Pamiętnikiem Roxanny Weasley opiekuje się Lara!

[ Powrót ]

Niedziela, 11 Stycznia;, 2009, 23:46

20. Osza³amiaj±ca prawda

Witajcie! Notka pó¼no, ze wzglêdu na zmianê serwera. Zapraszam do czytania i do komentowania. A tak na marginesie - dwa komentarze to trochê ma³o motywuj±ce...


Wracali¶my z powrotem do domu wujka Charliego. Brudni i zmêczeni szli¶my wolno starymi uliczkami. Obojêtnie mija³am ludzi, nie zapamiêtuj±c nawet ich twarzy czy charakterystycznych rysów. Jednak w którym¶ momencie zwróci³am uwagê na wysok± dziewczynê z krêconymi, czarnymi w³osami, w czerwonym p³aszczu i kozaczkach, czytaj±c± na ³aweczce jak±¶ ksi±¿kê. Mia³am wra¿enie, ¿e j± sk±d¶ znam... Tylko sk±d? Mo¿e ze szko³y? Nie... Gdy przechodzili¶my ko³o niej, wydawa³o mi siê, ¿e podnios³a g³owê znad ksi±¿ki i na mnie spojrza³a...
Gdy wrócili¶my do domu, doro¶li poszli do salonu, a reszta prawdopodobnie do swoich pokoi. Zreszt± sama nie wiem. Ma³o mnie to wtedy ochodzi³o. Nie mia³am ochoty o niczym my¶leæ. By³am wycieñczona.
Posz³am prosto do ³azienki i wziê³am gor±cy prysznic. Umy³am porz±dnie w³osy i cia³o, a mój wygl±d znacznie siê poprawi³. Jednak co¶ wewn±trz mnie ci±gle siê ko³ota³o i nie dawa³o spokoju, uciekaj±c w dalszym ci±gu przed smokiem. Sama nie wiem dlaczego, ale odkrêci³am kurek z zimn± wod±. Poczu³am jak lodowate krople sp³ywaj± po moim nagim ciele, jakby wyp³ukuj±c moje zmêczenie i ¿al. Odprê¿y³am siê i uspokoi³am, pozwalaj±c zimnej wodzie na ca³kowite zaw³adniêcie mn± i powolne odbudowywanie harmonii mojego wnêtrza.
Gdy wysz³am z ³azienki, uda³am siê prosto do swojego pokoju. Przebra³am siê w czyst±, ciep³± pi¿amê i wesz³am do miêkkiego ³ó¿ka – pomimo, ¿e dopiero niedawno minê³a trzecia po po³udniu. Czuj±c koj±cy dotyk aksamitnej po¶cieli, zamknê³am oczy i odp³ynê³am w krainê snów, która ca³kowicie przyæmi³a wszystkie moje my¶li...

***

Szeroka polana, bardziej przypominaj±ca wrzosowisko. Pe³no wrzosów. Ko³o podmok³ych terenów i bagien czerwieni± siê ¿urawiny, niedaleko rosn± borówki. Pokazuj± swe kapelusze grzyby. Wiele, najrozmaitszych grzybów. Gdzieniegdzie rosn± kêpki dziurawców, powojników, astrów, chryzantem i d±bków. Naoko³o wiele drzew. Lecz tylko jedno szerokie, p³acz±ce: wierzba. P³acz±ca wierzba. A pod ni± – kobieta. M³oda dziewczyna oparta plecami o pieñ drzewa spa³a. Jej w±skie usta by³y rozchylone. Powieki przymkniête, rzêsy opuszczone. Jej d³ugie, czarne, krêcone w³osy powiewa³y delikatnie na wietrze, co jaki¶ czas zakrywaj±c jej twarz. Ubrana by³a w czerwon±, d³ug± sukniê, wyszywan± z³ot± nici±. Otworzy³a oczy… Po jej delikatnej skórze zaczê³y p³yn±æ maleñkie jak kryszta³ki ³zy…

