Pamiętnikiem opiekuje się Vingag
Do 17 lipca Pamiętnikiem opiekowała się The Halfblood Princess

[ Powr�t ]

Piątek, 09 Stycznia;, 2009, 17:58

XIX.

Ca³± noc rzuca³em siê niespokojnie w po¶cieli. Rano wsta³em ledwo ¿ywy, drêczony bolesnym uciskiem w ¿o³±dku i dziwnym bólem w klatce piersiowej. Przez chwilê próbowa³em rozpoznaæ przyczynê owego samopoczucia, gdy po chwili do gard³a podesz³a mi wielka gula i ju¿ wiedzia³em CO jest nie tak.
Dzisiaj jest ten dzieñ, jaki Voldemort przeznaczy³ na pierwsz± akcjê. Je¶li wszystko pójdzie zgodnie z planem, nie chcê do¿yæ wieczora. Przemy¶la³em to – to ponad moje si³y, nie umia³bym ¿yæ obci±¿ony setkami istnieñ. Nie urodzi³em siê na pana ¿ycia i ¶mierci, nie ja je dajê, nie ja powinienem je zabieraæ. Gdybym by³ egoist±, jedynym ¿yciem, które dzisiaj bym odebra³, by³oby moje w³asne. Ale ja ju¿ zaci±gn±³em kredyt na ¿ycie, muszê go teraz sp³acaæ – mam ¿onê, nied³ugo pojawi siê moja córeczka, mam dla kogo ¿yæ i bêdê mia³ kim siê opiekowaæ. Dlatego to nie jest takie ³atwe, jak mog³oby siê wydawaæ. Jestem tchórzem. Nie chcê ani jednego, ani drugiego i nie potrafiê zrobiæ kroku w ¿adn± stronê. Nie umiem wybraæ, bo zawsze muszê co¶ po¶wiêciæ - w³asn± duszê albo moj± rodzinê, a ani jednego, ani drugiego nie u¶miecha mi siê straciæ .
Z niechêci± wsta³em z ³ó¿ka, rêce dr¿a³y mi tak, ¿e nie by³em w stanie zapi±æ guzików u szaty. Przy okazji zorientowa³em siê, ¿e zaspa³em, tote¿ przez chwilê zdenerwowanie i po¶piech wypar³y narastaj±ce we mnie przera¿enie. Dotar³em na miejsce zbiórki nieco spó¼niony, ale w panuj±cym tam ha³asie nikt tego nie dostrzeg³, wiêc szybko wmiesza³em siê w zamaskowany t³um. Widzia³em, ¿e niemal¿e wszyscy dr¿± na ca³ym ciele, zewsz±d nap³ywa³y gor±czkowe rozkazy i polecenia. Nawet nie wiem, kiedy zd±¿yli¶my uformowaæ jako taki szereg i pad³o polecenie teleportowania siê.
Chcia³o mi siê p³akaæ, wyæ, krzyczeæ na ca³y g³os, choæ wiedzia³em, ¿e w tym harmiderze by³bym nieus³yszany. Nogi ³ama³y siê pode mn±, ledwo da³em radê obróciæ siê wokó³ w³asne osi i wci±gn±æ siê w kakofoniê d¼wiêków i barw. Znale¼li¶my siê na miejscu o wiele za szybko jak dla mnie. Wszyscy mieli¶my rzucone zaklêcie kameleona, tote¿ tymczasowo wtapiali¶my siê w otoczenie, wyczekuj±c na ten jeden sygna³, który rozpocznie walkê, a raczej regularn± rze¼.
Nie wiem, co czuli moi towarzysze, ale ja czu³em siê, jakby moje serce zosta³o wyrwane, jakbym patrzy³ na to wszystko spoza mojego cia³a. Niemal widzia³em swoj± w³asn± postaæ, dzier¿±c± ró¿d¿kê w dr¿±cej d³oni, stoj±c± na chodniku w otoczeniu ludzi tak samo niepewnych w³asnego losu, tej kolejnej godziny, która zapewne nie dla wszystkich nadejdzie.
Zamruga³em i spojrza³em na obraz rysuj±cy siê przed moimi oczyma. Zwyk³a szkó³ka w ma³ym prowincjonalnym miasteczku, otoczona zielonym parkiem, z kilkoma klombami kwiatów przed wej¶ciem. Przed wej¶ciem nauczycielka ubrana w szary kostiumik wita u¶miechem ka¿dego wchodz±cego ucznia. Rodzice odprowadzaj± swoje pociechy do szko³y, s³ychaæ troskliwe upomnienia: ‘B±d¼ grzeczny!” czy „Tylko nie zapomnij zje¶æ ¶niadania!”. Dziesi±tki dzieci, lawina kolorowych plecaczków, warkoczyków, wst±¿ek. Urocze seplenienie przedszkolaków i dumne spojrzenia starszaków. Wszystko siê zlewa, to wszystko zaraz sp³ynie krwi±. To wszystko zaraz zniknie, ¶miechy ucichn±, by nie zabrzmieæ ju¿ nigdy. Co my robimy… CO MY ROBIMY???
