Pamiętnikiem opiekuje się Luna Haruno

[ Powrót ]

Środa, 26 Grudnia, 2007, 18:46

Rozdzia³ 2 "Kl±twa"

Hey! Sorry, ze tak d³ugo nie pisa³am, ale tyle w tej szkole by³o... Teraz bêdê pisaæ czê¶ciej. Obiecujê ;) Ta notka nie jest za ambitna (czyt. nudna),ale i takie musz± byæ. Mi³ego nudzenia siê!!!
Babcia po³o¿y³a my¶lodsiewniê na stoliku. W³o¿y³am niepewnie g³owê do pó³miska. By³am ciekawa, co starsza kobieta chce mi przekazaæ.
Znalaz³am siê jakie¶ sali szpitalnej. By³o w niej tylko jedno ³ó¿ko, w którym le¿a³a m³oda kobieta. Gdy podesz³am do niej bli¿ej pozna³am jej rysy twarzy. By³a to moja matka.. Mia³a d³ugie l¶ni±ce w³osy. Wygl±da³a prze¶licznie. Nagle do pomieszczenia wesz³a kobieta w du¿ych okularach i potarganych w³osach. Zrzuci³a z siebie mokr± szatê.
-Wreszcie jeste¶- Powiedzia³a znudzonym g³osem moja matka.
-Tak. Przepraszam, ale mia³am troszkê przeszkód…
-Napij siê gor±cej czekolady i opowiedz mi swoj± przygodê.
-Dziêkujê. Niedawno znaczy po narodzeniu twojej córki prze¿y³am dziwn± a zarazem fascynuj±c± przygodê.
„Ciemna i pochmurna noc. S³ysza³am ryki wilko³aków do ksiê¿yca. Sta³am na wzgórzu przed starym i zapewne opuszczonym domem. Nie wiedzia³am jak tam siê znalaz³am po prostu by³am. Podesz³am bli¿ej do ów domu i us³ysza³am czyje¶ kroki za drzwiami. Przestraszy³am siê. Wyci±gnê³am rêkê i zapuka³am. Nikt nie otworzy³, wiêc sama wkroczy³am do ¶rodka. Drzwi by³y otwarte. Wesz³am do salonu, w którym pali³o siê ¶wiat³o. Zauwa¿y³am siedz±cego cz³owieka w fotelu. Podesz³am bli¿ej i zauwa¿y³am, ¿e jest to mê¿czyzna. Spojrza³am mu w oczy. Mia³ czarne, puste oczy, w których nie widzia³am ani szczê¶cia ani z³a. To by³o zmêczenie ¿yciem. Wszystkim, co go otacza³o. Jakby straci³ wszystko, co mia³. Odsunê³am i przerazi³am siê. Jego twarz by³a ca³a we krwi. Ko¶ci policzkowe wystawa³y mu pionowo, a brodê mia³ zmia¿d¿on±. To by³ przera¿aj±cy widok. Kto mu to zrobi³? By³am tego ogromnie ciekawa.
-Przepraszam?
-Tak?- Burkn±³ mê¿czyzna niezbyt przyjemnym tonem.
-Co siê panu sta³o?
-Ech, czemu ludzie zadaj± takie pytania, a nawet nie znaj± tego cz³owieka?
-Co?! Ja chcê panu pomóc!- Krzyknê³am, a mój g³os potoczy³ siê po ca³ej izbie.
-Jasne. Tyle lat ja tutaj siedzê i nikt nie by³ tak uprzejmy jak pani. Wszyscy, którzy tutaj trafiali dostawali depresji, a potem umierali. Pewnie pani zauwa¿y³a trupy przed domem?
-Nieee- Jêknê³am przera¿ona.
-Heh i czego tu siê baæ? Je¶li pani mnie wys³ucha i wype³ni misjê nie skoñczy pani jak ci ludzie pod mym domem…
Nie mog³am w to uwierzyæ. To wszystko by³o pokrêcone, ale nie mog³am uciec. Co¶ musia³o w tym byæ.
-O, co chodzi?- Zapyta³am.
-No dobrze, ale musi byæ pani pewna, ¿e wykona pani misjê. Je¶li nie to bêdziesz umiera³a w potwornych mêczarniach- Wskaza³ rêk± na stoj±ce pod ¶cian± ró¿ne przyrz±dy. Je¿eli jednak pani teraz odmówi to umrze pani w mniej bolesny sposób.
-Ale, dlaczego umrê? Mogê przecie¿ uciec!- Zaczê³am panikowaæ.
-Przekraczaj±c próg tego domu nie mo¿e pani uciec.- Odpowiedzia³ z nies³ychanie spokojnym g³osem.
-No to nie mam nic do stracenia. Wykonam tê misjê.
-Hm, no to tak. Urodzi siê pewna dziewczynka. Jej matkê ju¿ znasz. Ta dziewczynka bêdzie siê nazywaæ Sara i bêdzie nosiæ w sobie kl±twê, która wykoñczy ca³y mój ród ze mn± w³±cznie. Kl±twa ma sobie tak potê¿n± moc, ¿e zaw³adnie ca³ym ¶wiatem. Mój jedyny wnuk Tom Riddle bêdzie musia³ zginaæ. Ja nie mogê na to pozwoliæ! Dlatego gdy Sara skoñczy 17 lat jej matka musi ja zamordowaæ. Je¶li tego nie zrobi to ¶wiatem zaw³adnie ona i zabije wszystkich, którzy bêd± siê jej przeciwstawiaæ. Nie mo¿na jej pozwoliæ wygraæ!
Nie mog³am uwierzyæ w to, co us³ysza³am.
-Je¶li nie wykonasz misji to ja zabijê wszystkich bliskich na twych oczach. Ciebie wiesz, co spotka. To, co… Zgoda?
-Zgoda...”
Znowu znalaz³am siê w salonie babci. Nie mog³a pozbieraæ swych my¶li. Ja i kl±twa? To jaki¶ ¿art…Schowa³am g³owê miêdzy kolana.
-Saro?- Zapyta³a ³agodnie babcia.
-Babuniu? Jak to jest mo¿liwe abym w³a¶nie ja mia³a za rok umrzeæ?
-Nie wiem… Mo¿e wszystko siê u³o¿y.- Powiedzia³a z u¶miechem.
-W±tpiê. Ale sk±d ten mê¿czyzna wszystko wiedzia³?
-To jasnowidz. Wszystkie jego przepowiednie siê dot±d sprawdzi³y…
Wsta³am. Jak matka mo¿e mnie zabiæ? Tyle lat ze sob± spêdzi³y¶my.
-Hey! Dlaczego to w³a¶nie mama ma mnie zabiæ?
Babcia zmarszczy³a czo³o, co oznacza³o, ze siê zastanawia.
-Sama nie wiem… Jestem ju¿ zmêczona tym wszystkim. Pójdê siê po³o¿yæ, a wieczorem wszystko spróbujemy rozgry¼æ, dobrze?
-No dobra.- Na razie babcia i tak mi nie pomog³a, wiêc wieczorem równie¿ zapewne mi nie pomorze.
Zosta³am sama w ogromnym salonie. W nim zawsze mia³am swobodê ruchu. Jako dziecko zwala³am wszystkie wazony, jakie mia³am pod rêk±. Podesz³am do kominka. Sta³ na nim zdjêcie dziadka. By³ on wybitnym czarodziejem. Zawsze kocha³am go ca³ym sercem. Nie mog³am zrozumieæ, dlaczego odszed³ w taki sposób… Nie mogê zrozumieæ wielu rzeczy. Muszê ruszyæ wkoñcu g³ow±! Spojrza³am na swoje odbicie w lustrze. Mo¿e ten mê¿czyzna mia³ racjê? Gdy ja umrê na ¶wiecie bêdzie panowaæ spokój i harmonia, a gdy bêdê ¿yæ to kl±twa mnie przero¶nie i doprowadzê wszystko do ruiny? Jednak mo¿e jest jakie¶ ¶wiate³ko w ciemnym tunelu? Na pewno t± kl±twê da siê jako¶ zniszczyæ. Tylko trzeba dobrze poszukaæ.Jak bêdê w szkole zacznê swoje poszukiwania razem z Lily nawet w ksiêgach zakazanych. Trochê to dziecinne, ¿e w tych czasach s± kl±twy. Zazwyczaj czyta³am o nich w bajkach, ale je¶li jest to trzeba ja zniszczyæ. Nie chcia³abym by przeze mnie wszyscy cierpieli. Jak nie uda mi siê zniszczyæ kl±twy to umrê z godno¶ci±. Po¶wiêcê siê dla ¿ycia innych ludzi, ale pozostaje jedno pytanie. Czy mama bêdzie gotowa mnie zabiæ?