***

Obudzi³am siê o wpó³ do pi±tej, nie wiedz±c nawet o czym ¶ni³am. Czu³am tylko ogromny g³ód. Zesz³am do kuchni, z której wydobywa³ siê piêkny zapach. Przy stole siedzia³a ca³a rodzina, ¿ywo rozmawiaj±c i spekuluj±c o dzisiejszych wypadkach:
- Ale ja naprawdê nie wiem co siê sta³o! – T³umaczy³ siê wujek Charlie. – Od ca³ego miesi±ca, od kiedy tu jestem, nic takiego siê nie zdarzy³o! To prawda, ¿e ten smok nie jest do koñca oswojony, ale robi³ postêpy! Nie mam ró¿owego pojêcia co go rozdra¿ni³o!
- Mo¿e moje flesze? Ja bardzo przepraszam, naprawdê nie chcia³em, ¿eby one zaczê³y migotaæ. My¶la³em, ¿e ca³± instrukcjê ju¿ zrozumia³em i rozpracowa³em! – przepraszaj±co mówi³ dziadek.
- Ale¿ nic siê nie sta³o, tato.
- Charlie, nic siê nie sta³o?! Nie jestem g³upcem! Przecie¿ wiem, ¿e tak naprawdê mogli¶my zgin±æ! Tym bardziej, ¿e te b³yski jeszcze bardziej rozz³o¶ci³y smoka! Wiêc nie mów mi, ¿e nic siê nie sta³o, dobrze?
- Dobrze tato, dobrze. Ale nie obwiniaj siebie. Przecia¿ to nie twoja wina. Nie wiedzia³e¶, ¿e ten aparat tak zrobi. A ju¿ w ogóle to kto móg³ przypuszczaæ, ¿e ta bestia tak na to zareaguje?! Dobrze, ¿e nic nam siê nie sta³o, to dosyæ gro¼ny smok!
- A w³a¶nie, Charlie. Mo¿e opowiesz nam co¶ o nim? – spyta³a moja mama, stawiaj±c jednocze¶nie wazê pe³n± smakowitej zupy na stole.
- O w³a¶nie! Skoro ju¿ zafundowa³e¶ nam pokaz, to teraz zafunduj nam jakie¶ opowiadanie. – przekomarza³ siê wujek Ron.
- No dobrze, dobrze. Dowiedzia³em siê o wszystkim miesi±c temu, kiedy mnie tu ¶ci±gnêli. Otó¿, ten smok... Albo nie, zacznê inaczej. Pamiêtacie tê bajkê o smoku Wawelskim? – wszyscy bez s³owa skinêli¶my twierdz±co g³owami, siorbi±c gor±c± zupê z rukoli. – Ten smok by³ inny ni¿ wszystkie smoki, które ¿y³y wtedy i które ¿yj± teraz. Wywodzi siê prawdopodobnie z „rodu”, który powsta³ w tym samym czasie gdy powsta³y jedne z pierwszych czarodziejskich szkó³ na tym ¦wiecie. Takich smoków by³o siedem. Ka¿dy z nich mia³ charakterystyczn± cechê – potrafi³y mówiæ ludzkim g³osem. Poniewa¿ te zwierzêta s± zwi±zane z naszymi czarodziejskimi szko³ami magii, istnieje podanie, ¿e niestety wygin± wszystkie , kiedy wszystkie najwa¿niejsze szko³y zostan± zamkniête lub zburzone... Jednak, nie do koñca wiemy co¶ pewnego o ich trybie ¿ycia. Tak naprawdê to ju¿ od nie wiadomo ilu lat my¶lano, ¿e dawno wyginê³y, gdy¿ stracili¶my je z oczu!
- Przepraszam, ale jak mog³y wygin±æ, skoro, o ile moje informacje s± aktualne, a sklerozy jeszcze nie mam, ¿adna ze szkó³ nie zosta³a zamkniêta?! – przerwa³a mu babcia. Wujek zmarszczy³ brwi i odpowiedzia³:
- No i tu pojawia siê problem! Tak jak mówi mój szef: jest to sêk w sêkatym drzewie, które daje orzechy nie do zgryzienia! Rzeczywi¶cie mamo, masz racjê. W³a¶nie dlatego mnie tu ¶ci±gnêli. Abym spróbowa³ siê z nim porozumieæ i co¶kolwiek wybadaæ.
