Wiadomości o różnych konkursach

Jak widać na stronie dział z pamietnikami rozrasta się w szybkim tempie! - Jak tak dalej pójdzie to zabraknie nam bohaterów i JK Rowling będzie musiała dopisać specjalnie dla nas jeszcze kilka tomów przygód Harry'ego Pottera!
Postanowiliśmy aby następne pamiętniki powierzać osobom wyłonionym w konkursach. Znajdą się tu również informacje o innych konkursach organizowanych na naszej stronie!

[ Powrót ]

Niedziela, 23 Grudnia, 2007, 21:02

Uwaga Uwaga! Pamiêtnik Rona do wziêcia!

Og³aszam konkurs na prowadzenie pamiêtnika Rona Weasleya.
Jako i¿ jest to jeden z g³ównych bohaterów druga taka okazja mo¿e siê nie powtórzyæ!

Co nale¿y zrobiæ by wzi±æ udzia³ w konkursie?
Wystarczy umie¶ciæ jedn± lub wiêcej próbnych notek do wgl±du publicznego w komentarzu. Nale¿y równie¿ podpisaæ siê swoim nickiem i podaæ e-maila.

Termin nadsy³ania prac up³ywa 7 Stycznia 2008 roku!

Wiêc zabieraæ siê do pisania, kto wie! Mo¿e to w³a¶nie na Ciebie spadnie zaszczyt prowadzenia owego pamiêtnika!

Miecek





Moi drodzy konkursowicze!

Nadszed³ czas na og³oszenie wyników! Oficjalnie od dzisiaj pamiêtnikiem Rona opiekowaæ siê bêdzie Maggie Smith!. Wygranej serdecznie gratulujemy!
Wszystkie prace by³y poprostu boskie wiêc nie wiem jak Guardian móg³ wybraæ tylko jedn± osóbke, ale có¿ takie regu³y! Nie ³amaæ siê! Jutro og³oszone zostan± nowe konkursy!


Miecek


Miecek napisa³ prawdê - naprawdê trudno by³o wybraæ tê jedn± osobê - chêtnie wyrózni³bym conajmniej 3. Wszystkim dziêkujê za udzia³ w konkursie i zapraszam do udzia³u w nastêpnym. Gdyby kto¶ z uczestników konkursu mia³by indywidualny pomys³ na dzia³ lub pamietnik to prosze o info balicki@az.pl!

Guardian

Komentarze:

Dobra, sorry, wtedy mi siê trochê pomiesza³o. Ale dziêki, ¿e kto¶ mnie (odrobinê) doceni³...

Dobra, sorry, wtedy mi siê trochê pomiesza³o. Ale dziêki, ¿e kto¶ mnie (odrobinê) doceni³...

To bêdzie znów od nowego dnia,sorry,ale tamto mi siê WOGLE nie uda³o.

Kurczê, Harry obudzi³ mnie w ¶rodku nocy tylko dlatego, ¿e Hagred...Hagrid...To przez to, ¿e jestem nieprzytomny...wróci³. Harry by³ strasznie podeksytowany,i omal co nie rzuci³by na mnie Levicorpus...Ta jego mania na punkcie tego podrêcznika jakiego¶ Ksiêcia lub(wed³ug Hermiony)Ksiê¿niczki. Hermi uwa¿a, ¿e jak kto¶ jest m±dry to od razu musi byæ dziewczyna. To oburzaj±ce!...A niby z jakiej racji dziewczyna?! Nie rozumiem jej. Lec±c pod peleryn± jak szaleni wpadli¶my na Filtha...wróæ, OMAL na niego nie wpadli¶my, ale na pewno pomy¶la³, ¿e to by³ Irytek.
-!@#$%^*&*@!!! (Niestety, komentarz wo¼nego nie nadaje siê do druku).
-Uwa¿aj!
-Ææææ...Dotarli¶my na b³onia Hogwartu (mijaj±c po drodze Pani± Norris któr± kopn±³em tak, ¿eby wygl±da³o to jakby by³o niechc±cy).

