Wiadomości o różnych konkursach

Jak widać na stronie dział z pamietnikami rozrasta się w szybkim tempie! - Jak tak dalej pójdzie to zabraknie nam bohaterów i JK Rowling będzie musiała dopisać specjalnie dla nas jeszcze kilka tomów przygód Harry'ego Pottera!
Postanowiliśmy aby następne pamiętniki powierzać osobom wyłonionym w konkursach. Znajdą się tu również informacje o innych konkursach organizowanych na naszej stronie!

[ Powrót ]

Poniedziałek, 31 Marca, 2008, 18:32

Konkurs na pamiêtnik Hermiony Granger - wyniki!

Witamy!

Mamy zaszczyt og³osiæ, ¿e od dzisiaj rozpoczyna siê konkurs na kontynuacjê pamiêtnika Hermiony! Za pozwoleniem Guardiana, rzecz jasna.

Kilka krótkich zasad:
- notki konkursowe maj± byæ kontynuacj± pamiêtnika, a nie urwanymi z kosmosu wpisami,
- osoba, która chce wzi±æ udzia³ w konkursie, musi napisaæ min. 2 próbne notki. Osoby, które siê z tego nie wywi±¿±, nie bêd± uwzglêdnione w konkursie,
- próbne wpisy powinny byæ do¶æ poka¼ne. Nie d³ugo¶ci kwitka z pralni,
- sêdziami w tym konkursie bêd± Aramil i Karola,
- oklaski na nasz± cze¶æ mile widziane.

Konkurs trwaæ bêdzie do dnia 14 kwietnia. Tego samego dnia og³osimy zwyciêzcê zmagañ!
¯yczymy weny i po³amania klawiatur lub czego tam do pisania u¿ywacie!

Pozdrawiamy,
Aramil&Karola. ;)


Uwaga!

Mamy ju¿ wyniki konkursu! W zwi±zku z tym, i¿ Tibby nadal prowadzi pamiêtnik Hermiony, zwyciêzca konkursu mia³ otrzymaæ pam. Rose Weasley do dyspozycji. Kto jest tym szczê¶ciwcem? Oczywi¶cie Magic Dog! Serdecznie gratulujemy! Has³o do pam. zostanie przes³ane w ci±gu kilku dni. Pozdrawiamy! ;)

Komentarze:

To bardzo dziwne ale ju¿ nie mamy czasu by pisaæ nocie o Rose, niech wystarcz± te Hermiony bo one s± #^*(^&^

Wiêc co bêdzie z tymi osobami. które wys³a³y na mail by mieæ pamiêtnik.

Fajnie napewno zaraz co¶ napisze ale musze pomyslec zanim cos wymysle i napisze spoko strona.

No w³a¶nie co bêdzie z tymi osobami, które wys³a³y konkursowe notki na pamiêtnik Rose na emaila Limonki??

mo¿e mo¿na zrobiæ "pamiêtnik Boota Terry" jeden z pierwszoroczniaków w 1 tomie

Teraz trzeba na pamiêtniki rodziny Guantów czyli tych z którego rodu siê wywodzi Voldemort, a mo¿e jeszcze zrobimy konkurs na pam cioci Muriel
(czyli cioci Rona)

To trochê niesprawiedliwe ¿e by³a autorka nic nie wie mimo ¿e zrezygnowa³a...

to mo¿e te notki te¿ zaliczyæ????????????

A kiedy bed± wyniki?????????????Dzi¶ jutro czy kiedy

Wyniki bêd± dzisiaj. Powinny byæ.

a o której?

Gdy tylko do mnie to dotar³o polecia³am natychmiast po p³aszcz i wybieg³am ze szko³y. Musia³am uwa¿aæ ¿eby nikt mnie nie zobaczy³ bo inaczej mia³abym k³opoty. Gdy dotar³am na miejsce zauwa¿y³am ¿e Wiktor ogl±da siê w ró¿ne strony, najwyra¼niej mnie wypatruj±c.
-Witaj, Wiktorze.-powiedzia³am gdy podesz³am.
-Witaj Hermiono...-rzek³ Wiktor-Piêknie dzi¶ wygl±dasz...
Poczu³am ¿e rumieniê siê wbrew sobie, ale co ja mog³am na to poradziæ. Zamiast tego spyta³am:
-Co chcia³e¶ ode mnie Wiktorze?
-To...nie takie ³atwe. Mo¿e siê przejdziemy co?
-Dobrze-odpar³am. Je¿eli to Wiktorowi ma pomóc to proszê bardzo, mo¿emy chodziæ.
-Chcia³em siê od ciebie wiele dowiedzieæ. Wiesz ¿e nie jestem st±d, wiêc czy mog³aby¶ mnie nauczyæ angielskiego tak abym ju¿ w ogóle nie pope³nia³ b³êdów w wymowie i w pi¶mie?
-Tylko tyle?-zawiedziona odpowiedzia³am pytaniem. My¶la³am ¿e oczekuje ode mnie czego¶ wiêcej.
-No...chyba tak.-odpar³.
-Dobrze.Kiedy zaczynamy?-zapyta³am. Mia³am zamiar zacz±æ jak najszybciej.
-Mo¿e byæ jutro o 16 tak¿e tu?
-W porz±dku.-powiedzia³am-Wobec tego do zobaczenia jutro!
-Do zobaczenia!-odpowiedzia³ Wiktor. S³ysza³am ¿e jeszcze co¶ mruczy pod nosem ale ju¿ odchodzi³am i nie mia³am ochoty s³uchaæ jego my¶li wypowiedzianych na g³os.
************
Le¿a³am w ³ó¿ko w dormitorium. Wiktor dzi¶ co¶ przede mn± ukry³-pomy¶la³am-jestem tego pewna. I zasne³am.

