Myślodsiewna Severusa Snape'a
Prowadzi asystentka Snape'a Meg

[ Powrót ]

Niedziela, 28 Września, 2008, 10:35

Wspomnienie 52.

B³oto pod jego stopami chlupota³o nieprzyjemnie. W dodatku, mia³ niezbyt przyjemne wra¿enie, ¿e mokro i brudno jest dos³ownie wszêdzie. Powietrze by³o wilgotne i parne, ciê¿ko siê oddycha³o, g±szcz amazoñskiej d¿ungli sprawia³, ¿e ¶mia³kowie, próbuj±cy siê przedrzeæ do jej serca, czuli siê niczym w ogromnej, niskiej szklarni. No, przynajmniej on tak siê czu³. Dobrze, ¿e nie mam klaustrofobii , pomy¶la³ z nut± ponurej satysfakcji i spojrza³ z zazdro¶ci± na szczup³e, wyprostowane plecy id±cej przed nim rudow³osej kobiety. Marsz trwa co najmniej siedem godzin, a po niej nie widaæ ¶ladu zmêczenia. Nawet podczas postojów, krótkich bo krótkich, nie siada, zawsze stoi z boku, wspieraj±c d³onie o uda i czekaj±c na sygna³ do wymarszu… jest dzielna. Dzielna i twarda.
W d¿ungli znajdowali siê od trzech dni i Severus Snape z wolna dojrzewa³ do uznania, ¿e by³y to trzy najgorsze dni jego ¿ycia. Morderczy marsz za przewodnikami, którzy potrafili stworzyæ maczetami ¶cie¿kê nawet w g±szczu odstraszaj±cym ka¿dego przeciêtnego podró¿nika, dawa³ siê mu we znaki.
Nie ma co ukrywaæ: nie by³ przyzwyczajony do takich wêdrówek, zreszt± to nie by³a wêdrówka w ¿adnym razie, ju¿ prêdzej- traperska wyprawa o nieznanym koñcu, który zdawa³ siê byæ równie daleki, co na pocz±tku.
Mimo tego, ¿e czu³ siê z minuty na minutê coraz gorzej, z godziny na godzinê coraz bardziej siê poci³ i s³ab³, walczy³, by nie pokazaæ tego po sobie zw³aszcza przed Rosell .
Na pocz±tku próbowa³ wmówiæ sobie, ¿e nie chce wyj¶æ na miêczaka w oczach ca³ej grupy lecz prawda by³a zgo³a inna i on o tym doskonale wiedzia³. Daj sobie spokój, Snape , powtarza³ sobie, le¿±c wieczorem na macie, s³uchaj±c wyciszaj±cych go odg³osów d¿ungli i wpatruj±c siê niewidz±cym wzrokiem w jasnozielone oczka moskitiery. Nie zwróci³by¶ na ni± uwagi, gdyby nie to, ¿e jest tak podobna do Lilly. Nie oszukuj siê, bo skrzywdzisz tylko siebie i j±.
Choæ mówi³ sobie: „nie oszukuj siê”, wyczuwa³, ¿e Rosell Oaks, która znajdowa³a siê w grupie z ramienia Ministerstwa i teoretycznie by³a cz³onkini± ekipy technicznej, nie mia³aby nic przeciwko zbli¿eniu siê z nauczycielem eliksirów z Hogwartu. Niejednokrotnie ³apa³ siê na tym, ¿e pod¶wiadomie szuka jej spojrzenia, ale nie móg³ pozostaæ obojêtnym na fakt, i¿ ona robi to tak¿e. Przypomnij sobie pocz±tek wyprawy, potem ten moment, gdy wspólnie przenosi³e¶ z ni± czó³no przez wysuszon± rzekê. W ostatniej chwili odwraca³a wzrok i udawa³a, ¿e jest wrêcz obruszona twoj± pomoc±… jak jest naprawdê?
Prawdy nie zna³ ani on ani ona sama. Byli w tej samej d¿ungli, poruszali siê w odleg³o¶ci kilku kroków od siebie, nie mówi±c ju¿ o wspólnych posi³kach czy drobnych, grupowych przys³ugach, jak przenoszenie czó³na w³a¶nie, czy te¿ asystowanie przewodnikom w polowaniu, a nie mogli znale¼æ do siebie drogi.
