Pamiętnikiem opiekuje się Arwena_Eowina_Black.

[ Powrót ]

Poniedziałek, 17 Maja, 1976, 19:19

Koniec jest pocz±tkiem czego¶ innego...

Od razu, gdy przeczyta³am sowê wybieg³am z dormitorium, bez celu po prostu taki nag³y bezsensowny tik…. … W pokoju wspólnym siedzieli moi „byli” przyjaciele…
-Lilly!!! Co siê sta³o?- wrzasn±³ Remus.
-Mój tata… tata – wypowiadaj±c te s³owa zda³am sobie sprawê ile znaczy dla mnie mój ojciec, zaczê³am biec jeszcze szybciej i przy portrecie grubej damy poczu³am jak jakie¶ silne ramiona powstrzymuj± mnie przed wybiegniêciem na korytarz. Odwróci³am siê i zobaczy³am Jamesa i Remusa biegn±cego w moj± stronê, Syriusz ju¿ mnie trzyma³ zawsze biega³ najszybciej. Nie wytrzyma³am rozp³aka³am siê i wtuli³am siê w ramiona Syriusza. Przyjaciele posadzili mnie na kanapie James i Syriusz usiedli po obu moich stronach i nie¶mia³o g³adzili mnie po plecach. Remus jeszcze raz przeczyta³ List Petunii.
-Lilka musisz i¶æ do Dumbledore`a. Mo¿e on co¶…. Zdzia³a..
By³o mi wszystko jedno, gdy prowadzili mnie do gabinetu dyrektora, moje my¶li by³y puste nie wyczuwa³am ¿adnych emocji. Patrzy³am na roze¶miane twarze uczniów, byli tacy beztroscy… Nienawidzi³am ich!!! ¦miali siê… w tej chwili, kiedy mój tata, jedyny mê¿czyzna, którego uczuæ mogê byæ pewna, walczy o ¿ycie… W mugolskim szpitalu… „byæ czy nie byæ oto jest pytanie?” Niech cieszy siê ka¿dy ten, kto ma taki wybór, kto…ma takie problemy….
-My¶lê, ¿e mo¿ecie odej¶æ, chcia³bym porozmawiaæ z pann± Evans na osobno¶æ.
-Dobrze panie dyrektorze, zaczekamy na dole.
-Lilly, kontaktowa³em siê z twoja mam±, jutro jedziesz do domu. Pogrzeb odbêdzie siê w..
- Pogrzeb?? Jaki… czyj?? Czy …- co¶ siê we mnie zablokowa³o, nie p³aka³am… By³am w szoku…
-Twoi przyjaciele mówili, ¿e dosta³a¶ list… bardzo mi przykro, ¿e dowiedzia³a¶ siê tego w taki sposób. Chce ci powiedzieæ, ¿e Roz…
-NIE!!! Pan nic nie rozumie! Niech pan nawet nie próbuje w ciskaæ we mnie tych banalnych powiedzeñ! To mój ból i nikt go nie zrozumie.. chce zostaæ sama..
-Lilly, pamiêtaj w takich chwilach o wiernych przyjacio³ach.
- Wychodzê! Do widzenia panu!
Wysz³am, schodzi³am na dó³ i z ka¿dym stopniem mój ból siê wzmaga³am. 5-stopni nigdy ju¿ nie nazwie mnie swoja ksiê¿niczk±, 4-stopnie nigdy ju¿ nie zobaczê jego u¶miechu, 3-stopnie nie przytuli mnie, 2-stopnie nie pozna mojego mê¿a.. dzieci, 1-stopieni ju¿ go niema….
Zaczê³am p³akaæ, wpad³am w ramiona Jamesa… Niema go… Niema!!! Zostawi³ mnie… Opanowa³a mnie bezsilna z³o¶æ… Uderza³am piê¶ciami w ramiona i klatkê piersiow± Jamesa… próbowa³ mnie uspokoiæ, przytuliæ…. Rozumia³ mnie… Nagle kto¶ podbieg³ i odepchn±³ od mnie Jimma;
-Lucjusz!!
-Lilly wszystko w porz±dku? Co jej chcia³e¶ zrobiæ?
James milcza³, w innej sytuacji na pewno przy³o¿y³by Luckowi jakim¶ zaklêciem…
-Lucjusz on mi…. Pomaga³… pociesza³… mój tata…-moje oczy znów siê zaszkli³y
- Lilka nie broni go! Potter nie rozumiesz, ¿e przegra³e¶, ona…
- Lu!!! MÓJ TATA NIE ¯YJE A TY SIÊ K£ÓCISZ?!- po raz kolejny te s³owa wywo³a³y u mnie p³acz….
-Lill, ja po prostu… ja..- nie wytrzyma³am zaczê³am biec, jak najdalej od tych ludzi, którzy nie potrafi± zrozumieæ moich uczuæ…
Nikt mnie nie zatrzyma³, wiêc zwolni³am dopiero nad jeziorem. P³aka³am i wspomina³am. Czu³am siê dobrze w samotno¶ci, w swoim bólu. Lecz ta pustka, któr± czu³am by³a nie do zniesienia. Siedzia³am do pó¼na nad jeziorem, lecz w koñcu zrozumia³am, ¿e moi przyjaciele mog± siê martwiæ. W dormitorium zosta³am tylko ich. W koñcu by³o ju¿ grubo po pó³nocy. Janet wsta³a chcia³a i¶æ ze mn± do dormitorium. Podesz³am do James, Syriusza i Remusa po kolei ka¿dego poca³owa³am w policzek. Ten krótki ca³us odda³ wiêcej ni¿ 1000 s³ów. Odesz³am z Janet, spakowa³am siê u¶ciska³am na po¿egnanie Janet i po³o¿y³am siê do ³ó¿ka. Le¿a³am d³ugo, a¿ w koñcu zmorzy³ mnie sen. Na drugi dzieñ punktualnie o 6 rano stawi³am siê w gabinecie dyrektora, bez zbêdnych s³ów uchwyci³am ogon feniksa i wyl±dowa³am w domu. Wszystko bez wiêkszych emocji. Lecz gdy wyl±dowa³am w swoim salonie i zobaczy³am mamê i Petunie przytulone do siebie i zmo¿one snem, ta pustka, choæ na t± chwile mnie opu¶ci³a. Przytuli³am siê do nich i zasnê³am. Najlepiej w takich chwilach byæ przy osobach, które rozumiej± i wspó³odczuwaj±. ON nie zyje…