Gdy tylko do mnie to dotar³o polecia³am natychmiast po p³aszcz i wybieg³am ze szko³y. Musia³am uwa¿aæ ¿eby nikt mnie nie zobaczy³ bo inaczej mia³abym k³opoty. Gdy dotar³am na miejsce zauwa¿y³am ¿e Wiktor ogl±da siê w ró¿ne strony, najwyra¼niej mnie wypatruj±c.
-Witaj, Wiktorze.-powiedzia³am gdy podesz³am.
-Witaj Hermiono...-rzek³ Wiktor-Piêknie dzi¶ wygl±dasz...
Poczu³am ¿e rumieniê siê wbrew sobie, ale co ja mog³am na to poradziæ. Zamiast tego spyta³am:
-Co chcia³e¶ ode mnie Wiktorze?
-To...nie takie ³atwe. Mo¿e siê przejdziemy co?
-Dobrze-odpar³am. Je¿eli to Wiktorowi ma pomóc to proszê bardzo, mo¿emy chodziæ.
-Chcia³em siê od ciebie wiele dowiedzieæ. Wiesz ¿e nie jestem st±d, wiêc czy mog³aby¶ mnie nauczyæ angielskiego tak abym ju¿ w ogóle nie pope³nia³ b³êdów w wymowie i w pi¶mie?
-Tylko tyle?-zawiedziona odpowiedzia³am pytaniem. My¶la³am ¿e oczekuje ode mnie czego¶ wiêcej.
-No...chyba tak.-odpar³.
-Dobrze.Kiedy zaczynamy?-zapyta³am. Mia³am zamiar zacz±æ jak najszybciej.
-Mo¿e byæ jutro o 16 tak¿e tu?
-W porz±dku.-powiedzia³am-Wobec tego do zobaczenia jutro!
-Do zobaczenia!-odpowiedzia³ Wiktor. S³ysza³am ¿e jeszcze co¶ mruczy pod nosem ale ju¿ odchodzi³am i nie mia³am ochoty s³uchaæ jego my¶li wypowiedzianych na g³os.
************
Le¿a³am w ³ó¿ko w dormitorium. Wiktor dzi¶ co¶ przede mn± ukry³-pomy¶la³am-jestem tego pewna. I zasne³am.

Notka denna .

Na dzi¶ rzuci³am na siebie specjalne zaklêcie której o 6 rano mnie obudzi³o. Nie zamierza³am zaspaæ. Gdy wysz³am z ³ó¿ka poczu³am ¿e stojê na czym¶ szorstkim. Wzie³am ró¿d¿kê, mrukne³am Lumos! i zas³aniaj±c ró¿d¿kê rêk± aby nie zbudziæ innych rozejrza³am siê po pokoju. A to co zobaczy³am to by³ straszny widok. Nie zamierza³am czekaæ d³u¿ej i obudzi³am dziewczyny.
-Co jest...?-zapyta³a Parvati gdy siê obudzi³a. Spojrza³a na dormitorium w którym wszystko by³o powyrzucane z szafek, ubrania porozdzierane, ksi±¿ki porozrzucane...-To z³y sen, prawda?-zapyta³a tylko.
-Niestety nie.-odpar³am-Dziewczyny, kto¶ tu by³ w nocy!
-To dobrze ¿e obudzi³a¶ siê tak wcze¶nie, bêdziemy mia³y jeszcze trochê czasu ¿eby posprz±taæ i przygotowaæ siê do lekcji.-powiedzia³a Lavander. Zgadza³am siê z ni±. Spojrza³am pod swoje ³ózko i zapar³o mi dech. To na czym stane³am rano to... ledwo ¿ywa sowa! Wygl±da³a strasznie:powyszarpywane pióra które sta³y we wszystkie strony, z jej prawego boku lecia³a b³êkitna krew, pazury by³y... Zaraz, zaraz co ja powiedzia³am? B£ÊKITNA krew? Przyj¿a³am siê uwa¿niej:to farba, nie krew! Lavander i Parvati podesz³y do mnie patrz±c na sowê:
-Kto móg³ jej co¶ takiego zrobiæ?!-Zdenerwowa³a siê Parvati.
-Ale jak j± uleczymy?-zapyta³a Lavander.
-Sama nie wiem...-odpowiedzia³am zgodnie z prawd±...