-Hagrid! To by³y pierwsze s³owa Harry'ego gdy zobaczy³ ¶wiat³o w jego chatce.

To bêdzie znów od nowego dnia,sorry,ale tamto mi siê WOGLE nie uda³o.

Kurczê, Harry obudzi³ mnie w ¶rodku nocy tylko dlatego, ¿e Hagred...Hagrid...To przez to, ¿e jestem nieprzytomny...wróci³. Harry by³ strasznie podeksytowany,i omal co nie rzuci³by na mnie Levicorpus...Ta jego mania na punkcie tego podrêcznika jakiego¶ Ksiêcia lub(wed³ug Hermiony)Ksiê¿niczki. Hermi uwa¿a, ¿e jak kto¶ jest m±dry to od razu musi byæ dziewczyna. To oburzaj±ce!...A niby z jakiej racji dziewczyna?! Nie rozumiem jej. Lec±c pod peleryn± jak szaleni wpadli¶my na Filtha...wróæ, OMAL na niego nie wpadli¶my, ale na pewno pomy¶la³, ¿e to by³ Irytek.
-!@#$%^*&*@!!! (Niestety, komentarz wo¼nego nie nadaje siê do druku).
-Uwa¿aj!
-Ææææ...Dotarli¶my na b³onia Hogwartu (mijaj±c po drodze Pani± Norris któr± kopn±³em tak, ¿eby wygl±da³o to jakby by³o niechc±cy).

-Hagrid! To by³y pierwsze s³owa Harry'ego gdy zobaczy³ ¶wiat³o w jego chatce.

-Kto tam? Spyta³ Hagrid zza dzwi chatki, ale gdy us³ysza³ moje g³o¶ne ziewanie od razu nas rozpozna³.
-A gdzie Hermiona? Spyta³ wpuszczaj±c nas do ¶rodka.
-Zosta³a w zamku, gdyby¶my spróbowali j± obudziæ, wyl±dowaliby¶my u McDonagall...
-Jestem pewny, ¿e siê na nas jutro w¶cieknie. Powiedzia³em po czym zasn±³em padaj±c na blat sto³u.
Obudzi³em siê w pokoju wspólnym na kanapie. Stali nade mn± Harry(w¶ciek³y) i Hermiona (w¶ciek³a).
-Ron, jak mog³e¶ zasn±æ?! Zacz±³ Harry z oburzeniem.
-Widaæ, ¿e jako¶ mog³em...
-A jak ty Harry mog³e¶ mnie nie obudziæ?!
-Dobrze wiesz, ¿e nie mog³em!
-Trzeba to by³o ustaliæ!
-Nie przewidzia³em, ¿e przyjdzie akurat wczoraj! Nie jestem dobry z wró¿biarstwa!(ostatnie zdanie powiedzia³ wyj±tkowo szczerze)
<Ale checa, to ja zwykle k³ócê siê z Hermion±!> My¶la³em patrz±c przejêty na rozwój wydarzeñ. Jednak nie by³ tak ciekawy.Pod koniec Hermiona po wymowie straaasznie d³ugiego referatu zala³a siê ³zami i polecia³a do Wielkiej sali(wiem, bo zaci±gnê³a mnie ze sob±).
-Och, Hermi ju¿ dobrze...Poczu³em siê trochê niezrêcznie, i nie wiedz±c co zrobiæ przytuli³em j± do siebie, a ta jak zwykle wyp³aka³a siê w moje ramiê.

Przepraszam ponowie za tamt± notê, poza tym, to pisa³am d³ugi czas, i to przez to mi siê popl±ta³o :P

