Pamiętnikiem Roxanny Weasley opiekuje się Lara!

[ Powrót ]

Czwartek, 13 Maja, 2010, 15:20

25. Nowy pocz±tek

Witajcie po baaardzo d³ugiej przerwie. Nie bêdê siê t³umaczyæ czemu mnie tak d³ugo nie by³o. Wa¿ne, albo mo¿e raczej przykre jest to, ¿e podczas tej przerwy straci³am pomys³y, wenê i inspiracjê. Dlatego ta notka jest ostatnia. Nie chcia³am zostawiaæ niedokoñczonego pamiêtnika. Ale to ju¿ koniec. Napisa³am ju¿ do ZKP aby po jakim¶ czasie przenios³o ten pamiêtnik do archiwum, gdy¿ nie chcê aby kto¶ inny go przejmowa³, bo to jednak ja go tworzy³am od podstaw. Przepraszam.
Je¶li bêdziecie mieli ochotê, to wejd¼cie na mojego drugiego bloga: www.isabella-swan-cullens.blog.onet.plTematyka zmierzchowa. Serdecznie zapraszam.
Jeszcze raz przepraszam za przerwê i za to, ¿e to ju¿ ostatnia notka.

************************

„Sobota, 21 marca
Nowy pamiêtnik, nowy rozdzia³, nowy pocz±tek, nowe ¿ycie. Tak mo¿naby opisaæ mój dzisiejszy prze³omowy dzieñ. Od czterech lat nie mia³am nadzieji, ¿e mi siê polepszy. Od czterech lat ¿y³am zamkniêta w sobie, my¶l±c o wszystkim i o niczym; rozwa¿aj±c ka¿dy swój ruch, oddalaj±c siê czêsto od rzeczywisto¶ci. Wszystko to ze wzglêdu na chorobê z której siê wyleczy³am, ale o której nie zapomnia³am. Przez d³ugi czas, ka¿dy ruch i ka¿de s³owo przypomina³o mi o niej. Ba³am siê snu, nie chc±c znów mieæ dziwnych obrazów przed oczyma, nienawidz±c równocze¶nie nocy, któr± kiedy¶ tak bardzo kocha³am. Po czterech latach trochê mi przesz³o, jednak ca³y czas jaka¶ cz±stka mojej dzuszy czuje pustkê i lêk po tamtych wydarzeniach. Jest ona g³êboko schowana, prawie niezauwa¿alna, ale jednak istnieje.
Nazywam siê Roxanne Weasley i mam 15 lat. W wieku jedenastu lat zachorowa³am na now± wtedy chorobê, znan± jako Nubisomnus Morbi. Jako, ¿e by³am jedn± z pierwszysch osób które na ni± zachorowa³y, uwa¿a³am siê za wyrzutka od którego wszyscy stroni±. Pogorszy³o mi siê, gdy moja kole¿anka z dormitorium – Angel – boj±c siê w jej mniemaniu zaraziæ siê ode mnie, zmieni³a pokój. Od tamtego czasu ci±gle ze mnie drwi i jest nieprzyjemna. Pomimo wsparcia trójki wspania³ych przyjació³ – Jen, Mikela i Jamesa – by³o mi z tego powodu bardzo przykro i bardzo ciê¿ko. Kiedy¶. Od jakiego¶ czasu da³am sobie spokój, widz±c, ¿e ona odwróci³a siê ode mnie raz na zawsze, a naszej znajomo¶ci nie da siê odbudowaæ.
Dzisiaj wyje¿d¿am do nowej szko³y Magii i Czarodziejstwa. Dotychczas chodzi³am do Hogwartu w Anglii. Jednak rodzice, a mianowicie mój tata, ze wzglêdu na pracê musi siê przeprowadziæ doW³och. Jego sklep prosperuje i ma prowadziæ drugi taki sam, w³a¶nie w tym kraju. Oczywi¶cie mama jedzie z nim, wiêc ja tak¿e. Rodzice mówi±, ¿e dziêki znajomo¶ci jêzyka portugalskiego bêdzie mi ³awtwo za³apaæ w³oski, gdy¿ s± one bardzo podobne. Zawsze bêdê te¿ mog³a sobie dopomóc francuskim i angielskim. Mam nadziejê, ¿e dam radê, jednak pomimo wszystko, trochê siê bojê. Bojê siê tego, ¿e sobie nie poradzê. Zreszt± Hogwart ju¿ dawno sta³ siê moim domem. Mam tu przyjació³, znam nauczycieli, wiem jak siê odczepiæ od Irytka... A tam? Tam wszystko bêdzie nowe. Nieznane. Inne.”

