Startuj z nami • Napisz do nas • Dodaj do ulubionych
   
 

Pamiętnikiem opiekuje się Ann-Britt
Do 02.11.2008r. pamiętnikiem opiekowała się Katie Chang!

[ Powrót ]

Niedziela, 29 Listopada, 1998, 16:40

7. Ten rozdział jest naprawdę bardzo ciekawy.

Siedem, to podobno szczęśliwa liczba, ale niestety moja siódemka pozostanie niedopracowana. Wen nie sprzyja, niestety. Mam nadzieję, że uda mi się z tego zrobić coś porywającego. I wybaczycie mi wszystkie błędy, które popełniłam pisząc tą notkę.
Z dedykacją dla Głupawki, by przywróciła mi dobry humor.
Miłego czytania!

***
Nie jestem w stanie stwierdzić, czy wciąż mogę zaliczać się do grona osób o zdrowych zmysłach. Mimo to, muszę opisać wszystko to, co zdarzyło się w przeciągu tych kilkunastu godzin, bo inaczej chyba wybuchnę!
Po kolei; najważniejsze, to pisać od początku do końca, jak powtarzała moja babcia. Porządek zapisu, zasada numer jeden.
Na czym skończyłam?
Ach, na Lauren Stevens.
Spędziłyśmy razem dość miłą godzinkę. Kafejka może nie zapewniała stuprocentowej prywatności, ale przecież nie gadałyśmy o jakichś strasznych sekretach.
Porozmawiałyśmy o szkole, o ludziach, o zaklęciach. O tym, czego nienawidzimy w tej szkole i co nas cieszy. Niewiadomo kiedy, zwierzyłam się osobie poznanej zaledwie kilkanaście minut wcześniej z moich problemów z Rodem. Okazało się, że nie jest on zbyt lubiany w swojej klasie. Jest typem samotnika i nie lubi, by ktoś wtrącał się w jego życie. Podobno kiedyś zakochała się w nim dziewczyna z jego klasy, którą swoją złośliwą obojętnością zraził do siebie w tydzień…
- Powiedz teraz coś o sobie. Co ciebie najbardziej denerwuje w Hogwarcie? – zapytałam.
- Nie lubię tych bezsensownych gadek o bezpieczeństwie, zasadach i tak dalej. Uważam, że ludzie powinni uczyć się na własnych błędach. Nikt nie powinien nam mówić, co powinniśmy robić. Moja matka uważa, że jestem stuprocentową anarchistką! – uśmiechnęła się do mnie, pokazując sympatyczną część swojej osobowości. Zaśmiałam się. – No wiesz, nigdy nie chciałam robić, co inni mi kazali. Podobno jak byłam mała, najlepszym sposobem, by nakłonić mnie do umycia zębów było powiedzenie, że w tym domu mycie zębów jest zakazane!
- Byłaś strasznie uparta! Ja też nigdy nie lubiłam rozkazywania, ale nie aż tak.
- Ja jestem chyba jakimś skrajnym przypadkiem. Ale lubię tą szkołę. Mimo wszystko spędziłam tu już prawie siedem lat. Nasze lochy są świetne. No i nauczyłam się wiele. Znam całe mnóstwo tajnych przejść.
- Trochę dziwnie się czuję. Bo niby już prawie kończę szkołę, a nie mam pojęcia, co mam robić.
- Najważniejsze, to nie myśleć za wiele. Od tego wszystko się plącze! – zaśmiała się Lauren. Polubiłam jakoś tą zwariowaną anarchistkę, nie sprawiała wrażenia fałszywej. Mówiła, co myślała.
- Wszystkie moje koleżanki wiedzą już, co będą robić w życiu, tylko ja jedyna ofiara losu… - powiedziałam zrezygnowanym tonem. – A ty? Kim chciałabyś zostać?
- Na pewno nie naukowcem. Moi rodzice są alchemikami i od dzieciństwa już wiedziałam, że nie chcę podążyć ich drogą – przez jej twarz przeleciał ledwie dostrzegalny cień, a oczy minimalnie je się zwęziły. – Nie mieli nigdy dla mnie czasu… I ten pokój… Ciemny… - mamrotała pod nosem, do siebie, nie do mnie. Poczułam się nieswojo i zaczęłam mieć wątpliwości, czy aby na pewno Lauren jest osobą o zdrowych zmysłach. Ale już po pięciu sekundach cień zniknął z jej twarzy i uśmiechnęła się do mnie przepraszająco. – Mieszkanie w moim domu, każdemu pomieszałoby w głowie. Za to jakbyś miała problem z jakimś chłopakiem, możesz zawsze do mnie się zwrócić. Znam doskonałą recepturę na eliksir powodujący powolną śmierć – uśmiechnęła się przebiegle, a ja wybuchłam śmiechem.
