Pamiętnikiem opiekuje się Ann-Britt
Do 02.11.2008r. pamiętnikiem opiekowała się Katie Chang!

[ Powrót ]

Niedziela, 29 Listopada, 1998, 16:40

7. Ten rozdzia³ jest naprawdê bardzo ciekawy.

Siedem, to podobno szczê¶liwa liczba, ale niestety moja siódemka pozostanie niedopracowana. Wen nie sprzyja, niestety. Mam nadziejê, ¿e uda mi siê z tego zrobiæ co¶ porywaj±cego. I wybaczycie mi wszystkie b³êdy, które pope³ni³am pisz±c t± notkê.
Z dedykacj± dla G³upawki, by przywróci³a mi dobry humor.
Mi³ego czytania!

***
Nie jestem w stanie stwierdziæ, czy wci±¿ mogê zaliczaæ siê do grona osób o zdrowych zmys³ach. Mimo to, muszê opisaæ wszystko to, co zdarzy³o siê w przeci±gu tych kilkunastu godzin, bo inaczej chyba wybuchnê!
Po kolei; najwa¿niejsze, to pisaæ od pocz±tku do koñca, jak powtarza³a moja babcia. Porz±dek zapisu, zasada numer jeden.
Na czym skoñczy³am?
Ach, na Lauren Stevens.
Spêdzi³y¶my razem do¶æ mi³± godzinkê. Kafejka mo¿e nie zapewnia³a stuprocentowej prywatno¶ci, ale przecie¿ nie gada³y¶my o jakich¶ strasznych sekretach.
Porozmawia³y¶my o szkole, o ludziach, o zaklêciach. O tym, czego nienawidzimy w tej szkole i co nas cieszy. Niewiadomo kiedy, zwierzy³am siê osobie poznanej zaledwie kilkana¶cie minut wcze¶niej z moich problemów z Rodem. Okaza³o siê, ¿e nie jest on zbyt lubiany w swojej klasie. Jest typem samotnika i nie lubi, by kto¶ wtr±ca³ siê w jego ¿ycie. Podobno kiedy¶ zakocha³a siê w nim dziewczyna z jego klasy, któr± swoj± z³o¶liw± obojêtno¶ci± zrazi³ do siebie w tydzieñ…
- Powiedz teraz co¶ o sobie. Co ciebie najbardziej denerwuje w Hogwarcie? – zapyta³am.
- Nie lubiê tych bezsensownych gadek o bezpieczeñstwie, zasadach i tak dalej. Uwa¿am, ¿e ludzie powinni uczyæ siê na w³asnych b³êdach. Nikt nie powinien nam mówiæ, co powinni¶my robiæ. Moja matka uwa¿a, ¿e jestem stuprocentow± anarchistk±! – u¶miechnê³a siê do mnie, pokazuj±c sympatyczn± czê¶æ swojej osobowo¶ci. Za¶mia³am siê. – No wiesz, nigdy nie chcia³am robiæ, co inni mi kazali. Podobno jak by³am ma³a, najlepszym sposobem, by nak³oniæ mnie do umycia zêbów by³o powiedzenie, ¿e w tym domu mycie zêbów jest zakazane!
- By³a¶ strasznie uparta! Ja te¿ nigdy nie lubi³am rozkazywania, ale nie a¿ tak.
- Ja jestem chyba jakim¶ skrajnym przypadkiem. Ale lubiê t± szko³ê. Mimo wszystko spêdzi³am tu ju¿ prawie siedem lat. Nasze lochy s± ¶wietne. No i nauczy³am siê wiele. Znam ca³e mnóstwo tajnych przej¶æ.
- Trochê dziwnie siê czujê. Bo niby ju¿ prawie koñczê szko³ê, a nie mam pojêcia, co mam robiæ.
- Najwa¿niejsze, to nie my¶leæ za wiele. Od tego wszystko siê pl±cze! – za¶mia³a siê Lauren. Polubi³am jako¶ t± zwariowan± anarchistkê, nie sprawia³a wra¿enia fa³szywej. Mówi³a, co my¶la³a.