*****

- Naprawdê musisz tam jechaæ?
- James, przecie¿ ci mówi³am, ¿e nie mam wyboru. – odpowiedzia³am zbola³ym g³osem.
- Ale dlaczego nie mo¿esz hodziæ tutaj do szko³y, a do W³och je¼dziæ tylko na wakacje? – wci±¿ pyta³a Carmen.
- Nie wiem. – odpowiedzia³am szczerze. – Rodzice chc± abym by³a bli¿ej nich, ale ja tego nie pojmujê. W koñcu i tak wiêkszo¶æ czasu bêdê w szkole, a nie z nimi.
- No có¿.... Nie zapomnij o nas. – Mike’owi tylko tyle uda³o siê z siebie wydusiæ.
- Czy ty sobie ze mnie kpisz? – próbowa³am udaæ oburzon±. – Bêdê was mêczyæ listami tak d³ugimi, ¿e McGonagall bêdzie siê zastanawiaæ czemu macie podkr±¿one oczy! – pogrozi³am palcem ze ¶miechem, choæ wcale nie by³o mi do ¶miechu. Mia³am opu¶ciæ Hogwart za piêæ minut.
- Roxy... Kocham ciê, wiesz?
- Wiem Jen. Ja ciebie te¿.
- Mam nadziejê, ¿e przyda ci siê ten nowyh pamiêtnik. Kupi³am go dla ciebie specjalnie na tê okazjê. Aby¶ o nas nie zapomnia³a.
- Dziêkujê Jen. Na pewno siê przyda. Nie chcê byæ tak zamkniêta w sobie jak dotychczas. Bêdê du¿o w nim pisaæ. Obiecujê. Zreszt± ju¿ tam jest pierwszy wpis. – U¶miechnê³am siê.
- W takim razie pewnie widzia³a¶ co jest na ostatniej stronie? – spyta³ Mike.
- Eeeee... Nieee...
- No to zobacz.
Wyci±gnê³am czerwony pamiêtnik z mojego zapakowanego po brzegi kufra. Otworzy³am go i powoli przekartkowa³am na ostatni± stronê. A tam... A tam by³y ró¿ne zdjêcia na których widnia³am ja z moimi przyjació³mi. A¿ zaniemówi³am z wra¿enia...
- Podoba ci siê? - spyta³ James.
- Jest... Och, dziêkujê Wam tak bardzo! – Rzuci³am im siê na szyjê, ka¿demu po kolei. Nagle, p³omienie w kominku Pokoju Wspólnego zaskwiercza³y niebezpiecznie i zrobi³y siê zielone.
Trzeba by³o siê rozstaæ.
- ¯egnajcie. Albo raczej do zobaczenia. Przecie¿ jeszcze siê kiedy¶ spotkamy, prawda?
- Na pewno.
- ¯egnaj Roxanne Weasley. – powiedzieli chórem. Wzruszenie ¶cisnê³o moje gard³o. Jeszcze nigdy nie zwrócili siê do mnie pe³nym imieniem i nazwiskiem. U¶miechê³am siê tylko krzywo i wesz³am w zielone p³omienie. Po chwili znajdowa³am siê ju¿ w domu.

