Pamiętnikiem opiekuje się Bellatrix Lestrange
Notki do 26 marca 2007 pisała Vingag

[ Powrót ]

Czwartek, 31 Stycznia;, 2008, 19:05

Cognosce te ipsum. Po drugiej stronie lustra.

Pisane przy:
Linkin Park - "What I've done" oraz Tatu - "Gomenasai". Za tym drugim zespo³em nie przepadam, lecz w tej piosence siê zakocha³am. Je¶li kto¶ chce pos³uchaæ sobie jako t³a, podajê linki:
http://matiwo95.wrzuta.pl/film/zI3bKBWbyu/what_i_ve_done
http://foczka86.wrzuta.pl/film/lymhyeMkEI/finalfantasy_gomenasai
**********************************************************

„(…) Naprawdê nie mam innego wyj¶cia. Muszê wróciæ do Niego. Przepraszam, siostrzyczko… Wiem, ¿e chcia³a¶ jako¶ odbudowaæ nasz± wiê¼, ale ja nie mogê. On mnie zniszczy, nie chcê dodatkowo nara¿aæ Was. Proszê Ciê, pozdrów ode mnie Remusa i poka¿ mu ten list. Jestem pewien, ¿e nienawidzi mnie nadal, jednak chcê…” – w trakcie pisania ostatniego listu siedzia³em jak na szpilkach, poniewa¿ dochodzi³ do mnie gwar uczniowskich rozmów. Ba³em siê, ¿e kto¶ mo¿e w ka¿dej chwili wkroczyæ do pokoju, a wtedy nie zdo³am ju¿ uciec. Nigdy. Nagle kto¶ chwyci³ mnie z ty³u za ramiê. Pe³en obaw, odwróci³em siê. No po prostu rêce opad³y mi z bezsilno¶ci. Bo oczywi¶cie, nie kto inny, jak sam Dumbledore spogl±da³ na mnie zza swoich okularów – po³ówek. Tu¿ za nim siedzia³a Shirley, jej syn najwyra¼niej prowadzi³ wózek. Airiene w³a¶nie wbiega³a do gabinetu, potykaj±c siê o próg. Nikt siê nawet nie u¶miechn±³ z tego powodu. Wiedzia³em, wiedzia³em, wiedzia³em, wiedzia³em, wiedzia³em, wiedzia³em, wiedzia³em! Dlaczego nic mi siê nigdy nie udaje? Lito¶ci! Oczywi¶cie, pierwsze pytanie, jak pad³o z ust dyrektora, brzmia³o:
- Co to za listy? – ³o mamciu. Taki stary, a durny. „Co to za listy?” Listy. Oj, no trzy zwyk³e listy, pisane na ukradzionym pergaminie i takim samym piórem. I atramentem. Zanim zd±¿y³em odpowiedzieæ, Ai chwyci³a ten, na którym widnia³o jej imiê. Wziê³a niedokoñczony list. Nie uda³o mi siê dobrn±æ do koñca, bo mi przeszkodzili. Grrrr! Oni irytuj± mnie coraz bardziej. Wypada³oby co¶ powiedzieæ…
- Przez was czujê siê jak po drugiej stronie lustra. ¯y³em u boku mego Pana, by³em traktowany jak paso¿yt. Teraz wy oferujecie mi w³asny k±t, mi³o¶æ, troskê… My¶licie, ¿e ja mogê z dnia na dzieñ zrezygnowaæ ze s³u¿by u Czarnego Pana? Mam pój¶æ do niego i wykrzyczeæ mu w twarz: „Znudzi³e¶ mi siê, wiesz? Odchodzê. Pójdê tam, gdzie jestem potrzebny. Do rodziny. I nie wa¿ mi siê pyskowaæ!” No b³agam was! – ojej, zabrzmia³o to trochê ostrzej, ni¿ planowa³em. Ale nic. Teraz wpatrywa³em siê w nich, czekaj±c na krzyki, spoliczkowanie, lub cokolwiek innego. Ciê¿ko dysza³em. Shirley odwa¿y³a siê przerwaæ ciszê jako pierwsza.
- Czujesz siê, jakby¶ by³ po drugiej stronie lustra? – uzna³em to za pytanie retoryczne. Nie odpowiedzia³em. – A wiesz, ¿e taki ¶wiat naprawdê istnieje?
- Daruj sobie – prychn±³em.
- Nie? A uwierzysz, gdy ci go poka¿ê?
- Przestañ. Kogo ty chcesz oszukaæ? Za chwilê odstawicie mnie do Azkabanu i bêdziecie sobie ¿yæ nadal w mi³o¶ci i pokoju. A ja tam zgnijê.
- Peter, nie ¿artujê. Dla mnie to ¿aden problem, mogê zaprowadziæ ciê tam nawet teraz. – ci±gnê³a. Mówi³a stanowczym, nie znosz±cym sprzeciwu tonem. – Tylko proszê ciê, nie dziw siê niczemu. Wymienimy wra¿enia po powrocie. – u¶miechnê³a siê zalotnie, nie zdejmuj±c ze mnie spojrzenia. Popatrzy³em niepewnie na Dumbledore’a. K±ciki jego ust lekko drgnê³y. Wygl±da³o na to, ¿e chcia³ mnie zachêciæ u¶miechem do tego, ¿ebym siê zgodzi³, ale chyba nie wiedzia³, jak to zrobiæ. Zamiast tego rzek³:
- Id¼ z ni±. Zobaczysz to i owo, mo¿e potem zmienisz zdanie.
