Pamiętnikiem Roxanny Weasley opiekuje się Lara!

[ Powrót ]

Czwartek, 13 Maja, 2010, 15:20

25. Nowy pocz±tek

Witajcie po baaardzo d³ugiej przerwie. Nie bêdê siê t³umaczyæ czemu mnie tak d³ugo nie by³o. Wa¿ne, albo mo¿e raczej przykre jest to, ¿e podczas tej przerwy straci³am pomys³y, wenê i inspiracjê. Dlatego ta notka jest ostatnia. Nie chcia³am zostawiaæ niedokoñczonego pamiêtnika. Ale to ju¿ koniec. Napisa³am ju¿ do ZKP aby po jakim¶ czasie przenios³o ten pamiêtnik do archiwum, gdy¿ nie chcê aby kto¶ inny go przejmowa³, bo to jednak ja go tworzy³am od podstaw. Przepraszam.
Je¶li bêdziecie mieli ochotê, to wejd¼cie na mojego drugiego bloga: www.isabella-swan-cullens.blog.onet.plTematyka zmierzchowa. Serdecznie zapraszam.
Jeszcze raz przepraszam za przerwê i za to, ¿e to ju¿ ostatnia notka.

************************

„Sobota, 21 marca
Nowy pamiêtnik, nowy rozdzia³, nowy pocz±tek, nowe ¿ycie. Tak mo¿naby opisaæ mój dzisiejszy prze³omowy dzieñ. Od czterech lat nie mia³am nadzieji, ¿e mi siê polepszy. Od czterech lat ¿y³am zamkniêta w sobie, my¶l±c o wszystkim i o niczym; rozwa¿aj±c ka¿dy swój ruch, oddalaj±c siê czêsto od rzeczywisto¶ci. Wszystko to ze wzglêdu na chorobê z której siê wyleczy³am, ale o której nie zapomnia³am. Przez d³ugi czas, ka¿dy ruch i ka¿de s³owo przypomina³o mi o niej. Ba³am siê snu, nie chc±c znów mieæ dziwnych obrazów przed oczyma, nienawidz±c równocze¶nie nocy, któr± kiedy¶ tak bardzo kocha³am. Po czterech latach trochê mi przesz³o, jednak ca³y czas jaka¶ cz±stka mojej dzuszy czuje pustkê i lêk po tamtych wydarzeniach. Jest ona g³êboko schowana, prawie niezauwa¿alna, ale jednak istnieje.
Nazywam siê Roxanne Weasley i mam 15 lat. W wieku jedenastu lat zachorowa³am na now± wtedy chorobê, znan± jako Nubisomnus Morbi. Jako, ¿e by³am jedn± z pierwszysch osób które na ni± zachorowa³y, uwa¿a³am siê za wyrzutka od którego wszyscy stroni±. Pogorszy³o mi siê, gdy moja kole¿anka z dormitorium – Angel – boj±c siê w jej mniemaniu zaraziæ siê ode mnie, zmieni³a pokój. Od tamtego czasu ci±gle ze mnie drwi i jest nieprzyjemna. Pomimo wsparcia trójki wspania³ych przyjació³ – Jen, Mikela i Jamesa – by³o mi z tego powodu bardzo przykro i bardzo ciê¿ko. Kiedy¶. Od jakiego¶ czasu da³am sobie spokój, widz±c, ¿e ona odwróci³a siê ode mnie raz na zawsze, a naszej znajomo¶ci nie da siê odbudowaæ.
Dzisiaj wyje¿d¿am do nowej szko³y Magii i Czarodziejstwa. Dotychczas chodzi³am do Hogwartu w Anglii. Jednak rodzice, a mianowicie mój tata, ze wzglêdu na pracê musi siê przeprowadziæ doW³och. Jego sklep prosperuje i ma prowadziæ drugi taki sam, w³a¶nie w tym kraju. Oczywi¶cie mama jedzie z nim, wiêc ja tak¿e. Rodzice mówi±, ¿e dziêki znajomo¶ci jêzyka portugalskiego bêdzie mi ³awtwo za³apaæ w³oski, gdy¿ s± one bardzo podobne. Zawsze bêdê te¿ mog³a sobie dopomóc francuskim i angielskim. Mam nadziejê, ¿e dam radê, jednak pomimo wszystko, trochê siê bojê. Bojê siê tego, ¿e sobie nie poradzê. Zreszt± Hogwart ju¿ dawno sta³ siê moim domem. Mam tu przyjació³, znam nauczycieli, wiem jak siê odczepiæ od Irytka... A tam? Tam wszystko bêdzie nowe. Nieznane. Inne.”