Komentarze:

buuuuuuuuuu...P³aczê , jak czytam ta nociê ...

kidy nastempna notka
.. fajne wzrusz czekam na nastepna

eeeeee...to taka tradyjca w rodzinie Potterów. Wszystim umieraja rodzice. To pzrechodzi z pokolenai na pokolenie

bardzo smutna notka nie wiem czemu inni chcieli ¿eby zabiæ tatusia lilly !!! a gdyby tak wam wszystkim pozabijaæ?! mi³o by wam by³o?! pop³aka³am siê na wet tak mi jest przykro i teraz czujê na moim sercu ogromny kamieñ !!! odczuwam to tak samo jak lilly i ja j± rozumiem p³aczê!!!

Zgadazm siê z Emm±

extra kiedy nastepna notka?? byle szybko i mam nadzieje ze zaiskrzy miedzy nia a jamesem... hihibiedna lili...

Ja te¿ rozumiem lily ale pamietajcie ¿e to fikcja
ale notka jest super

notka super. troche mi by³o smutno z powodu ¶mierci tatt lily. Czekam na nastêpn± nocie z niecierpliwo¶ci±
POzdrowionka

fajna notka troszke wspulczuje lily zgadzam sie z Agatka no bo to przeciez tylko wymyslone i uwazam ze lucjusz sie za bardzo do wszystkiego miesza i nie umie pocieszyc lilki
czekam na nastepna notke

Nocia super...zgadzam siê z Agat± i Roxan±

no i oto chodzi³o {che che}mam nadziejê ¿e teraz
jammes i lili siê zejd±

Smutne...

szkoda ¿e nie wybra³a¶ opcji ¿artu
notka fajna tylko smutna:/

przeg³osowali¶cie ¶mieræ wiêc wybra³am ¶mieræ...
A wiêc powtórze lilly i james nie beda razem w tym roku....

a kiedy bedzie nastepna notka!!!

Agatko te notke doda³am dwa dni temu i nie wiem czy zauwazy³as ale notki staram sie dodawac co tydzien ( lecz teraz poprostu mam pewne klopoty które mi to uniemozliwiaja), a po zatym mam tez w³asne ¿ycie...
P.S czekam na reszte komentarzy, np. M. strasznie ciekawi mnie jej opinia

na ¿yczenie raz mo¿na.
szczerze mówi±c przeczyta³am tê notkê bodaj¿e wczoraj, ale nie wiedzia³am co napisaæ.
bo w sumie to pod wzglêdem literackim to jak zwykle ok, a pod wzglêdem tre¶ci to... nie umiem siê zdecydowaæ. szczególnie ¿e opowiada³m siê za zranieniem. nie powiem, ¿e jest to z³e, ale jak ju¿ dosz³o do smierci to zabrak³o mi troszkê tragizmu i wydaje mi siê nieprawdobodobne, ¿eby lilly tak szybko zrozumia³a to o przyjacio³ach, otrz±snê³a siê jako tako z tej ¶mierci. jak ju¿ to powinna troszkê d³u¿ej pocierpieæ.
natomiast ¶wietnie rozwi±zana sprawa z Lucjuszem. nie ukrywam ¿e jak dla mnie to nareszcie, co Lilly zrobi³a siê przez niego trochê g³upitka i nie szanowa³a innych. ale teraz wraca to do normalno¶ci.
ogólnie mi sie podoba³o. ale jeszcze przetrawiam tê notkê ;)

fajna nocia jestem weso³ym cz³owiekiem- dla mnie trochê to smutne.
Kiedy nastêpna

M.- uwarzam ze kazdy to inaczej przezywa... Co ja po³czu³am po smierci bliskiej mi osoby... pustke... nie mog³am p³akac.. chcia³am ale nimog³am...
To by³o same przygnebienie..a jesli choci o tragizm to najczesciej wystepuje on na pogrzebi gdy grzebi± ... gdy na zawsze sie z kims rozstajesz...
Ale i tak jestem zadowolona z twojego komenta szczera opinia

Hm wola³abym aby¶ go tylko zrani³a, ale rozumiem, wola ludu Notka mi siê podoba, bardzo, coraz bardziej zaskakujesz, za to wielki + dla ciebie.
Pozdrawiam!!

1 2 3 4 »

| Script by Alex