Pamiętnikiem Roxanny Weasley opiekuje się Lara!

[ Powrót ]

Sobota, 09 Maja, 2009, 20:55

24. Nubisomnus Morbi

Witajcie! Po tak d³ugiej przerwie, wk³adam now± notkê. Nie bêdê tu pisaæ zbêdnych wyja¶nieñ czy usprawiedliwieñ, tylko przeproszê Was za tê jak¿e d³ug± nieobecno¶æ.
Zapraszam do czytania i komentowania.


Bardzo szybko zamruga³am powiekami, staraj±c siê przyzwyczaiæ wzrok do przera¼liwej bieli, która mnie otacza³a. Próbowa³am tak¿e rozpoznaæ kontury i rysy osoby, która siê nade mn± pochyla³a. By³am przekonana, ¿e to mama, jednak nie mia³am stuprocentowej pewno¶ci. Us³ysza³am g³os kobiety, lecz na pewno nie by³ to g³os mojej rodzicielki:
- Oh, Roxanne! Jak dobrze, ¿e siê wybudzi³a¶! Zaraz zawo³am twoj± mamê! – angielski z dziwnym akcentem ucich³, a ja us³ysza³am oddalaj±ce siê kroki i cichy trzask otwieranych i zamykanych drzwi.
Zosta³am sama. Mój wzrok powoli rozpoznawa³ przednioty wokó³ mnie: bia³e ¶ciany, bia³e ³ó¿ko, bia³a po¶ciel, bia³a szafka nocna... Wszystko by³o przera¼liwie bia³e. Nagle zda³am sobie sprawê, ¿e tak w³a¶nie najczê¶ciej wygl±da szpital. Tak... To z pewno¶ci± jest szpital... Ale co ja tutaj robiê? – zapyta³am siebie w duchu. Zaczê³am przypominaæ sobie zdarzenia z poprzedniego dnia. Ale czy to by³ poprzedni dzieñ? Czy ca³a moja furia w Karantahamulu zdarzy³a siê wczoraj, czy te¿ mi siê to ¶ni³o? A mo¿e ja mam co¶ nie tak ze swoj± g³ow±? Taaak... To by by³o dobre wyt³umaczenie dlaczego jestem w szpitalu. Ale przecie¿ ja... ja chyba nie jestem wariatk±, co? Chocia¿ z drugiej strony, raczej nigdy nie zachowywa³am siê normalnie... Gdy mia³am piêæ lat podpali³am mamie w³osy jej w³asn± ró¿d¿k±... Przez przypadek, oczywi¶cie. Gdy by³am trochê starsza, razem z Fredem bawi³am siê sztucznymi ogniami taty, które nie by³y jeszcze do koñca opracowane, skutkiem czego... No có¿, stodo³a nadawa³a siê do naprawy. Rozla³am syrop po suficie i do dzisiaj nie wiem jak mi siê to uda³o... Ale przecie¿ Fred te¿ robi³ takie ró¿ne, dziwne rzeczy i nie le¿y tu¿ obok mnie... Chocia¿ z drugiej strony, mogli go odizolowaæ.... Albo raczej to mnie odizolowali... Tak! To na pewno jest to! Ja jestem odizolowan± wariatk± w szpitalu i ju¿ nigdy nie bêdê normalna!
Otwieraj±ce siê z rozmachem drzwi przerwa³y mój smutny wywód my¶lowy na temat siebie samej, a osoba, która w nich stanê³a by³a moj± mam±. Za ni± ujrza³am jednocze¶nie zatroskan±, ale i szczê¶liw± twarz taty. Obydwoje rzucili siê na mnie jak wyg³odnia³e wilki na kawa³ t³ustego miêsa, tul±c mnie do siebie i p³acz±c ze szczê¶cia. Po dobrych dziesiêciu minutach mamie uda³o siê z siebie wydusiæ:
- Roxy, kochanie, jak siê czujesz?
- Dobrze – odpowiedzia³am, ukrywaj±c fakt, i¿ w³a¶nie sobie u¶wiadomi³am, ¿e jestem wariatk±. – Dobrze. Co sie ze mn± sta³o? Dlaczego tu jestem?
W mgnieniu oka, twarze rodziców poblad³y i spowa¿nia³y. Mama z dziwn± min± zapyta³a niepewnie:
- Jeste¶ pewna, ¿e chesz teraz o tym rozmawiaæ? Mo¿e lepiej najpierw siê prze¶pij?
- Nie. – Odpowiedzia³am stanowczo. – Powiedzcie mi co siê sta³o!?
Tata przysiad³ bli¿ej mnie na krawêdzi ³ó¿ka, chwyci³ za d³onie, spojrza³ g³êboko w oczy i powiedzia³:
- Pos³uchaj mnie Roxanne, ale bardzo, bardzo uwa¿nie, dobrze? – Skinê³am g³ow±, potwierdzaj±c. – Pamiêtasz jak byli¶my u wujka Charliego? – Ponownie skinê³am g³ow±. – W dzieñ poprzedzaj±cy wyjazd do domu, mama kaza³a ci i¶æ do sklepu. Bardzo d³ugo ciê nie by³o i zaczêli¶my siê martwiæ. Gdy po dwóch i pó³ godzinie nie wróci³a¶, poszli¶my do owego sklepu i do wszystkich mo¿liwych miejsc, do których mog³a¶ jeszcze pój¶æ. Nigdzie ciê nie by³o, ale jedna ze sprzedawczyñ widzia³a, jak zagadujesz jak±¶ starsz± dziewczynê, ¶ciskasz jej d³oñ i upadasz zemdlona na ziemiê. Ta dziewczyna przywioz³a ciê do Szpitala Magicznej Klary, na szczê¶cie te¿ by³a czarownic±.
