Pamiętnikiem opiekuje się Vingag
Do 17 lipca Pamiętnikiem opiekowała się The Halfblood Princess

[ Powr�t ]

Wtorek, 07 Października, 2008, 17:51

XIV.

Kochani, dziêkujê za wszystkie bardzo mi³e komentarze. Dziêki wam wbjam siê w dumê, a ¿e to uczucie bardzo mi siê podoba, wiêc poproszê o jeszcze komentarzy. Uwielbiam przekonywac siê, ¿e byæ mo¿e, jest tych kilka osób , które na moje notki czekaj±
Tak nawiasem, wiem, ¿e notki nie tak czese jak na wakacjach, ale to wakacje nie s± i troche trzeba by nad ksi±¿kami posiedzieæ. Tym bardziej, ¿e do 20 listopada muszê zdaæ pracê przygotowawcz±, a terminy goni±...
Ponadto, serdecznie dziêkujê ZKP za wyró¿nienie. Teraz to ju¿ ca³kiem mi sodówa do g³owy uderzy³a. Muszê siê z tego wyleczyæ, a póki co...
MI£EGO CZYTANIA!




Trzês³em siê ca³y. Po tygodniu spokoju ze strony Czarnego Pana nagle nadesz³o wezwanie.
„Kolejne zebranie czy rozliczenie za nieudan± misjê?” – pyta³em sam siebie, choæ czu³em, ¿e wszystko przemawia za t± drug± opcj±. Nie mog³o siê to zdarzyæ w gorszym momencie, gdy¿ dok³adnie przed chwil± odebra³em Narcyzê ze szpitala. Musia³a zostaæ tam sze¶æ dni d³u¿ej, ni¿ siê spodziewano, bo ca³y czas by³a w ciê¿kim szoku po ¶mierci mamy. Nie chcia³em jej niepokoiæ na zapas, wiêc po wej¶ciu do jej pokoju, gdzie, ju¿ w miarê spokojna, czyta³a jaki¶ poradnik dla przysz³ych mam, powiedzia³em, unikaj±c jej wzroku:
-Kochanie, muszê na chwilê wyj¶æ do Ministerstwa. George Horn co¶ naba³agani³ w papierach, a minister chce mieæ jutro raporty na biurku. Wiesz, jaki jest George – jeszcze gotów zwaliæ wszystko na mnie. – poca³owa³em j± w policzek, a ona powiedzia³a:
-Skoro musisz... tak, id¼, id¼… - i powróci³a do przerwanej lektury. Nie wiem czego, ale mam wra¿enie, ¿e moja ¿ona coraz bardziej siê ode mnie oddala. Mo¿e dlatego, ¿e przez mój udzia³ w dziele Czarnego Pana ostatnio spotykaj± j± same przykro¶ci… Wiem, ¿e w jej stanie niewskazane jest jakiekolwiek zdenerwowanie, a to nie opuszcza jej ostatnio nawet na chwilê. Niedobrze, ale nic na to nie poradzê, a przy okazji pragnê przypomnieæ, ¿e to JEJ ojciec wci±gn±³ mnie w t± farsê ¶miercio¿erców, wiêc to do NIEGO powinna mieæ pretensje, nie do mnie. A zreszt±, tak nawiasem mówi±c, Thor ostatnio bardzo siê zmieni³. ¦mieræ ¿ony wreszcie u¶wiadomi³a mu, jak wielkim g³upcem by³, pchaj±c siê w t± spiralê ¶mierci, jak± ostatnimi czasy sta³a siê s³u¿ba Czarnemu Panu. Narcyza mówi³a, ¿e ojciec by³ u niej kilka razy i zd±¿y³a zauwa¿yæ, ¿e w ci±gu jednego tygodnia zmieni³ siê w ca³kiem innego cz³owieka: przycich³, z³agodnia³ i wreszcie zainteresowa³ siê losem swej córki – z ciekawo¶ci± wypytywa³ j± o sw± pierwsz± wnuczkê. Jeden z pierwszych ¶miercio¿erców w armii Czarnego Pana i troskliwy dziadziu¶ w jednym? Nie wydaje mi siê, by by³o to dobre po³±czenie.
A ten troskliwy dziadziu¶ zapowiedzia³ siê na jutro z wizyt±, stwierdzaj±c, ¿e „napijemy siê herbatki, porozmawiamy”… Czy a¿ tylu nieszczê¶æ trzeba by³o, by ten cz³owiek u¶wiadomi³ sobie swój b³±d? Czy musia³ straciæ jedn± z najbli¿szych osób, by dowiedzieæ siê, co jest naprawdê wa¿ne? Mam nadziejê, ¿e i ja dowiem siê tego w swoim czasie , i ¿e nie bêdzie ju¿ za pó¼no.