*****

Deszczowa pogoda dzia³a³a na mnie potwornie ¼le. Siedzia³am w³a¶nie w poci±gu maj±cym mnie zawie¼æ do nowej szko³y. Szarobury ¦wiat za oknem oraz liczne krople deszczu nie pomaga³y zapomnieæ o Hogwarcie, przyjacio³ach i lêku przed innym zamkiem. O ile w ogóle to mia³ byæ zamek. Nie wiem gdzi inne kultury ucz± magii. Mam wra¿enie, ¿e Carmen mówi³a kiedy¶, ¿e wiêkszo¶æ szkó³ to zamki, ale na ile procent jest to prawda, tego nie wiedzia³am. Lada chwila mia³am siê znale¼æ na peronie, ale nie mog³am siê zebraæ, aby pouk³adaæ wszystkie powyci±gane w poci±gu rzeczy, które jako tako dodawa³y mi otuchy, W koñcu jednak, gdy poci±g zacz±³ raptownie zwalniaæ, wziê³am wiê w gar¶æ, poupycha³am wszystkie rzeczy do kufra i wszy³am na korytarz.
Przez okna by³o widaæ tyle co nic, poniewa¿ szarobury deszcz, do¶æ osobliwa rzecz w tych stronach, oraz gêsta mg³a przes³ania³y ¦wiat. Czeka³am na peronowym betonie rozgl±daj±c siê na wszysktie strony. Wed³ug McGonagall (wspominaj±c dyrektorkê zrobi³o mi siê jeszcze bardziej smutno) mia³ siê pojawiæ jaki¶ „przewo¼nik” ze szko³y, Kim ten przewo¼nik by³ nie mia³am pojêcia. Zapewne, jak sama nazwa wskazywa³a, przewozi³ co¶. Ale co? Jedzenie? Ksi±¿ki? Meble? Nie wiedzia³am. Nie mia³an nawet pojêcia jak ten kto¶ wygl±da.
Czeka³am tak jakie¶ piêtan¶cie minut. W koñcu, z drugiego, ciemnego koñca peronu kto¶ wyszed³. S±dz±c po budowie by³ to mê¿czyzna – ¶redniego wzrostu, barczysty, trochê przygarbiony. Mia³ ciemnoszary, prawie czarny p³aszcz z kapturem, który zas³ania³ jego twarz. Drgnê³am. Trochê siê przestraszy³am. Mê¿czyzna podszed³ do mnie. Nie ukazuj±c twarzy, spyta³ burkliwym tonem:
- Roxanne Weasley?
W odpowiedzi skinê³am tylko g³ow±.
- Jestem przewo¼nikiem. Mam ciê przywie¼æ do zamku.
„A wiêc jednak zamek.” – pomy¶la³am. Ponowinie skinê³am g³ow±. Przewo¼nik skin±³ na mnie rêk±, daj±c do zrozumienia ¿e mam i¶æ za nim. Tak te¿ zrobi³am. Przeszli¶my do tego ciemnego koñca peronu. Ku mojemu wielkiemu zdziwieniu, zaczyna³a siê tam.... rzeka! A na niej dryfowa³a przymocowana lin± do kamiennego s³upka ³ódka! Albo raczej nie ³ódka, tylko batyskaf!
- A niech mnie! – wyrwa³o mi siê z ust. Mê¿czyzna uniós³ metalow± klapê, która zas³anai³a wej¶cie od góry, mówi±c przy tym:
- To jest szkolna „Per³a”. – wskaza³ woln± rêk± na batyskaf, wypowiadaj±c jego, a raczej jej imiê. – Co roku przewo¿ê ni± wszystkich uczniów szko³y z, albo na peron. U¿ywamy zaklêcia zmniejszaj±co-zwiêkszaj±cego, aby wszyscy siê zmie¶cili. Zapraszam.
Wesz³am. Przewo¼nik poszed³ do pomieszczenia na prawo od wej¶cia, przy którym by³ napis „Sterownia”, a ja posz³am do tego po prawej. By³ to ma³y salonik z bia³ymi ¶cianami, dwoma czarnymi fotelami, szklanym stoliczku i bordowym dywaniku. By³o tu bardzo przytulnie, ale zimno. Usiad³am wygodnie w fotelu i zanurzy³am siê w rozmy¶laniach...
Z odrêtwienia wyrwa³ mnie przewo¼nik, oznajmiaj±c:
- Jeste¶my na miejscu. Mo¿esz wyj¶æ. Zostaw baga¿e.
Pos³usznie wysz³am z „Per³y” na przystañ. Przed sob± widzia³m szerok± rzekê – ze wzglêdu na zapadaj±cy ju¿ zmierzch, wydawa³a sie byæ czarna. A potem odwróci³am siê i zobaczy³am Go. Na niedalekim, kamiennym wzgórzu wznosi³ siê zamek. Zaczyna³am nowe ¿ycie.


KONIEC

Komentarze:

I've lost my bank card <a href=" http://www.kade.ie/Transition-Year-module ">buy dapoxetine online</a> Spanning over one hundred years of the sport, Bike! is the in-depth history of the 49 greatest cycling designers who have shaped the world of cycling. Starting on the dusty plains of Italy in the nineteeth century to the nano-tube technology of today, Bike! Is the cycling bible for anyone who cares about the love, sweat and tears that have into the pursuit of perfection on two wheels.

Yes, I love it! <a href=" http://www.kade.ie/Table/Resources/ "></a> "Kevin has more sayings than almost any other guy I've ever been around in my life," Calhoun said. "I'm not one of those kinds of guys -- that's him, and people like it. And it's good. And for him it has a great deal of meaning, and for the players it has a lot of meaning."