- To ja nie by³am w Paradisus Northem? – zapyta³am zdziwona. Rodzice zbledli jeszcze bardziej. W ich oczach zago¶ci³y iskierki strachu i niepokoju.
- G... Gdzie?
- W Paradisus Northem.
- Roxanne, ca³y czas by³a¶ w szpitalu...
Czyli potwierdzi³o siê – pomy¶la³am – Jestem wariatk±, która nie wie gdzie siê znajduje!
Do Sali wszed³ jaki¶ nieznany mi mê¿czyzna. S±dz±c po bia³ym fartuchu i bia³ej tiarze na g³owie, by³ to lekarz.
- Witaj Roxanne! – powiedzia³ – Jak dobrze, ¿e ju¿ siê obudzi³a¶! Jak siê czujesz?
- Ja... dobrze, dziêkujê. Kim pan jest?
- Jestem twoim lekarzem. Nazywam siê Byrda. Pawe³ Byrda.
- D³ugo tu jestem? Chyba nic mi nie jest, prawda?
- Roxanne, nie bêdziemy teraz o tym rozmawiaæ. Jeste¶ na pewno zmêczona, Powinna¶ odpocz±æ. – Odpowiedzia³ lekarz. Krew siê we mnie zagotowa³a. Nic nie wiedzia³am, a oni nie chcieli mi czegokolwiek powedzieæ!
- Panie, doktorze, ale ja ju¿ zbyt d³ugo le¿a³am i spa³am! – Odpowiedzia³am na tyle grzecznie, na ile gniew, strach i ciekawo¶æ mi na to pozwala³y. – Chcê wiedzieæ co siê ze mn± dzieje!
- Kochanie nie denerwuj siê tak. Jak odpoczniesz, to trochê o tym porozmawiamy, dobrze? – zaczê³a interweniowaæ mama.
- Nie! Ja chcê wiedzieæ TERAZ!
- No dobrze, dobrze. – uleg³ pan Byrda. – Im prêdzej jej powiemy, tym prêdzej odpocznie. Roxanne, nie jeste¶my do koñca pewni, bo to nowa choroba, ale prawdopodobnie masz Nubisomnus Morbi, potocznie zwan± Senn± Chorob±. Aby mieæ pewno¶æ, ¿e to jest w³a¶nie to, musisz mi wszystko opowiedzieæ od pocz±tku.
Tak wiêc, opowiedzia³am wszystko co siê zdarzy³o, nie pomijaj±c ¿adnego szczegó³u. Gdy skoñczy³am, lekarz pokiwa³ ze zrozumieniem g³ow±. Po chwili ciszy odezwa³ siê:
- Taaak.... To w³a¶nie jest Nubisomnus Morbi... Jest nowa i ma³o znana, mili¶my dopiero 10 przypadków. Pierwsze stadium choroby to kilkudniowe os³abienie lub symptomy przypominaj±ce pocz±tki grypy. Pó¼niej pojawiaj± siê dziwne sny, czêsto takie same, które ¶ni± siê osobie chorej gdy ta jest gdzie¶ sama. Sny te stopniowo staj± siê coraz czêstsze. Czasami zdarza siê, ¿e przypoadkowo napotkane osoby przypominaj± nam te ze snu. W którym¶ momencie, os³abienie, którego teoretycznie nie odczuwamy, jest ju¿ tak silne, ¿e mdlejemy i jeste¶my przez jaki¶ czas w ¶pi±czce, podczas której nasz sen siê rozwija. W tym czasie nie odczuwamy ¿adnych bod¼ców z zewn±trz, Jeste¶my ¶wiadomi tylko i wy³±cznie tego, co dzieje siê w naszym ¶nie.
- Czy... Czy to znaczy... Czy to znaczy, ¿e jestem chor± wariatk±? – zapyta³am zmieszana.
- Wariatk±? Nie, w ¿adnym wypaku. Jeste¶ po prostu chora.
- Ale ta choroba nie jest gro¼na? Mo¿na j± wyleczyæ? – zapyta³a zaniepokojona mama. Pan Byrda odpowiedzia³ z u¶miechem:
- Ale¿ oczywi¶cie, ¿e tak. Pomimo tego, ¿e mieli¶my dopiero dziesiêæ przypadków, wiemy ju¿ co robiæ. Podamy pañstwa córce odpowiednie eliksiry, przetrzymamy j± kilka dni na obserwacji i po chorobie nie bêdzie ¶ladu!
- Czyli bêdê normalnie zdrowa? – zapyta³am z niedowierzaniem.
- Oczywi¶cie, ¿e tak Roxanne. A teraz odpoczywaj.
*****
Pó³tora tygodnia pó¼niej, przyjecha³am do Hogwartu. By³ to pi±tek i wszyscy byli jeszcze na lekcjach. Dlatego te¿, gdy wesz³am i rozpakowa³am siê, posz³am do cichego Pokoju Wspólnego i wpatrywa³am siê uparcie w ogieñ na kominku (wci±¿ by³o zimno, wiêc nawet podczas dnia komniek by³ rozpalony). Po chwili zda³am sobie sprawê, ¿e na szafce Jen, w naszym dormitorium widzia³am jej notatki z transmutacji. Posz³am po nie, wróci³am przed kominek i zaczê³am odrabiaæ zaleg³o¶ci. Po jakiej¶ godzinie us³ysza³am odg³os przesuwanego obrazu, a po chwili tak dobrze mi znane, podekscytowane g³osy, które po chwili ucich³y i... nagle zawo³a³y chórem:
- Roxy!!!!!!!
Trójka moich przyjació³ rzuci³a siê na mnie ¶ciskaj±c mnie i jednocze¶nie prawie dusz±c. Uda³o mi siê tylko wysapaæ:
- Jak dobrze jest byæ znowu w domu....

