Pamiętnikiem Roxanny Weasley opiekuje się Lara!

[ Powrót ]

Środa, 25 Lutego, 2009, 17:25

23. Odpowiedzi na pytania

Ups! D³ugo mnie tu nie by³o! Niestety przez ogromny nawa³ pracy nie mia³am za du¿o czasu, aby usi±¶æ spokojnie i co¶ napisaæ, a nie lubiê notek na "odwal siê".
Zapraszam do czytania notki i komentowania. Z góry uprzedzam, ¿e nie robiê ¿adnego plagiatu, a jakiekolwiek podobieñstwa do innych ksi±¿ek (o ile takowe istniej±), s± tylko i wy³±cznie dzie³em mojej wyobra¼ni.
Pozdrawiam!


Mia³am wra¿enie, ¿e ¶ni mi siê jaki¶ cudowny sen. Albo raczej, ¿e ten sen przeistoczy³ siê w realny, najprawdziwszy ¦wiat i, ¿e ja jestem jego ma³± czê¶ci±. Sz³am razem z Larentith za starcem, ogl±daj±c siê na wszystkie strony. Wszystko to co widzia³am przypomina³o mi trochê domy elfów z „W³adcy Pier¶cieni” (to taki mugolski film, który ogl±da³am. Podobno ksi±¿ka te¿ istnieje, ale ja jej nie czyta³am). Ka¿da rzecz, od najmniejszego guzika po mury Karantahamulu, by³a jakby wykonana z ma¶lanobia³ych chmur i przeplatana cienkimi ga³±zkami drzew i ró¿nobarwnych krzewów. Mia³am ochotê tego wszystkiego dotkn±æ i przeknaæ siê, czy moja rêka zag³êbi siê w puszystej chmurce. Jednak nie zrobi³am tego. Strach, niepewno¶æ, nerwowo¶æ, chêæ powrotu do domu i niezrozumienie tego wszystkiego nie pozwala³a mi na wykonanie ¿adnego gestu. Zapomnia³am tak¿e o istnieniu mojego w³asnego g³osu. Sz³am tylko za Siwobrodym, ch³on±c to ca³e piêkno i dziwi±c siê Larentith, która kroczy³a pewnie przed siebie nie zwracaj±c najmniejszej uwagi na te cuda.
W koñcu stanêli¶my przed wysokimi drzwiami, które chyba jako jedyne tutaj, by³y g³ogowe. Nasz „przewodnik” zastuka³ du¿± ko³atk± w drzwi, które siê natychmiast otworzy³y. Oczom moim ukaza³ siê wielki pokój, sk±pany w jasnoniebieskim ¶wietle. Na jego ¶rodku ustawione by³y „chmurowe” fotele. Wszystkie tworzy³y jakby kr±g, pozostawiaj±c w mojej pamiêci wspania³e wra¿enie.
Weszli¶my do ¶rodka. W tym samym momencie, zaczê³y przybywaæ ró¿ne osoby, bardzo podobne do Siwobrodego. Wita³y nas one skinieniem g³owy i siada³y na mlecznych siedziskach. Tylko jeden mê¿czyzna w ¶rednim wieku, z przekrzywionym niebieskim beretem na g³owie, z promiennym u¶miechem podszed³ do Larentith i j± u¶ciska³. Trochê mnie to zdziwi³o, jednak nie zastanawia³am siê nad tym d³ugo, gdy¿ kto¶ wypowiedzia³ moje imiê.
