[ Powrót ]

Piątek, 29 Lutego, 2008, 20:12

Straszne spotkanie

Ten notkê chcia³abym zadedykowaæ dla Ayra’y i Aurrory, które wiele mi pomog³y, pisz±c swoje komentarze i pomagaj±c mi pisaæ kolejne.
```````````````````````````````````````````````````````````

Pewnego dnia po lekcjach wróci³em zmêczony, (co u nas w szkole jest norm±, bo nam ka¿± pe³no wkuwaæ).
Po drodze postanowi³em wst±piæ do miejsca, z którego zawsze wysy³amy listy (a nale¿y dodaæ, ¿e nie mamy sów, tylko ma³e smoczki), by wys³aæ list do Hermiony.
Naprawdê nie wiem, jak ja zd±¿ê dzisiaj odrobiæ lekcje. W koñcu zadali nam tego tyle, ¿e nie wiem, jak Hermiona umie odrabiaæ
swoje lekcje w tak krótkim czasie nawet wiêksz± ilo¶æ.
Nagle przera¿ony siê obejrza³em-us³ysza³em jakie¶ g³o¶nie kroki za sob±, prawie ¿e ³omoty.
Obejrza³em siê i zobaczy³em ma³ego Smoka Duñskiego D³ugosier¶ciowego -smoka, który jest u nas w Dumstrangu od
ponad wieków i pilnuje, zreszt± bardzo skutecznie, ró¿nych rzeczy, do których my, uczniowie, nie mamy wstêpu.
Smoka, który, co najgorsze, nie jest z³y, ale ma bardzo s³abe nerwy :P.
Z przera¿eniem na twarzy rzuci³em siê ku drzwiom. Nie by³o to ³atwe, bo smok mia³ metr wysoko¶ci. Wzi±³em
mojego ukochanego smoka, który mnie s³ucha, bo sobie go wytresowa³em, i szepn±³em jemu do ucha:
-Id¼ na smoka, no id¼!
Smok pos³usznie polecia³ na smoka i zacz±³ dziobaæ go w szyjê. Du¿y smok zawy³ i próbowa³ os³oniæ siê
przed ostrymi szponami mojego smoczka, ale nie bardzo mu siê to udawa³o.
Ja wykorzysta³em sytuacjê i wybieg³em przez drzwi, mówi±c pospiesznie do smoczka:
-Ju¿ dobra, Piorun, ju¿ daj spokój!
Ale Piorun mnie nie s³ucha³. Jest zbyt ambitny. Dalej zaciekle walczy³ z Duñskim Smokiem, choæ jego szanse by³y bardzomrne.
Si³± ich oddzieli³em. Nagle oprzytomnia³em i wyj±³em ró¿d¿kê zza peleryny.
-Expeliarmus!- wrzasn±³em, choæ wiedzia³em ,¿e za wiele to nie pomo¿e.
Mimo to nie zaklêcia rozproszy³o uwagê smoka i ja to wykorzysta³em. Szybko wybieg³em i co si³ w nogach ruszy³em ku mojemu pokoju.
Pad³em na ³ó¿ko bez s³owa wyja¶nienia.
Zanim zasn±³em, zastanowi³em siê, któ¿ to móg³ wypó¶ciæ smoka z jego miejsca?
Mam chyba wroga...

Komentarze:

Dziêujê za dedykacjê, to mi³e
Krótka ta notka
I tradycji niech stanie siê zado¶æ:
Metrowy smok? To raczej nie du¿y- siega³by Wiktorowi maxymalnie do pasa. Ten pocztowy owszem(swoja drogo± to mi siê podoba³o) a ten du¿ to conajmniej z 5- 10 metrów powinien mieæ

Pozdrawim, ciê cieplutko, dziêkujê za twoje komentarze :***

To ja Ci dziêkujê za komentarze Nikt mi tak nie pomóg³ jak Ty w swoich komentarzach. Wspierasz i poprawiasz b³êdy-naprawdê bardzo Ci dziêkujê i mam nadziejê, ¿e mo¿e kiedy¶ bêdê tak psia³a jak Ty, bo bym chcia³a
Pozdrowiam Ciê serdecznie i jeszcze raz dziêki

Droga Parvati. Notka jest dobrze napisana, dobrze siê j± czyta, ¿ywa, mi siê podoba³o! Zapraszam do mnie!