Po raz pierwszy od tygodnia pozwoli³em nie¶æ siê ku Czarnemu Panu, ku mojemu przeznaczeniu. ¯o³±dek mnie bola³, nie wiedzia³em, czy ze strachu, czy z powodu teleportacji, b±d¼ co b±d¼, strach mnie parali¿owa³, tak, ¿e kiedy wreszcie wyl±dowa³em, nie by³em w stanie stan±æ o w³asnych si³ach. Rozejrza³em siê po ciemnym pokoju, a raczej komnacie, gdzie wyl±dowa³em. Muszê przyznaæ, ¿e nasz Pan ma klasê w wyszukiwaniu swoich schronieñ. Tym razem byli¶my w czym¶ na kszta³t wygodnie urz±dzonego, starego dworku. Na ¶cianach pyszni³y siê z³oto bordowe tapety, na parapetach sta³y bogate orchidee, lekko przywiêd³e, ale wci±¿ pe³ne majestatu, pod³ogi pokryte by³y puszystymi czerwonymi dywanami. Wnêtrze, choæ tak bogate, sprawia³o wra¿enie przytulnego i pe³nego ciep³a. Po braku magicznej atmosfery zorientowa³em siê, ¿e pewnie dworek jest w³asno¶ci± jakiego¶ mugola.
Zacz±³em siê w³a¶nie zastanawiaæ, gdzie jest w³a¶ciciel w czasie, gdy Czarny Pan go¶ci w jego domu, kiedy w k±cie, za fotelem ujrza³em jaki¶ ciemny kszta³t. Podszed³em nieco bli¿ej…
A¿ krzykn±³em ze strachu.
W k±cie spoczywa³y ludzkie zw³oki, co do których domy¶li³em siê, ¿e s± pozosta³o¶ciami po w³a¶cicielu domu. Na twarzy, a raczej na tym, co z niej zosta³o, zastyg³ wyraz niewyobra¿alnego przera¿enia, a wytrzeszczone oczy z przekrwionymi bia³kami wygl±da³y zaiste makabrycznie. Cia³o musia³o le¿eæ tu co najmniej tydzieñ, gdy¿ by³o mocno opuchniête.
Zrobi³o mi siê niedobrze, a jeszcze gorzej siê poczu³em, gdy zza pleców trupa powoli wype³z³ gruby w±¿ o k³ach d³ugich na piêæ cali, oblepionymi zbr±zowia³± krwi±. Lekko zasycza³, tr±caj±c grubym ogonem cia³o, które powoli przetoczy³o siê na bok, ukazuj±c na wpó³ wyjedzone przez gada plecy. Przez strzêpy skóry prze¶witywa³y resztki krwistoczerwonych miê¶ni, za którymi kry³y siê zgruchotane kawa³ki ko¶ci. Ostatkiem si³ powstrzyma³em siê, by nie zemdleæ, gdy za moimi plecami rozleg³ siê zimny, cedz±cy s³owa g³os, jakby napawaj±cy siê moim przera¿eniem:
-Straszne… Robi wra¿enie, prawda? – Przymkn±³em powieki, boj±c odwróciæ siê, by stan±æ twarz± w twarz z tym, którego jedno s³owo wystarczy³o, bym za chwilê leg³ obok cia³a nieszczêsnego mugola.
Powoli siê odwróci³em…
Wzdrygn±³em siê mimowolnie, spojrzawszy z bliska w czarne oczy, w których tli³y siê czerwone p³omyki. Cofn±³em siê krok do ty³u.
-Nie mo¿esz na mnie spojrzeæ Lucjuszu… Czy my¶lisz, ¿e nie s³yszê bicia twojego serca? Czy my¶lisz, ¿e ukryjesz ten wstrêt, który wyp³ywa z ka¿dego grymasu twej twarzy?
-Panie… ja… - usi³owa³em poprawiæ sytuacjê. Pad³em na kolana, ujmuj±c mego Pana za nogi, lecz ten odwróci³ siê ode mnie, jakbym by³ psem, czepiaj±cym siê jego szaty. Podszed³ powoli do okna i patrz±c w obsiane gwiazdami niebo, spokojnie powiedzia³, g³osem, w którym nie zadrga³a najmniejsza nawet nutka emocji:
-Czy my¶lisz, ¿e skoñczysz tak jak ten mugol w k±cie? Nie, Lucjuszu… - wyszepta³ – Bynajmniej nie teraz… - doda³ powoli, odwracaj±c siê w moja stronê, a mi zimny dreszcz przebieg³ po karku, a do serca wkrad³a siê cicha nadzieja, ¿e wyjdê st±d ¿ywy, ¿e mo¿e tym razem mi siê jeszcze uda…
-Chocia¿, je¶li ka¿da twoja misja bêdzie koñczy³a siê w ten sposób, co ostatnia… - skuli³em siê w sobie, gdy¿ z³owieszczy ton Czarnego Pana utwierdzi³ mnie w przekonaniu, ¿e kara mnie nie ominie.
-Zawiod³e¶, Lucjuszu… Zawiod³e¶ me nadzieje… - czerwone oczy wwierca³y siê uporczywie w moje, a ja poczu³em, jak my¶li Czarnego Pana swobodnie wnikaj± w g³±b mojego umys³u, odczytuj±c wspomnienia, które chcia³em str±ciæ w najg³êbsze jego czelu¶ci.
Znów tam by³em. Zaklêcia rozpryskiwa³y siê nad naszymi g³owami, kawa³ki tynku uderza³y w nas raz po raz… Wci±¿ biegli¶my, a szaleñczy strach parali¿owa³ moj± wolê… Wszstko jak na zwolnionym filmie… krzyki, przekleñstwa, tupot nóg…
…£omot upadaj±cego tu¿ obok mnie cia³a… Szybkie spojrzenie w bok… i znów szaleñczy bieg, ucieczka… jak zaszczuty pies…

