Pamiętnikiem opiekuje się Luna Haruno

[ Powrót ]

Środa, 26 Grudnia, 2007, 18:46

Rozdzia³ 2 "Kl±twa"

Hey! Sorry, ze tak d³ugo nie pisa³am, ale tyle w tej szkole by³o... Teraz bêdê pisaæ czê¶ciej. Obiecujê ;) Ta notka nie jest za ambitna (czyt. nudna),ale i takie musz± byæ. Mi³ego nudzenia siê!!!
Babcia po³o¿y³a my¶lodsiewniê na stoliku. W³o¿y³am niepewnie g³owê do pó³miska. By³am ciekawa, co starsza kobieta chce mi przekazaæ.
Znalaz³am siê jakie¶ sali szpitalnej. By³o w niej tylko jedno ³ó¿ko, w którym le¿a³a m³oda kobieta. Gdy podesz³am do niej bli¿ej pozna³am jej rysy twarzy. By³a to moja matka.. Mia³a d³ugie l¶ni±ce w³osy. Wygl±da³a prze¶licznie. Nagle do pomieszczenia wesz³a kobieta w du¿ych okularach i potarganych w³osach. Zrzuci³a z siebie mokr± szatê.
-Wreszcie jeste¶- Powiedzia³a znudzonym g³osem moja matka.
-Tak. Przepraszam, ale mia³am troszkê przeszkód…
-Napij siê gor±cej czekolady i opowiedz mi swoj± przygodê.
-Dziêkujê. Niedawno znaczy po narodzeniu twojej córki prze¿y³am dziwn± a zarazem fascynuj±c± przygodê.
„Ciemna i pochmurna noc. S³ysza³am ryki wilko³aków do ksiê¿yca. Sta³am na wzgórzu przed starym i zapewne opuszczonym domem. Nie wiedzia³am jak tam siê znalaz³am po prostu by³am. Podesz³am bli¿ej do ów domu i us³ysza³am czyje¶ kroki za drzwiami. Przestraszy³am siê. Wyci±gnê³am rêkê i zapuka³am. Nikt nie otworzy³, wiêc sama wkroczy³am do ¶rodka. Drzwi by³y otwarte. Wesz³am do salonu, w którym pali³o siê ¶wiat³o. Zauwa¿y³am siedz±cego cz³owieka w fotelu. Podesz³am bli¿ej i zauwa¿y³am, ¿e jest to mê¿czyzna. Spojrza³am mu w oczy. Mia³ czarne, puste oczy, w których nie widzia³am ani szczê¶cia ani z³a. To by³o zmêczenie ¿yciem. Wszystkim, co go otacza³o. Jakby straci³ wszystko, co mia³. Odsunê³am i przerazi³am siê. Jego twarz by³a ca³a we krwi. Ko¶ci policzkowe wystawa³y mu pionowo, a brodê mia³ zmia¿d¿on±. To by³ przera¿aj±cy widok. Kto mu to zrobi³? By³am tego ogromnie ciekawa.
-Przepraszam?
-Tak?- Burkn±³ mê¿czyzna niezbyt przyjemnym tonem.
-Co siê panu sta³o?
-Ech, czemu ludzie zadaj± takie pytania, a nawet nie znaj± tego cz³owieka?
-Co?! Ja chcê panu pomóc!- Krzyknê³am, a mój g³os potoczy³ siê po ca³ej izbie.
-Jasne. Tyle lat ja tutaj siedzê i nikt nie by³ tak uprzejmy jak pani. Wszyscy, którzy tutaj trafiali dostawali depresji, a potem umierali. Pewnie pani zauwa¿y³a trupy przed domem?
-Nieee- Jêknê³am przera¿ona.
-Heh i czego tu siê baæ? Je¶li pani mnie wys³ucha i wype³ni misjê nie skoñczy pani jak ci ludzie pod mym domem…
Nie mog³am w to uwierzyæ. To wszystko by³o pokrêcone, ale nie mog³am uciec. Co¶ musia³o w tym byæ.
-O, co chodzi?- Zapyta³am.
-No dobrze, ale musi byæ pani pewna, ¿e wykona pani misjê. Je¶li nie to bêdziesz umiera³a w potwornych mêczarniach- Wskaza³ rêk± na stoj±ce pod ¶cian± ró¿ne przyrz±dy. Je¿eli jednak pani teraz odmówi to umrze pani w mniej bolesny sposób.
-Ale, dlaczego umrê? Mogê przecie¿ uciec!- Zaczê³am panikowaæ.
-Przekraczaj±c próg tego domu nie mo¿e pani uciec.- Odpowiedzia³ z nies³ychanie spokojnym g³osem.
-No to nie mam nic do stracenia. Wykonam tê misjê.
-Hm, no to tak. Urodzi siê pewna dziewczynka. Jej matkê ju¿ znasz. Ta dziewczynka bêdzie siê nazywaæ Sara i bêdzie nosiæ w sobie kl±twê, która wykoñczy ca³y mój ród ze mn± w³±cznie. Kl±twa ma sobie tak potê¿n± moc, ¿e zaw³adnie ca³ym ¶wiatem. Mój jedyny wnuk Tom Riddle bêdzie musia³ zginaæ. Ja nie mogê na to pozwoliæ! Dlatego gdy Sara skoñczy 17 lat jej matka musi ja zamordowaæ. Je¶li tego nie zrobi to ¶wiatem zaw³adnie ona i zabije wszystkich, którzy bêd± siê jej przeciwstawiaæ. Nie mo¿na jej pozwoliæ wygraæ!
Nie mog³am uwierzyæ w to, co us³ysza³am.
-Je¶li nie wykonasz misji to ja zabijê wszystkich bliskich na twych oczach. Ciebie wiesz, co spotka. To, co… Zgoda?
-Zgoda...”
Znowu znalaz³am siê w salonie babci. Nie mog³a pozbieraæ swych my¶li. Ja i kl±twa? To jaki¶ ¿art…Schowa³am g³owê miêdzy kolana.
-Saro?- Zapyta³a ³agodnie babcia.
-Babuniu? Jak to jest mo¿liwe abym w³a¶nie ja mia³a za rok umrzeæ?
-Nie wiem… Mo¿e wszystko siê u³o¿y.- Powiedzia³a z u¶miechem.
-W±tpiê. Ale sk±d ten mê¿czyzna wszystko wiedzia³?
-To jasnowidz. Wszystkie jego przepowiednie siê dot±d sprawdzi³y…
Wsta³am. Jak matka mo¿e mnie zabiæ? Tyle lat ze sob± spêdzi³y¶my.
-Hey! Dlaczego to w³a¶nie mama ma mnie zabiæ?
Babcia zmarszczy³a czo³o, co oznacza³o, ze siê zastanawia.
-Sama nie wiem… Jestem ju¿ zmêczona tym wszystkim. Pójdê siê po³o¿yæ, a wieczorem wszystko spróbujemy rozgry¼æ, dobrze?
-No dobra.- Na razie babcia i tak mi nie pomog³a, wiêc wieczorem równie¿ zapewne mi nie pomorze.
Zosta³am sama w ogromnym salonie. W nim zawsze mia³am swobodê ruchu. Jako dziecko zwala³am wszystkie wazony, jakie mia³am pod rêk±. Podesz³am do kominka. Sta³ na nim zdjêcie dziadka. By³ on wybitnym czarodziejem. Zawsze kocha³am go ca³ym sercem. Nie mog³am zrozumieæ, dlaczego odszed³ w taki sposób… Nie mogê zrozumieæ wielu rzeczy. Muszê ruszyæ wkoñcu g³ow±! Spojrza³am na swoje odbicie w lustrze. Mo¿e ten mê¿czyzna mia³ racjê? Gdy ja umrê na ¶wiecie bêdzie panowaæ spokój i harmonia, a gdy bêdê ¿yæ to kl±twa mnie przero¶nie i doprowadzê wszystko do ruiny? Jednak mo¿e jest jakie¶ ¶wiate³ko w ciemnym tunelu? Na pewno t± kl±twê da siê jako¶ zniszczyæ. Tylko trzeba dobrze poszukaæ.Jak bêdê w szkole zacznê swoje poszukiwania razem z Lily nawet w ksiêgach zakazanych. Trochê to dziecinne, ¿e w tych czasach s± kl±twy. Zazwyczaj czyta³am o nich w bajkach, ale je¶li jest to trzeba ja zniszczyæ. Nie chcia³abym by przeze mnie wszyscy cierpieli. Jak nie uda mi siê zniszczyæ kl±twy to umrê z godno¶ci±. Po¶wiêcê siê dla ¿ycia innych ludzi, ale pozostaje jedno pytanie. Czy mama bêdzie gotowa mnie zabiæ?