Bellatrix, jak jeste¶ taka m±dra, to sama napisz co¶ lepszego.(nienatularny spokój)

sorry,to napisa³a moja kole¿anka, sorry Bellatrix za ni±

Siedzia³em w naszym dormitorium zastanawiaj±c siê nad tym co powiedzia³ mi Harry. Mo¿e rzeczywi¶cie mia³ racjê, mo¿e powiniennem by³ z ni± porozmawiaæ? Sam ju¿ nie wiem.
-Ja siê nie znam na kobietach-powiedzia³em sam do siebie, podchodz±c do okna. Siedzia³a tam na b³oniach, jej br±zowe w³osy falowa³y poruszane przez wiatr wiej±cy od strony jeziora. W tej dziewczynie co¶ by³o, co¶ co poczu³em od dnia kiedy stanê³a w drzwiach przedzia³u i zaczê³a siê m±drzyæ.
- Co robisz?-spyta³ Harry, który w³a¶nie wszed³ do pokoju.
-Nic -powiedzia³em, szybko odchodz±c od okna.
- Przecie¿ wiem, ze siê na ni± gapisz- powiedzia³.
-Nie prawda.-zaprzeczy³em.
-Stary,mnie nie oszukasz, za dobrze ciê znam...
-Stary...
-O nie Ron, znowu zaczynasz. CZy ty nie mo¿esz zrozumieæ, ze nie masz prawa tak siê zachowywaæ wobec niej.
-Harry, ty nic nie rozumiesz...- broni³em siê, ale mój przyjaciel nie da³ doj¶æ mi do s³owa.
- Rozumiem, wiêcej ni¿ ci siê wydaje. Nie widzisz, ze ona cierpi przez ciebie?
-Ja...
-Kocham tê dziewczynê i nie pozwolê ci jej wiêcej raniæ rozumiesz?- krzykn±³.
-Jak to ty j± kochasz?- wybuchn±³em.
- Oczywi¶ie, ze j± kocham, tak samo jak ona kocha mnie.Zrobi³bym dla niech chyba wszystko. ALe najbardziej na ¶wicie ona kocha ciebie,kretynie!
- ja...- nie wiedzia³em o powiedzieæ.
- tak, ty Ron! Tyle razem przeszli¶my nie potrafisz tego doceniæ. Takie prze¿ycia zbli¿aj±, musisz to wszystko niszzyæ co jest miêdzy wami?

Siedzia³em w naszym dormitorium zastanawiaj±c siê nad tym co powiedzia³ mi Harry. Mo¿e rzeczywi¶cie mia³ racjê, mo¿e powiniennem by³ z ni± porozmawiaæ? Sam ju¿ nie wiem.
-Ja siê nie znam na kobietach-powiedzia³em sam do siebie, podchodz±c do okna. Siedzia³a tam na b³oniach, jej br±zowe w³osy falowa³y poruszane przez wiatr wiej±cy od strony jeziora. W tej dziewczynie co¶ by³o, co¶ co poczu³em od dnia kiedy stanê³a w drzwiach przedzia³u i zaczê³a siê m±drzyæ.
- Co robisz?-spyta³ Harry, który w³a¶nie wszed³ do pokoju.
-Nic -powiedzia³em, szybko odchodz±c od okna.
- Przecie¿ wiem, ze siê na ni± gapisz- powiedzia³.
-Nie prawda.-zaprzeczy³em.
-Stary,mnie nie oszukasz, za dobrze ciê znam...
-Stary...
-O nie Ron, znowu zaczynasz. CZy ty nie mo¿esz zrozumieæ, ze nie masz prawa tak siê zachowywaæ wobec niej.
-Harry, ty nic nie rozumiesz...- broni³em siê, ale mój przyjaciel nie da³ doj¶æ mi do s³owa.
- Rozumiem, wiêcej ni¿ ci siê wydaje. Nie widzisz, ze ona cierpi przez ciebie?
-Ja...
-Kocham tê dziewczynê i nie pozwolê ci jej wiêcej raniæ rozumiesz?- krzykn±³.
-Jak to ty j± kochasz?- wybuchn±³em.
- Oczywi¶ie, ze j± kocham, tak samo jak ona kocha mnie.Zrobi³bym dla niech chyba wszystko. ALe najbardziej na ¶wicie ona kocha ciebie,kretynie!
- ja...- nie wiedzia³em o powiedzieæ.
- tak, ty Ron! Tyle razem przeszli¶my nie potrafisz tego doceniæ. Takie prze¿ycia zbli¿aj±, musisz to wszystko niszzyæ co jest miêdzy wami?