Tak na ch³opski rozum, to nie mam nic do stracenia. Je¶li to podstêp maj±cy na celu oddanie mnie z ³apska dementorów, przybiorê postaæ szczura i ucieknê. A je¶li nawet mi siê nie uda, to… Oj, nie wiem. Ech, ale chyba lepiej bêdzie, je¶li umrê w Azkabanie, ni¿ mia³bym zostaæ zg³adzony przez mojego Pana. W takim razie, idê. Gdy wypowiedzia³em to ostatnie zdanie cienkim i piskliwym g³osem, na twarzy Shirley ujrza³em cieñ zak³opotania, który po kilku sekundach ust±pi³ miejsca szczeremu u¶miechowi. Sam nie wiem, dlaczego tak komicznie zapiszcza³em. Jednego jestem pewien: to w³a¶nie ton mojego wywo³a³ pocz±tkow± reakcjê Shirley.
- Peter, móg³by¶… Rany, ju¿ tyle czasu minê³o od wypadku, a nadal krêpuje mnie proszenie kogo¶ o pomoc – jej policzki przybra³y intensywn± barwê p±su – Proszê ciê, popchaj wózek do gabinetu profesora Dumbledore’a. Tam znajduj± siê wrota. Nie powinnam ciê tam zaprowadziæ, ale za bardzo zale¿y mi na tobie… Chcê, ¿eby¶ dziêki tamtemu ¶wiatu co¶ zrozumia³. – ogarnê³y mnie w±tpliwo¶ci. Co tak naprawdê mam zobaczyæ? Zwróci³em siê do Dumbledore’a z pytaniem o ca³kiem innej naturze.
- Panie profesorze, jak mam przej¶æ po korytarzu zape³nionym dzieciakami?
- Spokojnie. Zgasimy wszystkie pochodnie, a przedtem Filch przepêdzi stamt±d uczniów. Przejdziecie te kilkadziesi±t metrów w ciemno¶ci.
Jeszcze lepiej! Nie potrafiê poruszaæ siê w ciemno¶ciach. Chocia¿ mam i¶æ przed siebie, wzd³u¿ ¶ciany, i mogê dotykaæ jej d³oñmi, zbaczam z trasy. Nie mogê ustaæ prosto, chwiejê siê. Stopy pl±cz± siê niemi³osiernie. Oczy, choæ przywyk³y do ciemno¶ci, nie dostrzegaj± niczego, prócz mrocznej otch³ani pozbawionej choæby krzty ¶wiat³a. ¦wiat wiruje przed oczyma, wytr±caj±c mnie z i tak ju¿ zachwianej równowagi. Powietrze ci±¿y p³ucom, chc±c jak najszybciej siê uwolniæ, jednak strach parali¿uje ka¿d± komórkê mojego cia³a, uniemo¿liwiaj±c wydech, a za tym idzie niemo¿no¶æ wykonania wdechu. Niekontrolowany, urywany szloch sprawia, ¿e mimowolnie siê wzdrygam. Miliony mrówek urz±dzaj± sobie na moim ciele wêdrówkê ludów, wywo³uj±c okropne dreszcze. D³onie rozpaczliwie szukaj± jakiegokolwiek punktu oparcia, nie zauwa¿aj±c najbli¿szego – ¶ciany. Chocia¿ tym razem bêdzie inaczej…. Chyba ani na milisekundê nie puszczê wózka. Ale to nie zmienia faktu, ¿e naprawdê nie umiem poruszaæ siê w ciemno¶ciach.
Oczywi¶cie, zachowa³em zimn± krew i zatopi³em siê w bezlitosnej ciemno¶ci. Czu³em siê dok³adnie tak, jak to wy¿ej opisa³em. Liczy siê to, ¿e prze¿y³em.
Chwilê pó¼niej sta³em ju¿ za biurkiem dyrektora, odwrócony przodem do ¶ciany. Shirley ujê³a ró¿d¿kê w lew± d³oñ, po czym krzyknê³a:
- Cognosce te ipsum!* - w ¶cianie pojawi³o siê niewielkie zag³êbienie. Shirley w³o¿y³a tam swoj± ró¿d¿kê, pasowa³a idealnie. Chwilkê pó¼niej moim oczom ukaza³y siê krwistoczerwone wrota. Zdumiony, zdo³a³em wykrztusiæ:
- Prowad¼.
- Ale… Peter, musisz popchaæ wózek. – wyg³upi³em siê. Uderzy³em siê d³oni± w czo³o, po czym przeprosi³em.
- Nic siê nie sta³o. Przyzwyczai³am siê – znów ten ¶liczny u¶miech. Rany, a móg³ byæ mój! – Id¼my prosto.
Na pocz±tku uderzy³ mnie blask s³oñca. Taki czysty, taki… Nierzeczywisty. Promienie igra³y w delikatnych falach strumyku. Sk±pana w jego blasku kraina niby nie ró¿ni³a siê niczym, jednak nie sposób by³o patrzeæ na ni± obojêtnie. Zadbane domki, ogrody, u¶miechniêci ludzie… To wszystko wygl±da³o jak sen. Najpiêkniejszy sen, jaki dane by³o mi ¶niæ. Jednak to by³o jak najbardziej prawdziwe. Ani krzty fantazji. Czyste powietrze jakby tylko czeka³o na zaproszenie, by wedrzeæ siê w zanieczyszczone p³uca i wynie¶æ z nich wszelki py³. Na ¿adnej twarzy nie dostrzeg³em ³ez, smutku, przygnêbienia. Panowa³a tu harmonia. I pewnie nic nie by³o w stanie jej zak³óciæ. Ach, jak mocno zapragn±³em zostaæ tu na zawsze!
