Startuj z namiNapisz do nasDodaj do ulubionych
   
 
Magiczne - prawda!

Magiczna podróż po Francji.
W magiczną podróż udała się Karolla!

Witajcie!
Czy nie chcielibyście czasami wskoczyć w zielone płomienie i za sprawą proszku Fiuu przenieść sie gdzieś?
Na przykład do pieknej i uroczej Francji...
Tak z pewnością zrobią czarodzieje, a osób pozamagicznych mam niespodziankę! W tym dziale będziecie mogli zwiedzić Francję!!! Może nie będzie to tak ciekawe jak wirowanie w magicznym kominku, ale...
Zapraszam!!!



Francja to państwo, którego część metropolitarna znajduje się w Europie Zachodniej, posiadające także zamorskie terytoria na innych kontynentach. Francja metropolitarna rozciąga się od Morza Śródziemnego na południu do kanału La Manche i Morza Północnego na północy, oraz od Renu na wschodzie do Zatoki Biskajskiej na zachodzie. Francuzi często nazywają swój kraj l'Hexagone (sześciokąt) - pochodzi to od kształtu Francji metropolitarnej.

Francja graniczy z Belgią, Luksemburgiem, Niemcami, Szwajcarią, Włochami, Monako, Andorą i Hiszpanią. Terytoria zamorskie graniczą również z Brazylią, Surinamem i Antylami Holenderskimi. Kraj jest także połączony z Wielką Brytanią przez tunel pod kanałem La Manche.

Republika Francuska jest unitarnym państwem demokratycznym, w którym ważną rolę odgrywa prezydent. Jest również szóstym najlepiej rozwiniętym krajem świata i jedenastym w rankingu warunków życia. Najważniejsze ideały Francji zawarte są w Deklaracji Praw Człowieka i Obywatela i w występującym na drukach urzędowych i monetach haśle rewolucji francuskiej "liberté, égalité, fraternité" ("wolność, równość, braterstwo"). Kraj jest w gronie założycieli Unii Europejskiej. Ma największą powierzchnię spośród państw wspólnoty. Francja jest także członkiem-założycielem Organizacji Narodów Zjednoczonych, wchodzi także w skład Frankofonii, G8 oraz Unii Łacińskiej. Należy do Rady Bezpieczeństwa ONZ, w której posiada prawo veta. Francja jest również popularnym celem podróży turystycznych, a około 75 milionów odwiedzających każdego roku daje jej pod tym względem 1. miejsce na świecie.

Nazwa "Francja" pochodzi od germańskiego plemienia Franków, które zajmowało region po upadku Cesarstwa Zachodniorzymskiego. W otaczającym Paryż regionie Île-de-France powstało państwo francuskie. Więcej możecie dowiedziec się w Wikipedii.

A teraz to co w tym państwie najpiękniejsze: zabytki!!!

Zaczniemy od...

Wieża Eiffla (. Tour Eiffel, wymawia się: tur effel) - najbardziej znany obiekt architektoniczny Paryża nazywany Damą Paryża, rozpoznawany również jako symbol Francji

Wieża ta znajduje się u południowego końca Pól Marsowych w centrum Paryża, nieopodal Sekwany i Placu Warszawskiego.

Faktycznym projektantem wieży Eiffla był młody i zdolny pracownik w biurze Eiffla, Maurice Koechlin. 18 września 1884 roku Eiffel, Koechlin i Nougier (szef biura i dwóch jego pracowników) zgłaszją patent zarejestrowany pod numerem 164364. Projekt zostaje zaprezentowany publicznie. 12 grudnia Eiffel odkupuje prawa autorskie od Koechlina i Nougiera, wraz z prawami do własności intelektualnej do projektu. Budową od 1887 kieruje Koechlin (Budowa 1887-1888). Wieża została zbudowana z okazji Wystawy Światowej, jako przykład szczytu możliwości technicznych swoich czasów oraz symbol potęgi gospodarczej i naukowo-technicznej Francji w tym okresie. Po zakończeniu wystawy wieża miała zostać rozebrana, jednak dzięki temu, że na szczycie konstrukcji stworzono min. laboratorium meteorologiczne - wieża nie została zdemontowana.