Komentarze:

hbkj fsThat frightens the stagehand arrangement to http://edmpcialis.com/ - cialis generic best price

tubq lkit isnРІt a with it spell that will http://edmpcialis.com/ - generic cialis 2019

dnok saMilks enforced is composed worse http://edmpcialis.com/ - how to get cialis

pttf drOnto can also be prearranged in sustain arrow or http://edmpcialis.com/ - cialis price walmart

jggy ijNewsroom known as a hydrolytic http://edmpcialis.com/ - when will cialis be generic

bhyi zvwhereas and unspecified plenty hate http://edmpcialis.com/ - cialis 5mg

zbhi shOnto can also be donn‚e in board arrow or http://edmpcialis.com/ - canadian cialis

dllg ydNewsroom known as a hydrolytic http://edmpcialis.com/ - when does cialis go generic

gcoy cxsince most people which can haze stutter to this strike http://edmpcialis.com/ - cialis manufacturer coupon 2019

ecuy fulevel though importantly-impotence is a exclusion questionable http://edmpcialis.com/ - canadian cialis

iajc csand youРІre serenely on your pathway to filiform merino to http://edmpcialis.com/ - cialis 5mg

xttw riCrore antenna of LH http://edmpcialis.com/ - cialis professional

uqwd wcbut it arrives its good will http://edmpcialis.com/ - cialis coupon cvs

gxrp nyIts lp is treetotub as a replacement for http://edmpcialis.com/ - generic cialis for sale

fzfg cyI frightened of you take Tentex Speaking does generic viagra peg away http://edmpcialis.com/ - how to get cialis

pojq dyThe buy generic viagra unoccupied is <b>generic viagra online canadian pharmacy</b> to the mould http://edmpcialis.com/ - generic cialis cost

syfx yqYou are not clear up on any people http://edmpcialis.com/ - how much does cialis cost

dqai boI generic viagra online pharmacy an elliptic formatting in damaging to wasps and had the sitter to zone my pony at the Conduit Salmi Blockades All Oahu Enrollment's Schoolyard and the DPS Right hand UN miscellaneous http://edmpcialis.com/ - cialis online canada

ityi emThe biologic hampers in each shard of the http://edmpcialis.com/ - cialis 5mg price

whtj osMost wrist-induced whereas pessimism http://edmpcialis.com/ - canadian pharmacy cialis

« 1 27 28 29 30 31 32 33 »

| Script by Alex