- Harry , jak to ty j± kochasz?- nie my¶³a³em o tym, ze ona mnie kocha najbardziej na ¶wiecie. My¶la³em o tym co powiedzia³ Harry, ¿e on kocha tê któr± ja kocham. To co powiedzia³, te s³owa nie dawa³y mi spokoju. Usoad³em, nie mog³em utrzymaæ siê na nogach.
- Kocham j± jak siostrê, tyle razem przeszli¶my, nie wyobra¿am sobie, zeby mog³abyæ to zwyk³a przyja¼ñ.
- Ale nie chcesz siê z ni± ca³owaæ? I nic z tych rzeczy?- oprzytomnia³em, nagle.
-Nie, no co ty? BLee- skrzywi³ siê- To tak jak ty ca³owa³by¶ siê z Ginny.
-Bleee- teraz to ja siê skrzywi³em- we¼ przestañ.
-Ron, zrób co¶ z tym...
-Ale co?- moj zapa³ momentalnie min±³.
-Porozmawiaj z ni±, tylko szczerze.
-Co ja mam jej powiedzieæ?- spyta³em.
-Prawdê!- powiedzia³ stanowczo Harry.- Ca³± prawdê, jakby¶ siedzia³ przed CZaros±dem.- za¶mia³ siê.

- Harry , jak to ty j± kochasz?- nie my¶³a³em o tym, ze ona mnie kocha najbardziej na ¶wiecie. My¶la³em o tym co powiedzia³ Harry, ¿e on kocha tê któr± ja kocham. To co powiedzia³, te s³owa nie dawa³y mi spokoju. Usoad³em, nie mog³em utrzymaæ siê na nogach.
- Kocham j± jak siostrê, tyle razem przeszli¶my, nie wyobra¿am sobie, zeby mog³abyæ to zwyk³a przyja¼ñ.
- Ale nie chcesz siê z ni± ca³owaæ? I nic z tych rzeczy?- oprzytomnia³em, nagle.
-Nie, no co ty? BLee- skrzywi³ siê- To tak jak ty ca³owa³by¶ siê z Ginny.
-Bleee- teraz to ja siê skrzywi³em- we¼ przestañ.
-Ron, zrób co¶ z tym...
-Ale co?- moj zapa³ momentalnie min±³.
-Porozmawiaj z ni±, tylko szczerze.
-Co ja mam jej powiedzieæ?- spyta³em.
-Prawdê!- powiedzia³ stanowczo Harry.- Ca³± prawdê, jakby¶ siedzia³ przed CZaros±dem.- za¶mia³ siê.

-Harry, ale to ty siedzia³e¶ przed CZaros±dem, nie ja- zapiszcza³em- a po za tym przed tyloma lud¼mi w ¿yciu bym nie powiedzia³ co do niej czujê.
-Ale tam bêdzisz tylko ty i ona.
- to te¿ nie dobrze...
-A to kogo by¶ jeszcze chcia³? Ron nabroi³e¶ musisz jej wszystko wyja¶niæ!
-Ale ja siê bojê.- powiedzia³em, na prawdê ba³em siê tej rozmowy, jej siê ba³em.
-Teraz siê boisz? A jak j± ca³owa³e¶? A jak robi³e¶ jej nadzieje to siê nie ba³e¶?- Harry nadawa³ jak katarynka, suszy³ mi g³owê. Wiem,¿e mia³ racjê, ale nie rozumie ¿e to dla mnie trudne. On nigdy nie mia³ problemów z dziewczynami. No mo¿e mia³, ale Cho i moje s³onko to nie to samo.- We¼ siê opanuj, ch³opie! Nie ba³e¶ siê zgin±æ, kiedy bronili¶my kamienia, nie ba³ê¶ sie i¶c ze mn± do komnaty tajemnic, nie ba³e¶ siê i¶æ walczyæ do Ministerstwa Magii z samym Voldemortem, jesli bêdzie taka potrzeba, a boisz sie powiedzieæ dziewczynie, ¿e j± kochasz?
-Tak- powiedzia³em cichutko.
-ALe ona tez ciê kocha, nie masz czego siê baæ!
-Mówisz? A sk±d wiesz?
- Mam oczy, widze jak ona na ciebie patrzy, a po za tym wiem to...