*****

- Naprawdê musisz tam jechaæ?
- James, przecie¿ ci mówi³am, ¿e nie mam wyboru. – odpowiedzia³am zbola³ym g³osem.
- Ale dlaczego nie mo¿esz hodziæ tutaj do szko³y, a do W³och je¼dziæ tylko na wakacje? – wci±¿ pyta³a Carmen.
- Nie wiem. – odpowiedzia³am szczerze. – Rodzice chc± abym by³a bli¿ej nich, ale ja tego nie pojmujê. W koñcu i tak wiêkszo¶æ czasu bêdê w szkole, a nie z nimi.
- No có¿.... Nie zapomnij o nas. – Mike’owi tylko tyle uda³o siê z siebie wydusiæ.
- Czy ty sobie ze mnie kpisz? – próbowa³am udaæ oburzon±. – Bêdê was mêczyæ listami tak d³ugimi, ¿e McGonagall bêdzie siê zastanawiaæ czemu macie podkr±¿one oczy! – pogrozi³am palcem ze ¶miechem, choæ wcale nie by³o mi do ¶miechu. Mia³am opu¶ciæ Hogwart za piêæ minut.
- Roxy... Kocham ciê, wiesz?
- Wiem Jen. Ja ciebie te¿.
- Mam nadziejê, ¿e przyda ci siê ten nowyh pamiêtnik. Kupi³am go dla ciebie specjalnie na tê okazjê. Aby¶ o nas nie zapomnia³a.
- Dziêkujê Jen. Na pewno siê przyda. Nie chcê byæ tak zamkniêta w sobie jak dotychczas. Bêdê du¿o w nim pisaæ. Obiecujê. Zreszt± ju¿ tam jest pierwszy wpis. – U¶miechnê³am siê.
- W takim razie pewnie widzia³a¶ co jest na ostatniej stronie? – spyta³ Mike.
- Eeeee... Nieee...
- No to zobacz.
Wyci±gnê³am czerwony pamiêtnik z mojego zapakowanego po brzegi kufra. Otworzy³am go i powoli przekartkowa³am na ostatni± stronê. A tam... A tam by³y ró¿ne zdjêcia na których widnia³am ja z moimi przyjació³mi. A¿ zaniemówi³am z wra¿enia...
- Podoba ci siê? - spyta³ James.
- Jest... Och, dziêkujê Wam tak bardzo! – Rzuci³am im siê na szyjê, ka¿demu po kolei. Nagle, p³omienie w kominku Pokoju Wspólnego zaskwiercza³y niebezpiecznie i zrobi³y siê zielone.
Trzeba by³o siê rozstaæ.
- ¯egnajcie. Albo raczej do zobaczenia. Przecie¿ jeszcze siê kiedy¶ spotkamy, prawda?
- Na pewno.
- ¯egnaj Roxanne Weasley. – powiedzieli chórem. Wzruszenie ¶cisnê³o moje gard³o. Jeszcze nigdy nie zwrócili siê do mnie pe³nym imieniem i nazwiskiem. U¶miechê³am siê tylko krzywo i wesz³am w zielone p³omienie. Po chwili znajdowa³am siê ju¿ w domu.