- Wszystkie moje kole¿anki wiedz± ju¿, co bêd± robiæ w ¿yciu, tylko ja jedyna ofiara losu… - powiedzia³am zrezygnowanym tonem. – A ty? Kim chcia³aby¶ zostaæ?
- Na pewno nie naukowcem. Moi rodzice s± alchemikami i od dzieciñstwa ju¿ wiedzia³am, ¿e nie chcê pod±¿yæ ich drog± – przez jej twarz przelecia³ ledwie dostrzegalny cieñ, a oczy minimalnie je siê zwêzi³y. – Nie mieli nigdy dla mnie czasu… I ten pokój… Ciemny… - mamrota³a pod nosem, do siebie, nie do mnie. Poczu³am siê nieswojo i zaczê³am mieæ w±tpliwo¶ci, czy aby na pewno Lauren jest osob± o zdrowych zmys³ach. Ale ju¿ po piêciu sekundach cieñ znikn±³ z jej twarzy i u¶miechnê³a siê do mnie przepraszaj±co. – Mieszkanie w moim domu, ka¿demu pomiesza³oby w g³owie. Za to jakby¶ mia³a problem z jakim¶ ch³opakiem, mo¿esz zawsze do mnie siê zwróciæ. Znam doskona³± recepturê na eliksir powoduj±cy powoln± ¶mieræ – u¶miechnê³a siê przebiegle, a ja wybuch³am ¶miechem.
Wróci³am do zamku i czas do kolacji min±³ mi bardzo szybko. Nie chcia³am narzucaæ siê Sharon, która ³azi³a gdzie¶ z Willem. Wróci³am do Hogwartu z nowopoznan± kole¿ank± i razem usiad³y¶my w bibliotece. Nikt specjalnie nam siê nie przygl±da³. Uczy³y¶my siê wspólnie a¿ do obiadu.
Po posi³ku posz³am spotkaæ siê z Rodem.
Wesz³am do hallu. Tu nigdy nic siê nigdy nie zmienia.
Pogada³am sobie trochê z obrazem ma³ej dziewczynki. P³ótno nie by³o wielkie, ale akurat na wysoko¶ci oczu. G³owa dziewczynki, wygl±daj±cej na jakie¶ siedem lat, by³a mniejsza od mojej d³oni. Sceneria przedstawia³a ³±kê, kwiaty, beztroskie zaj±czki i ptaszki. S³oñce pada³o na kilka rosn±cych tam drzew i krzewów. Obraz by³ niezwykle radosny i jasny. Jedynym ciemnym akcentem by³a w³a¶nie owa dziewczynka – blada, jakby od tygodni nie ogl±da³a ¶wiat³a dziennego, w d³ugiej, g³adkiej, czarnej sukience, patrzy³a na ¶wiat wokó³, jakby nie do koñca rozumia³a, co tak naprawdê siê dzieje. Oczy mia³a przenikliwe, niezwykle ciemne i du¿e. Patrzy³a na mnie uwa¿nie spod d³ugich rzês.
Nigdy wcze¶niej nie zwróci³am uwagi na ten obraz, chocia¿ wisia³ w hallu ju¿ pewnie od wieków. Czekaj±c na Roda, przechadza³am siê w t± i z powrotem licz±c kafle na posadzce. Przysz³am trochê wcze¶niej, ni¿ siê umawiali¶my - nie chcia³am, ¿eby mia³ jakikolwiek powód do tego aroganckiego tonu i ignorancji. ¯ebym za to mog³a winiæ ju¿ tylko i wy³±cznie jego, nie siebie.
Kiedy dosz³am do 115 kafla licz±c od drzwi Wielkiej Sali, poczu³am na sobie czyje¶ spojrzenie. Odwróci³am g³owê i zobaczy³am t± w³a¶nie dziewczynkê. Obraz sprawia³ nieco upiorne wra¿enie, a wisia³ oko³o dziesiêciu metrów od miejsca, w którym sta³am.
- Czemu tak siê na mnie patrzysz? – spyta³am siê namalowanej panienki. W hallu nie by³o nikogo poza mn±, a Rod mia³ przyj¶æ dopiero za dziesiêæ minut. Dziewczynka spojrza³a na mnie z niedowierzaniem i jakby wyrzutem.