Mama, pochylona nad z³otow³os± córeczk±, poprawia jej szelki przy plecaku. Ca³uje j± w czo³o, ³apie za rêkê i odprowadza pod sam± bramê szko³y. Ostatni poca³unek na po¿egnanie, ostatnia obietnica: „Bêdê o drugiej..”, ostatni u¶miech…
G³upia… Nie planuj nic, nic nie planuj….
Ja nie wiem… ja nie wiem… nie wiem, gdzie jestem… nie wiem, co robiê… S³yszê krzyk, nie wiem, mój w³asny… To rozkaz…
Jak jeden m±¿ wynurzamy siê spod os³ony zaklêæ. Na twarzach dzieci i rodziców maluje siê niezrozumienie, nie wiedz±, sk±d na pustym placu nagle znalaz³o siê tyle zamaskowanych figur. To mugole, nie pojm±, ¿e za tym drzemi± wiêksze si³y…
Na przedzie Czarny Pan, niezamaskowany, st±pa dostojnie, jakby czas siê dla niego nie liczy³. Zimnym wzrokiem ogarnia ca³e pole przysz³ej rzezi, lekki u¶mieszek b³±dzi na cienkich wargach, a lekkie skinienie jego g³owy daje nam znak do ataku. Mugole chyba rozumiej±, ¿e co¶ jest nie tak… powoli, z przera¿eniem zaczynaj± siê cofaæ. Nauczycielka w szarym kostiumie biegnie w kierunku szko³y i to j± pierwsz± siêga niszczycielski promieñ zielonego ¶wiat³a. Pada w jednej chwili. Pole bitwy na sekundê zastyga, wszystko cichnie. W nastêpnej sekundzie powoli podnosi siê szum, by przerodziæ siê w straszliwy krzyk, kiedy mugole pojmuj±, co siê dzieje, ale nie pojmuj±, w jaki sposób. Paniczny lêk przed nieznanym daje wyraz w bez³adnej bieganinie i panicznym, przeszywaj±cym serce wrzasku. Nie wiem ju¿, co robiê, ale chyba razem z innymi dajê siê wci±gn±æ w wir zbrodni, wykrzykujê zaklêcia i nie my¶lê, nie my¶lê o tym, co robiê, bo gdybym my¶la³, nie by³oby dla mnie ratunku, oszala³bym, przyt³oczony w³asnym sumieniem.
Wyci±gam ró¿d¿kê, strzelam na o¶lep, nie wiem, w kogo, czy w co, mierzê, wrzeszczê zaklêcia. Pod ¶mierciono¶nymi b³yskami padaj± kolejne osoby. Trup ¶cielê siê gêsto, cia³o zabitej nauczycielki zosta³o przykryte przez cia³o jasnow³osej dziewczynki. Jej matka le¿y kilkana¶cie stóp od niej, z szeroko rozstawionymi ramionami, a na jaj twarzy maluje siê wyraz ¿alu i bólu. To ju¿ mnie nie interesuje. Wpadam w jaki¶ amok, to ju¿ nie jestem ja, to co¶ ze mnie ulecia³o, ta cz±stka cz³owieczeñstwa, teraz zostaje ju¿ tylko dzika chêæ mordu, czysta nienawi¶æ, podsycana panik±, widokiem p³yt chodnikowych sp³ywaj±cych krwi±. Nie mam szacunku dla ¿ycia, st±pam po cia³ach, z których przed chwil± ono ulecia³o, pozbawiam go ¿ywych, bawiê siê strachem, nasycam siê widokiem padaj±cych ludzi, ich upadkiem, cieszê siê oczyszczeniem ¶wiata z tego brudu… To jest teraz mój ¿ywio³… Moje miejsce…
Nad naszymi g³owami unosi siê zielona czaszka, z jej ust, jak d³ugi jêzor, wysuwa siê powoli w±¿. Niemal czujê na karku tchnienie ¶mierci, ale wiem, ¿e ja jestem od niego wolny, bo wybra³em dobr± stronê…