- Dlaczego niektórzy z nich wygl±daj± znajomo?
- Bo to s± nasze lustrzane odbicia. Idealne, niczym niezm±cone obrazy naszych dusz. – w jej g³osie zdawa³ siê brzmieæ ¶miech. – nie mo¿emy siê z nimi spotykaæ. Jestem stra¿niczk± wej¶cia, i tylko ja mogê ich odwiedzaæ. Obserwujê, tylko obserwujê. Oni mnie nie widz±. Tak samo, jak teraz ciebie.
- Dlaczego nie pokazujesz innym tego doskona³ego ¶wiata? – jak siê pó¼niej okaza³o, to pytanie by³o wyj±tkowo g³upie.
- Wyobra¿asz sobie, co by siê sta³o, gdyby ka¿dy móg³ swobodnie przenikaæ do tego ¶wiata i rozmawiaæ ze swoim odbiciem? Oni tutaj nie znaj± negatywnych uczuæ, nie potrafi± krzywdziæ, raniæ, karaæ… Co ja plotê! Oni nie potrafi± nawet uczyniæ niczego, za co mogliby zostaæ ukarani! Panuje w¶ród nich zasada: Consensus facit legem.** My, przesi±kniêci z³em do szpiku, zaburzyliby¶my tê idealn± harmoniê panuj±c± miêdzy nimi. Powinni¶my braæ z nich przyk³ad, jednak to niemo¿liwe, bo jest tylko jeden stra¿nik, który mo¿e tu przebywaæ. A ja sama nie zdo³am zmieniæ wszystkich i wszystkiego. Mo¿emy jedynie obserwowaæ, nic poza tym. W porównaniu z nimi jeste¶my tacy… beznadziejnie zwyczajni. Tak… To odpowiednie okre¶lenie. Bezmy¶lnie poddali¶my siê tej chorej rzeczywisto¶ci, nie próbuj±c nawet walczyæ, podczas gdy ten drugi, lepszy ¦wiat za³amywa³ nad nami rêce. Czym¶ normalnym dla nas jest zadawanie innym bólu, cierpienia, ³amanie praw nawet nie tyle spisanych, co wynikaj±cych ze zwyk³ej moralno¶ci czy strachu przed pó¼niejszymi konsekwencjami. Przestali¶my siê dziwiæ, s³ysz±c o brutalnych mordach na niewinnym ludziach. W ich ¶wicie nikomu nie przesz³oby przez my¶l, ¿eby ukuæ kogo¶ szpilk±. I my nazywamy siebie panami ¶wiata? To nienormalne! Nazwa³abym to wrêcz chorym. Znieczulica panuj±ca w¶ród spo³eczno¶ci nie tylko czarodziei, ale te¿ i mugoli sprawia, ¿e zaczynam podziwiaæ zwierzêta. Im bardziej poznajê ludzi, tym mocniej kocham i szanujê zwierzêta. One nie zatru³y swoich serc tak, jak zrobili¶my to my. Nie uwa¿aj± siê za lepsze od nas i wychodzi im to na dobre. Nie zasmakowa³y w³adzy, dziêki czemu pozosta³y niewinne. A my, ludzie? Sami doprowadzili¶my do tego, co siê dzieje obecnie na tym ¶wiecie. Dostali¶my szansê na udoskonalenie rzeczywisto¶ci. Wykorzystali¶my j±. Ale czy prawid³owo? To my zmienili¶my ¿ycie na ziemi w jaki¶ cholerny, niekoñcz±cy siê film sensacyjny! Obserwujemy z boku, bez ¿adnych emocji to, z czym powinni¶my walczyæ! Nie zas³u¿yli¶my na pobyt w raju po ¶mierci, a mimo to, trafiamy tam. Rany, ale siê rozgada³am… Wybacz. – u¶miechnê³a siê tak, ¿e kolana siê pode mn± ugiê³y. Jednak ci±gle s³ysza³em potok s³ów, który przed chwil± wyp³yn±³ z ust Shirley. Mówi³a prawdê. Potrafimy jedynie narzekaæ. A przecie¿ to w³a¶nie my doprowadzili¶my siê do tak beznadziejnego stanu! Nie interesuje nas to, ¿e i tak dostajemy od ¿ycia wiêcej, ni¿ nam siê nale¿y. Wiêkszo¶ci z nas po prostu CO¦ nie pasuje, i w³a¶nie przez to CO¦ wznosi alarm. Ugh! Chyba lepiej bêdzie, je¶li skupiê siê na zniewalaj±cym u¶miechu Shirley. Ten jednak zd±¿y³ ju¿ znikn±æ z jej twarzy, zanim zachowa³em jego obraz w pamiêci.
- Shirley, masz racjê. Teraz ju¿ rozumiem, ¿e dost±pi³em zaszczytu, gdy zaproponowa³a¶ mi wycieczkê w to miejsce. Tu jest wprost niesamowicie. – mo¿ecie nie wierzyæ, ale mnie naprawdê poruszy³y jej s³owa.
- Podoba ci siê? – skin±³em potakuj±co g³ow± – W takim razie chod¼my dalej, poka¿ê ci siebie samego.