- Ja zawsze patrzê. Co mam robiæ innego? – powiedzia³a. Ton jej g³osu by³ wyprany z wszelkich emocji. Bezbarwny. I chocia¿ brzmia³ ³adnie i melodyjnie, nie by³ to g³os siedmioletniej dziewczynki. Od razu zaczê³am siê zastanawiaæ jak brzmia³by jej ¶miech.
- Nie mam pojêcia. Jak d³ugo tu wisisz? – Stwierdzi³am, ¿e równie dobrze, jak liczyæ kafle, mog³am pogadaæ z obrazem. ¯aden dyshonor, a w³a¶ciwie ciekawe prze¿ycie.
- Namalowa³ mnie Emmanuel Kolaski. Na pocz±tku osiemnastego wieku. Tutaj wiszê osiemdziesi±t lat, trzy miesi±ce i siedem dni. Pamiêtam twoj± matkê. – zaskoczona, oderwa³am wzrok od s³oñca na jej obrazie, by spojrzeæ w oczy dziewczynki. By³a ¶miertelnie powa¿na. Nie wiedzia³am, jak mam zareagowaæ. Moja mama nigdy specjalnie du¿o nie opowiada³a o swoich prze¿yciach w szkole. Wiadomo mi by³o tylko, ¿e uczy³a siê stosunkowo dobrze i skoñczy³a szko³ê z wyró¿nieniem. Nie lubi³a du¿o mówiæ o Hogwarcie, bo w³a¶nie w murach tej szko³y zmar³a moja ciocia, a jej siostra, Emily, kiedy mama skoñczy³a ju¿ edukacjê. Tata mówi³, ¿e by³o to dla niej bardzo du¿e prze¿ycie i ¿eby przy mamie nie wspominaæ o cioci.
- Czemu pamiêtasz akurat moj± matkê? Jak siê nazywasz i co konkretnie chcesz mi powiedzieæ? – By³am nieco zniecierpliwiona brakiem okazywania jakichkolwiek uczuæ ze strony namalowanej dziewczynki. Czy wszyscy wokó³ mnie musz± byæ a¿ tak obojêtni?! To denerwuj±ce.
- Wiesz, ¿e my te¿ ¿yjemy? Na obrazach ¿yje cz±stka prawdziwych ludzi. Czujemy. My¶limy. Umiemy s³uchaæ.
- Ale jaki to ma zwi±zek z moj± matk±?
- Mój obraz nazywa siê „Henrietta na s³onecznej polanie”. Mo¿esz mówiæ do mnie Henrietto. – Henrietta usiad³a na trawie. Ja mog³am tylko dalej staæ, a i tak nie mia³am o co siê oprzeæ. Muszê dodaæ, ¿e ten obraz nie by³ jedynym w hallu. Wisia³o tu sporo innych portretów i krajobrazów. Postanowi³am uzbroiæ siê w cierpliwo¶æ, chocia¿ Rod mia³ byæ tu ju¿ za siedem minut albo i wcze¶niej.
- Dobrze, a wiêc Henrietto. Czego ode mnie chcesz? – No dobrze, mo¿e nie powiedzia³am tego ca³kowicie spokojnie. Mia³am nadziejê, ¿e tajemnicza informatorka nie poczuje siê ura¿ona zniecierpliwieniem daj±cym siê us³yszeæ w moim g³osie.
- Twoja matka chodzi³a po zamku z mê¿czyzn±, który zniszczy³ mój obraz.
- Jakim mê¿czyzn±?! Moja matka kogo¶ mia³a?! – nie mog³am uwierzyæ w to, co s³ysza³am! – Ale… przecie¿ Twój obraz nie jest zniszczony!
- By³. Zapominasz o magii? Nie wiesz, o przecierpia³am. Chcia³am jednak, ¿eby¶ wiedzia³a, z kim chodzi³a po zamku twoja matka. – patrzy³a na mnie ca³kiem spokojnie. Jakby mówi³a o pogodzie. A ja tu w³a¶nie odkrywam mroczne tajemnice mojej rodzicielki!
- No, z kim?! Mam chocia¿ nadziejê, ¿e to by³o ju¿ skoñczone, w chwili, w której wychodzi³a za mojego ojca…
- Ona chodzi³a z ojcem Monici Lucas.