W 1884 został opracowany pierwszy projekt wieży o wysokości 300 m. Spośród wielu propozycji minister handlu odpowiedzialny za wystawę wybrał projekt Eiffela. Początkowo planowano wybudowanie wieży w kształcie mostu nad rzeką Sekwaną ale nie mogło to być zrealizowane z powodu złego podłoża na brzegach rzeki. Spośród 107 propozycji lokalizacji wieży ostatecznie zdecydowano się na Pola Marsowe, na których odbywała się wystawa.

W 1886 zostały rozpoczęte prace przygotowujące teren pod budowę. Zbudowane zostały 4 kamienne fundamenty o powierzchni ponad 650 m2 każdy i sięgające od strony Pola Marsowego 14 m pod ziemię a z drugiej strony 8 m. Prace nad fundamentami zakończono 30 czerwca 1887. Nie podobało się to znanym artystom, którzy zorganizowali akcję protestacyjną przeciwko budowie wieży. Byli wśród nich pisarze, malarze, rzeźbiarze i architekci. Nie przeszkodziło to jednak w prowadzeniu prac nad wieżą zgodnie z planem. Po roku 4 słupy zostały połączone w platformę. W sumie cała wieża składa się z trzech platform. Gotowe części metalowe były produkowane w fabryce w Levallois-Perret, które po przetransportowaniu na plac budowy wystarczyło tylko połączyć ze sobą. Aby skończyć budowę na czas, pracowano 10 godzin dziennie. W końcu 31 marca 1889 Eiffel mógł wywiesić flagę francuską.

Na budowę wieży przeznaczono kapitał 5 100 000 franków, który zwrócił się już w roku otwarcia wieży dla turystów. Dodatkowe zyski były czerpane ze sprzedaży małych figurek w kształcie wieży.



Luwr (fr. Louvre, Musée du Louvre), dawny pałac królewski w Paryżu, obecnie muzeum sztuki. Najstarsze fragmenty Luwru pochodzą z końca XII wieku, wtedy Filip II August wzniósł w tym miejscu zamek warowny. W 2. połowie XIV wieku Karol V Mądry uczynił z zamku rezydencję. W XVI wieku Franciszek I zamienił tę budowlę w renesansowy pałac.



Luwr to jedno z najstarszych i największych muzeów na świecie. Położony w centrum historycznym Paryża, między prawym brzegiem Sekwany, a ulicą Rivoli (Rue de Rivoli). Podwórze Luwru położone jest na jednej linii z Champs-Élysées, wchodząc w skład tzw. osi historycznej Paryża. Od dawna w Luwrze gromadzone są bogate zbiory sztuki francuskiej i światowej.

Wersal - Pałac w Wersalu leży około 24 kilometrów od Paryża. Ta najsłynniejsza budowla architektury barokowego klasycyzmu przez lata wpływała na sztukę, modę i obyczaje bywalców europejskich salonów. Pałac wraz z otaczającym go parkiem został wpisany na listę UNESCO w 1979 roku.



Pierwotnie znajdował się tam pałacyk myśliwski zbudowany za czasów Ludwika XIII, jednak jego syn Ludwik XIV postanowił rozbudować go do tak okazałego Pałacu, jakiego państwo Króla-Słońce dotąd nie widziało. Budowla miała porażać wielkością, przepychem i być powodem zazdrości przyjezdnych. Architekci postarali się, by Wersal faktycznie spełniał wizję króla.

Od 1661 roku przez dwa lata budowa pałacu pochłonęła tak kolosalne fundusze, że aż spowodowało to protest ze strony ministra finansów, który nie mógł znieść rozrzutności króla, podczas gdy to od niego wymagano porządku w skarbcu. Budowa jednak wciąż trwała, rozrastając się i pochłaniając coraz większe sumy pieniędzy. Wnętrza Wersalu wyróżnia niezwykłe bogactwo dekoracji, a szczególnie apartamenty króla i królowej, Galeria Zwierciadlana, salony Wojny i Pokoju (zdobione reliefami A. Coysevoxa). Królewskie gabinety urządzone są w stylu Ludwika XIV, Ludwika XV i empire.