-no dobrze to ja spróbujê- powiedzia³em niepewnie.
-Po¶piesz siê, póki ona jescze tam jest.
-ok.-westchn±³em.
- tylko nie ucieknij- za¶mia³ siê Potter, kiedy sta³em z ³ó¿ka i leniwie szed³em w stronê drzwi.
-Ronald?
-Co?
-Mam co¶!- powiedzia³ wynio¶le.
-co takiego?- spyta³em.
-Daj jej to- poda³ mi pude³ko rumowych fili¿anek,które uwielbia³a.
-Dziêki.
Wyszed³em z zamku. Uda³em sie na b³onia, powtarzaj±c sobie w my¶³ach "Ron, dasz radê. Ona ciê kocha.Dasz radê, wybaczy ci" Szed³em w kierunku jeziora, by³em coraz bli¿ej niej, serce wali³o mi coraz mocniej, zaraz bêdê musia³ jej wszystko powiedzieæ. Ju¿ mia³em ochote uciec, ale nie mog³em. Nie mia³em prawa, musia³em w koñcu z ni± porozmawiaæ, dla dobra wszystkich i dla jej dobra. Usiad³em ko³o niej. Odwróci³a sie w moim kierunku. Burza jej br±zowych w³osów uderzy³a w mnie w oczy. Spojrza³em w jej ciemne, br±zowe oczy. I zapomia³em o ca³ym lêku. Przy niej czu³em siê cudownie, by³em szczê¶liwy mog±c patrzeæ na ni±, w jej oczy, siedz±c przy niej.
- Co chcia³e¶?- spyta³a oschle.
-Przeprosiæ ciê.

- a wiesz chocia¿ za co chcesz przepraszaæ?
-wiem- odgarn±³em kosmyk w³osów z jej policzka, a ona siê u¶miechnê³a.- za to ze by³em g³upi.
- nadal jeste¶.- za¶mia³a siê.
-Mogê juz taki zostaæ, je¶li to mia³oby sprawiæ, ¿e by³by¶ u¶miechniêta.- nie wiem sk±d mi to przysz³o do g³owy, w ¿yciu normalnie niczego takiego bym nie powiedzia³.
-Przy tobie zawsze jestem u¶miechniêta.
- To dla ciebie- poda³em jej czekoladki, które da³ mi Harry, o ma³o o nich nie zapomnia³em.- Przepraszam. Juz nigdy tak siê nie zachowam, bêdê trwa³ przy tobie je¶li zechcesz albo zostawiê ciê w spokoju. Decyzja nale¿y do ciebie. Kocham ciê i zrozumiê...- wsta³em.
-Ron, zaczekaj!- podnios³a siê szybko.- chcê, ¿eby¶ zosta³.Bo ja...- zawiesi³a g³os- bo ja ciebie te¿ kocham.
Przytuli³em j±, czu³em siê taki szczê¶liwy. Wiedzia³em o tym, ale teraz dopiero to do mnie dotar³o. Nie wiem jak mog³em j± tak raniæ. Poca³owa³em j± i to by³ chyba najpiêkniejszy poca³unek w moim ¿yciu.
-Wiesz,¿e je¶li nie pójdziemy zaraz do zamku to spó¼nimy siê na Obronê przed Czarn± Magi±?- powiedzia³êm, trzymaj±c j± w u¶isku.
- O nie tylko nie szlaban u Snape'a.
-Biegniemy- chwyci³em j± za rêkê...