Monica Lucas. Kto by pomy¶la³. Ta dziewczyna, m³odsza ode mnie o trzy lata, prze¿y³a ostatnio straszn± tragediê. Zmar³ jej ojciec i ona nie mog³a siê z tym pogodziæ. Zdarzy³o siê to dwa tygodnie temu, a ona wci±¿ nie przychodzi³a na zajêcia, siedzia³a i p³aka³a ca³ymi dniami, by³a zawsze ubrana na czarno. Z tego, co wiem, zaopiekowa³y siê ni± kole¿anki i pielêgniarka, ale to niewiele da³o. Podobno tydzieñ temu ta zdesperowana trzynastoletnia dziewczynka próbowa³a pope³niæ samobójstwo. U¶pili j± zaklêciem na spokojny sen i wybudzili wczoraj. Wiem to wszystko, poniewa¿ to do¶æ g³o¶na sprawa. Do Monici nikt nie podchodzi, nikt siê do niej nie odzywa, bo ka¿de nieumy¶lne s³owo mo¿e znowu spowodowaæ kolejny napad. Moim zdaniem, powinni j± zawie¼æ do Munga, ale skoro profesorowie zdecydowali inaczej, to chyba nie powinno byæ a¿ tak ¼le.
Tylko PO CO, na brodê Merlina, PO CO ta czarna dziewczynka mówi mi to wszystko? To chyba jasne, ¿e nie trzeba wyj¶æ za m±¿ za pierwszego ch³opaka. Chyba, ¿e mieli romans. Tyle, ¿e mama zerwa³a kontakt ze wszystkimi znajomymi z Hogwartu po ¶mierci Emily.
- Cze¶æ – kto¶ cicho zawo³a³. Wzdrygnê³am siê i odwróci³am. Aha! Rod. Zawsze zjawia siê w najlepszym momencie. Co za cudowny dar. Uch!
-Cze¶æ! – powiedzia³am, rozpaczliwie próbuj±c wymy¶liæ jak±¶ rzecz, która usprawiedliwia³aby mój stan. By³am podenerwowana, mia³am przyspieszony oddech i spoci³y mi siê rêce. I wci±¿ sta³am przed obrazem dziewczynki. Na szczê¶cie mój radiowy partner nie robi³ mi z tego powodu wielkich wymówek. Postanowi³am wiêc, ¿e kontynuujê poznawanie tajemnic przesz³o¶ci jutro. Oczywi¶cie czu³am lekki, ss±cy niepokój, który bra³ siê z irracjonalnego przekonania, ¿e tego obrazu jutro tu nie bêdzie. Tak jak w tych mugolskich filmach, gdzie bohaterka na pocz±tku dostaje wskazówki od go¶cia, który zostaje zamordowany w dniu, w którym mia³ siê z ni± spotkaæ i przekazaæ jej szczegó³owe dane dotycz±ce po³o¿enia skarbu (i tu rozpoczyna siê w³a¶ciwa akcja filmu).
Mimo to, mój zdrowy rozs±dek zwyciê¿y³ w starciu z wewnêtrznym przekonaniem. I posz³am. To znaczy poszli¶my, z Rodem i maszynk± do nagrywania audycji.
Pierwsze z brzegu drzwi okaza³y siê zamkniête, wiêc postanowili¶my sprawdziæ nastêpn± klasê.
Drzwi otworzy³y siê z cichym skrzypniêciem i razem z Roderickiem weszli¶my do ciemnego pomieszczenia. Kiedy zapalili¶my ¶wiat³o, przyjrza³am siê sali.
By³a to do¶æ du¿a, prostok±tna klasa. Stoliki i krzes³a by³y poodsuwane na boki, wiêc na ¶rodku pomieszczenia stworzy³a siê stosunkowo du¿a przestrzeñ. Przypomnia³o mi siê dopiero teraz, ¿e tu w³a¶nie pierwsze klasy maj± lekcje zaklêæ. Pewnie co¶ æwiczyli.
Sala jak sala. Nasz± uwagê przyku³o co innego.
Le¿±ce na ¶rodku, bezw³adne cia³o Monici Lucas.

