Recenzja filmu Harry Potter i Więzień Azkabanu napisana przez Megarę Snape.

Wczoraj byłam na premierze 3 części przygód Harry’ego Pottera. Film zrobił na mnie niemałe wrażenie. Nie będę streszczać tu fabuły, bo chyba każdy wie, o co chodzi. Zaskoczyło mnie, że na seans przyszły dzieci w wieku 5-7 lat. Moim zdaniem ten film powinny oglądać dzieciaki od 10 roku życia. DLACZEGO? Widz powinien dorastać razem z bohaterem. Już w tej części widać rozterki nastolatka. Kiedy Harry dowiedział się, że Black jest jego ojcem chrzestnym itp. Można też zauważyć „śmielsze” sceny np.: przytulanie się Hermiony do Rona i Harry’ego, czy złapanie Rona za rękę. Tu złapie, tam obejmie i się zaczyna, w końcu 13 lat to już jest coś. Bardzo mi się spodobała wizja reżysera na temat ubioru uczniów. Poza lekcjami mogli ubierać się swobodnie, w dżinsy itp. W ciągu 2 lat zmieniły się troszkę szaty uczniów. W ogóle zamek się zmienił. Oczywiście trzeba było to zrobić dla potrzeb filmu, ale moim zdaniem powinni od razu ustalić wygląd Hogwartu i Błoni. Bardzo ciekawie ukazano dementorów (którzy nota bene byli ciut podobni do Upiorów Pierścienia z „Władcy Pierścieni”) oraz prof. Lupina zamieniającego się w wilkołaka. Troszkę inaczej wyobrażałam sobie Hardodzioba , ale cóż, nie można mieć wszystkiego. Ze scen pozaszkolnych najbardziej podobała mi się szaleńcza jazda „Błędnym Rycerzem”. Widać, że reżyser się zmienił. Film nie kończy się w pociągu do domu czy w Wielkiej Sali. Jest już nawiązanie do kolejnej części. Myślę, że jest to najlepsza część HP. I naprawdę polecam ją każdemu.

Megara Snape

Wersja do druku