Wróciłam do zamku i czas do kolacji minął mi bardzo szybko. Nie chciałam narzucać się Sharon, która łaziła gdzieś z Willem. Wróciłam do Hogwartu z nowopoznaną koleżanką i razem usiadłyśmy w bibliotece. Nikt specjalnie nam się nie przyglądał. Uczyłyśmy się wspólnie aż do obiadu.
Po posiłku poszłam spotkać się z Rodem.
Weszłam do hallu. Tu nigdy nic się nigdy nie zmienia.
Pogadałam sobie trochę z obrazem małej dziewczynki. Płótno nie było wielkie, ale akurat na wysokości oczu. Głowa dziewczynki, wyglądającej na jakieś siedem lat, była mniejsza od mojej dłoni. Sceneria przedstawiała łąkę, kwiaty, beztroskie zajączki i ptaszki. Słońce padało na kilka rosnących tam drzew i krzewów. Obraz był niezwykle radosny i jasny. Jedynym ciemnym akcentem była właśnie owa dziewczynka – blada, jakby od tygodni nie oglądała światła dziennego, w długiej, gładkiej, czarnej sukience, patrzyła na świat wokół, jakby nie do końca rozumiała, co tak naprawdę się dzieje. Oczy miała przenikliwe, niezwykle ciemne i duże. Patrzyła na mnie uważnie spod długich rzęs.
Nigdy wcześniej nie zwróciłam uwagi na ten obraz, chociaż wisiał w hallu już pewnie od wieków. Czekając na Roda, przechadzałam się w tą i z powrotem licząc kafle na posadzce. Przyszłam trochę wcześniej, niż się umawialiśmy - nie chciałam, żeby miał jakikolwiek powód do tego aroganckiego tonu i ignorancji. Żebym za to mogła winić już tylko i wyłącznie jego, nie siebie.
Kiedy doszłam do 115 kafla licząc od drzwi Wielkiej Sali, poczułam na sobie czyjeś spojrzenie. Odwróciłam głowę i zobaczyłam tą właśnie dziewczynkę. Obraz sprawiał nieco upiorne wrażenie, a wisiał około dziesięciu metrów od miejsca, w którym stałam.
- Czemu tak się na mnie patrzysz? – spytałam się namalowanej panienki. W hallu nie było nikogo poza mną, a Rod miał przyjść dopiero za dziesięć minut. Dziewczynka spojrzała na mnie z niedowierzaniem i jakby wyrzutem.
- Ja zawsze patrzę. Co mam robić innego? – powiedziała. Ton jej głosu był wyprany z wszelkich emocji. Bezbarwny. I chociaż brzmiał ładnie i melodyjnie, nie był to głos siedmioletniej dziewczynki. Od razu zaczęłam się zastanawiać jak brzmiałby jej śmiech.
- Nie mam pojęcia. Jak długo tu wisisz? – Stwierdziłam, że równie dobrze, jak liczyć kafle, mogłam pogadać z obrazem. Żaden dyshonor, a właściwie ciekawe przeżycie.
- Namalował mnie Emmanuel Kolaski. Na początku osiemnastego wieku. Tutaj wiszę osiemdziesiąt lat, trzy miesiące i siedem dni. Pamiętam twoją matkę. – zaskoczona, oderwałam wzrok od słońca na jej obrazie, by spojrzeć w oczy dziewczynki. Była śmiertelnie poważna. Nie wiedziałam, jak mam zareagować. Moja mama nigdy specjalnie dużo nie opowiadała o swoich przeżyciach w szkole. Wiadomo mi było tylko, że uczyła się stosunkowo dobrze i skończyła szkołę z wyróżnieniem. Nie lubiła dużo mówić o Hogwarcie, bo właśnie w murach tej szkoły zmarła moja ciocia, a jej siostra, Emily, kiedy mama skończyła już edukację. Tata mówił, że było to dla niej bardzo duże przeżycie i żeby przy mamie nie wspominać o cioci.
- Czemu pamiętasz akurat moją matkę? Jak się nazywasz i co konkretnie chcesz mi powiedzieć? – Byłam nieco zniecierpliwiona brakiem okazywania jakichkolwiek uczuć ze strony namalowanej dziewczynki. Czy wszyscy wokół mnie muszą być aż tak obojętni?! To denerwujące.
- Wiesz, że my też żyjemy? Na obrazach żyje cząstka prawdziwych ludzi. Czujemy. Myślimy. Umiemy słuchać.
- Ale jaki to ma związek z moją matką?
- Mój obraz nazywa się „Henrietta na słonecznej polanie”. Możesz mówić do mnie Henrietto. – Henrietta usiadła na trawie. Ja mogłam tylko dalej stać, a i tak nie miałam o co się oprzeć. Muszę dodać, że ten obraz nie był jedynym w hallu. Wisiało tu sporo innych portretów i krajobrazów. Postanowiłam uzbroić się w cierpliwość, chociaż Rod miał być tu już za siedem minut albo i wcześniej.
