Pamiętnikiem opiekuje się Daria
Do 07.05.2009 roku pamiętnikiem opiekowała sie Joanna Riddle!
Do 1 kwietnia 2008r pamiętnik prowadziła Paulina

[ Powrót ]

Niedziela, 24 Maja, 2009, 14:30

3. Odwiedziny

O to nastêpna notka z dedyk± dla Katie i Syrci. W czwartej opisze drug± wyprawê na Pok±tn±, a w pi±tej bêdzie jechaæ do Hogwartu. Zapraszam do czytania:
By³ sobotni ranek, czarnow³osy ch³opiec jad³ w³a¶nie ¶niadanie, kiedy do kuchni wesz³a jego mama. Jim chcia³ podj±æ temat samotnej wyprawy na Pok±tn±, ale Kirsten uprzedzi³a go mówi±c:
- O której zamierzacie siê spotkaæ? – James prawie zakrztusi³ siê mlekiem i pomy¶la³:
Jak ona siê dowiedzia³a? Przecie¿ nic nie mówi³em. Mo¿e lepiej udawaæ g³upka…- S³ucham?
- Spyta³am, o której chcecie spotkaæ siê z Syriuszem.
- A… Ale… Jak siê domy¶li³a¶?
- Och Jimmy, naprawdê uwa¿asz mnie za tak g³upi± osobê?
- Sk±d¿e, mamo!
- No, to na któr± siê umówili¶cie?
- Na dwunast± w Dziurawym Kotle.
- Trzy godziny powinny wam starczyæ, prawda?
- No pewnie, ale… - Chcia³ zapytaæ o co chodzi, ale mama mu przerwa³a:
- Syriusz wydaje siê grzecznym i porz±dnym ch³opcem. Je¶li chcesz to w poniedzia³ek po zakupach mo¿esz zaprosiæ go do siebie.
- Naprawdê? Och, mamo! Jeste¶ super!
Przytuli³ j±, poca³owa³ w policzek i pobieg³ do pokoju, ¿eby poinformowaæ o wszystkim kolegê. Czekaj±c na odpowied¼ by³ zbyt podekscytowany by cokolwiek robiæ, wiêc chodzi³ w kó³ko po pokoju co chwila przeczesuj±c rêkoma w³osy – lubi³ to robiæ, bo wygl±da³y wtedy jakby dopiero co zsiad³ z miot³y. Kiedy o jedenastej Finia wróci³a z listem od Syriusza James uspokoi³ siê, ale po chwili posmutnia³. Syriusz pisa³:
James!
Dziêki za zaproszenie, z chêci± przyj±³bym je, ale muszê pogadaæ ze starymi co w obecnej sytuacji nie bêdzie ³atwe. Strasznie siê na mnie wczoraj wkurzyli, uwierzysz, ¿e zapomnia³em o po³owie zakupów!? Nie kupi³em nawet ró¿d¿ki! Nie jestem pewny czy puszcz± mnie w poniedzia³ek, ale wykombinuje co¶ i na pewno bêdê. Do zobaczenia w poniedzia³ek o dwunastej
Syriusz.
W tej chwili us³ysza³ wo³anie swojego kolegi, wiêc wyjrza³ przez okno wychodz±ce na ulice.
- Hej, James! Idziesz graæ w pi³kê?
A mo¿e by tak… Grimmauld Place to po drugiej stronie Tamizy, rodzice nie pozwalaj± mi tam chodziæ, ale to wa¿na sprawa, poza tym nawet siê nie dowiedz±. Tak, to mo¿e siê udaæ. A mama… powiem, ¿e bêdê z ch³opakami, na pewno uwierzy.
- Dobra Jack. Tylko powiem mamie. – Zbieg³ do kuchni. – Mamo, bêdê z ch³opakami na dworze. Wrócê na obiad. Pa! - Us³ysza³ jeszcze:
– Uwa¿aj na siebie! – I ju¿ bieg³ z Jackiem w stronê boiska. Kiedy dobiegli do reszty ch³opców James zacz±³ im wyja¶niaæ:
- Sorki, ale dzi¶ z wami nie zagram.