Ojej jakie mi to d³ugie wysz³o!!! A¿ na 5 czê¶ci. Niestety, musia³am tak poddzieliæ, poniewa¿ nie potrafi³am nic wyci±æ, tak mi wena przysz³a i tak mi sie napisa³o. Mam nadzijêm,¿e bêdzi sie dobrze czytaæ. ¯yczê mi³ej lektury
I zapraszam na mojego bloga-pamiêtnik, w którym uw±¿am,¿e lepiej siê sprawdzam, bo opowiada o dziewczynie (to raz lepie mi siê pisze) i dwa o pokoleniu gdzie mo¿na sobie pofantazjowaæ (bo pokoleni wstecz- czyli era Huncwotów) Chocia¿ moj postaæ ¶witnie siê wkomponowuje w ksi±¿kê.
Pozdrawiam,
zostawiam adres mojego bloga, mam nadziejê, ¿e zajrzycie: http://aurorasilverston.blog.interia.pl
mo¿ecie te¿ napisaæ:
aurorasilverstone@interia.pl

Patil, notka dobra, tylko dlaczego us³ysza³ g³os Rona?!

Lepsza. Nie bêdê startowaæ, bo nie mam na to czasu :/ Có¿, trudno, nie moja wina, ¿e nie uwa¿asz tej notki za super. Wybacz, Maggie, ze tak ciê potraktowa³am. Twoja notka jest super! Czekam na nastêpn±!

Patil, zgadzam siê z Marzen±, czy to znaczy, ze Ron ma KLONA? Nie, chyba sie przes³ysza³am...

Aurora, twoja notka jest... nudna. To ¿e jest d³uga nie znaczy, ¿e dobra. Przesadzi³a¶, i... przes³odzi³a¶... Od kiedy Ron jest taki? A w±tek - Ron + Hermiona jest taki przetarty, ¿e nie warto go ci±gn±æ. Ludzie chc±, by¶ pisa³a o tym, czego nie wiedz±, a to, ze Ron czu³ miêtê do Hermiony wiadomo od 1 tomu ksi±¿ki! I przy okazji: NIE SPAMUJEMY TU!

Bellatrix, dziêki, ale zgadzam siê z Kaffejk± i jej wcze¶niejszym komentarzem. Poradzê sobie.
Zaraz dodam nastêpn± notkê ;p

6 stycznia 2008
Po ¶niadaniu, gdy sowy dostarcza³y pocztê zauwa¿y³em w¶ród nich Hermesa. Zdziwi³em siê, bo Percy jest takim palantem, ¿e napewno nie po¿yczy³by go nikomu. Hermes dziwga³ jak±¶ wielk± paczkê, wiêc zamiast ³adnie wyl±dowaæ zwali³ siê na miskê z owsiank± obryzguj±c ni± wszystkich wko³o. Odwi±za³em pakunek i przeczyta³em napis na boku paczki: Dla Ronusia od Mamusi i Percy'ego. O matko! Ronusia?! Od mamusi?! Chwilê pó¼niej ka¿dy z Gryfonów nazywa³ mnie 'ma³y Ronus'! Co za upokorzenie! Uciek³em z pakunkiem do dormitorum i rozpakowa³em. To, co tam znalaz³em tym bardziej zwali³o mnie z nóg. Oczywi¶cie, jak zawsze by³ tam ten nie¶miertelny kasztanowy sweter, tym azem z owc± na ramieniu, koszmar! Ona my¶li ze to bêdê nosiæ?! W dodatku w rozmiarze XXL! Od kiedy ja jestem taki wielki? Potem by³ list od Percy'ego, w kórym jak zwykle przekonywa³ mnie do zerwania kontaktów z Harry'm i wielka paczka s³odyczy. Odpisa³em Percy'emu, ¿e jest burakiem i zeby mierzy³ te swoje kocio³ki a mnie zostawi³ w spokoju.

Dobrze, ze dzi¶ jest weekend, uff... Mogê przynajmniej spokojnie zaj±æ siê uzupe³nianiem mojego dziennika. Ale nie na d³ugo. Czeka na mnie wypracowanie z Historii Magii o ¶redniowiecznym magu, który wynalaz³ samoprzylepny papier toaletowy. Po co mi to? Nie wiem. Bezsens i ju¿!

CDN

« 1 7 8 9 10 11 12 »

| Script by Alex