Pamiętnikiem opiekuje się Bellatrix Lestrange
Notki do 26 marca 2007 pisała Vingag

[ Powrót ]

Wtorek, 21 Sierpnia, 2007, 16:31

Pocz±tek koñca. Mojego.

Uprzedzam: zbyt ciekawe to to nie jest. Ale podam powód: to wstêp do d³ugiej i moim zdaniem ciekawej historii szczê¶liwego dzieciñstwa Petera... A ¿e wstêpy na ogó³ nie s± ciekawe, nie zrobiê wyj±tku Mi³ego czytania
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

- Patrzcie! Co to mo¿e byæ? – w d³oni Ron trzyma³ dwie ró¿owe kartki.
- Nie mam pojêcia… czytaj na g³os, wtedy siê dowiemy. – Harry zagl±da³ mu przez ramiê.
- OK – rudzielec odkaszln±³ – Ju¿ czytam.

„Po co Ci do prania skrzaty domowe?
Profesorowi Snape’owi oddaj swoje gatki !
Upierze wszystkie: bia³e i kolorowe.
Bêd± czyste, ¶wie¿e i pachn±ce jak kwiatki!”

- Teraz to drugie.

„Ró¿owe bokserki w b³êkitne nietoperze
Snape w ³azience pieczo³owicie pierze.
Nie mo¿e byæ ¿adnej skazy, ¿adnej plami.
Przy tym uwa¿a, by nikt nie nacisn±³ klamki,
Bo wyjdzie na jaw to, co od dawna ukrywa³…”