Nawet nie zauwa¿yli¶my, kiedy na miejscy ka¼ni zjawili siê pracownicy MM. Widzieli¶my przera¿enie na ich twarzach, wyraz odrazy i smutku. Teraz dopiero przekonali siê, jak potê¿na jest magia, jak wiele stracili, skupiaj±c siê wy³±cznie na pozytywnych jej aspektach… Jak wielkie mo¿e byæ dzie³o zniszczenia wyp³ywaj±ce z kilku odpowiednio dobranych s³ów…
G³os Czarnego Pana nawo³uje do powrotu, do odwrotu. Mamy to, czego chcieli¶my…



Wiem, ¿e koniec nieco zbyt zdawkowy, ale bedzie rozwiniety w nastêpnej notce. I ostatnie pytanie - czy wy te¿ mieli¶cie problem z wejsciem na stronê?
Aha, i trzymajcie za mnie kciuki 17 stycznia

Komentarze:

Napisze krótko:
Notka wspania³a i pe³na akcji
Czekam na nastêpn± i trzymam kciuki abys mia³a 1 miejse z maksymaln± ilo¶ci± punktów

tak. mia³am
notka fantastyczna, realistyczna i wciagaj±ca jak cholera. a¿ siê wnerwi³am kiedy dobieg³am do koñca.
trzymam kciuki.
pozdrawiam.

Vingag, jestem pod wra¿eniem. Tak, pewnie pisa³am to ju¿ kilkadziesi±t razy. Wpis by³... genialny pod wzglêdem emocjonalnym i pod wzglêdem akcji, genialny tre¶ciowo. Doskonale to sobie wszystko chyba wyobrazi³a¶, bo by³o tak harmonijne, p³ynne i przejrzyste.. wow, niesamowite. Piszesz przepiêknie, jeste¶ jedn± z najwybitniejszych autorek na tej stronie i powiem za pewnym jurorem: poæwiartujê, zabijê, odkopiê i jeszcze raz zabijê tego, kto spieprzy Ci karierê w tym kraju.

Zapraszam do Dracona i Marty Pearsv - nowe wpisy.

Ojej, Vingag, to by³o PRZERA¯AJ¡CE!
PORA¯AJ¡CE!
¦wietnie opisa³a¶ prze¿ycia Lucjusza. Có¿ za makabryczna masakra! A¿ wszystko widzia³am, co opisywa³a¶, a w tej scenie przed walk± a¿ s³ysza³am w tle tak± niepokoj±c± muzyczkê...
£oo, pogrom.
Matko, ja równie¿ jestem pod wra¿eniem.
Z niecierpliwo¶ci± oczekujê dalszego ci±gu.
Trzymam wszystkie dziesiêæ kciuków za Ciebie 17.
Pozdrowienia!;*

P.S. Zajrzyj do Romildy!

A piece of eritodiun unlike any other!

If you're reading this, you're all set, <a href="http://wezcmxlbcfg.com">parrend!</a>

Big help, big help. And suavilptree news of course. http://nzioveuwcjh.com ltdkvdgc gvrijm

term life insurance quotes term life policy how to buy discount viarga free car insurance quotes online car insurance quotes a auto insurance deerbrook auto insurance

proof of car insurance cialis sales viagra on line florida car insurance cheap viagra without perscription website cheap insurance

car insurace quote viagra cheap auto insurance new york state purchase viagra over the counter viagra

here Where can i buy Viagra where to buy viagra news car lnsurance quotes

car insurance comparison quotes us auto insurance southern find car insurance dorchester car insurance quotes life insurance click here to get started

viagra online without prescription buying viagra online insurance group 8 car health insurance tricare car insurance

cheap viagra usa buy viagra car insurance rates homeowners insurance in fl nj car insurance quote

Acyclovir online pharmacy viara and cialis car insurance quotes auto insurance quotes online share

link post graduate online degrees cheap online car insurance buy Acyclovir online Cipro for chlamydia

egypt cheap travel insurance free online car insurance quote car insurance rates insurance quotes auto Lasix doses

cheap auto insurance California viagra pharmglobal low auto insurance in florida online distance learning viagra pfizer buy

auto insurance online quotes where to buy viagra homeowners insurance for mobile homes in california cheap car insurance

homeowner insurance coverage distance learning mba in viagra online car insurance qoutes buy Acyclovir

1 2 3 4 »

| Script by Alex