Tak, szukamy do siebie drogi lecz nie znajdujemy. Dlaczego? , zadawa³ sobie ci±gle to samo pytanie i wci±¿ odpowiada³: Bo nie chcê jej skrzywdziæ, nie chcê oszukaæ. Có¿ z tego, skoro z ka¿dym takim powtórzeniem czu³ siê coraz bardziej zagubiony i mniej pewien swoich my¶li, uczuæ oraz czynów?
Jednej nocy przy¶ni³a mu siê Meg. Wszed³ o pó³nocy do swojego gabinetu i zobaczy³ j±, siedz±c± w ³awce i p³acz±c±. Chcia³ do niej podej¶æ i pocieszyæ j± lecz gdy po³o¿y³ d³oñ na jej ramieniu i zapyta³: „Co siê sta³o”, zobaczy³, ¿e ona ma twarz Rosell. Obudzi³ siê z tego snu, spocony i dziwnie wystraszony.
Nie zmru¿y³ oka a¿ do ¶witu, gdy papugi zaczê³y swoje harce, my¶l±c o tym dziwnym ¶nie i zastanawiaj±c siê, czy to nie jest jaki¶ znak? Jeste¶ ¿a³osny, Snape , mówi³ sobie w duchu, gdy razem z innymi wsta³ i ruszy³ dalej w drogê. Jeszcze kilka tygodni temu by³e¶ w stanie przyznaæ siê sam przed sob± do uczuæ wobec Meg Smith, a teraz, gdy tylko wyjecha³a, zapominasz o niej i pozwalasz zawracaæ sobie g³owê jakiej¶ Oaks? Mówi³ i my¶la³ o niej: Oaks, czasem nawet jeszcze bardziej niemile ( Daj sobie z ni± spokój, ona tylko na to czeka, to zwyk³a cizia, która chce ciê poderwaæ. ), ale w g³êbi duszy by³ dla jej wizerunku o wiele mniej opryskliwy oraz osch³y.
Wierzy³ po prostu, ¿e je¶li bêdzie my¶la³ o niej w sposób quasi - negatywny, szybciej upora siê z chaosem, jakiego by³a przyczyn±. Trzyma³ siê tej teorii jak deski ratunku, a ton±³ coraz bardziej.
Czasem by³ w¶ciek³y a¿ do bólu, i¿ zgodzi³ siê na tê wyprawê i musi znosiæ tê szko³ê przetrwania. W rzeczywisto¶ci równie potworna -a kto wie, czy nie stokroæ gorsza od fizycznych trudów- by³a dla niego obecno¶æ Rosell Oaks i nic nie pomaga³ fakt, ¿e nie mieli powodu, by ze sob± rozmawiaæ ponad rutynowe, kontrolne pytania oraz odpowiedzi.
Ba³ siê jej, ba³ siê, ¿e przez ni± pope³ni krok zupe³nie niew³a¶ciwy, nieroztropny i obfituj±cy w konsekwencje, a ich nieprzewidywalno¶æ by³a mêcz±ca niczym brazylijskie powietrze.
Którego¶ dnia (w³a¶ciwie nie wiedzia³, czy by³ to dzieñ, bo ju¿ dawno straci³ poczucie czasu oraz wszelkie nim zainteresowanie) przewodnik z plemienia Curacao, wysoki, szczup³y Indianin w wieku oko³o trzydziestu piêciu lat, o stalowych oczach, mocnych rysach twarzy i wystaj±cych ko¶ciach policzkowych powiedzia³ co¶ po hiszpañsku do Rosell (by³a jedn± z piêciu osób, które pos³ugiwa³y siê p³ynnie jêzykiem hiszpañskim i jedyn±, z któr± przewodnik miewa³ ochotê komunikowaæ siê od czasu do czasu). Kiedy skoñczy³, spojrza³a na grupê (akurat byli na postoju na jakiej¶ mikro - polanie) i by³o od razu wiadomo, ¿e jej mina nie wró¿y niczego dobrego.
-On mówi, ¿e musimy zboczyæ z drogi.- powiedzia³a. Brytyjczyk Tom uniós³ brwi i zapyta³ k±¶liwie:
-A czy on by³ ³askaw podaæ powód tej nag³ej zmiany, czy te¿ jest to wielka tajemnica szamañska?