*****

Deszczowa pogoda dzia³a³a na mnie potwornie ¼le. Siedzia³am w³a¶nie w poci±gu maj±cym mnie zawie¼æ do nowej szko³y. Szarobury ¦wiat za oknem oraz liczne krople deszczu nie pomaga³y zapomnieæ o Hogwarcie, przyjacio³ach i lêku przed innym zamkiem. O ile w ogóle to mia³ byæ zamek. Nie wiem gdzi inne kultury ucz± magii. Mam wra¿enie, ¿e Carmen mówi³a kiedy¶, ¿e wiêkszo¶æ szkó³ to zamki, ale na ile procent jest to prawda, tego nie wiedzia³am. Lada chwila mia³am siê znale¼æ na peronie, ale nie mog³am siê zebraæ, aby pouk³adaæ wszystkie powyci±gane w poci±gu rzeczy, które jako tako dodawa³y mi otuchy, W koñcu jednak, gdy poci±g zacz±³ raptownie zwalniaæ, wziê³am wiê w gar¶æ, poupycha³am wszystkie rzeczy do kufra i wszy³am na korytarz.
Przez okna by³o widaæ tyle co nic, poniewa¿ szarobury deszcz, do¶æ osobliwa rzecz w tych stronach, oraz gêsta mg³a przes³ania³y ¦wiat. Czeka³am na peronowym betonie rozgl±daj±c siê na wszysktie strony. Wed³ug McGonagall (wspominaj±c dyrektorkê zrobi³o mi siê jeszcze bardziej smutno) mia³ siê pojawiæ jaki¶ „przewo¼nik” ze szko³y, Kim ten przewo¼nik by³ nie mia³am pojêcia. Zapewne, jak sama nazwa wskazywa³a, przewozi³ co¶. Ale co? Jedzenie? Ksi±¿ki? Meble? Nie wiedzia³am. Nie mia³an nawet pojêcia jak ten kto¶ wygl±da.
Czeka³am tak jakie¶ piêtan¶cie minut. W koñcu, z drugiego, ciemnego koñca peronu kto¶ wyszed³. S±dz±c po budowie by³ to mê¿czyzna – ¶redniego wzrostu, barczysty, trochê przygarbiony. Mia³ ciemnoszary, prawie czarny p³aszcz z kapturem, który zas³ania³ jego twarz. Drgnê³am. Trochê siê przestraszy³am. Mê¿czyzna podszed³ do mnie. Nie ukazuj±c twarzy, spyta³ burkliwym tonem:
- Roxanne Weasley?
W odpowiedzi skinê³am tylko g³ow±.
- Jestem przewo¼nikiem. Mam ciê przywie¼æ do zamku.
„A wiêc jednak zamek.” – pomy¶la³am. Ponowinie skinê³am g³ow±. Przewo¼nik skin±³ na mnie rêk±, daj±c do zrozumienia ¿e mam i¶æ za nim. Tak te¿ zrobi³am. Przeszli¶my do tego ciemnego koñca peronu. Ku mojemu wielkiemu zdziwieniu, zaczyna³a siê tam.... rzeka! A na niej dryfowa³a przymocowana lin± do kamiennego s³upka ³ódka! Albo raczej nie ³ódka, tylko batyskaf!
- A niech mnie! – wyrwa³o mi siê z ust. Mê¿czyzna uniós³ metalow± klapê, która zas³anai³a wej¶cie od góry, mówi±c przy tym:
- To jest szkolna „Per³a”. – wskaza³ woln± rêk± na batyskaf, wypowiadaj±c jego, a raczej jej imiê. – Co roku przewo¿ê ni± wszystkich uczniów szko³y z, albo na peron. U¿ywamy zaklêcia zmniejszaj±co-zwiêkszaj±cego, aby wszyscy siê zmie¶cili. Zapraszam.
Wesz³am. Przewo¼nik poszed³ do pomieszczenia na prawo od wej¶cia, przy którym by³ napis „Sterownia”, a ja posz³am do tego po prawej. By³ to ma³y salonik z bia³ymi ¶cianami, dwoma czarnymi fotelami, szklanym stoliczku i bordowym dywaniku. By³o tu bardzo przytulnie, ale zimno. Usiad³am wygodnie w fotelu i zanurzy³am siê w rozmy¶laniach...
Z odrêtwienia wyrwa³ mnie przewo¼nik, oznajmiaj±c:
- Jeste¶my na miejscu. Mo¿esz wyj¶æ. Zostaw baga¿e.
Pos³usznie wysz³am z „Per³y” na przystañ. Przed sob± widzia³m szerok± rzekê – ze wzglêdu na zapadaj±cy ju¿ zmierzch, wydawa³a sie byæ czarna. A potem odwróci³am siê i zobaczy³am Go. Na niedalekim, kamiennym wzgórzu wznosi³ siê zamek. Zaczyna³am nowe ¿ycie.