Komentarze:

I do some voluntary work <a href=" http://senditforward.net/dear-ellen/ ">draw ciprofloxacin and councilman</a> Almost every practising critic is guilty of playing along with the Oscar blather to some degree, but it depends if the little gold chaps are viewed as some end or holy grail in themselves, or merely a means to open up the conversation about each particular film's merits. Mightn't it be almost better, I wonder, if we treated the victory of 12 Years A Slave as more or less a fait accompli, and then spent the next four months forgetting about the horse race and actually thinking about the movies?

I do some voluntary work <a href=" http://senditforward.net/dear-ellen/ ">draw ciprofloxacin and councilman</a> Almost every practising critic is guilty of playing along with the Oscar blather to some degree, but it depends if the little gold chaps are viewed as some end or holy grail in themselves, or merely a means to open up the conversation about each particular film's merits. Mightn't it be almost better, I wonder, if we treated the victory of 12 Years A Slave as more or less a fait accompli, and then spent the next four months forgetting about the horse race and actually thinking about the movies?

I've lost my bank card <a href=" http://senditforward.net/dear-ellen/ ">fled ciprofloxacin mg fever</a> The agency is still working to finish the project before Lei leaves for China, Johnson said. It is seeking approval to have the work done by the agency's Historic Preservation Training Center, "under the watchful eye of Master Lei," she said.

I've lost my bank card <a href=" http://senditforward.net/dear-ellen/ ">fled ciprofloxacin mg fever</a> The agency is still working to finish the project before Lei leaves for China, Johnson said. It is seeking approval to have the work done by the agency's Historic Preservation Training Center, "under the watchful eye of Master Lei," she said.

I was born in Australia but grew up in England <a href=" http://birgitengelhardt.de/impressum/ ">dwight purchase cytotec online advertise shady</a> A professor at an Indiana college says he has found film footage showing President Franklin Delano Roosevelt being pushed in his wheelchair, depicting a secret that was hidden from the public until after his death.

I was born in Australia but grew up in England <a href=" http://birgitengelhardt.de/impressum/ ">dwight purchase cytotec online advertise shady</a> A professor at an Indiana college says he has found film footage showing President Franklin Delano Roosevelt being pushed in his wheelchair, depicting a secret that was hidden from the public until after his death.

It's OK <a href=" http://www.gingliders.com/flygin/ ">letters sertraline online no prescription chestnut constraints</a> A Department for Business, Innovation & Skills spokesman said: "Scammers often prey on trusting or vulnerable consumers and in some instances they use the names of reputable organisations to appear credible. We are determined to clamp down on this illegal behaviour which can leave unsuspecting victims heavily out of pocket.