-Poda³.- Rosell rzuci³a mi piorunuj±ce spojrzenie. I dobrze. Na ka¿dym kroku najchêtniej wyra¿a³by zawi¶æ, ¿e to nie on jest ulubieñcem przewodnika, choæ wychowywa³ siê przez osiem lat w Barcelonie. -Przewodnik twierdzi, ¿e nie mo¿emy dalej i¶æ t± drog±. Musimy przebiæ siê przez tê prze³êcz. - machnê³a d³oni± w stronê majacz±cych gdzie¶ w oddali po lewej stronie szczytów (znajdowali siê w miejscu, gdzie ro¶linno¶æ by³a mniej gêsta a wysoko¶æ terenu znacznie wy¿sza, ni¿ wcze¶niej).
-Ale dlaczego nie mo¿emy?- Tom dr±¿y³ dalej. Paru innych dryblasów zaczê³o kiwaæ aprobuj±co g³ow± i wymieniaæ pod nosem niepochlebne dla przewodnika uwagi. -Droga jest, ka¿dy widzi, monsuny za nami, wiêc o co chodzi?
-Dzikie Plemiona wzbraniaj± nam wstêpu.- odpowiedzia³a cicho Rosell, nie patrz±c na niego. Stoj±cy obok niej przewodnik patrzy³ na nich ch³odno. Wygl±da, jakby nie by³ zaskoczony ich zachowaniem lecz zniesmaczony., pomy¶la³ w duchu Severus, obserwuj±c Toma z niek³amanym pob³a¿aniem, a by³o na co patrzeæ: Tom wykrzywi³ siê paskudnie i wybuch³ obrzydliwym ¶miechem. Poniewa¿ jednak nikt mu nie zawtórowa³, roz³o¿y³ rêce i spojrza³ na przewodnika kpi±co.
-Dzikie Plemiona?- powtórzy³ z wyra¼n± drwin± i niewiar±. -A sk±d on niby to wie? Mo¿e duchy mu powiedzia³y? I co ze storczykiem jadowitym? On ro¶nie tylko tu, w tej cholernej prze³êczy nie bêdzie ¶ladu storczyków!
-On jest Indianinem, zna te ziemie o wiele lepiej, ni¿ my, Tom. To nasz przewo…- zaczê³a Rosell, ³ami±c d³onie, jednak¿e Tom pokrêci³ tylko g³ow± i d¼wign±³ siê z maty. Chwyci³ swój plecak i zarzuci³ go sobie lekko na ramiê. Pozer . Podszed³ kilka kroków w stronê ¶cie¿ki, wiod±cej dalej w g³±b d¿ungli. Zatrzyma³ siê tu¿ przed lini± g±szczu i odwróci³ w stronê obserwuj±cej go w milczeniu grupy z roz³o¿onymi rêkoma i zawo³a³ teatralnie:
-I co? ¯yjê jeszcze! Mogê i¶æ t± drog±!- z tymi s³owy odwróci³ siê z szerokim u¶miechem i zrobi³ krok naprzód.
Severusa tknê³o co¶ i podniós³ siê na nogi. Indianin z plemienia Curacao zacz±³ mówiæ co¶ bardzo szybko, patrz±c na Toma, który zrobi³ drugi krok. Mistrz Eliksirów Hogwartu odczu³ nieokre¶lony niepokój w g³osie czerwonoskórego mê¿czyzny, a tak¿e zobaczy³ go na jasnej twarzy panny Oaks. Wymienili siê spojrzeniami i ruszyli w stronê upartego cz³onka ekspedycji, który wchodzi³ coraz g³êbiej na ¶cie¿kê, pogwizduj±c ra¼no.
-Co za g³upiec.- przemknê³o mu przez g³owê i ze zdziwieniem us³ysza³ swój g³os. Od Toma, który prawie znik³ za zielon± ¶cian± i tylko widaæ by³o fragment jego pomarañczowego plecaka, dzieli³y go i Rosell jedynie cztery stopy.
Przewodnik podszed³ do nich, ¶wierkaj±c co¶ gwa³townie i z³owró¿bnie ³aman± hiszpañszczyzn±. Rosell odpowiedzia³a mu lecz nie dane by³o jej skoñczyæ: w tej chwili rozleg³ siê dziwny charkot i krzyk, a potem g³uche t±pniêcie, przypominaj±ce do z³udzenia odg³os padaj±cego bezw³adnie na ziemiê cia³a. Sekundê pó¼niej tak¿e i on pad³ na ziemiê, chwytaj±c siê konwulsyjnie za kark.

