Pamiętnikiem opiekuje się Selena
Do 5 marca 2009 roku pamiętnikiem opiekowała się Mysia-Karolina

[ Powrót ]

Wtorek, 02 Sierpnia, 1994, 18:54

Wielkie bum!

(nadal 2 sierpnia)
Bardzo siê ucieszy³em, gdy babcia powiedzia³a, ¿e jest jaka¶ szansa, ¿ebym obejrza³ fina³ Mistrzostw ¦wiata w Qutidditchu. Jednak moja rado¶æ, tak szybko jak mnie wype³ni³a, ust±pi³a fali strachu, która ogarnê³a mnie, gdy dowiedzia³em siê na czym ma polegaæ zadanie. Zacznijmy od pocz±tku.
Babcia poraz kolejny udowodni³a, ¿e jest bardzo wymagaj±ca (wed³ug mnie za bardzo, ale ona twierdzi, ¿e gdyby nie jej surowa postawa wobec mojej osoby, to po pierwszym roku wywaliliby mnie z Hogwartu).
- Nie bêdê ciê d³u¿ej trzymaæ w niepewno¶ci. Z racji, ¿e chcesz i¶æ na Mistrzostwa ¦wiata w Qiudditchu, musisz wykonaæ zadanie zwi±zane z tym sportem. Je¶li zdasz test, kupiê bilety jeszcze dzisiaj. Chod¼ ze mn± do ogródka. - ostatnie zdanie babcia wypowiedzia³a z nieukrywan± satysfakcj±.
Nie by³em w stanie wykrztusiæ s³owa. Przypomnia³em sobie, gdy ostatni raz wsiad³em na miot³ê. By³o to w pierwszej klasie. Skoñczy³o siê na upadku z duuu¿ej wysoko¶ci i z³amanym nadgarstku.
Gdy w koñcu doszed³em do ogródka (a zajê³o mi to trochê czsu, bo nogi mia³em jak z waty) babcia ju¿ tam by³a. Trzyma³a w rêku swoj± star± lataj±c± miot³ê (ja nie mia³em w³asnej ze wzglêdów bezpieczeñstwa) i -nie pytajcie sk±d go wziê³a-z³otego znicza. Patrzy³a na mnie przeszywaj±cym wzrokiem, a w jej oczach-nie wiedzieæ czemu-migota³y radosne b³yski.
- Jeste¶ pewien, ¿e chcesz siê podj±æ tej próby, Neville?
- Eee... - odjê³o mi mowê, ale babcia chyba uzna³a to za odpowied¿ twierdz±c±, bo doda³a szybko:
- W takim razie zaczynamy! Najpierw zrób piêæ okr±¿eñ wokó³ ogrodu. Potem dwie "ósemki". Nie martw siê, to ju¿ prawie wszystko. Pozostaje ci tylko jeszcze z³apanie z³otego znicza - powiedzia³a babcia spokojnym, ale zdecydowanym g³osem pozbawionym emocji.
- CO?! - wykrzykn±³em zapominaj±c o dobrych manierach.
Babcia chyba zrozumia³a moje zdenerwowanie, bo powiedzia³a tylko:
- Wsiadaj na miot³ê i zaczynamy!
By³em tak zdeterminowany, ¿e chêæ obejrzenia meczu wygra³a ze strachem. Niepewnie wsiad³em na miot³ê. Co dziwne, lecialem bardzo wolno i do¶æ spokojnie. Podejrzewam, ¿e by³o to spowodowane wiekiem miot³y. "Wiêc chocia¿ miot³a jest po mojej stronie..."-Pomy¶la³em.
Pocz±tkowo sz³o mi ca³kiem nie¿le (jak na mnie), chocia¿ lecia³em "wê¿ykiem", bo tylko co jaki¶ czas otwiera³em oczy. Kurczowo trzyma³em siê miot³y, wiêc mia³em pewne trudno¶ci ze skrêcaniem.
Zrobi³em piêæ kó³ek wokó³ ogrodu (cud!) i dwie "ósemki" (podwójny cud!).
W koñcu, nadszed³ czas na znicza. Babcia wypu¶ci³a z³ot± pi³eczkê i wtedy mnie sparali¿owa³o. Wisia³em nieruchomo w powietrzu. Ca³y siê trzês³em...
Nagle us³ysza³em trzepotanie ma³ych skrzyde³ek tu¿ ko³o mojego prawego ucha. Ba³em siê, ale nie mog³em przepu¶ciæ takiej okazji. Oderwa³em jedn± rêkê od miot³y, aby chwyciæ znicza i...
***
Obudzi³em siê w moim ³ó¿ku godzinê pó¼niej, czuj±c przeszywaj±cy ból w ¿ebarach.
Moje marzenia o meczu leg³y w gruzach.
Postanowi³em, ¿e ju¿ nigdy w ¿yciu nie wsi±dê na miot³ê!

Lekko poturbowany
Neville

PS Pewnie zastanawiacie siê, sk±d ten b³ysk rado¶ci w oczach mojej babci... Dowiedzia³em siê, ¿e gdy by³a m³oda (ona w ogóle kiedy¶ by³a m³oda?! ) nale¿a³a do szkolnej dru¿yny Quiddditcha! Wci±¿ nie mogê w to uwierzyæ!

Komentarze:

clalis
buy generic cialis online <a href=http://canadianpharmacyus.com/>tadalafil generic vs cialis</a>
cialis canada pharmacy <a href="http://canadianpharmacyus.com/">rx online</a> canadian meds

cialis generic online best

generic cialis
<a href="https://cialisherenow21.com/">cialis online is it safe</a>

get cialis in hk

« 1 34 35 36 37 

| Script by Alex