- Ale jaki to ma zwi±zek z tym smokiem w jaskini? – Spyta³am, nak³adaj±c sobie na talerz pieczon± pier¶ z indyka.
- Ten smok w jaskini, Roxy – t³umaczy³ wujek Charlie – jest prawdopodobnie potomkiem jednego z tych siedmiu, i to tego, który niewiadomo dlaczego, w odró¿nieniu od sze¶ciu pozosta³ych by³ bardzo agresywny, nienawidzi³ ludzi, w koñcu osiedli³ siê w tej jaskini i zacz±³ napadaæ na miasto Kraków. Dok³adnie tak samo jak w ksi±¿ce.
- Wszystko piêknie, ³adnie, synu. – odezwa³ siê dziadek. – Ale jak, na nakrapiane skarpetki Dumbledore’a, ten smok jest potomkiem tamtego z bajki, skoro on wybuchn±³?
- Ale¿ Arturze, my¶l racjonalnie. Przecie¿ potomka móg³ mieæ ju¿ wcze¶niej, przed swoj± eksplozj±. Przecie¿ smoki sk³adaj± jaja! Czy¿ nie tak, Charlie? – wyja¶ni³a babcia.
- Nie mamy jeszcze ani dowodów, ani wyników badañ, ale w³a¶nie tak najprawdopodobniej by³o. Podobno w tej jaskini, w tej konkretnej grocie jego ród mieszka³ od pokoleñ, nikomu ju¿ potem nie robi±c krzywdy i ukrywaj±c siê przed wszystkimi. Dowodzi³yby tego resztki szkieletów i skamienia³e skorupy jaj znalezione w tej pieczarze.
- A sk±d wiecie, ¿e to konkretnie TEN smok? A nie innego gatunku, na przyk³ad rogogon?
- Poniewa¿ ma on, tak jak sze¶æ pozosta³ych, charakterystyczny znak na grzbiecie: piêcioramienn± gwiazdê w okrêgu. Poza tym rogogony s± znane do¶æ dobrze. Ten go nie przypomina. Naprawdê nie wiem co siê z nim sta³o! Jeszcze niedawno przesta³ na nas „fukaæ” i jakby z delikatn± ciekawo¶ci± godn± smoka, zbli¿y³ siê do nas, nic jednak nie mówi±c. A teraz, co?!
Po skoñczonym obiedzie i interesuj±cej rozmowie, mia³am ochotê trochê siê przej¶æ po mie¶cie. Wziê³am od rodziców mugolskie pieni±dze i wysz³am na za¶nie¿on± ulicê. Wielkie p³aty ¶niegu sypa³y siê na moj± g³owê. Wolnym krokiem zesz³am na rynek, usiad³am przy jakim¶ wolnym stoliku i zamówi³am gor±c± czekoladê s³awnej polskiej firmy „Wedel”. Grzej±c sobie rêce na ciep³ej szklance my¶la³am o tym co siê sta³o w jaskini. I o tej dziewczynie, któr± sk±d¶ znam... Tylko sk±d?! – zastanawia³am siê. I wtedy, nie wiadomo jakim cudem, przypomnia³ mi siê mój dzisiejszy sen, dok³adnie taki sam jak za ka¿dym razem, gdy mi siê ¶ni³. Przecie¿ to tê dziewczynê dzisiaj widzia³am! Tê ze snu! Poderwa³am siê od stolika, chc±c zaraz biec w tamto miejsce, gdzie j± zauwa¿y³am. Potr±ci³am oczywi¶cie szklankê i reszta czekolady zachlapa³a mi moj± kurtkê. O kurze ³apki! Mama bêdzie z³a! Opanowa³am siê. Ale zaraz, sk±d ona siê tu wziê³a? Dok³adnie w tym samym kraju, gdzie ja teraz? O co w tym wszystkim chodzi? Chyba nie wisi nade mn± jakie¶ dziwne fatum, prawda?!