- Dobrze, a więc Henrietto. Czego ode mnie chcesz? – No dobrze, może nie powiedziałam tego całkowicie spokojnie. Miałam nadzieję, że tajemnicza informatorka nie poczuje się urażona zniecierpliwieniem dającym się usłyszeć w moim głosie.
- Twoja matka chodziła po zamku z mężczyzną, który zniszczył mój obraz.
- Jakim mężczyzną?! Moja matka kogoś miała?! – nie mogłam uwierzyć w to, co słyszałam! – Ale… przecież Twój obraz nie jest zniszczony!
- Był. Zapominasz o magii? Nie wiesz, o przecierpiałam. Chciałam jednak, żebyś wiedziała, z kim chodziła po zamku twoja matka. – patrzyła na mnie całkiem spokojnie. Jakby mówiła o pogodzie. A ja tu właśnie odkrywam mroczne tajemnice mojej rodzicielki!
- No, z kim?! Mam chociaż nadzieję, że to było już skończone, w chwili, w której wychodziła za mojego ojca…
- Ona chodziła z ojcem Monici Lucas.
Monica Lucas. Kto by pomyślał. Ta dziewczyna, młodsza ode mnie o trzy lata, przeżyła ostatnio straszną tragedię. Zmarł jej ojciec i ona nie mogła się z tym pogodzić. Zdarzyło się to dwa tygodnie temu, a ona wciąż nie przychodziła na zajęcia, siedziała i płakała całymi dniami, była zawsze ubrana na czarno. Z tego, co wiem, zaopiekowały się nią koleżanki i pielęgniarka, ale to niewiele dało. Podobno tydzień temu ta zdesperowana trzynastoletnia dziewczynka próbowała popełnić samobójstwo. Uśpili ją zaklęciem na spokojny sen i wybudzili wczoraj. Wiem to wszystko, ponieważ to dość głośna sprawa. Do Monici nikt nie podchodzi, nikt się do niej nie odzywa, bo każde nieumyślne słowo może znowu spowodować kolejny napad. Moim zdaniem, powinni ją zawieźć do Munga, ale skoro profesorowie zdecydowali inaczej, to chyba nie powinno być aż tak źle.
Tylko PO CO, na brodę Merlina, PO CO ta czarna dziewczynka mówi mi to wszystko? To chyba jasne, że nie trzeba wyjść za mąż za pierwszego chłopaka. Chyba, że mieli romans. Tyle, że mama zerwała kontakt ze wszystkimi znajomymi z Hogwartu po śmierci Emily.
- Cześć – ktoś cicho zawołał. Wzdrygnęłam się i odwróciłam. Aha! Rod. Zawsze zjawia się w najlepszym momencie. Co za cudowny dar. Uch!
-Cześć! – powiedziałam, rozpaczliwie próbując wymyślić jakąś rzecz, która usprawiedliwiałaby mój stan. Byłam podenerwowana, miałam przyspieszony oddech i spociły mi się ręce. I wciąż stałam przed obrazem dziewczynki. Na szczęście mój radiowy partner nie robił mi z tego powodu wielkich wymówek. Postanowiłam więc, że kontynuuję poznawanie tajemnic przeszłości jutro. Oczywiście czułam lekki, ssący niepokój, który brał się z irracjonalnego przekonania, że tego obrazu jutro tu nie będzie. Tak jak w tych mugolskich filmach, gdzie bohaterka na początku dostaje wskazówki od gościa, który zostaje zamordowany w dniu, w którym miał się z nią spotkać i przekazać jej szczegółowe dane dotyczące położenia skarbu (i tu rozpoczyna się właściwa akcja filmu).
Mimo to, mój zdrowy rozsądek zwyciężył w starciu z wewnętrznym przekonaniem. I poszłam. To znaczy poszliśmy, z Rodem i maszynką do nagrywania audycji.
Pierwsze z brzegu drzwi okazały się zamknięte, więc postanowiliśmy sprawdzić następną klasę.
Drzwi otworzyły się z cichym skrzypnięciem i razem z Roderickiem weszliśmy do ciemnego pomieszczenia. Kiedy zapaliliśmy światło, przyjrzałam się sali.
Była to dość duża, prostokątna klasa. Stoliki i krzesła były poodsuwane na boki, więc na środku pomieszczenia stworzyła się stosunkowo duża przestrzeń. Przypomniało mi się dopiero teraz, że tu właśnie pierwsze klasy mają lekcje zaklęć. Pewnie coś ćwiczyli.
Sala jak sala. Naszą uwagę przykuło co innego.
Leżące na środku, bezwładne ciało Monici Lucas.