Obejrza³am siê w stronê mê¿czyzny, który siê do mnie zwróci³. Dopiero teraz zauwa¿y³am, ¿e siedzia³ on na trochê wy¿szym i bogaciej ozdobionym fotelu, ni¿ reszta osób. Tak jak wszyscy pozostali, by³ ubrany na b³êkitno, a jego z³ociste w³osy leniwie sp³ywa³y na ramiona. By³ wyra¼nie m³odszy ni¿ ca³a reszta.
- Roxanne Weasley, b±d¼ pozdrowiona w Karantahamulu. Jestem Halimer, pan tego pa³acu. Oto siedziba Rady Starszych, która w³a¶nie znajduje siê przed Twoimi oczyma. Usi±d¼ proszê. – Wskaza³ rêk± wolny fotel naprzeciwko siebie. Gdy usiad³am, zapyta³ – Czy wiesz dlaczego tu jeste¶, Roxanne?
- Larentith t³umaczy³a mi co¶ nieco¶, ale, je¶li mam byæ szczera, to nie za bardzo to wszystko pojmujê. – odpowiedzia³am zmieszana.
- A wiêc pozwól, ¿e wyt³umaczê Ci wszystko od pocz±tku. W miarê mo¿liwo¶ci, oczywi¶cie. – W odpowiedzi skinê³am tylko g³ow±. – Ta kraina nazywa siê Paradisus Northem. Powsta³a tak dawno temu, ¿e nasze kroniki tego nie opisuj±, pozostawiaj±c jedynie domys³y niektórych naszych Maorów.
- Czyli filozofów. – szepnê³a mi do ucha kobieta siedz±ca po mojej prawej. Halimer kontynuowa³:
- Nad ca³± nasz± krain± czuwa³o Drzewo ¯ycia, nie pozwalaj±c nam na powa¿niejsze choroby, nibezpieczeñstwa czy biêdê. ¯y³o ono od pocz±tku istnienia Paradisus Northem. Nigdy nie wiêd³o, nie ³ama³o siê, by³o zielone nawet w zimie. Gdy kto¶ szuka³ ukojenia na zmartwienia, móg³ siê wy¿aliæ Drzewu, a potem zawsze odnajdywa³ spokój.
My, ludzie, stworzyli¶my Radê Starszych, która zbiera siê gdy trzeba omówiæ jaki¶ powa¿ny problem, podj±æ decyzjê mog±c± odmieniæ losy tej krainy, lub gdy szykuje siê jakie¶ wa¿ne wydarzenie.
Niestety, pó³ roku temu, natrêtna Burza Wschodu, która chce zniszczyæ tê piêkn± krainê stoczy³a jakby bitwê z naszym Drzewem ¯ycia. Drzewo wygra³o, jednak zosta³o mocno naruszone. To dlatego ci±gle siê zmienia pora roku, ludzie choruj±, a ca³e Paradisus Northem zosta³o oplecione grub± siateczk± strachu i niepewno¶ci. Z Drzewa spadaj± li¶cie, tak jak nigdy przedtem. Gubi ono swoj± magiê. Umiera.
Jednak, dziêki naszym Maorom, odnale¼li¶my zapisy w jednej z najstarszych kronik, ¿e podobne zdarzenie mia³o ju¿ miejsce. Jedynym lekiem, które pomo¿e Drzewu, jest twoja krew. – Zakoñczy³ Halimer. Szybko, nerwowo zerwa³am siê z krzes³a i wrzasnê³am:
- Moja krew? Nie, nie, nie. Ja siê chyba przes³ysza³am. To niemo¿liwe! Moja krew?! To niedorzeczne! Jak to, moja krew?! Proszê mi to ³askawie wyt³umaczyæ, bo jako¶ nie widzê siebie w roli mugolskiego dawcy krwi! I to jakiemu¶ drzewu! Co ja jestem, jaki¶ tani uzdrowiciel?!
