J.K. Rowling zaktualizowa³a swoj± oficjaln± stronê . W swoim pamiêtniku pisze o pracy nad serialem dokumentalnym o niej samej. Program zostanie wyemitowany w brytyjskiej stacji ITV w sobotê, 30 grudnia 2007.
T³umaczenie znajdziecie pod wiêcej.

Co dzia³o siê przez te cztery miesi±ce? Mo¿na powiedzieæ, ¿e od premiery Insygniów zadu¿y³am siê i nie wychodzi³am z jakiego¶ wehiku³u czasu, w którym wszystko dzia³o siê dwukrotnie szybciej ni¿ w rzeczywisto¶ci.



Ludzie wci±¿ naokr±g³o mówi± do mnie „Mam nadziejê, ¿e wszystko siê uspokoi³o i ju¿ skoñczy³a¶?”, na co od czasu do czasu uczciwie odpowiadam nieszczerym ¶miechem. Jestem wyj±tkowo zajêta od lipca przez podró¿e do USA i Kanady, moj± ksi±¿k±„Opowie¶ci Barda Beedle’a”, zaanga¿owaniem w wybrane akcje charytatywne, masow± gór± publikowanej korespondencji i jeszcze trójk± dzieci, na których przybycie na ¶wiat siê upiera³am.Przez to s± niekorzystne skutki: zero zainteresowania stron± internetow±! Jednak¿e umieszczam dzisiaj kilka nowych aktualizacji w dzia³ach „News” (gdzie ci±gle mo¿ecie przeczytaæ, ¿e jestem zajêta dokumentami), „FAQ” i „Extras”. Mam nadziejê dodaæ wiêcej ciekawostek we w³a¶ciwym czasie.
Podró¿ po USA i Kandzie jest moj± ulubion±. Je¿eli kto¶, kto to czyta, by³ na widowni na którym¶ z tych wydarzeñ, to bardzo dziêkujê, poniewa¿ byli¶cie tak wspaniali jak przy tych wspania³ych pytaniach i przyt³aczaj±cym cieple tego prezentu.



Nurtuj±c dalej te cztery minione miesi±ce, rozpoczêcie Insygniów w Muzeum Historii Naturalnej by³o moim ulubionym przez ca³y czas, i do tych, którzy czekali tak d³ugo i cierpliwie: byli¶cie niewiarygodni i cieszê siê, ¿e mog³am tam spotkaæ ka¿dego z was.
„Insygnia ¦mierci” pozostaj± moj± ulubion± ksi±¿k± z serii i zawsze tak zostaje. Zrozumieli¶cie, bynajmniej mam tak± nadziejê, ¿e ju¿ od 17 lat planowa³am, ¿e ksi±¿ka bêdzie siedmiotomowa i i mia³am wiêcej satysfakcji ni¿ mogli¶cie sobie wyobraziæ w ostatecznym dzieleniu siê tym z moimi czytelnikami.Uaktualni³am na razie parê dzia³ów, miêdzy innymi News czy Extras



Co do op³akiwania Harry’ego – w±tpiê, ¿e bêdê w to wierzyæ mówi±c to – nikt nie móg³ poczuæ koñca tak g³êboko, jak ja. Pisanie Harry’ego Pottera by³o nierozerwalnie zwi±zane z moim ¿yciem przez siedemna¶cie lat i po¿egnanie by³o w³a¶nie takie, o jakim zawsze my¶la³am, ¿e bêdzie. Wiêc chcê przekazaæ ogromne podziêkowania wszystkim, którzy pisali do mnie od czasu publikacji, mówili takie wspania³e rzeczy o tym, ile ksi±¿ki dla nich znacz±, poniewa¿ wasze s³owa s± dla mnie ¶wiatem w tym gorzko-s³odkim czasie.

Wersja do druku