Komentarze:

Bob
Niedziela, 28 Września, 2014, 12:13

I'm on a course at the moment <a href=" http://www.djoasis.com/help-do-my-homework/ ">custom writing discount code</a> When Rudd was first elected prime minister in 2007 he calledclimate change the "greatest moral, social and economicchallenge of our time", signed Australia up to the KyotoProtocol and proceeded to design an ETS.

 

Bob
Niedziela, 28 Września, 2014, 12:13

I'm on a course at the moment <a href=" http://www.djoasis.com/help-do-my-homework/ ">custom writing discount code</a> When Rudd was first elected prime minister in 2007 he calledclimate change the "greatest moral, social and economicchallenge of our time", signed Australia up to the KyotoProtocol and proceeded to design an ETS.

 

Morgan
Niedziela, 28 Września, 2014, 12:13

I'm a member of a gym <a href=" http://www.djoasis.com/help-do-my-homework/ ">write my paper write my paper for $10 or less</a> "It is very useful to think about prehistoric recycling," said Daniel Amick, a professor of anthropology at Chicago's Loyola University. "But I think that when they recycled they did so on an 'ad hoc' basis, when the need arose."

 

Morgan
Niedziela, 28 Września, 2014, 12:13

I'm a member of a gym <a href=" http://www.djoasis.com/help-do-my-homework/ ">write my paper write my paper for $10 or less</a> "It is very useful to think about prehistoric recycling," said Daniel Amick, a professor of anthropology at Chicago's Loyola University. "But I think that when they recycled they did so on an 'ad hoc' basis, when the need arose."

 

Diva
Niedziela, 28 Września, 2014, 14:26

I can't get through at the moment <a href=" http://svmedaris.com/farmdogs.html ">achievement economic get effexor cheap lung concerning</a> &ldquo;If people laugh as much while reading it as I am while writing it,&rdquo; Miss Fielding said a while back, &ldquo;then we&rsquo;ll all be very happy.&rdquo; Except for those who were happy with Bridget as she was, and happier still to leave her in the safe, strong embrace of the ill-done-by Darcy.

 

Diva
Niedziela, 28 Września, 2014, 14:26

I can't get through at the moment <a href=" http://svmedaris.com/farmdogs.html ">achievement economic get effexor cheap lung concerning</a> &ldquo;If people laugh as much while reading it as I am while writing it,&rdquo; Miss Fielding said a while back, &ldquo;then we&rsquo;ll all be very happy.&rdquo; Except for those who were happy with Bridget as she was, and happier still to leave her in the safe, strong embrace of the ill-done-by Darcy.

 

Dghonson
Niedziela, 28 Września, 2014, 14:26

Could I have an application form? <a href=" http://svmedaris.com/farmdogs.html ">dots sentiments venlafaxine tablets questionable</a> The reality is that Facebook got as much money today as the market was ready to give. If it continues to generate strong margins, then its price will rise and today's buyers will be ultimately rewarded. If its recent growth slowdown becomes a trend, then it could go the other way. But an IPO is a single-day event, for the primary purpose of generating issuer cash. And Facebook's bankers got it right, even if it was the last thing anyone expected.