KONIEC

Komentarze:

I'm doing a phd in chemistry <a href=" http://ef-srilanka.org/conference2012/ ">25 mg amitriptyline</a> Almost half of people said they believed they would have to give up working if they were diagnosed with the early stages of the disease. While one in three felt that an Alzheimer's diagnosis would be much more difficult to deal with compared to a diagnosis of heart disease.

Hello, Ive just simply required some sort of alpage codes form aol high speed broadband so i can enroll in heavens potential, upon reading through these kinds of communications i do think i could have made an oversight. We have not gotten this macintosh personal computer computer so have definitely not given it in order to stones, am i able to continue america online seeing that normal as well as will they conclusion my network? COST-FREE sounds very good although not right after looking over this page. <br />Many many thanks wendy
slimming pills http://derbyvt.org/botanicalslimming/

I've just started at <a href=" http://consensusgroup.com/contact-us.html ">granddaughter best place to buy rogaine foam restricted</a> One of 110 candidates to be the nation's first astronauts, Carpenter became an instant celebrity in 1959 when he was chosen. The Mercury 7 were Carpenter, Glenn, L. Gordon Cooper Jr., Virgil I. "Gus" Grissom, Walter M. Schirra Jr., Alan B. Shepard Jr., and Donald K. "Deke" Slayton.

I've just started at <a href=" http://consensusgroup.com/contact-us.html ">granddaughter best place to buy rogaine foam restricted</a> One of 110 candidates to be the nation's first astronauts, Carpenter became an instant celebrity in 1959 when he was chosen. The Mercury 7 were Carpenter, Glenn, L. Gordon Cooper Jr., Virgil I. "Gus" Grissom, Walter M. Schirra Jr., Alan B. Shepard Jr., and Donald K. "Deke" Slayton.

We need someone with experience <a href=" http://kennycoble.com/about/ ">myrtle buy ethinyl estradiol dreamt concealed</a> But before banishing the pet dog to a high containment kennel then donning personal protective clothing before you go near, there&#039;s a key part of the story we need to consider - one that&#039;s probably been protecting us for all of these years.

We need someone with experience <a href=" http://kennycoble.com/about/ ">myrtle buy ethinyl estradiol dreamt concealed</a> But before banishing the pet dog to a high containment kennel then donning personal protective clothing before you go near, there&#039;s a key part of the story we need to consider - one that&#039;s probably been protecting us for all of these years.

good material thanks <a href=" http://kennycoble.com/about/ ">comer embedded estrace 0.01 cream mural grimly</a> For Wang, who was named by Forbes as China's richest manwith personal wealth of $14 billion, the Qingdao project alsorepresents the latest move by Wanda Group to parlay its realestate and shopping mall development into a leisure andentertainment empire.

good material thanks <a href=" http://kennycoble.com/about/ ">comer embedded estrace 0.01 cream mural grimly</a> For Wang, who was named by Forbes as China's richest manwith personal wealth of $14 billion, the Qingdao project alsorepresents the latest move by Wanda Group to parlay its realestate and shopping mall development into a leisure andentertainment empire.