- To po co wyszed³e¶?
- Musze co¶ za³atwiæ, ale moi rodzice nie mog± siê o tym dowiedzieæ. Rozumiecie? – Ch³opacy pokiwali ze zrozumieniem g³owami.
- Spoko, bêdziemy ciê kryæ. Co mamy robiæ?
- Raczej czego macie nie robiæ. Nie chod¼cie w pobli¿u mojego domu, bo moja mam mog³aby was zauwa¿yæ, a mnie by nie by³o. I je¶li nie wrócê do czwartej to niech kto¶ idzie powiedzieæ, ¿e gram mecz i wrócê godzinê pó¼niej. O pi±tej bêdê ju¿ na pewno.
- A gdzie idziesz? – James wiedzia³, ¿e mo¿e im zaufaæ, wiêc bez wahania wyjawi³ cel swojej wêdrówki.
- Serio? Przecie¿ to po drugiej stronie rzeki.
- Prze¿yje, tylko mnie kryjcie. Do pi±tej na pewno wrócê.
I ruszy³ szybkim krokiem. Chodzenie nie by³o dla niego problemem. Ka¿dego lata, odk±d skoñczy³ osiem lat, wyje¿d¿a³ z tat± na wêdrówki w góry. Spali w namiocie i piekli kie³baski nad ogniskiem. Tyle, ¿e w górach powietrze jest czyste i ¶wie¿e, drzewa daj± cieñ, a ptaki æwierkaj± rado¶nie. Tu, w mie¶cie, ¶mierdzi spalinami, jest duszno i t³oczno. Po pó³godzinie marszu, z chmur wisz±cych nad miastem, zacz±³ kropiæ deszcz i zerwa³ siê wiatr. Mimo tych nie sprzyjaj±cych warunków James ¶mia³o szed³ na przód.
Po ponad godzinie od wyj¶cia, deszcze przesta³ padaæ. Lekko przemoczony ch³opiec wszed³ w³a¶nie na most nad Tamiz± i zrobi³ tam sobie odpoczynek. Stoj±c oparty o barierkê przypatrywa³ siê p³yn±cym w dole statkom wycieczkowym i my¶la³ nad tym, ¿e sam nigdy nie by³ dalej. Co prawda móg³ chodziæ tylko do Burgess Park, ale razem z ch³opakami nie raz przychodzili a¿ na most. Westchn±³ i ruszy³ w dalsz± drogê. Doj¶cie do Judy Street zajê³o mu pó³ godzinny ( raz musia³ spytaæ o drogê), stamt±d w kilka minut doszed³ do domu Syriusza. £±cznie jego ‘spacer’ trwa³ oko³o dwóch godzin. Spojrza³ na zegarek, który wskazywa³ kwadrans po pierwszej, usiad³ na pobliskiej ³awce i zacz±³ rozmy¶laæ.
Jak mam siê teraz porozumieæ z Syriuszem? Po prostu zapukaæ do drzwi? Yhh… Nie pomy¶la³em o tym… I wszystko na nic... Mieszka pod numerem dwunastym. Mo¿e rzuciæ kamieniem w okno? Tylko, w które?
Przypatrywa³ siê domowi z numerem dwana¶cie, kiedy okno, na najwy¿szym piêtrze otworzy³o siê i wyjrza³ przez nie ch³opak z w³osami w barwie przypominaj±cymi atrament. Ze znudzeniem rozgl±da³ siê po okolicy.
- Panienko z okienka! – wydar³ siê James, a ch³opak zwróci³ na niego uwagê.
- James?! - jego twarz rozja¶ni³ u¶miech – Co ty tu robisz? Jeste¶ mokry!
- Przybywam uratowaæ ksiê¿niczkê zamkniêt± w wie¿y.
- Zaraz ci otworze – i znikn±³ z okna, ¿eby po chwili pojawiæ siê w drzwiach.
- Wchod¼, ale cicho – szepn±³ konspiracyjnie, a James przystosowa³ siê do jego wskazañ. Doszli zaledwie na pierwsze piêtro, kiedy us³yszeli kobiecy g³os:
- Syriuszu!
- Tak, matko?
- Czy kto¶ przyszed³?
- Tak – zacisn±³ zêby ze z³o¶ci.
- Przedstaw mi swojego go¶cia!
- Yhh… - westchn±³ z rezygnacj±. – Chod¼my – otworzy³ drzwi i wprowadzi³ Jamesa do salonu. Pokój by³ urz±dzony z przepychem, w fotelu pod ¶cian± siedzia³a elegancko ubrana kobieta z fili¿ank± w d³oni.
- Dzieñ dobry – powiedzia³ i uk³oni³ siê James. Rzuci³ sp³oszone spojrzenie na Syriusza.
- Mamo to James Potter. James to moja matka.
- Witam w domu Blacków – powiedzia³a kobieta i wyci±gnê³a przed siebie d³oñ. James uj±³ rêkê przyozdobion± wieloma pier¶cieniami i uca³owa³ j± staraj±c siê powstrzymaæ odruch wymiotny.
- Nazywam siê Walburga.
- Czy mo¿emy ju¿ i¶æ mat… mamo?
- Dobrze. Zaraz przy¶lê Stworka z podwieczorkiem.
-Nie trzeba – powiedzia³ przez zaci¶niête zêby Syriusz i szybko wyszli z pomieszczenia. Dopiero kiedy znale¼li siê w pokoju Syriusza zaczêli rozmawiaæ.
- Przepraszam ciê, za to na dole.
-Spoko, przecie¿ nic siê nie sta³o.
- Nie chcia³o ci siê rzygaæ jak wyci±gnê³a rêkê?
- Szczerze mówi±c tak.
- Pomy¶l, ¿e ja muszê to robiæ co dziennie. Czemu masz mokre w³osy?
- Kiedy szed³em z³apa³ mnie deszcz.
- Szed³e¶ pieszo? Przecie¿ to spory kawa³ek drogi!
- Jestem przyzwyczajony do d³u¿szych spacerów. – Syriusz podszed³ do szafy i wyci±gn±³ z niej bluzê.
- Trzymaj.
- Dziêki – James zacz±³ rozgl±daæ siê po pokoju. By³ on przestrony, pod ¶cian± sta³o wielkie ³o¿e z drewnianymi, rze¼bionymi oparciami, otwarte okno by³o przes³oniête d³ugimi, aksamitnymi zas³onami, z sufitu zwisa³ piêkny ¿yrandol z ogarkami ¶wiec, kawa³ek od drzwi znajdowa³o siê biurko z wieloma szufladami, na drzwiach szafy przyklejone by³y plakaty z motocyklami
- Uda³o mi siê namówiæ Walburgê, ¿ebym móg³ jechaæ w poniedzia³ek.
- To super! – W tym momencie kto¶ zapuka³ do drzwi.
– Wej¶æ!
Do ¶rodka wsun±³ siê skrzat domowy ubrany w togê z bia³ego materia³u.
- Paniczu Black, paniczu Potter – sk³oni³ siê lekko. - Na pro¶bê pana szanownej matki przynios³em paniczom podwieczorek. – Mówi±c to postawi³ tacê na biurku, zdj±³ z niej dwa nakrycia, dwie fili¿anki z herbat±, talerz z pokrojonym na kawa³ki ciastem i wyszed³ z pokoju.
- Dla kogo by³o trzecie nakrycie? – Zapyta³ jak zawsze spostrzegawczy James.
- Dla mojego m³odszego brata, Regulusa. Proszê, czêstuj siê.
Po podwieczorku rozmawiali o ró¿nych rzeczach, przede wszystkim o Hogwarcie i Quidditchu. Niestety James musia³ wyj¶æ ju¿ o drugiej, ¿eby zd±¿yæ do domu na czwart±.
- mo¿esz wróciæ Sieci± Fiuu – zaproponowa³ Black.
- Nie mogê, mama nie wie, ¿ê tu jestem.
- Aaa, to inna sprawa.
Syriusz odprowadzi³ go do mostu, gdzie po¿egnali siê i ka¿dy poszed³ w swoj± stronê.