Komentarze:

I'm a partner in <a href=" http://rpkf.org/survey/ ">motilium buy</a> specifications. This document is available at www.ncpdp.org.

I can't hear you very well http://www.cepcotool.com/insulknife/ 25mg atenolol Kenyan medical officers and interns. Research mentors from Indiana University seek to

I can't hear you very well http://www.cepcotool.com/insulknife/ 25mg atenolol Kenyan medical officers and interns. Research mentors from Indiana University seek to

I'd like to apply for this job <a href=" http://www.engentia.com/open/ ">limovan 7 5 mg</a> 12. Bookmark the website: http://www.rxportfolios.com

I'd like to apply for this job <a href=" http://www.engentia.com/open/ ">limovan 7 5 mg</a> 12. Bookmark the website: http://www.rxportfolios.com

I'm training to be an engineer <a href=" http://www.skeemipesa.ee/author/martin/ ">clonazepam 1 mg yellow</a> otherwise advised by Sector Services) is:

I'm training to be an engineer <a href=" http://www.skeemipesa.ee/author/martin/ ">clonazepam 1 mg yellow</a> otherwise advised by Sector Services) is:

Looking for work <a href=" http://sceeventgroup.com/nj-wedding-djs/ ">buy zetia online</a> Never fully present respectfully. Rarely Ocassionally listens respectfully. Usually respectfully. Always

Looking for work <a href=" http://sceeventgroup.com/nj-wedding-djs/ ">buy zetia online</a> Never fully present respectfully. Rarely Ocassionally listens respectfully. Usually respectfully. Always

One moment, please http://www.vosburghhomedecor.com/products/brands/ buy proscar online without prescription slide films, materials, photographs, etc.

One moment, please http://www.vosburghhomedecor.com/products/brands/ buy proscar online without prescription slide films, materials, photographs, etc.

Do you need a work permit? http://nitanaldi.com/nita-hq/ can you buy hydrocodone online legally 5. Follow the steps for the Maintenance Program.

Do you need a work permit? http://nitanaldi.com/nita-hq/ can you buy hydrocodone online legally 5. Follow the steps for the Maintenance Program.

I came here to study <a href=" http://iopb.eu/humanbrand/ ">buy domperidone</a> an earlier supply is made in these circumstances, the reason for the early supply must

I came here to study <a href=" http://iopb.eu/humanbrand/ ">buy domperidone</a> an earlier supply is made in these circumstances, the reason for the early supply must

Would you like to leave a message? http://mutantfilm.com/mov buy ventolin online without prescription communities that historically are tied to Moi University’s community based education

Would you like to leave a message? http://mutantfilm.com/mov buy ventolin online without prescription communities that historically are tied to Moi University’s community based education

Would you like to leave a message? <a href=" http://www.mypetstop.co.uk/legal/ ">purchase zopiclone online uk</a> viral strains capable of threatening their most ambitious plans.

Would you like to leave a message? <a href=" http://www.mypetstop.co.uk/legal/ ">purchase zopiclone online uk</a> viral strains capable of threatening their most ambitious plans.

We went to university together <a href=" http://www.video-to-flash.com/video_to_flv/ ">2mg clonazepam street value</a> This salad relish is added to and mixed with the hot spicy food by the guest a little at a time to "cool" the

« 1 42 43 44 45 46 47 48 »

| Script by Alex