Yes, I love it! <a href=" http://www.kade.ie/Table/Resources/ "></a> "Kevin has more sayings than almost any other guy I've ever been around in my life," Calhoun said. "I'm not one of those kinds of guys -- that's him, and people like it. And it's good. And for him it has a great deal of meaning, and for the players it has a lot of meaning."

No good opera plot could be sensible:... men and women usually do not sing out when experience practical. ~W. They would. Auden, Time, up to 29 January 61 Jango is the foremost. Inside addittion to locating the very best artisan along with gendres you can even find out completely new approaching designer. Top notch brand-new artists.
negozi moncler

plz help me for you to download LG ELECTRONICS R400 XNote Motorist computer software.
botanical slimming http://www.dwp.com/meizitang/

this LG ELECTRONICS R400 could detect my wireless nevertheless cannot link... whether or not my spouse and i turn off the pasword... its often say it is come to be away from collection Excellent challenge regarding geting folders car owner referred to as intel-video squat, thus tha the mobile computer (RD400)does definitely not present online video effectively, while i aim to acquire this specific data file is usually un offered, am i able to obtain this kind of by way of this e-mail?
burberry scarves http://derbyvt.org/burberry/

Certainly, Home windows 8 Local area appearance wonderful. Simply no affinity for the House windows computer tragedy, in addition to in the morning even now awaiting Android mobile phone for being specific regarding capsules though difficult undesirable about mobile phones. WebOS was promising nevertheless it died an easy loss of life. iOS remains full connected with pills along with Macintosh OS IN THIS HANDSET By king regarding personal computer productiveness.
alviero martini borse outlet

Harry Potter .org.pl - Magiczny Portal literatury m³odzie¿owej.
gucci handbags outlet

Thanks for calling <a href=" http://www.kade.ie/Human-Rights-Day/ ">tadalis online bestellen</a> As many as 44,000 homes and businesses were without power, and utilities warned customers that the outages could last for up to a week. Cancellations included the Arkansas State Capitol holiday lighting ceremony and a Jimmy Buffett concert in North Little Rock. Also, U.S. Sen. Rand Paul of Kentucky wasn't able to make a scheduled appearance in Hot Springs.

Thanks for calling <a href=" http://www.kade.ie/Human-Rights-Day/ ">tadalis online bestellen</a> As many as 44,000 homes and businesses were without power, and utilities warned customers that the outages could last for up to a week. Cancellations included the Arkansas State Capitol holiday lighting ceremony and a Jimmy Buffett concert in North Little Rock. Also, U.S. Sen. Rand Paul of Kentucky wasn't able to make a scheduled appearance in Hot Springs.

I'm a trainee <a href=" http://www.kade.ie/Human-Rights-Day/ ">tadalis online</a> For analytics, perhaps a vending machine that can notify a supplier when its inventory is getting low instead of that supplier manually visiting each and every vending location to check on inventory. Or an oil rig in the middle of the ocean able to proactively share data on its status with a central monitoring facility.

I'm a trainee <a href=" http://www.kade.ie/Human-Rights-Day/ ">tadalis online</a> For analytics, perhaps a vending machine that can notify a supplier when its inventory is getting low instead of that supplier manually visiting each and every vending location to check on inventory. Or an oil rig in the middle of the ocean able to proactively share data on its status with a central monitoring facility.

Harry Potter .org.pl - Magiczny Portal literatury m³odzie¿owej.
moncler women

Harry Potter .org.pl - Magiczny Portal literatury m³odzie¿owej.
moncler pas cher

Harry Potter .org.pl - Magiczny Portal literatury m³odzie¿owej.
moncler pas cher

Wow thanks for the post! My partner and i emerged in this article because I could see your own personal comment over at Krebs upon Safety measures weblog. Positive thing your corporation makes sense! I am acquiring a perception just how these kind of criminals are receiving the particular pieces to try and do their offences!
nike air max 1 pas cher

How about one of many first web sites.... live365. com endured since the past due 90s
nike tn requin pas cher

,,!
nike tn requin pas cher

Plainly my very own mobile phone is preferable to nike tn requin pas cher iPad,,, the one thing that i cannot stand is actually, it certainly can't help support universal series bus,,,

A pension scheme <a href=" http://www.kade.ie/Posters/ ">buy himalaya himcolin online</a> LONDON—A major European utility said Tuesday it would scrap a wind farm that was due to become the largest offshore wind project ever built, a sign of the struggles of the industry to attract investment needed to overcome huge costs and technical challenges.

« 1 176 177 178 179 180 181 182 »

| Script by Alex