"No, wreszcie mam chwilê czasu, by zajrzeæ do Twojego pamiêtnika. Przeczyta³am obie notki. Masz coraz pe³niejsz± koncepcjê Drumnstrangu. Opisa³a¶ korytarze, sposób wchodzenia do dormitorium. Pomys³ ze smokami zamiast sów te¿ dobry. Tyko nie by³o tego jakby powi±zania miêdzy notkami. W poprzedniej piszesz, ¿e Karkarow chce go dopa¶æ, a w tej ju¿ nie ma o tym chyba ¿adnej wzmianki. I zauwa¿, jak zawsze zaczynasz notki: "Pewnego deszczowego dnia...", " Pewnego dnia...". Lepiej by³oby np. „Wczoraj”,” Dzisiaj”. To "pewnego dnia" mi nie pasuje. Poza tym, to jest pamiêtnik. Nie musisz opisywaæ po kolej wszystkich sytuacji. Mo¿esz zacz±æ np. tak: "Jestem strasznie wkurzony. Jak ona mog³a mi to zrobiæ? Dzisiaj po po³udniu..." To dodaje realizmu do pamiêtnika. Bo je¿eli ty piszesz pamiêtnik, to chyba najpierw opisujesz rzeczy dla Ciebie wa¿ne?
I najwa¿niejsze: stylistyka oraz konstrukcja zdania.
"Pewnego dnia po lekcjach wróci³em zmêczony, (co u nas w szkole jest norm±, bo nam ka¿± pe³no wkuwaæ)." - przed nawiasem nie powinno byæ przecinka. Nie pasuje mi "(co u nas w szkole jest norm±, bo nam ka¿± pe³no wkuwaæ)", mo¿e lepiej by³oby: "(u nas w szkole to normalne, bo mamy du¿o nauki)".

"W koñcu zadali nam tego tyle, ¿e nie wiem, jak Hermiona umie odrabiaæ
swoje lekcje w tak krótkim czasie nawet wiêksz± ilo¶æ." - to zdanie kompletnie mi nie pasuje. Popraw.
"Nagle przera¿ony siê obejrza³em-us³ysza³em jakie¶ g³o¶nie kroki za sob±, prawie ¿e ³omoty. Obejrza³em siê i zobaczy³em ma³ego Smoka Duñskiego D³ugosier¶ciowego..." - Wnioskujê, ze Wiktor najpierw siê obejrza³, kiedy us³ysza³ kroki, a potem znowu siê obejrza³ (nie wiem, jakim sposobem) i zobaczy³ smoka. Popraw to...
"Wzi±³em mojego ukochanego smoka, który mnie s³ucha, bo sobie go wytresowa³em, i szepn±³em jemu do ucha:..." - lepiej by³oby bez "sobie" i zamiast "jemu", powinno byæ "mu".
Notorycznie powtarzasz s³owo "smok". Skoro pó¼niej dowiadujemy siê, ¿e ma³y smok Wiktora nazywa siê Piorun to wykorzystaj to wcze¶niej, choæby w zdaniu: "Smok pos³usznie polecia³ na smoka...". Du¿emu smokowi te¿ mo¿esz nadaæ imiê i bêdzie jeszcze mniej powtórzeñ. I proszê Ciê, popraw ten b³±d z jednym metrem, który wymieni³a Aurora...
"bardzomrne" - ???
"Mimo to nie zaklêcia rozproszy³o uwagê smoka i ja to wykorzysta³em. " - nie rozumiem zdania, chyba mia³o byæ: "Mimo to zaklêcie rozproszy³o uwagê smoka i ja to wykorzysta³em."

"Szybko wybieg³em i co si³ w nogach ruszy³em ku mojemu pokoju." - chyba lepiej by³oby tak: "Szybko wybieg³em z pomieszczenia i co si³ w nogach ruszy³em w kierunku mojego pokoju."
"Zanim zasn±³em, zastanowi³em siê, któ¿ to móg³ wypó¶ciæ smoka z jego miejsca?" - ja bym to raczej napisa³a tak: "Zastanawiam siê, kto móg³ wypu¶ciæ smoka..." - to doda³o by realizmu. Pamiêtnik to te¿, czy nawet przede wszystkim rozmy¶lania.
I ca³y czas widzê, ¿e siê nie przyk³adasz. Popracuj nad stylistyk±. Pisanie to nie taka prosta sprawa. Czasem trzeba spêdziæ bardzo du¿o czasu nad JEDNYM zdaniem. No, ale pisz dalej. Ka¿dy kiedy¶ zaczyna³... I ¿yczê Ci, ¿eby ka¿dy, kto bêdzie kiedy¶ komentowa³ Twoje opowiadania by³ szczery do bólu i wytyka³ najdrobniejsze b³êdy, bo tylko tak mo¿esz nauczyæ siê pisaæ. No i wyszed³ mi komentarz d³u¿szy ni¿ notka Chyba ja nie potrafiê inaczej…
Pozdrawiam
Arya

| Script by Alex