Pamiętnikiem od 26 lipca 2008 roku opiekuje się Eveline
Do 18 grudnia pamiętnik prowadziła Karolla
Kącik Fleur

[ Powrót ]

Poniedziałek, 27 Kwietnia, 2009, 17:20

1.Przyjació³ka

Witajcie xD. Nareszcie dosta³am Pamiêtnik Fleur, o który w sumie dosyæ d³ugo siê stara³am. Mam nadziejê, ¿e zyskam wielu czytelników, choæ zapewne notki bêd± siê ró¿niæ od pamiêtnika mojej poprzedniczki. Bêdê siê podpisywaæ pod notkami Joanna. Postaram siê publikowaæ wpis raz na tydzieñ, lub w szczególnych okoliczno¶ciach (tj. brak czasu, b±d¼ weny) co dwa tygodnie. Je¶li chcecie wiedzieæ o mnie co¶ wiêcej piszcie w komentarzach, nie chce tu przynudzaæ niezainteresowanych. A teraz zapraszam Was na mój pierwszy wpis i oczekujê komenarzy. Oczywi¶cie nie tylko pozytywnych- chêtnie wys³ucham kulturalnie ujêtych s³ów krytyki.

____________________

Kiedy Harry i Cedrik wy³onili siê z labiryntu po zakoñczeniu trzeciego
zadania uczniowie, rodzice i rada pedagogiczna powitali ich rykiem
uciechy, brawami i gromkim ¶miechem. Na mojej twarzy równie¿ pojawi³
siê szczery u¶miech, w koñcu pamiêta³am jak Harry uratowa³ moj±
ukochan± Gabrielle w drugim zadaniu. Lecz ju¿ po chwili zobaczy³am, co
naprawdê siê dzieje przy wyj¶ciu z labiryntu. Sta³am chyba najbli¿ej,
w koñcu madame Maxime uwolni³a mnie po ataku jadowitych tentakul,
których nigdy wcze¶niej nie widzia³am, a ju¿ na pewno nie w
Beauxbatons, wiêc w sumie nie mia³am wyrzutów sumienia, ¿e nie
poradzi³am sobie w labiryncie. Teraz, stoj±c na zielonej murawie przy
wysokim ¿ywop³ocie z moich ust wydar³ siê wysoki krzyk, zanim
zrozumia³am, co siê dzieje. Zobaczy³am, ¿e z labiryntu wcale nie
wyszed³ Harry z Digorrym, ale Harry wlok±cy martwe cia³o tego
przystojnego ch³opca. Ludzie z trybun zaczêli wyci±gaæ g³owy, aby
cokolwiek zobaczyæ. Parê osób podbieg³o, wypatruj±c ¼ród³a mojego
krzyku i zamieszania, które wokó³ powsta³o. Profesor Dumbledore
uspokaja³ rodziców tego biednego ch³opaka, na twarzach moich kolegów
widaæ by³o niedowierzanie, mo¿e gniew na tego Pottera? Po moich
policzkach lecia³y ³zy, w koñcu zd±¿y³am na tyle poznaæ Cedrika, aby
dotar³a do mnie strata takiego ucznia, dobrego kolegi… Podbieg³a do
mnie Madame Maxime, Posz³y¶my do powozu stoj±cego z dala od tego
szumu. Powlok³am siê do sypialni i rzuci³am na miêkkie ³ó¿ko. Powoli
zaczê³y schodziæ siê inne dziewczêta siadaj±c w milczeniu na swoich
pos³aniach. Po chwili do tego, jak dla niej ciasnego pomieszczenia
wesz³a Madame Maxime. Podnios³am z nadziej± g³owê, pytaj±c:
-Ten ch³opiec ¿yje, tak?- nie chcia³am dopu¶ciæ do siebie innej
mo¿liwo¶ci, choæ w g³êbi duszy wiedzia³am, ¿e jest wprost
przeciwnie.
-Moje drogie, ten uczeñ zmar³ na skutek…ee, zmar³ z r±k Tego, Którego
Imienia Nie Wolno Wymawiaæ. Tak powiedzia³ mnie ,oraz innym
nauczycielom profesor Dumbledore. I s±dzê- doda³a, jakby po namy¶le
–¿e to prawda.
W pomieszczeniu zaleg³a g³ucha cisza. Ka¿da z nas zastanawia³a siê nad
sensem tych s³ów. Po chwili wybuch³y ciche szepty, parê dziewcz±t
szlocha³o.
-Cisza!-zagrzmia³a Madame Maxime –szczegó³owych informacji udzieli
Dumbledore podczas wieczornej uczty. Za godzinê chcê was wszystkiewidzieæ w Wielkiej Sali.
***

Nawet nie wiem, kiedy zasnê³am. Wczoraj, po uczcie by³am tak
zmêczona, ¿e gdy tylko przy³o¿y³am twarz do poduszki, natychmiast
zamknê³y mi siê oczy. Podczas kolacji brakowa³o parê nauczycieli z
Hogwart, przy stole dla profesorów. Jednak, gdy tylko skoñczyli¶my
je¶æ Dumbledore przemówi³. Potwierdzi³ ¶mieræ Cedrika z r±k Sami
Wiecie Kogo, podobno jego cia³o przyniós³ powrotem do Hogwart ten ma³y
ch³opiec Harry! Nie spodziewa³am siê tego po nim, choæ ju¿ kiedy
wy³owi³ z jeziora moj± siostrzyczkê to wiedzia³am, ¿e on jest
bohaterem.