Teraz jest po lekcjach ale muszê wróciæ do poprzednich wydarzeñ:sprz±tniêcie dormitorium zaje³o nam pó³torej godziny,zanios³y¶my sówkê do pani Pomfrey. Ta obieca³a siê ni± zaopiekowaæ choæ-jak doda³a-zwykle leczy tylko ludzi. Gdy posz³y¶my je¶æ ¶niadanie okaza³o siê ¿e za 10 minut zaczn± sie lekcje. Na szczê¶cie siê nie spó¼ni³am, jeszcze tego by mi brakowa³o do "szczê¶cia". Teraz jest ju¿ godzina 15 a ja zabra³am siê za odrabianie lekcji. Usiad³am na fotelu w Pokoju Wspólnym i us³ysza³am kawa³ek rozmowy...
-Mówi³em ci ¿e to nie ja!
-To ty zawsze robisz nam kawa³y.
-Ale to nie ja! Nigdy bym nie zrobi³ czego¶ takiego...powyrzucaæ rzeczy z szafek, podrzeæ... nie, nie, to nie ja!
Przesta³am s³uchaæ. A wiêc nie tylko nas napadniêto w nocy. Szybko odrobi³am lekcje i posz³am do dormitorium. By³o puste. Stwierdzi³am ¿e to dobrze i znalaz³am swój p³aszcz, pergamin, pióro i atrament. W koñcu jak inaczej mia³am uczyæ Wiktora?! Kiedy dosz³am nad jezioro Wiktor ju¿ tam by³. Uczyli¶my siê dwie godziny i zacze³o siê sciemniaæ.

Nagle Wiktor wsta³, usiad³ spowrotem, tym razem bli¿ej mnie i powiedzia³:
-Hermiono, mnie nie chodzi³o tylko o to ¿eby¶ mnie uczy³a...
-A o co?-zapyta³am ale Wiktor to zignorowa³ i mówi³ dalej.
-Co o mnie s±dzisz? Ja twierdzê ¿e jeste¶ moj± najlepsz± przyjació³k±.
-A ty moim przyjacielem.-odpar³am czuj±c nag³± rado¶æ.
-Wobec tego mo¿emy wróciæ do lekcji.
Kiedy skoñczyli¶my by³a 19. Wstali¶my z ziemi a Wiktor uj±³ moj± d³oñ.
-Mi³o by³o mi spêdziæ czas z tak± dam±.-rzek³ i poca³owa³ mnie w rêkê. Zarumieni³am siê. Po¿egnali¶my siê i posz³am do dormitorium.

Wybaczcie, ale wyniki podamy jutro. Musimy jeszcze wszystko dok³adnie obja¶niæ. ;)

Przepraszamy i pozdrawiamy! ^^

Pobieg³am szybko nad jezioro.
- D³ugo na mnie czeka³e¶?
- Nie.
- O czym chcia³e¶ ze mn± rozmawiaæ?
- Ja... wildzisz... Hermij±nina...
Nagle urwa³ i upad³ na ziemiê. Wygl±da³ jakby straci³ przytomno¶æ.
- Wiktor! Co ci siê sta³o? - zawo³a³am przera¿ona. Nie odpowiedzia³. Wyczarowa³am nosze i zabra³am go do skrzyd³a szpiatalnego. Wci±z zastanawia³am siê, jak to siê sta³o. Przecie¿ nikog tam nie widzia³am. Wyda³o mi siê to conajmniej dziwne.

Tymczasem posz³am do Pokoju Wspólnego. Siedzieli tam Harry i Ron, mêcz±c siê nad prac± domow± z eliksirów. Ja juz dawno swoj± napisa³am. W koñcu trzeba nadrobic zaleg³osæi.Biedacy!
- Cze¶æ. Jak wam idzie?
- Jakby w ogóle nie sz³o. Hermiono, wiesz ¿e jeste¶ najlepsz± przyjació³k±, jak± kiedykolwiek mieli¶my...
- Dobra, mog³e¶ wymy¶liæ co¶ oryginalniejszego. Na to nie dam siê nabraæ. Nie pomogê wam. Mieli¶cie mnóstwo czasu.
- Ale Hermiono...
- Koniec dyskusji. Idê odrobic pracê domow± z transmutacji. Dobranoc.
Zabrzmia³o to z³owieszczo w kontek¶cie tej sytuacji.

« 1 7 8 9 10 11 12 »

| Script by Alex