Moje oczy gro¼nie b³yszcza³y, rude w³osy jakby pali³y siê ¿ywym ogniem, a ja sama dr¿a³am z gniewu i ze strachu. Nie kry³am tak¿e irytacji. Rada Starszych najwyra¼niej nie spodziewa³a siê takiej mojej reakcji. Halimer, nie ukazuj±c emocji, podniós³ spokojnie d³oñ i powidzia³ ³agodnym g³osem, który mnie jeszcze bardziej rozdra¿ni³:
- Roxanne, uspokuj siê, proszê. Usi±d¼.
- Nie, nie usi±dê! – Wybuchnê³am ze zdwojon± si³±. – I wcale nie chcê siê uspokoiæ! Chcê wróciæ do domu i mieæ ¶wiêty spokój! I nie bêdê wys³uchiwa³a jakiego¶ narcyza w buraczkach, który mi mówi, ¿e muszê oddaæ swoj± w³asna, drogocenn± krew, ¿eby jakie¶ Drzewo ¿ycia, które wd³ug Twojej opowie¶ci zas³uguje na miano Drzewa ¦mierci, wróci³o do ¿ycia! Ono pewnie nawet nie wie co to magia, co to poranek i noc, co to smutek i rado¶æ, co pragnienie, a co ulga! Ja temu wszystkiemu mówiê wielkie, ogromne, stanowcze NIE! Koniec, kropka, basta!
Rada Starszych nie ukrywa³a zdumienia, oburzenia i zbulwersowania. Halimer, purpurowy na twarzy, któremu zapewne nie spodoba³o siê miano „narcyza w buraczkach”, rozdygotanym g³osem, przemówi³ do mnie:
- Nie bezcze¶æ Drzewa ¯ycia tak pod³ymi s³owami! To okropne! Niedopuszczalne! Pozwolisz, ¿e dokoñczê, dobrze?! Chcia³em ci w³a¶nie wyt³umaczyæ, na tyle na ile umiem, dlaczego ty! Otó¿ Drzewo ¯ycia zosta³o kiedy¶ chojnie obdarzone swoist± magi± przez rudow³os± dziewczynê, która uwielbia³a brzozy! Nasi Maorowie doszli do trafnego wniosku, ¿e krew, która uleczy Drzewo, musi pochodziæ od rudow³osej czarodziejki, która posiada brzozow± ró¿d¿kê. Po czterech miesi±cach ¿mudnych badañ, uda³o im siê ustaliæ, ¿e chodzi o Ciebie. Nie pytaj mnie „dlaczego na mnie, a nie na kogo innego?”, ani te¿ „dlaczego krew a nie w³osy czy paznokcie”, bo tego nie wiem! – ci±gn±³ przedrze¼niaj±c mnie ca³kiem udanie. - Maorowie nie chc± nam wyjawiæ swojej wiedzy i sekretów. Ufamy im jednak i wiemy, ¿e wybrali odpowiedni± dziewczynê. Czy to ciê przekona³o?! Zgadzasz siê?!
- Nie! – krzyknê³am z oburzeniem.
- Jeste¶ pewna? – zapyta³ jaki¶ mê¿czyzna siedz±cy nieopodal mnie.
- Najzupe³niej. – odpowiedzia³am ju¿ zirytowana.
- Czy wiesz co siê teraz stanie?! Jakie problemy to wywo³a?! – podnios³a g³os kobieta siedz±ca po mojej prawej.
- Nie, nie wiem jakie problemy to wywo³a, mogê sobie to jednak wyobraziæ.
- Tylko tyle masz to powiedzenia?
- Tak, tylko tyle. Odmawiam z pe³n± ¶wiadomo¶ci± tego s³owa! – znów krzyknê³am.
- Ogromnie na ciebie liczyli¶my. A ty nas bardzo zawiod³a¶. – Odpowiedzia³ Halimer. Nagle wszystko siê zaczê³o rozmazywaæ i falowaæ. Zapad³am siê w ciemno¶æ.