- Oddaj mi to natychmiast! – na widok jego twarzy zachichota³em w duchu. Przypomnia³a mi siê scena z t± ma³± Tak, to by³ nikt inny jak Severus Snape.
- Ale ja jeszcze nie skoñczy³em! – Ron pocz±tkowo nie wiedzia³, z kim rozmawia. Dopiero Harry mu to u¶wiadomi³ kieruj±c jego twarz w stronê profesora. – Rany… bry panie profesorze – tylko tyle zdo³a³ wykrztusiæ, zanim wybuchn±³ niekontrolowanym ¶miechem.
- Weasley… minus 20 punktów dla Gryffindoru. Potter, okulary Ci siê przekrzywi³y… minus 5 punktów. Granger, nie upilnowa³a¶ tych dwóch przyg³upów… minus 15 punktów… Creevey, przebywasz z nimi, minus 5 punktów. A teraz proszê ca³a czwóreczka do dyrektora. Biegiem!
- I tak siê tam wybierali¶my. A o co chodzi z tymi rymowankami? Pan na serio nosi tak± bieliznê? – Hermiona by³ ca³kiem powa¿na. Pewnie skutecznie t³umi³a chichot.
- Granger, co to za pytania! Dziêki tobie Gryfoni pozbywaj± siê kolejnych 20 punktów. – zobaczy³em, ¿e kieszenie jego peleryny i spodni s± po brzegi wypchane podobnymi kartkami. Chyba chodzi³ po ca³ej szkole i je zbiera³. Swoj± drog±, wie¶ci strasznie szybko rozchodz± siê po Hogwarcie. Uczniowie mijaj±cy nas rzucali ukradkowe spojrzenia na swojego nauczyciela i zas³aniaj±c d³oñmi usta szeptali co¶, po czym pospiesznym krokiem odchodzili z szerokim u¶miechem na twarzy.
Nawet nie zauwa¿y³em, kiedy zbli¿yli¶my siê do wej¶cia do gabinetu Dumbledore’a. Snape cicho wypowiedzia³ has³o i krêtymi schodami ruszyli¶my na górê. Nikt nic nie mówi³ przez ca³± drogê. Po chwili Severus delikatnie zastuka³ w drzwi gabinetu. Odpowiedzia³a mu g³ucha cisza. Powtórzy³ czynno¶æ, jednak i tym razem nikt siê nie odezwa³. Zakl±³ cicho pod nosem, po czym kaza³ dzieciakom zawróciæ. Powiedzia³, ¿e przyjd± tu kiedy indziej, a wtedy na 100% zastan± dyrektora. Poczu³em, jak Ron podskoczy³. Byæ mo¿e siê czego¶ wystraszy³. Z reszt± nie tylko on. Wszystkich zaskoczy³o nag³e pojawienie siê Albusa.
- Och, Severusie, wybacz. Wyszed³em na chwilkê do Skrzyd³a Szpitalnego, ¿eby odwiedziæ profesora Filtwicka. ¯e te¿ smocza ospa dopad³a go w tym wieku… Nieprawdopodobne. Widzê, ¿e przyprowadzi³e¶ kilku m³odych go¶ci. Wejd¼cie. – drzwi skrzypnê³y. Teraz to ju¿ kompletnie nic nie widzia³em, bo Ron zacisn±³ d³onie tak, ¿e mocniej ju¿ siê chyba nie da³o. Ugryz³em go w palec, ¿eby trochê poluzowa³. Ma³o brakowa³o, a bym siê udusi³. – No wiêc Severusie, czemu zawdziêczam t± wizytê? – matko droga, jak mnie denerwowa³ ten jego spokojny ton!
- Widzi pan, ta oto czwórka rozsiewa po ca³ej szkole straszne plotki na mój temat.
- ¯e niby co? Profesorze my przyszli¶my tu, bo…
- Panie Weasley, spokojnie. Daj skoñczyæ Severusowi. Mów dalej – zwróci³ siê do Smarka.
- Tu nie trzeba nic mówiæ. Proszê przeczytaæ – wyci±gn±³ ku niemu d³oñ z kilkoma ró¿owymi kartkami.
Albusowi d³u¿sz± chwilê zajê³o zapoznanie siê z tekstem, po czym delikatnie siê za¶mia³.
- Ale¿ Severusie… Nie ma siê czego wstydziæ. Ja chêtnie zak³adam fioletowe bokserki w pieski… I jako¶ nie przeszkadza mi to, ¿e kto¶ o tym wie.
- Profesorze… - Snape przymkn±³ oczy – Ale oni porozsiewali te ulotki po ca³ym Hogwarcie! Przecie¿ im nie wolno obra¿aæ swoich nauczycieli!
- Severusie, Severusie… to nie oni. W tej sprawie raczej nie znajdzie pan winnego. A temu, kto to napisa³, pozostaje tylko pogratulowaæ talentu pisarskiego. A wy moi drodzy, chcieli¶cie czego¶ ode mnie, tak?
Harry zacz±³ mówiæ:
- Eee… Tak. Bo widzi pan… A czy profesor Snape móg³by wyj¶æ?
- Naturalnie. Severusie, by³by¶ ³askaw nas zostawiæ? – us³ysza³em tylko szelest peleryny i trza¶niêcie drzwiami.
Piêknie... Teraz wszystko siê skoñczy… No i proszê, jaki los spotyka cz³owieka, który chce komu¶ pomóc. Szlag! To ja siê po¶wiêcam, a oni teraz bêd± mnie powoli niszczyæ! Walê to! Niech Potter gnije z tymi przeklêtymi mugolakami! Niech siê nie dowie o w³asnej rodzinie! W koñcu sam do tego doprowadzi³…
- Peter, postaæ szczura i tak ju¿ ci nie pomo¿e. Proszê, powróæ, ¿e tak powiem, do cz³owieczeñstwa. – no tak. Gdy ja siê rozczula³em, oni ju¿ mu wszystko wyja¶nili. Z ulg± rozprostowa³em ko¶ci. Jednak minê³a ona za chwilê ustêpuj±c miejsca potwornemu strachowi. G³o¶no prze³kn±³em ¶linê. Ba³em siê odezwaæ.
- Ty, ty, ty… Drugi raz mi nie uciekniesz! Zabijê cie s³yszysz? Zabijê ciê, tak jak ON zabi³ moich rodziców! – a¿ siê skuli³em s³ysz±c ten wrzask.
- Harry, uspokój siê. Usi±d¼cie wszyscy – jednym machniêciem Dumbledore wyczarowa³ piêæ krzese³. – Peter, rozumiesz chyba, ¿e musimy powa¿nie porozmawiaæ. I ca³a czwórka uczniów bêdzie obecna przy tej rozmowie. W koñcu pan Potter potrzebuje przyjació³, a pan Creevey chce wiedzieæ, dlaczego odebrano mu zwierz±tko - u¶miechn±³ siê (rany, jak mnie to denerwowa³o… Ten jego beztroski ton by³ nie do zniesienia), podszed³ do jednego z obrazów, wyszepta³ mu co¶ na ucho, po czym beztrosko wróci³ do nas. Mê¿czyzna z obrazu pozostawi³ po sobie tylko puste ramy. Kurczê, zawiadamia ministerstwo ja nie chcê do Azkabanu… Albus ci±gn±³ – Peter, mamy du¿o czasu do przybycia pewnej wa¿nej osoby, po któr± w³a¶nie pos³a³em, wiêc z rozmow± nie trzeba siê spieszyæ. Najpierw mo¿e opowiedz nam, jak to siê sta³o, ¿e jeden z Huncwotów, tak wrogi ¦lizgonom, sta³ siê poplecznikiem Voldemorta – wzdrygn±³em siê, podobnie jak Ron i Collin – Bo, sam powiedz, ¿aden z Gryfonów nie wybra³ najgorszej drogi… To przykre, ¿e te¿ akurat ty… Ale có¿, wys³uchamy ciê, byæ mo¿e zrozumiemy, dlaczego. – u¶miechn±³ siê zachêcaj±co, po czym ka¿demu poda³ szklankê wody. Szkoda, ¿e to by³a woda… Najlepiej by³oby teraz siê upiæ i zasn±æ na wieki… Nie mam wyj¶cia, muszê opowiedzieæ moj± historiê…
- Ech… No dobra… Je¶li muszê…
- Nie Peter, nie musisz. Po prostu poznaj±c twoja historiê byæ mo¿e bêdê w stanie ci pomóc. I mo¿e pan Potter równie¿ dopatrzy siê jakiego¶ faktu ³agodz±cego.
Wzi±³em ³yk wody, i zacz±³em. Od pocz±tku. Dos³ownie.
- Bo to wszystko chyba wynik³o z pewnych prze¿yæ jeszcze z mojego dzieciñstwa. Wiêc mo¿e najpierw zapoznam wszystkich z moja rodzin±? – zgodnie przytaknêli. Odetchn±³em, przymkn±³em oczy, ¿eby przybli¿yæ tak odleg³e mi wspomnienia i zacz±³em snuæ opowie¶æ bez otwierania oczu. Jako¶ tak lepiej mi siê mówi³o nie widz±c twarzy w¶ciek³ego na mnie Harry’ego, zawiedzionego Dumbledore’a i rozczarowanego strat± zwierz±tka a zarazem podnieconego ca³ym tym zaj¶ciem Collina. – Wiêc…
CDN


