[ Powrót ]

Środa, 07 Maja, 2008, 21:07

Niemo¿liwe...

W drzwiach stan±³ nie kto inny ni¿... Rufus Scrimgeour...
Spojrza³ na mnie i cofn±³ siê o krok. Jego twarz by³a blada, z przera¿eniem patrzy³ na mnie, bezradnie stoj±c przed drzwiami. Widaæ by³o, ¿e nie wie, co ma zrobiæ. Strasznie siê zdziwi³em -od kiedy to szef w Biurze Aurorów boi siê nastolatka?! Chyba nie przyszed³ tu w dobrych zamiarach...
Ja tak¿e nie by³em zbyt spokojny. Strach, jaki mnie ogarn±³ po otwarciu siê drzwi by³ zbyt du¿y, by go tu opisywaæ. My¶la³em, ¿e ju¿ wszystko stracone-zarówno pami±tka po ojcu, jak i nauka w Dumstrangu. Wiedzia³em bowiem, ¿e za wtargniêcie bez pozwolenia do gabinetu dyrektora grozi wydalenie ze szko³y.
Tak wiêc obydwoje stali¶my po¶rodku pokoju, nie wiedz±c, co pocz±æ. Wreszcie on przerwa³ milczenie i obrzuci³ mnie podejrzliwym spojrzeniem:
-Ty pewnie jeste¶ Krum, co? W takim razie co PAN tu robi?
Spojrza³em na niego hardo i odpowiedzia³em:
-A co PAN?
Zaczêli¶my chodziæ w kó³ko, patrz±c na siebie nawzajem z nienawi¶ci±.
W koñcu postanowi³em wybrn±æ z tej niezbyt przychylnej dla mnie sytuacji.
-Przepraszam, ale czy jest tu pan mo¿e z pozwolenia pana dyrektora?
Rufus Scrimgeour spojrza³ na mnie przenikliwie i rzek³ cicho:
-A ty?
Oho, przeszed³ na „ty”. No, ale ja sobie na to nie mogê pozwoliæ.
Przysz³a chwila prawdy...K³amaæ, czy powiedzieæ prawdê?
Sam nie wiedzia³em...Z jednej strony nie wygl±da³ na takiego, któryby wszed³ tu, informuj±c o tym kogokolwiek, z drugiej strony-dlaczego otworzy³ drzwi z hukiem?
Postanowi³em zaryzykowaæ:
-Nie jestem tu z niczyim pozwoleniem...-b±kn±³em cicho.
Kiedy za¶ ujrza³em ulgê na twarzy pana Scrimgeoura, postanowi³em brn±æ dalej.
W skrócie opowiedzia³em mu historiê ojca, o jego rzeczach, skonfiskowanych przez Karkarowa oraz o ¶mierci ojca i jego ostatnich s³owach.
Auror spojrza³ na mnie z u¶miechem.
-Có¿...-zacz±³ pogodnie, ale chwilê potem straci³ pewno¶æ siebie.- Ja równie¿ nie jestem tu za niczyim pozwoleniem...Od lat marzy³em, by mieæ to, co posiada dyrektor tej szko³y, mianowicie...-tu sciszy³ g³os-jego tajemnice, zwi±zane z Zaklêciami Niewybaczalnymi.
Bardzo by to pomog³o ministerstwu, poniewa¿, jak sam chyba wiesz, profesor Karkarow by³ kiedy¶ ¶miercio¿erc±, tak wiêc jest mo¿liwe, ¿e nadal te zaklêcia (mówiê tu nie o tych Trzech G³ównych Niewybaczalnych Zaklêciach, lecz o takich, których formu³y znaj± tylko zwolennicy Sam-Wiesz-Kogo)s± w u¿ytku w¶ród ¶miercio¿erców.
Po jego opowie¶ci poczu³em du¿± ulgê. Powiedzia³em do Scrimgeoura:
-Wie pan, mogliby¶my zawrzeæ umowê...Ja nikomu nie powiem o pañskiej wizycie, a pan nikomu o mojej. Czy zgadza siê pan?- zaryzykowa³em.
Jego twarz rozja¶ni³a siê. Ju¿ podawali¶my sobie rêce, gdy nagle....
CDN

Komentarze:

No, no, ¶wietny moment z chodzeniem w kó³ko, chyba to widzia³a¶ oczyma wyobra¼ni, hê? Bardzo dobrze opisane, wiêcej uczuæ, by³am w napiêciu i znowu urwa³a¶ w taki momencie, ¿e argghhh! Nie, powaga, naprawdê bardzo mi siê podoba³o Dziêkujê za komentarze Pozdrawiam!

dziêki za komentarz buziaki-Parvati:*

Marto, jak posz³a matura?

A ja zapraszam do pam. Roxanne Weasley, który bêdê prowadzi³a.
Pozdrowionka
Lara

Parvati, nie wiem, ale jestem dobrej my¶li, podoba³o mi siê Jestem zadowolona, zobaczymy 30 czerwca Kiedy nowa notka, Parvati?

Bardzo fajny pam., lubiê Wiktora, pozdrawiam

Wiesz co, planujê j± na poniedzia³ek/wtorek, ok?

Ok

przepraszam Ciebie, ale bêdzie jednak jutro albo mo¿e dzisiaj, bo chcia³am j± dodaæ wczoraj, ale mia³am zepsuty internet.
pozdrawiam wszystkich cieplutko-Parvati

| Script by Alex