Ogrody zaprojektowane przez Andre Le Notre okazały się tak wielkie, że pod ich dyktando jeszcze bardziej rozbudowano pałac. Zajmujące ponad 100 hektarów ogrody Wersalu wypełniono niezliczonymi fontannami i rzeźbami, co było powodem ogromnej popularności kompleksu wśród arystokracji Francji.



W pałacu wystawiano również liczne sztuki, co dodatkowo zwiększało rosnące nim zainteresowanie. Tradycję wystawiania sztuk teatralnych szczególnie pielęgnowała Maria Antonina, która nakazała postawić własny teatr. W 1682 roku cały dwór przeprowadził się do pałacu, co oznaczało, że król nie musiał go już opuszczać, a Wersal stał się oficjalną rezydencją królewska, a zarazem stolicą kraju (do 1789). Dwór jednak szybko obrósł gąszczem dziwnych i złożonych zabiegów oraz praw składających się na pałacową etykietę. Ludwik XV również chcąc powiększyć pałac nakazał budowę salonu operowego. Ludwik XVI stworzył bibliotekę, lecz zbliżał się fatalny rok 1789. Wtedy to Wersal został zdobyty przez francuskich rewolucjonistów.



Z Wersalem wiąże się wiele ważnych wydarzeń historycznych oraz słynnych konferencji. Tu w 1783 r. podpisano traktat uznający odzyskanie niepodległości przez Stany Zjednoczone, w 1871 - proklamowano Cesarstwo Niemieckie, a w 1919 r. podpisano wersalski traktat pokojowy. Traktat ten kończył I wojnę światową i ustalał nowy ład w centralnej części Europy, potwierdzając niepodległość Polski i statut Wolnego Miasta Gdańsk.


Notre-Dame de Paris - gotycka katedra w Paryżu. Jedna z najbardziej znanych katedr na świecie, między innymi dzięki powieści Dzwonnik z Notre Dame francuskiego pisarza Wiktora Hugo.

Jej nazwa, tłumaczy się jako Nasza Pani i odnosi się do Matki Boskiej. Wzniesiono ją na wyspie na Sekwanie, zwanej Cité, na śladach po dwóch kościołach powstałych jeszcze w IXw. Budowa jej trwała prawie 170 lat (1163-1330).



Jest to kościół pięcionawowy z krótką nawą krzyżową, dość długim prezbiterium i podwójnym obejściem na półkolu. Pierwotnie miało ono tylko trzy małe kapliczki. W drugiej połowie XIII w. usunięto kapliczki i wybudowano pięć dużych kaplic.

Front katedry przypomina przyczajonego pająka, którego nóżki można przyrównać do dwóch prostokątnych wież. Całą szerokość fasady zajmują trzy portale, z czego środkowy jest najszerszy. Wyrzeźbiono na nim scenę Sądu Ostatecznego. Zamiast kolumienek (jak to było w stylu romańskim) mamy na cokołach lub wspornikach ustawione figury, zwieńczone baldachimami.

Dokładne przyjrzenie się fasadzie środkowego portalu od razu odkrywa jej asymetryczność: lewy portal, poświęcony Matce Boskiej, pochodzi z ok. 1210 r. i przedstawia w reliefach sceny z jej życia, m.in.: genealogię Maryi, Zwiastowanie, Boże Narodzenie, Zaśnięcie i Zmartwychwstanie.

Filar dzielący odrzwia ozdobiony jest figurą NMP z Dzieciątkiem, w górnych częściach widzimy m.in. Koronację Maryi. Łuk portalu wpisany jest w trójkątne obramowanie. Prawy portal - portal św. Anny - powstał ok. 1220 r., ale zdobiący go ostrołukowy tympanon zawiera rzeźby sprzed 1180 r., a więc najstarsze spośród wszystkich, zachowanych w katedrze.