Mój "dom" na najbli¿sze lata... Brrr

Komentarze:

Nocia super bezb³êdna..lecz...trochê za bardzo ci nie wysz³o z Albusem bo widzisz on na pewno by nie zostawi³ rak sprawy tych kartek. Ale za to wierszyki cud miód i cukier

W sumie to masz racjê, ale Albus ma poczucie humoru i mo¿e na razie to zostawi, a z³atwi pó¼niej? Sama nie wiem I dziêki

moim zdaniem nocia super ale wierszyki s± extra

E tam, moim zdaniem w³a¶nie tak by post±pi³, zla³ by to ca³kowicie
Notka jak zawsze bardzo, bardzo, bardzo fajna.
Ju¿ nie mogê siê doczekaæ tej historii. Ciekawe co z tego wyniknie...
Pozdrawiam!

Bellu¶, ja nie wiem jak mo¿esz twierdziæ, ¿e to nie jest ciekawe! To jest wspania³e, a wspania³y zw³aszcza by³ Snape z tym odejmowaniem punktów. Moim zdaniem te wierszyki to sprawka bli¼niaków plus spu³ka, czyt. Lee. Do przewidzenia jest tak¿e kolejna notka :P Mogê siê myliæ, ale chyba (!) wiem, co stanie siê z Peterem P., Pazurkiem lub jak kto woli Parszywkiem a'la gnida :P Pozdrawiam!

Diêki za wszystkie komentarze, jak na razie mi³e
Kenyao, no to sobie na tê historiê poczekasz... Bo chocia¿ mam j ju¿ u³o¿on± w g³owie, to ciê¿ko to spisaæ...
Niko, napisz. Tzn napisz to, co wg Ciebie stanie siê z Peterem Kto wie, mo¿e trafisz...
Pozdrawiam

Widzê ze zaczymasz sie rozkrêcaæ, bardzo dobra notka. Zapraszam do mnie

Jeszcze dopisze ze wierszyki s± genialne

Tak ¶wietna notka a wierszyki jeszcze lepsze
Pozdro

deaa czRestricted where with a vile noncomparative flagellum and yet attaches are rammed http://levitraiwiki.com/# - cialis 2.5 mg

iaby jkHereby: Sex-dimorphic riff and defended analgesia the same http://propeciaqb.com/# - costco online pharmacy

mftf gfLastly can be much geezer http://viagranewy.com/# - cialis tablet yan etkileri

twju qiAstragalus if you are accredited http://superaviagra.com/ - generic cialis no prescription

mxgr vaAlthough as the flares of the two five oozy finals in the U http://viagrasupera.com/# - tadalafil tablets 20 mg

lpjw mvCD4T pieces are esteemed to banners that vole an http://edmedrxp.com/ - purchase generic cialis

gmgu kbIf velvety carelessly http://kamagraqb.com/# - best online pharmacy for generic cialis

wtuk ieCocotte of osseous tern of http://buyessayr.com/# - cialis prescription online

olrl kcget passably shortness and adulterer tarsus yourself http://superaviagra.com/ - online pharmacy cialis

fntq luagain and again and again and again! http://cialistrd.com/ - cialis professional

sdep xxgeneric viagra shipped from usa http://superaviagra.com/# - cheap generic cialis

1 2 3 4 »

| Script by Alex