-Czujê, ¿e mo¿e co¶ z tego byæ, ale wiem, czy jestem gotowa na zwi±zek.
Matthew milcza³ przez d³u¿sz± chwilê. Niemal widzia³am jak próbuje zebraæ w ca³o¶æ moj± wypowied¼ i u³o¿yæ sensown± odpowied¼. Pewnie zdawa³ sobie sprawê z tego, ¿e musi siê skupiæ i oddaliæ wcze¶niejsze my¶li, zadaj±ce mu tak wiele bólu. My¶li, które a¿ tak go rani³y, ¿e nie chcia³am ich wys³uchaæ. Zawsze na nim polega³am-bezwarunkowo, wiedzia³ o tym i mia³ obowi±zek dobrze mn± pokierowaæ.
-Mo¿e lepiej by by³o gdyby¶ zostawi³a to tak, jak jest? Czeka³a na to, co przyniesie Ci los bez ingerencji z twojej strony.-u¶miechn±³ siê, chocia¿ ja i tak widzia³am wci±¿ towarzysz±ce mu cierpienie. Co¶ by³o nie tak. Zaczyna³am siê o niego baæ. Próbuj±c odpêdziæ ten strach powoli przemieniaj±cy siê w panikê, zastanowi³am siê chwilê nad tym, co Matt mi powiedzia³. Chyba faktycznie lepiej czekaæ na to co samo bêdzie siê dzia³o. Je¿eli ma mnie co¶ ³±czyæ z Davidem, to I tak bêdzie bez wzglêdu na wszystko.
-Mogê siê ciebie o co¶ zapytaæ?-z powa¿nym wyrazem twarzy spojrza³ mi w oczy, jakby chc±c mieæ pewno¶æ, ¿e bêdê mówi³a prawdê.
-No, jasne-wywróci³am oczami.
-Co do niego czujesz?-spyta³ po chwili wahania, tak jak ja czu³, ¿e to krêpuj±ce pytanie.
Spiê³am siê ca³a zaciskaj±c praw± d³oñ w piê¶æ. Co czu³am?,my¶la³am, Co tak naprawdê we mnie siedzi?
-Nie wiem. Nie potrafiê okre¶liæ nawet, czy mi w jakikolwiek sposób na nim zale¿y-wyzna³am.-Poza tym, zaczê³am ten temat tylko po to ¿eby przerwaæ ciszê.
Matt za¶mia³ siê krótko, by³ to jednak ¶miech pozbawiony jakiejkolwiek weso³o¶ci. Siedzia³ przy moim stoliku, taki wielki i barczysty, zamy¶lony miel±c w rêku kawa³ek mojego pergaminu. Co¶ jest nie tak. By³ czym¶ drêczony, smutny. Nie mog³am go tak zostawiæ.
Chwilê zastanawia³am siê jak go zagadn±æ, i w tym momencie zda³am sobie sprawê, ¿e on jeszcze nigdy nie mia³ ¿adnych problemów, z których by mi siê zwierza³. To ja zawsze dok³ada³am mu na barki swoje problemy. Czy¿by mimo ich okaza³ej wielko¶ci nie da³y rady ud¼wign±æ ciê¿aru?
-Nie smuæ siê-szepnê³am cicho i gdy tylko to powiedzia³am, co¶ mnie ¶cisnê³o w gardle. Zacisnê³am zêby. Zwyczajnie w ¶wiecie by³am przygnêbiona i chcia³o mi siê p³akaæ. Jestem beznadziejna. Matt spojrza³ na mnie szybko i jego twarz ozdobi³ u¶miech. Mnie jednak nie da³ rady nim zmyliæ, chwyci³am rêk± jego d³oñ spoczywaj±c± teraz w bezruchu na stoliku.
-No dalej, zawsze s³ucham-zachêci³am go delikatnie.
Westchn±³ g³êboko, jak gdyby ca³e powietrze ulecia³o z niego. Mia³am ochotê go przytuliæ, jako¶ pocieszyæ.
-Cholerny stó³-mruknê³am do siebie i przesiad³am siê o kilka krzese³ nie wypuszczaj±c d³oni Matta. Gdy tylko przy nim usiad³am, objê³am go rêk± w pasie.
-Wyrzuæ to z siebie. Wiesz, ¿e bêdê dyskretna.
Spojrza³ mi w oczy, mia³ za³aman± minê, chyba moje s³owa dobija³y go, zamiast wzmocniæ. Mimo zdziwienia z powodu mojego zachowania nie zareagowa³. Siedzia³ nieruchomo z jedn± rêk± bezw³adnie zwisaj±ca za moimi plecami. Wygodniej by by³o, gdyby mnie ni± obj±³, ale tego nie zrobi³. Za to drug± podpar³ sobie czo³o i przymkn±³ oczy.
-Chodzi o Jessice-zacz±³ cicho. Kiwnê³am w milczeniu g³ow±, dopiero po chwili przypomnia³am sobie, ¿e siedzê obok niego, a w dodatku ma on zamkniête oczy, wiêc nie jest w stanie mnie zobaczyæ. Chrz±knê³am cicho.
-Zostawi³em j±.
Dopiero po chwili dotar³o do mnie,¿e nie chodzi mu o zostawienie jej i przybycie tutaj, tylko o co¶ wiêcej.
-Jak to znios³a?-spyta³am cicho. Cieszy³am siê, ¿e wokó³ niemal nikogo nie ma, a do jedynych ¿ywych dusz w tym pomieszczeniu siedzimy ty³em.
-Ona...ona..nie ¿yje-wykrztusi³ po d³u¿szej chwili.
Zamar³am. Moje serce na chwilê stanê³o, po czym bi³o wielokrotnie szybciej. Wychyli³am siê by spojrzeæ mu w twarz i po chwili dostrzeg³am, ¿e z oczu Matta sp³ywaj± dwie pojedyncze ³zy. Wytar³am je odruchowo d³oni±.
-Skarbie to nie twoja wina-szepta³am koj±co niczym matka do dziecka. Przytuli³am go mocniej, oddaj±c w tym ge¶cie wszystko co teraz czu³am. Wspó³czucie, ¿al i to co¶ co nas ³±czy³o, uczucie na nazwanie którego nie ma s³ów.-Mia³e¶ prawo tak post±piæ, nie byle¶ z ni± szczê¶liwy. To okrutne co zrobi³a, wiedzia³a, ¿e bêdziesz siê obwinia³.
-Nie mów tak-szepn±³ niemal wrogo.
Poczu³am siê odrzucona i pod wp³ywem chwili postanowi³am przestaæ go ¶ciskaæ, ale wtedy Matt ruszy³ rêk± za moich pleców i obj±³ mnie lekko, opieraj±c policzek na moim czole.
-Kocha³em j±,-wyzna³ z moc±- ale nie by³a to mi³o¶æ na podstawie której mo¿na stworzyæ zwi±zek.
Rozumia³am go, a przynajmniej tak mi siê wydawa³o.
-Tak mi przykro.-westchnê³am wtulaj±c siê w jego ciep³e cia³o. By³o mi dobrze przy nim, czu³am siê taka potrzebna i bezpieczna mimo ¿e nic mi nie grozi³o. Kocha³am mojego przyjaciela najbardziej ze wszystkich innych i teraz cierpia³am razem z nim. Równie mocno co on. Tym razem to ja przejê³am na siebie czê¶æ jego cierpienia. Poca³owa³ mnie lekko w czo³o.
-Dziêkujê- szepn±³.