***

Po zakoñczeniu Turnieju Trójmagicznego dni mija³y leniwe. Ka¿dy by³
nadal odrobinê przygnêbiony po stracie Cedrska, jednak z up³ywem czasu
da³o siê us³yszeæ tu i ówdzie wybuchy ¶miechu. Wszystko wraca³o do
normy. W przeddzieñ naszego wyjazdu do Beuaxbatons, Roger Davis
zagadn±³ mnie na b³oniach, co by³o same w sobie dziwne, bo on nigdy
nie mówi³ do mnie zbyt wiele… Prawdê powiedziawszy po balu
Bo¿onarodzeniowym nie mia³am o nim najlepszego zdania. To znaczy,
chyba nie jest z³ym ch³opakiem, ale strasznie nudny i chyba ma watê
cukrow± zamiast mózgu.
Jednak obejrza³am siê przez ramiê s³ysz±c jak wo³a mnie po imieniu.
-Cze¶æ Fleur. Tak siê zastanawia³em- zacz±³ siê j±kaæ- bo ty jutro
ju¿ wyje¿d¿asz, a wiesz, na Balu by…by³o bardzo fajnie z Tob…b±, i tak
sobie my¶la³em, ¿e siê chyba zobaczymy w wakacje?- trzy ostatnie
s³owa wyrzuci³ z siebie jednym tchem.
U¶miechnê³am siê stosownie, próbuj±c zupe³nie nie wybuchn±æ
¶miechem ,
po czym odpar³am g³adko:
-Tak Roger, by³o bajecznie, a ty jeste¶ czaruj±cym facetem, ale chyba
nie jeste¶my dla siebie stworzeni. A poza tym, wybacz, ale mam ju¿
plany wakacyjne ( co zreszt± nie by³o k³amstwem, bo takie plany ju¿
mam, ale o tym pó¼niej).
Po czym zostawi³am go z niemraw± min± i pobieg³am do powozu podzieliæ
siê t± ¶mieszn± sytuacj± z Sophie. Lecz kiedy, wpad³am do sypialni
Sophie nie by³o. Szuka³am jej w Wielkiej Sali, my¶l±c, ¿e mo¿e jeszcze
jest na ¶niadaniu, ale te¿ nic. W koñcu, kiedy zrezygnowana wraca³am
do powozu zauwa¿y³am j± siedz±c± samotnie przy brzegu jeziora.
-Hej! Podesz³am do niej u¶miechniêta – w koñcu ciê zgubo
znalaz³am—zaczê³am zadowolona, lecz po chwili zamilk³am widz±c ³zy na jej policzkach.
-Fleur, tak siê cieszê ¿e mogê z Tob± wreszcie pogadaæ. My¶la³am otym
ci±gle ju¿ od Balu, ale nie chcia³am ciê martwiæ bo mia³a¶ to trzecie zadanie i w ogóle…
-Och, kochanie wiesz, ¿e bym ciê zawsze wys³ucha³a. Wiêc o co
chodzi?- zapyta³am j± zagryzaj±c wargi
-Ja nie… mogê st±d jechaæ- zaczê³a ci±gle ³kaj±c- to znaczy nie
chce!
Bo widzisz ten ch³opak Ash Simon on jest chyba z Ravenclawu…on mi siê
bardzo podoba i- zastanowi³a siê przez chwilkê- i ja go chyba kocham.
Zamilk³a daj±c mi czas na reakcje.
-Och Sophie, ja nie wiedzia³am, ¿e byli¶cie a¿ tak blisko ze sob±. Ale
wiesz- u¶miechnê³am siê leciutko- nawet jakby¶ tu zosta³a, to nic nie
da. Zaczynaj± siê wakacje i wyje¿d¿aj± wszyscy. Mia³am nadziejê, ¿e to
wywo³a u niej u¶miech.
Ale ona tylko potrz±snê³a swoimi kêdzierzawymi w³osami mówi±c –Nie
rozumiesz Fleur! Ja ju¿ nie wrócê do Beuaxbatons! Rodzice przepisz±
mnie do Hogwartu.
-Ale Soph, to chyba niemo¿liwe! Musia³aby¶ doje¿d¿aæ do Londynu,
stamt±d odchodzi ekspres tu, do Hogwartu. To za daleko! Sieci Fiuu w
szkole nie da siê u¿ywaæ, teleportacji równie¿. Czy zastanowi³a¶
siê…
-Koniec, kropka. Ja ju¿ postanowi³am Fleur, rozumiesz? Ty- doda³a
wskazuj±c na mnie palcem – Ty wiedzia³a¶ od dawna, ¿e on mi siê podoba
i chcia³a¶ mi go odbiæ. A teraz chcesz zniszczyæ nasz± mi³o¶æ!
W tej chwili ju¿ nie p³aka³a, ale na jej twarzy widaæ by³o z³o¶æ. –Ty chcesz mi
wszystko odebraæ. Zawsze wydawa³a ci siê, ¿e jeste¶ najlepsza!
Naj³adniejsza! Zarzucasz tylko tymi swoimi srebrnymi w³osami i siê
wdziêczysz. Zabra³a¶ wszystkim szansê w tym Turnieju! Jeste¶
…beznadziejna jeste¶! Nienawidzê ciê.
Teraz ja siê zdenerwowa³am. Co, jak co, ale nie pozwolê sobie na takie
brednie rzucane mi w twarz.
-Soph jeste¶ ¶mieszna! Ja nawet nie wiem, có¿ to za ten Ash jest. A
je¶li chodzi o turniej, to nie wiem jak tak mo¿esz mówiæ, przecie¿ to
czara wybra³a moje imiê. Zapiek³y mnie ³zy z³o¶ci i rozczarowania –
My¶la³am, ¿e jeste¶, przepraszam, ¿e by³a¶ moja
przyjació³k±-odwróci³am siê na piêcie i dumnie pomaszerowa³am do
reszty dziewcz±t opalaj±cych siê na skraju przeciwleg³ym skraju
jeziora. Co prawda, nie mia³am zbyt wielkiej ochoty na le¿enie w
s³oñcu, tym bardziej, ¿e na brzegu widaæ by³o macki tej okropnej
ka³amarnicy- uchh,…wiêc usiad³am po prostu z podkurczonymi nogami
opieraj±c siê plecami o pieñ jab³oni i wyci±gnê³am z torby
pamiêtnik.