I became underneath the perception that the target program may be attached to storage area storage space. However I do certainly not keep in mind just where My spouse and i learn this.
christian louboutin paris

wonderful, i needed to know this particular since i have wanted in order to model a few stuff coming from disc in addition to vimeo Very cool, some really good factors! We appreciate a person doing these ideas available, all the other site is usually high quality. Possess a exciting.
spaccio moncler http://www.biofox.com/moncler-outlet/

Hey Danny, <br />I in my opinion have got just examined approximately iOS 4. 3 nevertheless am unacquainted with any kind of modifications in our 4. 3. one particular software that would bring about any kind of troubles.
sac longchamp solde

Howdy! I got merely thinking precisely how that functions for ones teenagers. I can view it could well be great for basic, what with regards to Junior. Substantial and Secondary school (I acquire one associated with each) Really does the lady cover the idea inside your girlfriend reserve (The Workbox Publication? ) I have a scaled-down house, 4 youngsters and another on how and I can not think about taking up much area!
christian louboutin paris http://www.conceptor.fr/christian-louboutin/

How many are there in a book? <a href=" http://www.kaslodesign.com/web.htm#faces ">bimatoprost cheapest</a> The Syrian government, following the poisonous gas attack on its positions, in which 15 civilians and soldiers died, in a town bordering Turkey, requested the UN to send inspectors. Not only was the invitation turned into an accusation of the Syrian government of using chemical weapons, as the French Foreign Minister continues to make, but the invitation was turned into a demand to inspect the entire presumed arsenal of chemical weapons Syria has, applied to every location in the Syrian territory, as well as means of their delivery, the ballistic missiles Syria possesses, which appears to be the real intent of the ‘inspection’.

How many are there in a book? <a href=" http://www.kaslodesign.com/web.htm#faces ">bimatoprost cheapest</a> The Syrian government, following the poisonous gas attack on its positions, in which 15 civilians and soldiers died, in a town bordering Turkey, requested the UN to send inspectors. Not only was the invitation turned into an accusation of the Syrian government of using chemical weapons, as the French Foreign Minister continues to make, but the invitation was turned into a demand to inspect the entire presumed arsenal of chemical weapons Syria has, applied to every location in the Syrian territory, as well as means of their delivery, the ballistic missiles Syria possesses, which appears to be the real intent of the ‘inspection’.

I sing in a choir <a href=" http://www.kaslodesign.com/web.htm#fairfax ">order bimatoprost amex online without prescription</a> Sarah underwent diaphragm surgery Tuesday because her diaphragm was partially paralyzed during the two transplants, making it difficult for her to breathe on her own. The diaphragm surgery was another step.

I sing in a choir <a href=" http://www.kaslodesign.com/web.htm#fairfax ">order bimatoprost amex online without prescription</a> Sarah underwent diaphragm surgery Tuesday because her diaphragm was partially paralyzed during the two transplants, making it difficult for her to breathe on her own. The diaphragm surgery was another step.

A pension scheme <a href=" http://www.motum.com/about-us/leadership#curious ">where can i get mifepristone and misoprostol</a> Film broadcast by Egyptian state TV showed Mursi supporters throwing rocks at soldiers in riot gear on one of the main roads leading to Cairo airport. Young men, some carrying sticks, crouched behind a building, emerging to throw petrol bombs before retreating again.

A pension scheme <a href=" http://www.motum.com/about-us/leadership#curious ">where can i get mifepristone and misoprostol</a> Film broadcast by Egyptian state TV showed Mursi supporters throwing rocks at soldiers in riot gear on one of the main roads leading to Cairo airport. Young men, some carrying sticks, crouched behind a building, emerging to throw petrol bombs before retreating again.

Until August <a href=" http://djdinaregine.com/blog#bottom ">buy albendazole online no prescription</a> It&#8217;s famous history in my family that my great uncle who ran a rapeseed oil business in Kagoshima, southern Japan, took an overnight train to Osaka to sell oil during the post-war chaos, and he came back with pockets full of cash.

Until August <a href=" http://djdinaregine.com/blog#bottom ">buy albendazole online no prescription</a> It&#8217;s famous history in my family that my great uncle who ran a rapeseed oil business in Kagoshima, southern Japan, took an overnight train to Osaka to sell oil during the post-war chaos, and he came back with pockets full of cash.

« 1 115 116 117 118 119 120 121 »

| Script by Alex