* Poznaj samego siebie.
** Zgoda tworzy prawo.

Komentarze:

"Tesco is unlikely to enter India in the short term, while it concentrates on other key markets like the US and China, and Carrefour is currently focused on optimizing the performance of its existing portfolio," IGD said in a press release.

Hvor: I MunkedalVestlandets hotellperler se spaet p Hotel Alexandra

Mvh. Jan Roar

It seems to me that philosophical debates have whole systems of belief at stake, while personal arguments may only have behaviors or feelings at stake. In that sense, philosophers are doing 'coarse-grained' information sharing, focusing on inferences and conceptual schemes, while ordinary conversations involve 'fine-grained' information sharing, which includes implicatures, tendencies, habits, and so on.
orologi cartier tank http://www.supercawatch.cn/it/

Och det talas ofta om "hög eller lag förbränning", vilket i 9 fall av 10 är nonsens. Alla har vi i princip samma grundförbränning. Det är den dagliga aktiviteten som styr hur mycket fett vi förbränner!

verschiedene neue Modelle kennen zulernen, so wie ältere BMW Modelle zu inspizieren. Dabei sind mir

O DPL para a Igualdade e o Crescimento Inclusivo em Pernambuco

Det var i september 2007 som den amerikanska rymdbyran Nasa skickade upp Dawn pa ett nästan atta ar langt uppdrag, med malet att finna svar pa gator om solsystemets tillblivelse.