cdn.

Komentarze:

how to get free propecia purchasing viagara online college degree online business cheap car insurance purchase vardenafil

how to get free propecia purchasing viagara online college degree online business cheap car insurance purchase vardenafil

cheapest viagra online propecia online pharmacy cialis sales where to buy levitra online levitra where to purchase

cheap viagra without prescription viagra 6 free samples cheap propecia online VIAGARA billige cialis

whole life insurance quotes pfizer viagra on sale viagra on line purchase cealis cheap small business insurance new york

cheap cialis and viagra pharmacys quick quotes auto insurance buy viagras insurance auto price

cheapest business insurance companies cheap viagra life insurers health insurance

group health insurance tx what is the most reliable site for accutane overcome impotence buy cealis

cheapest car insruacne ahm health insurance buy generic cialis la coste texas accutane

accutane lawsuits brand cialis online viagra for sale online viagra on line purchase building erection

kyGsTn http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com

kyGsTn http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com

FlJKYG http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com

FlJKYG http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com

So you think that the way the Labour Party left the public ficnenas and Departments of State can be categorised as comparable to that of a first class organisation' then?I think the 20% of kids who leave school functionally illiterate might disagree, if they could read your website, or operate a computer. I think the millions of people whose details were lost by HMRC might disagree. I think all those people who are victims of low level crime and bad behaviour which is ignored by the police would disagree. I think the people whose kids attend schools where there are 20+ different languages spoken as a result of the Labour Party underestimating the numbers of Eastern European migrants by a factor of 10 would disagree. I think all those harassed by the police under Labour's anti-terrorism laws would disagree.I could go on and on. But its pointless. You just seem to think that spending more money on things will make them better. However much money we spend, the solution to any problem is ALWAYS more money. Ignoring the fact we don't have more money, isn't the last 10 years proof enough that just hosing cash at State bodies does NOT improve the level of service that much, if at all?Can you not see that if private sector organisations can provide the same levels of service to their customers, while at the same time cutting costs, the State should be able to do likewise? http://migcspde.com kcxkstz zoiynzoyyhk

No, I don't think the Britain New Labour ran was particularly first class. But eduaitcon standards have risen significantly than during the 18 years the Tories spent running this country down. Public health has also improved significantly, again following savage treatment under the tories where our hospitals spun into almost terminal decline.Nor do I think hosing money at things is automatically a solution, but if you imagine that underinvestment in our infrastructure brings about anything more than huge social problems, you are delusional.And when I go into hospital I don't want to be a customer of some private organisation seeking to make a profit out of my ill health. Pointing to the private sector in this country as an example of efficient and well run organisations is risible.And incidentally, both of my children went to schools with children from a vast range of ethnic origins, and they have benefited enormously from it. Not that their eduaitcon was helped by going to schools that hadn't got proper equipment, where the roof was leaking, the heating didn't work properly and the teaching staff were demoralised. But they had the Tories to thank for that! http://swkthavkmor.com swqewjqdajw byxgok

There are loads of clubs who have overspent in attepmts to stay in the top flight of their football leagues. I can't say for the rest of Europe, but in the nearly 20 years of the Premiership we have seen Leeds go from Champions League semi finals to Div 1 (they did actually go bust how they stayed in the League is a mystery only the FA and Ken Bates will know the answer to), Southampton nearly go bust and drop from Premiership to Div 1. Ditto Sheffield Wednesday, Leicester City, Charlton Athletic. Portsmouth could well go the same way, how they get on this season remains to be seen. Hull owe shed loads and are in trouble.Football clubs survive only on the constant injections of cash by mega-wealthy businessmen using them as vanity projects. Very few make profits, once their debts are taken into account. My own local team made a loss of several million last year, despite a fairly good season. They only survive because they have a new cash rich owner.If you think this is a good model for the national finances, God help us all. http://auqsmkt.com umezcrvm huqvdstyh

tkSiAP http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com

tkSiAP http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com

buy viagra soft http://1viagraocns.com/ - viagra online pharmacy viagra <a href="http://1viagraocns.com/#">discount viagra</a> generic viagra sildenafil

« 1 11 12 13 14 15 16 17 »

| Script by Alex