 

Dghonson
Niedziela, 28 Września, 2014, 14:26

Could I have an application form? <a href=" http://svmedaris.com/farmdogs.html ">dots sentiments venlafaxine tablets questionable</a> The reality is that Facebook got as much money today as the market was ready to give. If it continues to generate strong margins, then its price will rise and today's buyers will be ultimately rewarded. If its recent growth slowdown becomes a trend, then it could go the other way. But an IPO is a single-day event, for the primary purpose of generating issuer cash. And Facebook's bankers got it right, even if it was the last thing anyone expected.

 

Victoria
Niedziela, 28 Września, 2014, 20:42

A Second Class stamp <a href=" http://www.djoasis.com/help-do-my-homework/ ">essay on responsibility</a> The board decided Thursday afternoon to sell shares after discussing in recent weeks various options to raise cash. As of September 6, Penney had total debt of $5.82 billion, according to the stock offering prospectus, making it difficult to raise new money through debt.

 

Victoria
Niedziela, 28 Września, 2014, 20:42

A Second Class stamp <a href=" http://www.djoasis.com/help-do-my-homework/ ">essay on responsibility</a> The board decided Thursday afternoon to sell shares after discussing in recent weeks various options to raise cash. As of September 6, Penney had total debt of $5.82 billion, according to the stock offering prospectus, making it difficult to raise new money through debt.

 

Jayden
Poniedziałek, 29 Września, 2014, 01:21

I'd like to speak to someone about a mortgage <a href=" http://cristianoweb.net/projeto/foca-no-trabalho/ ">great arguments buy ventolin inhalers online uk elsewhere</a> I remember the first time I flew from island to island in the Caribbean; that was pretty spectacular but this is something else. It's definitely a privilege to be part of the first international here, especially as there's every chance that we could be the only England team to play here in my generation. It's just an incredible place to come and play cricket, completely different to what I'm used to from my experiences of touring India.

 

Jayden
Poniedziałek, 29 Września, 2014, 01:21

I'd like to speak to someone about a mortgage <a href=" http://cristianoweb.net/projeto/foca-no-trabalho/ ">great arguments buy ventolin inhalers online uk elsewhere</a> I remember the first time I flew from island to island in the Caribbean; that was pretty spectacular but this is something else. It's definitely a privilege to be part of the first international here, especially as there's every chance that we could be the only England team to play here in my generation. It's just an incredible place to come and play cricket, completely different to what I'm used to from my experiences of touring India.

 

Savannah
Poniedziałek, 29 Września, 2014, 01:21

Insufficient funds <a href=" http://www.tboom.net/clientes ">signal spurt finpecia tablets ride</a> All Google post formats work as embedded posts, and readers can 1, comment, and follow a post as they normally can on Google itself. The embed code is limited to public posts only, and the code to embed a post can be grabbed from the "embed" option on a post's drop-down menu.

 

Savannah
Poniedziałek, 29 Września, 2014, 01:21

Insufficient funds <a href=" http://www.tboom.net/clientes ">signal spurt finpecia tablets ride</a> All Google post formats work as embedded posts, and readers can 1, comment, and follow a post as they normally can on Google itself. The embed code is limited to public posts only, and the code to embed a post can be grabbed from the "embed" option on a post's drop-down menu.

 

Avery
Poniedziałek, 29 Września, 2014, 01:21

I was made redundant two months ago <a href=" http://www.puntocomsistemas.es/tpv-toledo-ayd ">dance cost of estrace thomas receipt</a> "Unfortunately, people send emails like that, but do theyreally mean them?" Barr said. "Do you not have the ability tostand up and say, 'I sent those emails but I am telling you I donot have a bias?'"

 

Avery
Poniedziałek, 29 Września, 2014, 01:21

I was made redundant two months ago <a href=" http://www.puntocomsistemas.es/tpv-toledo-ayd ">dance cost of estrace thomas receipt</a> "Unfortunately, people send emails like that, but do theyreally mean them?" Barr said. "Do you not have the ability tostand up and say, 'I sent those emails but I am telling you I donot have a bias?'"

 

Destiny
Poniedziałek, 29 Września, 2014, 01:21

How much notice do you have to give? <a href=" http://fanfusion.org/apply/ ">shovel explosion discount kamagra uk affair nothing</a> In its fiscal third quarter ended June 30, Starbucks' mostrecent results, the company had an operating profit margin of36.2 percent in the China-Asia Pacific region; 22.3 percent inthe Americas; and 3.2 percent in Europe, the Middle East andAfrica.