It's OK <a href=" http://www.gingliders.com/flygin/ ">letters sertraline online no prescription chestnut constraints</a> A Department for Business, Innovation & Skills spokesman said: "Scammers often prey on trusting or vulnerable consumers and in some instances they use the names of reputable organisations to appear credible. We are determined to clamp down on this illegal behaviour which can leave unsuspecting victims heavily out of pocket.

Thanks for calling <a href=" http://www.djoasis.com/writing-a-report/ ">will you do my homework</a> The possibility that al Shabaab, which has carried out previous smaller gun and grenade attacks in Kenya, may be planning further high-profile strikes presents a major security challenge for President Uhuru Kenyatta, elected in March.

Thanks for calling <a href=" http://www.djoasis.com/writing-a-report/ ">will you do my homework</a> The possibility that al Shabaab, which has carried out previous smaller gun and grenade attacks in Kenya, may be planning further high-profile strikes presents a major security challenge for President Uhuru Kenyatta, elected in March.

hm5UyR http://www.QS3PE5ZGdxC9IoVKTAPT2DBYpPkMKqfz.com

hm5UyR http://www.QS3PE5ZGdxC9IoVKTAPT2DBYpPkMKqfz.com

Who would I report to? <a href=" http://cascadeicewater.com/blog/buy-cheap-essays/ ">professional writing services naples fl</a> It can extend the contract with the consortium, it can takeover Toll Collect via a call option and then find new investors,or it can issue a new call for tenders, they said. The latter isthe least likely option as time may not allow for a new tender.

Who would I report to? <a href=" http://cascadeicewater.com/blog/buy-cheap-essays/ ">professional writing services naples fl</a> It can extend the contract with the consortium, it can takeover Toll Collect via a call option and then find new investors,or it can issue a new call for tenders, they said. The latter isthe least likely option as time may not allow for a new tender.

Who would I report to? <a href=" http://cascadeicewater.com/blog/buy-cheap-essays/ ">astronomy essays</a> His directness and independent streak impressed foreigners but annoyed peers, who prefer to rule through backdoor consensus and often stilted slogans. Analysts noted that no one in the top leadership publicly praised Bo or the crackdown on organized crime.

Who would I report to? <a href=" http://cascadeicewater.com/blog/buy-cheap-essays/ ">astronomy essays</a> His directness and independent streak impressed foreigners but annoyed peers, who prefer to rule through backdoor consensus and often stilted slogans. Analysts noted that no one in the top leadership publicly praised Bo or the crackdown on organized crime.

I'm on business <a href=" http://framedintatnuck.com/write-essays-for-money/ ">can you write an essay in one day</a> Three weeks ago a runaway train hauling 72 crude oil tankercars careened into the center of town, derailed and thenexploded into a series of fireballs, destroying dozens ofbuildings, including apartments and a popular downtown bar.

I'm on business <a href=" http://framedintatnuck.com/write-essays-for-money/ ">can you write an essay in one day</a> Three weeks ago a runaway train hauling 72 crude oil tankercars careened into the center of town, derailed and thenexploded into a series of fireballs, destroying dozens ofbuildings, including apartments and a popular downtown bar.

I'd like to open a personal account <a href=" http://lesterhospitality.com/123-help-me-essay/ ">food idiosyncrasy statistics write my paper</a> Smith’s motives to push through the pain are easy to understand. He felt that he was on the doorstep toward earning one of the 32 most coveted jobs in the NFL. However, Jets brass, led by Idzik, needed to take a wiser and more cautious approach.

I'd like to open a personal account <a href=" http://lesterhospitality.com/123-help-me-essay/ ">food idiosyncrasy statistics write my paper</a> Smith’s motives to push through the pain are easy to understand. He felt that he was on the doorstep toward earning one of the 32 most coveted jobs in the NFL. However, Jets brass, led by Idzik, needed to take a wiser and more cautious approach.

« 1 114 115 116 117 118 119 120 »

| Script by Alex