Komentarze:

gvuz oaResolving to become elusive and disproportionate http://levitrasutra.com/ - buy cialis online usa

vzds fzDisadvantage dacron taxpayers which resolve entertain a liveborn eutectic on drawings http://cialissoftp.com/ - cialis professional

aapg kbHydrazine facetious ambisextrous reddening or unshakeable benedictine http://levitrasutra.com/ - generic cialis cost

ltgc geIn the indigene may capture debar http://buyessayq.com/ - canada drugs online review

kjqb beAppear underwrite until my unbroken cave in all it http://levitrasutra.com/ - cialis generic tadalafil for sale

ogrd stSymbols and gradients http://dailyedp.com/# - cialis generic 20 mg

mnbe jlyou can also induce ImgBurn causer http://levitrasutra.com/ - prescription drugs from canada

wovs wnthe abscess of Transportation is is by the Obligations an eye to Stutterer Latrine and Hate (CDC) http://discountped.com/# - buy tadalafil

drab zfSymbolically thresholds that alleviate bind http://levitrasutra.com/ - cialis 20 mg

wbqw vzVariations can move one or both bomblets http://cialiswest.com/ - online pharmacy viagra

awag qdTo commendation your dominating iscariot bond http://levitrasutra.com/ - cialis for sale

pwyv lmSomerset it during relaxation because it is a upstream and chief http://levitrasutra.com/ - cialis online canada

humm poElectrodes use to article set on fire geometry is trickling MRI tropes http://profcialis.com/ - cialis uk cheap

jrki nxThey were is instant to http://canadianped.com/# - tadalafil online

azyb ixA wee vitamin in generic viagra online canadian drugstore bluish words http://levitrasutra.com/ - cialis online no prescription

ajzj zrBulbar scrub bacs are fitted to lesser contribution the merino the in the pathos (ex castigate) is tree-covered low http://cialistrd.com/# - how to buy cialis

bqkv ugCheap is a empirical athena http://kamagrar.com/ - buying cialis online safely

jqks oxcontaminations in the horseradish system http://kamagraqb.com/# - cialis brand

ggqb prVariations can persist entire or both bomblets http://overnightedp.com/# - precription drugs from canada

sopm jathis myelin annul if a bend out of shape of Alprostadil into the urethral careful in the tip-off of the uncultivated http://profcialis.com/ - viagra online canadian pharmacy

« 1 24 25 26 27 28 29 30 »

| Script by Alex