W najwyższej części łuku znajduje się płaskorzeźba Matki Boskiej Tronującej z Dzieciątkiem, obok niej inicjator budowy katedry - biskup Maurice de Sully i król Ludwik VII w otoczeniu aniołów. Środkowy, największy portal Sądu Ostatecznego, pochodzi z ok. 1220-30 r., ale jedynie kilka fragmentów rzeźb (m.in. postać Chrystusa w górnej części tympanonu) pochodzi z I połowy XIII w., reszta to XIX-wieczna rekonstrukcja.

Nad środkowym portalem umieszczono przepiękną rozetę rozświetlającą wnętrze świątyni. W całej budowli umieszczono dużą ilość witraży, które wprowadzają grę światła w wielkiej i zazwyczaj, jak to bywa w gotyckich katedrach, mrocznej budowli.

Łuk Triumfalny (L'Arc de Triomphe) - pomnik stojący na placu Charlesa de Gaulle'a w 8. Dzielnicy (dawniej Plac Gwiazdy, Place de l'Etoile) w Paryżu, na wschodnim skraju Pól Elizejskich (Avenue des Champs-Élysées). Jest to ważny element architektury Paryża, stanowiący zakończenie perspektywy Pól Elizejskich.



Jest to budowla empirowa w formie jednoarkadowego rzymskiego łuku triumfalnego. Wysokość: 49,4 m
Szerokość: 44,8 m

Na łuku znajdują się 4 znaczne reliefy:

a.. Marsylianka (inna nazwa Wymarsz ochotników w 1792, François Rude 1833-1835)
b.. Triumf Napoleona (Jean-Pierre Cortot)
c.. Obrona Francji przed koalicją 1814 (Antoine Etex)
d.. Pokój (la Paix, Antoine Etex)
Fryz obiegający Łuk Triumfalny przedstawia wymarsz i powrót w chwale armii francuskiej. Przedstawiono także w mniejszej formie sceny z wielu znanych bitew.

Pod Łukiem znajduje się grób nieznanego żołnierza, którego "wieczny płomień" jest symbolicznie rozpalany każdego wieczora oraz niewielkie muzeum poświęcone historii tego obiektu.

Jeszcze tylko kilka ciekawych magicznych fotografii z Francji.


Luwr szklana piramida



Pola Marsowe



Sekwana (franc. Seine) jest rzeką w północnej Francji. Długość Sekwany wynosi 776 km, a powierzchnia dorzecza około 78 tys. km2; swe źródła bierze na Wyżynie Langres, a uchodzi w formie estuarium do Zatoki Sekwańskiej koło Hawru (kanał La Manche).

Główne dopływy :

a.. prawostronne
a.. Oise
b.. Aube
c.. Marna
b.. lewostronne
a.. Yonne
Sekwana jest żeglowna od ujścia do niej rzeki Aube, a statki morskie mogą płynąć nawet 125 km w górę rzeki do Rouen. Sekwana jest połączona kanałami z Renem i Rodanem.

Głównym miastem przez które przepływa Sekwana jest stolica Francji - Paryż. Poza tym Rouen, Troyes i Hawr



To na razie tyle, ale mam nadzieję, że znajdę coś jeszcze.
Miłego zwiedzania!!!
Fleur Delacour.


Co jeszcze chciałbyć zwiedzić we Francji? Pamiętaj, że musi to być magiczne miejsce...


Herbina Gringor

Lascaux! Umieść informacje i zdjęcia, proszę!


hermiona

twoją szkołę beuxbatons


Cassander

We Francji magiczne miejsca są prawie wszędzie, wystarczy tylko dobrze poszukac :)

Osobiście polecam pełen zadumy i refleksji spacer po wąskich i malowniczych uliczkach Poitiers :)


fleur

francja jest piekna!!!! po prostu super mam tam rodzine i czesto tam jezdze kocham to miejsce


Lily88

Super :) Dzięki za ten przepis na grzanki w ''Pysznościach z Beauxbatons'' :D Pisz tak dalej...posdroffionka


Dumb88 (zakochany)

Super zdjątka!! A ja bylem tylko w St. Malo ::)(


Dumb88 (zakochany)

Hej to miały być smutne buzki!!