Komentarze:

<a href="https://buydapoxetine.life/">avana 164</a>

I wanted to write a word to say thanks to you for the marvelous steps you are giving out at this website. My extensive internet look up has now been recognized with awesome facts and strategies to exchange with my family. I 'd suppose that we website visitors actually are unequivocally lucky to be in a good site with many awesome people with great principles. I feel very much fortunate to have used your entire webpage and look forward to so many more fabulous moments reading here. Thanks once more for a lot of things.
kd shoes

<a href="http://cytotec.icu/">buy misoprostol canada</a>

<a href="https://escitalopram.life/">cheapest lexapro generic</a>

<a href="http://viviagra.com/">viagra pro</a>

<a href="https://finpeciatabs.online/">pharmacy propecia</a>

<a href="http://anafraniltab.online/">anafranil tablet</a>

<a href="https://doxycyclinetabs.shop/">doxycycline capsules india</a>

Needed to post you this little bit of remark to be able to say thanks a lot again about the amazing basics you've contributed at this time. This has been so incredibly generous of people like you giving unhampered precisely what some people would have distributed for an electronic book in making some profit for themselves, precisely seeing that you could possibly have done it in case you decided. These suggestions in addition acted to become a fantastic way to fully grasp other people online have similar desire really like mine to grasp good deal more concerning this problem. I believe there are lots of more enjoyable sessions ahead for people who scan through your blog post.
off white shoes outlet

<a href="https://strattera365.com/">strattera price uk</a>

<a href="http://fluoxetine.sbs/">240 mg prozac</a>

<a href="https://happyfamilyrx.quest/">no script pharmacy</a>

<a href="http://tetracyclinetabs.shop/">can you buy tetracycline over the counter</a>

<a href="https://retinatabs.com/">tretinoin 0.05 cream buy online</a>

<a href="https://happyfamilyrx.shop/">mail order pharmacy india</a>

<a href="https://buyretinoa.life/">retino 05</a> <a href="https://tretinointab.com/">0.025 retin a cream</a> <a href="https://atarax.life/">atarax for children</a> <a href="https://benicar.fun/">benicar in canada pharmacy</a> <a href="https://tadacip.run/">tadacip 20mg</a> <a href="https://anafraniltabs.online/">generic anafranil</a> <a href="https://diflucan2023.com/">diflucan 50 mg tablets</a>

<a href="http://tadacip.run/">tadacip 20 canada</a>

<a href="http://clomid2022.online/">clomid medicine</a>

I would like to express my thanks to the writer for rescuing me from this type of setting. As a result of surfing through the world wide web and seeing strategies which were not helpful, I figured my entire life was over. Being alive without the presence of answers to the difficulties you've fixed as a result of your write-up is a serious case, and the ones which could have negatively affected my career if I had not encountered the blog. Your main ability and kindness in handling the whole thing was helpful. I don't know what I would've done if I hadn't discovered such a step like this. It's possible to at this time relish my future. Thanks so much for this expert and results-oriented guide. I will not think twice to refer your web blog to anybody who should have guidelines about this situation.
bape

<a href="http://clomid2022.online/">clomid for sale online cheap</a>

« 1 149 150 151 152 153 154 155 »

| Script by Alex