****

A ty nas bardzo zawiod³a¶. A ty nas bardzo zawiod³a¶. Zawiod³a¶. Zawiod³a¶. Zawiod³a¶. Zawiod³a¶. Wci±¿ s³ysza³am te s³owa w mojej g³owie. Otworzy³am oczy. Ujrza³am rozmazany obraz jakiej¶ twarzy pochylaj±cej siê nade mn±.
- Mama? – zapyta³am z niedowierzaniem.

Komentarze:

Chmurowe fotele.... jeej, chcê takie...
Notka ca³kiem niez³a.... - ah te moje humorki ; p - No dobra, jest bardzo dobra... Kurdê, mas³o ma¶lane... Sorki, nie mam mastroju, ale podoba³o mi siê.
A ta koñcówka? Czy to by³ tylko sen? No ³adnie...

Zapraszam do Madame Malkin! Chcesz siê upodobniæ do swojej ulubionej sagi powie¶ci o Harrym Potterze? Skorzystaj z naszych porad! Pierwsze porady ju¿ w wkrótce K±cik Madame Malkin w Ciekawych Dzia³ach Serdecznie Zapraszamy!

Znowu ja, ³ahahaa...
Przyby³am zaprosiæ do Ksiêgi Huncwotów... i tak tam nikt nie zagl±da ale co tam... I do pamiêtnika Luniaka. Tja, wziê³am go na warsztat...

Hm...Fajne nocia , a najlepszy by³ "narcyz w burakach" .

Ale mam do ciebie pytanie.Czy ty prowadzisz bloga , na którym wystêpujesz pod tym samym co tu nickiem i tam te¿ opisujesz ca³± historiê Roxanne pisz±c na nim wszystkie notki od pocz±tku?
Troche skomplikowane to pytanie...Mam nadziejê jednak , ¿e go prowadzisz , bo je¶li nie to muszê zg³ósiæ PLAGIAT.
www.roxy-weasley.blog.onet.pl
Kto¶ wystêpuje pod tym samym nickiem co ty i ma³o tego pierwsze dwie notki s± na nim przepisane s³owo w s³owo tak jak tu!

Pomyluno Lovegood, tak to ja piszê na tym blogu, mam ten sam nick i w³a¶nie doda³am drug± notkê (tak± sam± co tu). Piszê te same notki co tu, ale od pocz±tku, poniewa¿ prawie nikt mi tu nie komentowa³, a to jest bardzo ma³o motywuj±ce (wynikiem czego nie napisa³am nowej notki od ponad miesi±ca, jak ju¿ zd±¿y³a¶ zauwa¿yæ). Proszê wiêc aby strona ta, lub tamta nie by³a uznawana za Plagiat, gdy¿ jestem t± sam± pisark±.
Pozdrawiam
Lara

Droga Autorko!
Z przykro¶ci± informujê Ciê, i¿ dostajesz pierwsze ostrze¿enie. Wpisu nie ma od prawie dwóch miesiêcy.
Liczymy, ¿e szybko dodasz now± notkê!
W imieniu ZKP,
Parvati Patil

Oh dear! Your husband is an angel! And I think he did a prtety good job on the bow. hehe! Your card is just stunning! I love this LOTV image...and your coloring is gorgeous, as always! I love the papers you used too...you have the prettiest papers, I swear!! Hugs. Pat Frank

You made a gorgeous Christening Card.Love your sweet <a href=\"http://psrlidaighk.com\">paeprs</a> and soft colors.I had to smile when I read about the bow your hubby made. However, he made one, I can\'t think that my husband is doing that.Big Hug Marianne

Hi sweetie!This card is just so amzagnily beautiful. I absolutely adore that gorgeous image and the way you have coloured it. Thanks a lot for sharing it with us at Crafts and Me. Hugs...Mona http://uyobairi.com sqdgnggfrpp azfzwjimtrj

car insurance quotes pa cheap car insurance in nj can i buy viagra without prescriptions where to buy cheap viagra discount generic cialis

impotence life insurance quotes order viagra online without prescription ca auto insurance click here net life insurance

car insurance top 10 auto insurance farm bureau cheap car insurance nj very cheap auto insurance vehicle insurance farm car insurance quotes

healthcare insurance individual auto insurance quotes brand cialis cheap best life insurance quotes buy brand viagra online

cheap car insurance quotes online life insurance comparrison free auto insurance wawanesa insurance car cialis

become auto insurance broker quote car insurance what auto insurance is cheap insurance

car insurance quotes cheap car insurance in nj nj car insurence mobile home home owner insurance

sublingual viagra cheapest auto insurance rates online Acyclovir cheap car insurance quotes car insurance for less

impotence in men insurance car quotes mba program online degree Acyclovir buy auto insurance cheap

mexican car insurance rental Online homeowners insurance cheap insurance order viagra auto insurance online quote

fl car insurance car insurance quote mobile home insurance cheap viagra without prescription best online viagra

1 2 3 4 »

| Script by Alex