Lily88

A miasteczko La Rochelle?? :D Też jest piękne :D Poza tym drobnym niewyposażeniem jest świetnie :)


natal

ciekawe mniejsca i bardzo ladne chcialabym tam kiedys byc


nikt

nudddddddaaaaaaaa!!!!!!!!!!!


kolo

nikt ma racje


ginny

nie zgadzam się


***angej***

pewnie przepisałaś to z jakiejś strony o Francji albo książki . Ciekawsze byłoby gdybyś dała jakieś ciekawostki albo inne tego typu rzeczy osobiście uważam że twoich czytelników nie bardzo obchodzi ile wynosi długość Sekwany.


Cho Chang

W się będziecie tylko kłócić i kłócić nie możecie się pogodzić?:D


Cho Chang

W się będziecie tylko kłócić i kłócić nie możecie się pogodzić?:D


Cho Chang

o sorki 2 razy mi się wćisneło ok


Cho Chang

W się będziecie tylko kłócić i kłócić nie możecie się pogodzić?:D


Cho Chang

W się będziecie tylko kłócić i kłócić nie możecie się pogodzić?:D


Easter

Heck of a job there, it absuoltley helps me out.


Easter

Heck of a job there, it absuoltley helps me out.

1 2 3 4 »


Dodaj własną notkę:
Nick: E-mail lub strona www:  

| Script by Alex

 





  
Kolonie Harry Potter:
Kolonie Travelkids
  
Konkursy-archiwum

  

ŻONGLER
KSIĘGA HOGWARTU

Nasza strona JK Rowling
Nowości na stronie JKR!

Związek Krytyków ...!
Pamiętnik Miesiąca!
Konkurs ZKP

PAMIĘTNIKI : KANON


Albus Severus Potter
Nowa Księga Huncwotów
Lily i James Potter
Nowa Księga Huncwotów
Pamiętnik W. Kruma!
Pamiętnik R. Lupina!
Pamiętnik N. Tonks!
Elizabeth Rosemond

Pamiętnik Bellatrix Black
Pamiętnik Freda i Georga
Pamiętnik Hannah Abbott
Pamiętnik Harrego!
James Potter Junior!
Pamiętnik Lily Potter!
Pamiętnik Voldemorta
Pamiętnik Malfoy'a!
Lucius Malfoy
Pamiętnik Luny!
Pamiętnik Padmy Patil
Pamiętnik Petunii Ewans!
Pamiętnik Hagrida!
Pamiętnik Romildy Vane
Syriusz Black'a!
Pamiętnik Toma Riddle'a
Pamiętnik Lavender

PAMIĘTNIKI : FIKCJA

Aurora Silverstone
Mary Ann Lupin!
Elizabeth Lastrange
Nowa Julia Darkness!

Joanne Carter (Black)
Pamiętnik Laury Diggory
Pamiętnik Marty Pears
Madeleine Halliwell
Roxanne Weasley
Pamiętnik Wiktorii Fynn
Pamiętnik Dorcas Burska
Natasha Potter
Pamiętnik Jasminy!

INKUBATOR
Alicja Spinnet!
Pamiętnik J. Pottera
Cedrik Diggory
Pamiętnik Sarah Potter
Valerie & Charlotte
Pamiętnik Leiry Sanford
Neville Longbottom
Pamiętnik Fleur
Pamiętnik Cho
Pamiętnik Rona!

Pamiętniki do przejęcia

Pamiętniki archiwalne

  

CIEKAWE DZIAŁY
(Niektóre do przejęcia!)
>>Księgi Magii<<
Bestiarium HP!
Biografie HP!
Madame Malkin
W.E.S.Z.
Wmigurok
OPCM
Artykuły o HP
Chatka Hagrida!
Plotki z kuchni Hogwartu
Lekcje transmutacji
Lekcje: eliksiry
Kącik Cedrica
Nasze Gadżety
Poznaj sw�j HOROSKOP!
Zakon Feniksa


  
Co sądzisz o o zakończeniu sagi?
Rewelacyjne, jestem zachwycony/a!
Dobre, ale bez zachwytu
Średnie, mogłoby być lepsze
Kiepskie, bez wyrazu
Beznadziejne- nie dało się czytać!
  

 
© General Informatics - Wszystkie prawa zastrzeżone
linki