Komentarze:

<a href="http://tinyurl.com/8qkpr7k">celui-ci</a>

<a href="http://bit.ly/UU0fdu">gratuit</a>

<a href="http://bit.ly/QwYzoO">sacs lancel pas cher</a>

I think, that you are mistaken. Let's discuss it.
The true answer
Absolutely with you it agree. In it something is also to me it seems it is very excellent idea. Completely with you I will agree.


<a href=http://tiohazrater.posterous.com>karen millen dresses</a>
<a href=http://roaherdestbrod.multiply.com>karen millen store</a>
<a href=http://ankejaccu.wordpress.com>karen millen store</a>

All of the provider uses the particular more rapidly obligations method making sure that funds are shifted easily concerning the reports.

<a href=http://supratkksociety.webs.com/>Supra TK Society</a>
<a href=http://converser.webs.com/>converse skor</a>
<a href=http://nikefreerunse.webs.com/>nike free run 2</a>
<a href=http://adidasskor.webs.com/>adidas skor</a>
<a href=http://nikeskorse.webs.com/>nike free run</a>

79zzaG http://www.QS3PE5ZGdxC9IoVKTAPT2DBYpPkMKqfz.com

79zzaG http://www.QS3PE5ZGdxC9IoVKTAPT2DBYpPkMKqfz.com

5bNRT4 http://www.QS3PE5ZGdxC9IoVKTAPT2DBYpPkMKqfz.com

5bNRT4 http://www.QS3PE5ZGdxC9IoVKTAPT2DBYpPkMKqfz.com

La agenda del balear desde su llegada a Indian Wells, donde estA! acompaado por Francis Roig como entrenador, estA! llena de compromisos.
sudaderas nike mujer

KrIGY4 http://www.QS3PE5ZGdxC9IoVKTAPT2DBYpPkMKqfz.com

KrIGY4 http://www.QS3PE5ZGdxC9IoVKTAPT2DBYpPkMKqfz.com

7DImsT http://www.QS3PE5ZGdxC9IoVKTAPT2DBYpPkMKqfz.com

7DImsT http://www.QS3PE5ZGdxC9IoVKTAPT2DBYpPkMKqfz.com

od6fgx http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com

od6fgx http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com

Will I have to work on Saturdays? <a href=" http://www.smhv.nl/faq ">lovegra price in india</a> The process of emotional recovery continued as Tarleton's grueling physical recovery progressed slowly from hospital visit to hospital visit and surgery to surgery (64 and counting, by her estimation). Tarleton had plenty of time to think while enduring all those procedures, and learned the value of taking time to process all that had happened to her.

Will I have to work on Saturdays? <a href=" http://www.smhv.nl/faq ">lovegra price in india</a> The process of emotional recovery continued as Tarleton's grueling physical recovery progressed slowly from hospital visit to hospital visit and surgery to surgery (64 and counting, by her estimation). Tarleton had plenty of time to think while enduring all those procedures, and learned the value of taking time to process all that had happened to her.

magic story very thanks <a href=" http://www.jmktrust.org/about/ ">priligy generico prezzo</a> Sharing adjacent offices on the 35th floor of the Eurotower,the two men met regularly from the start of Draghi's presidency,brainstorming before Draghi crystalised his "fiscal compact"plan - a pitch for stricter budget discipline that preceded hissignature policy measure, the OMT bond-buy programme.

magic story very thanks <a href=" http://www.jmktrust.org/about/ ">priligy generico prezzo</a> Sharing adjacent offices on the 35th floor of the Eurotower,the two men met regularly from the start of Draghi's presidency,brainstorming before Draghi crystalised his "fiscal compact"plan - a pitch for stricter budget discipline that preceded hissignature policy measure, the OMT bond-buy programme.

« 1 2 3 4 5 6 »

| Script by Alex