Nawet nie zorientowa³em siê, kiedy ockn±³em siê na pod³odze komnaty starego dworu. Ko³o mnie nie by³o nikogo. Wsta³em niepewnie, pocieraj±c bol±c± od upadku g³owê. Na tle szyby ujrza³em chuda i wysoka figurê Czarnego Pana.
-Wiêc zostawi³e¶ j±, a sam uciek³e¶? – zapyta³, delektuj±c siê s³owami, z których ka¿de wbija³o siê w moj± duszê, przeszywaj±c j± niczym najostrzejszy nó¿. – Zostawi³e¶ j±, by tam umar³a, tak? – zamilk³ na chwilê, badawczo wpatruj±c siê w moja twarz. Skamienia³em, gdy pad³y s³owa, które brzmia³y dla mnie niczym wyrok:
-Jeste¶ bardziej podobny do mnie ni¿ s±dzisz Lucjuszu. Boisz siê mnie, ale nie przychodzi ci na my¶l, ¿e inni mog± baæ siê ciebie. Ludzie s± ci zbêdni… Toniesz, Lucjuszu. Toniesz sam w swoim ch³odzie i nie potrafisz siê wydostaæ z tej g³êbi! Ty nie potrafisz kochaæ! – za¶mia³ siê krótko i przenikliwie, ¶miechem przenikaj±cym do szpiku ko¶ci. – Ale to dobrze… - doda³ z namys³em. – Mi³o¶æ to s³abo¶æ, to wymys³ ludzi s³abych, szukaj±cych oparcia w kim¶ innym. Prawdziwi czarodzieje powinni dzia³aæ sami, bo tylko tak mo¿na odkryæ nieznane dziedziny magii… - skin±³em sztywno g³ow±.
S³owa lorda da³y mi du¿o do my¶lenia. Czy ja jestem naprawdê do niego podobny? Czy nie jestem zdolny kochaæ kogokolwiek? Czy za kilka lat ludzkie ¿ycie bêdzie tak¿e dla mnie tylko igraszk±? Czy i do moich oczu wkradnie siê ten pusty wyraz, a s³owa przenikn± zimnem i nie bêd± sk³adaæ siê na nie ¿adne uczucia?
Bojê siê tego. Bojê siê tego, co mo¿e siê ze mn± staæ… Wci±¿ czuj± tocz±c± siê we mnie walkê i wiem, ¿e nic nie mogê na to poradziæ, ¿e bêdê biernie obserwowa³, jak nad moim umys³em i cia³em bierze górê jedna ze skrajnych stron… Boje siê tego, ale muszê czekaæ, a czas poka¿e, kim siê stanê…