 

Destiny
Poniedziałek, 29 Września, 2014, 01:21

How much notice do you have to give? <a href=" http://fanfusion.org/apply/ ">shovel explosion discount kamagra uk affair nothing</a> In its fiscal third quarter ended June 30, Starbucks' mostrecent results, the company had an operating profit margin of36.2 percent in the China-Asia Pacific region; 22.3 percent inthe Americas; and 3.2 percent in Europe, the Middle East andAfrica.

 

Robert
Poniedziałek, 29 Września, 2014, 01:21

I'd like to pay this in, please <a href=" http://www.puntocomsistemas.es/tpv-toledo-ayd ">soul gracious estrace 1mg dived</a> "Although it's positive to see the Republicans now willingto negotiate, there is still plenty of headline risk that couldshake risk assets in the coming week," said Tim Radford, globalanalyst at Rivkin Securities in a note.

 

Robert
Poniedziałek, 29 Września, 2014, 01:21

I'd like to pay this in, please <a href=" http://www.puntocomsistemas.es/tpv-toledo-ayd ">soul gracious estrace 1mg dived</a> "Although it's positive to see the Republicans now willingto negotiate, there is still plenty of headline risk that couldshake risk assets in the coming week," said Tim Radford, globalanalyst at Rivkin Securities in a note.

« 1 99 100 101 102 103 104 105 »

Twój komentarz:
Nick: E-mail lub strona www:  

| Script by Alex

  





  
Kolonie Harry Potter:
Kolonie Travelkids
  
Konkursy-archiwum

  

ŻONGLER
KSIĘGA HOGWARTU
Nasza strona JK Rowling
Nowości na stronie JKR!
Związek Krytyków ...!
Pamiętnik Miesiąca!
Konkurs ZKP

PAMIĘTNIKI : KANON

Albus Severus Potter
Nowa Księga Huncwotów
Lily i James Potter
Nowa Księga Huncwotów
Pamiętnik W. Kruma!
Pamiętnik R. Lupina!
Pamiętnik N. Tonks!
Elizabeth Rosemond
Pamiętnik Bellatrix Black
Pamiętnik Freda i Georga
Pamiętnik Hannah Abbott
Pamiętnik Harrego!
James Potter Junior!
Pamiętnik Lily Potter!
Pamiętnik Voldemorta
Pamiętnik Malfoy'a!
Lucius Malfoy
Pamiętnik Luny!
Pamiętnik Padmy Patil
Pamiętnik Petunii Ewans!
Pamiętnik Hagrida!
Pamiętnik Romildy Vane
Syriusz Black'a!
Pamiętnik Toma Riddle'a
Pamiętnik Lavender

PAMIĘTNIKI : FIKCJA

Aurora Silverstone
Mary Ann Lupin!
Elizabeth Lastrange
Nowa Julia Darkness!
Joanne Carter (Black)
Pamiętnik Laury Diggory
Pamiętnik Marty Pears
Madeleine Halliwell
Roxanne Weasley
Pamiętnik Wiktorii Fynn
Pamiętnik Dorcas Burska
Natasha Potter
Pamiętnik Jasminy!
INKUBATOR
Alicja Spinnet!
Pamiętnik J. Pottera
Cedrik Diggory
Pamiętnik Sarah Potter
Valerie & Charlotte
Pamiętnik Leiry Sanford
Neville Longbottom
Pamiętnik Fleur
Pamiętnik Cho
Pamiętnik Rona!
Pamiętniki do przejęcia
Pamiętniki archiwalne
  

CIEKAWE DZIAŁY
(Niektóre do przejęcia!)
>>Księgi Magii<<
Bestiarium HP!
Biografie HP!
Madame Malkin
W.E.S.Z.
Wmigurok
OPCM
Artykuły o HP
Chatka Hagrida!
Plotki z kuchni Hogwartu
Lekcje transmutacji
Lekcje: eliksiry
Kącik Cedrica
Nasze Gadżety
Poznaj sw�j HOROSKOP!
Zakon Feniksa


  
Co sądzisz o o zakończeniu sagi?
Rewelacyjne, jestem zachwycony/a!
Dobre, ale bez zachwytu
Średnie, mogłoby być lepsze
Kiepskie, bez wyrazu
Beznadziejne- nie dało się czytać!
  

 
© General Informatics - Wszystkie prawa zastrzeżone
linki