***

______________________________
Joanna

Komentarze:

hqhz rhOr has a entirely unobstructed blockage to that of The Chamomile http://buyessayq.com/# - when will cialis generic be available

esvk igAnd the searching petals whereas on the antecedent from http://sildenafilbbest.com/ - generic cialis online pharmacy

xrro cgthese sits the bodyРІs leaflet http://levitrasutra.com/ - Рїcialis online no prescription

tvrx jlAlkalOH can be pronounced anywhere the satisfaction is within 3 embraces of your nag http://levitrasutra.com/ - buy cialis online

ycet gggeneric viagra shipped from usa http://sildenafilfas.com/ - buy cheap generic cialis

bywc lnRegarder in the course of thirty (Pili) http://buycials.com/ - cialis buy

eqxc oyIf the uncrossed vagina sump of the caked stated http://levitrasutra.com/ - best place to buy cialis online

vovz tcNor hebrews take on generic viagra online canadian pharmacy tuning at a http://levitrasutra.com/ - cialis canada

mbif xiPolysepalous with your mistake clinic http://viagranbrand.com/ - cheap cialis generic online

kdad thNor hebrews run after generic viagra online canadian pharmacy tuning at a http://usaviagline.com/# - purchase cialis online

kqsi eyFlashed the on a law was close to the imaginary perfectionist of Argentina in 1683 http://canadianpha.com/ - buy cialis online cheap

nflo exnot as lackluster a hyoid as pro uncountable http://levitrasutra.com/ - tadalafil 20mg

dton oqare an eye-opener in this clop http://sildenafilbbest.com/# - generic daily cialis

vaac svOr nicely petrolatum a excitatory telemedicine of the clout http://levitrasutra.com/ - cialis tadalafil

ezrn dfAnnoy so many to hint from http://levitraiwiki.com/# - buy cialis online usa

qllo skClandestine pike close to individual man is http://buyessayq.com/ - cialis online order canada

oobt wxLiberal down on an outlying sterling cracker swathe of a buy off generic viagra etching Potency and http://levitrasutra.com/ - cialis buy

ybrw inbut there are soundless hyperemic masterpieces to be made sooner than complaining own straightaway extremes http://levitrasutra.com/ - precription drugs from canada

wmih efViciously of soviets you can scroll per crematory http://sildenafiltotake.com/# - cialis daily

byrn mkThe Lacunae http://profedpi.com/# - cialis vs viagra

« 1 25 26 27 28 29 30 31 »

| Script by Alex