In Parliament, Congress MPs, wearing black arm bands, led protests in both the Lok Sabha and the Rajya Sabha. The uproar forced repeated adjournments, even though the government agreeed to discuss allegations against external affairs minister Sushma Swaraj.

Kristian Prestrud, eiendeler. (Statsarkivet i Kristiansand, Kristiansand byrett, Skifter 1927, skifte 27/27.)

Showdown Qualquer jogador que no tivesse desistido depois da ltima volta de apostas, ter agora a possibilidade de mostrar as suas cartas na expectativa de poder ser o vencedor do Pot. A ltima pessoa a postar ser a primeira a mostrar as cartas, e a partir dai a pessoa que se encontra sua esquerda, continuando no sentido dos ponteiros do relgio, com os jogadores a terem a opo de mostrar as cartas ou no. Muitas vezes os jogadores quando se apercebem de que no ganham a mo, no mostram as cartas, no querendo assim que os outros jogadores vejam com que mo tinham jogado.

Frste gang Kepler 22b ble sett var i 2009. At de na kan bekrefte at det er en planet, vil si at astronomene har sett den passere stjernen tre ganger.

The bottom line: The Hyundai Tucson, originally introduced in 2004 as a 2005 model, has been upgraded to a genuine contender with the Ford Escape, Honda CR V, Nissan Rogue, Subaru Forester and Toyota RAV4. Given the new Tucson's superior value the measure of quality and overall value per dollar spent here's betting that it will increase market share at the expense of all of its rivals.

This place has a few things it does decently, but all in all, they spent so much time worrying about saving money that there are no corners left to be found. Bottled juice instead of fresh lime, a decided lack of fresh Thai herbs which are available in Vancouver and a huge boost of flavour. Everything extra is well overcharged for and very scantily provided. It too the point that some dishes are unrecognisable and others flat out just not good. The Pad Thai has become a lump of noodles. The curries are awful, and really, how can one mess these up they so easy to make with a paste and I know hands down they not going from scratch or perhaps this is the problem, making a curry from scratch with no fresh herbs and cutting every corner. The seafood in coconut milk wrapped in foil is both surprisingly well done and good value but a particular flavor some westerners don care for as Suki but this one is just awful anyway so don bother ever. While deep fried fish is good and good value. More of a share dish. Larb and soup are OK but again, no fresh herb and lime, compromised flavour.

Another of boxing's all too frequent sad stories has been making the rounds recently. Tommy Hearns is being forced to auction most of his possessions in order to pay off tax debts.

Jeg syns ikke det var en selvflge at jeg skulle fa det, men ble veldig glad!"

Flathagen valgte etter hvert en annen vei, sa jenta skulle slippe a ha ham bak seg.

Om man pa allvar skriver roligt, brukar jag tycka att närapa halva jobbet är gjort. Ända är humor nagot som manga svenska författare saknar eller noga tvättar bort. För se, minsta skoj tros förringa verket. Ni förstar mig om ni gör som Johan Croneman beskriver det i en DN krönika (20/1): se först korrekt humorfria svenska dramat "Bla ögon" och avnjut direkt därpa komiken i lika politiska och verklighetsbaserade engelska "From there to here".

Poker v ivo (B so vedno bolj prijazne zaetnikom. Veina namenja vsaj eno no na teden tudi za zaetnike. Igra je poasneja kot na internetu, saj resnina oseba mea ter deli karte. Mnoge kvartalnice imajo razlina pravila, zato vedno preverite, kaj se od vas priakuje, preden se pridruite. Na turnirjih z nizko pristopnino, ali na veerih za zaetnike, Vas lahko prosijo, da delite zase in za ostale (kjer igralci delijo sami).

A federal judge in Texas imposed a temporary injunction against the immigration actions last week. The Justice Department is preparing to request an emergency stay of that injunction so the administration can implement its plans. White House officials say they expect the request to be filed by Monday. District Judge Andrew S. Hanen, who ruled in a lawsuit brought by 26 states, and hoped his party would focus on that case as a way to wage the immigration fight.

« 1 81 82 83 84 85 86 87 »

| Script by Alex