-Lucjuszu, nie ³ud¼ siê… kara ciê nie minie…

Komentarze:

O rany... zauwa¿y³am, ¿e Ty z notki na notkê nie tyle wpadasz w dumê, co piszesz i robisz gigantyczne postepy! Vingag, ja ju¿ nie wiem, co Ci powiedzieæ, ale z notki na notkê czytam z coraz wiêkszym oszo³omieniem... dojrzale piszesz, nawet bardzo, bardzo, bardzo. Pokocha³am Twój styl, wiesz? Dziêkujê za to, ¿e to Ty prowadzisz ten pamiêtnik i ¿yczê powodzenia na maturze! Co zdajesz i na co siê wybierasz potem, je¶li mogê wiedzieæ? :> P.S. Notka jest nna wybitny!

Piszesz realistycznie, plastycznie. Czujê w sobie Lucjusza, czujê jego strach, jego uczucia... czujê Czarnego Pana obok mnie i mimo woli ogl±dam siê, czy gdzie¶ pod moim biurkiem nie wije siê Nagini... przez Ciebie bêdê siê ba³a spaæ sama w nocy po ciemku! Ale piszesz piêknie, Vingag i to siê chwali Zapraszam do M.Pears!

Czytaj±c twoj± notkê czuje jakbym s³ysza³a my¶li lucjusza daje du¿e W+

To tak jak ja się rzuciłam, żeby napisać tekst, a goizdnę dłubałam w klawiszu F8, aż się poluzował. Z 23 lipca zrobił się 24 lipca, co można nawet wyśledzić. Jeszcze tydzień temu wściekłam się na Serbf3w, że ją opluli za ten koncert, bo 40 eurasf3w wybulili, a ona się na nogach nie trzymała. Człowiek jest produktem, jak się psuje to kibel, ale jak zniknie legenda.

Rzuciłem sie, żeby napisać <a href="http://ugeuvvwc.com">koremtanz</a>, ale co tu pisać Kiedy wracałam dziś do domu, miotały mną sprzeczności, bo z jednej strony chciałam być na miejscu, ale też korciło mnie, by wsiąść w 126 i pojechać w świat. Świat, ktf3ry wydał mi się nagle nieznośnie kolorowy Kiedy jej słuchałem mf3j dom był w świecie nawet bez jeżdżenia (numerem 2 i 9)

Hey, you're the goto exretp. Thanks for hanging out here. http://ltmjvt.com pzrcbwfx ckqvhne

cheap insurance quotes cheapest price for viagra most affordable life insurance for seniors what is the most affordable car insurance in nj viagra life insurance level term

cheap cialis ordering using a mastercard Buy Cialis Online Cheap Prices viagra viagra sales cheap car insurance for young life insurance centennial

cialis stores cheep auto insurance cheap car insurance for young car insuring best quality cialis online free quotes auto insurance

buy viagra online no prescription viagra buy online online auto insurance 4 NJ car insurance order viagra online share

purchase cialis online life insurance quotes oklahoma online prescription for viagra viagra without prescrip buy brand viagra online

car insurance ames cialis generic brokers insurance life auto insurance jd power auto insurance quotes best viagra deals impotence forum

link cheap mini insurance motor insurance cheapest click here car insurance qoites companies list of car insurance

travel medical insurance cheap nj car insurance quotes cheap virga veteran car insurance auto insurance quotes online

auto insurance quotes free free online car insurance quote herbal treatment impotence online college programs cheap car insurance

Cipro bacteria online car insurance quotes georgia classic car insurance quote cheap viagra link

Cipro online rate car insurance how to order Acyclovir get car insurance quotes

sildenafil mobile home insurance florida comercial insurance auto get car nsurance quotes cheap auto insurance quotes online in nys

online auto insurance quotes NJ car insurance website group insurance health coverage quote online insurance car

aetna health insurance student viagra medigap insurance plans life and health insurance fees car insurance third party

1 2 3 4 »

| Script by Alex