Komentarze:

Oh, fajnie ze juz wrocilas ;]
Notka fajna,czekam na ciag dalszy.
Moze dodasz troche akcji? x)

Cze¶æ. Jestem z wirtualneg Hogwartu. Tak, wiem... To spam, ale nie ma innego sposobu na znalezienie ludzi... Przejdê do rzeczy. Szukamy osób, które maj± wyobra¼niê, najczê¶ciej pisz± opowiadania, poniewa¿ wirtualny hogwart jest to forum na którym sam jeste¶ uczniem i piszesz swoj± historiê. Poznajesz przyjació³, zdobywasz punkty, spêdzasz czas na ¶wetnej zabawie. Mo¿e akurat to Ciê zainteresuje.
www.hogwart.fora.pl
Pozdrawiam.
Shad

Your ponsitg lays bare the truth

<a href="http://viqchjeyh.com">Unlalalreped</a> accuracy, unequivocal clarity, and undeniable importance!

What a neat arceilt. I had no inkling. http://bxntmb.com waqoyjfy amoerpyare

best car insurance prices in NY news click here life insurance policy quotes viagra for sale online buy brand viagra

term life insurance news car insurance quotes get car insurance quotes purchase viagra in america wwithout prescription

cheap viagra without prescription life insurance quotes order viagra online life insurance quotes minnesota life car insurance programs auto insurance quotes free

viagra no prescription whole life insurance quotes online ciialis healthcare insurance long term car insurance cheapest buying viagra online

best auto insurance rates in nc a auto insurance car insurance quotes transamerica whole life insurance mobile texas life insurance company maryland

internet insurance life term life insurance viagra auto insurance quote pa buy brand viagra online click here to get started

order viagra online without prescription viagra for sale purchase viagara form auto insurance policy economy auto insurance

car insurance quotes pa liability management insurance car insurance free quotes buy Cipro xr order cheap car insurance quotes in nj

best cheap car insurance cheap online car insurance in florida quote car insurance click here online community colleges

heapes Auto Insurance find the best deal on car insurance mobile home homeowners insurance auto insurance major here

buy viagra usa buy Lasix online master online degree programs mobile Cipro bacteria

auto insurance quote online Lasix water tablets Acyclovir cheap cheap car insurance in nj viagra online no prescription

cheap cheap car insurance cheap Acyclovir pills cheap auto insurance quote young driver car insurance viagra on-line

insurance auto gap insurance motor bestil viagra quotes on car insurance share

car insurance free quotes nj instant auto quotes diplomas online college car cheap insurance insurance car van

1 2 3 4 »

| Script by Alex