Pamiętnikiem opiekuje się Tośka Czarodziejka
Do 20 lipca 2008 roku pamiętnikiem opiekowała się Jennifer Black
Do stycznia 2008 pamiętnik prowadziłą Shinny Special

[ Powrót ]

Poniedziałek, 04 Sierpnia, 2008, 11:34

2. Wiatr w sier¶ci

Dziêkujê za ciep³e przyjêcie I za mi³e komentarze A teraz kolejna notka
...........................


Z niecierpliwo¶ci± czeka³em na ostatni promieñ zachodz±cego s³oñca wpadaj±cy do tej paskudnej nory. To by³y moje ostatnie chwile tutaj. Tak± przynajmniej mia³em nadziejê.
Serce ko³ata³o mi lekko z podniecenia. Czu³em siê tak jak kiedy¶… To znaczy tak jak przed laty, kiedy to w pewne czerwcowe popo³udnie z Jamesem dawali¶my nogê ze szlabanu by i¶æ na randkê. Umówili¶my siê wtedy z bli¼niaczkami, by³y numery… Kochali¶my igraæ z losem, z nauczycielami i wo¼nym. Bawi³o nas to, ta niepewno¶æ czy nas za³api± czy nie. Nie bali¶my siê, nigdy. Byli¶my nieustraszeni i na dodatek mieli¶my wiecznego farta w tej materii. Z reszt± nie tylko w tej…
Jeszcze nie wy¶ciubi³em nawet milimetra swojego nosa z tych zimnych murów, a ju¿ zacz±³em cieszyæ siê wolno¶ci±. Ju¿ rozmy¶la³em o tym gdzie pójdê, kogo bêdê chcia³ zobaczyæ i… gdzie bêdê szuka³ tej o¶lizg³ej gnidy… Ach! Zacisn±³em zêby. Dorwê go! A wtedy ju¿ bêdzie po nim…
Jêki dobiegaj±ce do mych uszu z s±siednich cel w koñcu umilk³y, by³ to znak, ¿e wszyscy ju¿ ¶pi±. By³o ciemno, poniewa¿ jedynym ¶wiat³em by³y sk±pe promienie ksiê¿yca, który na dzisiejszym niebie przypomina³ zaledwie niewielki rogalik.
Ciemne poczwary strzeg±ce wiê¼niów unosi³y siê lekko nad ziemi± patroluj±c korytarze. Marzy³y by kto¶ wyszed³ z za krat… Czasem zastanawia³em siê czy potrafi± marzyæ czy one cokolwiek czuj±? Je¶li kto¶ choæ wychyli³ g³owê dla nich równowa¿ne ze z³o¿eniem na jego ustach poca³unku. By³a to ich najwiêksz± przyjemno¶æ, tylko dla nich, bo ktokolwiek da³ siê skusiæ na ten pozornie mi³y gest koñczy³ tragicznie… Zjawa zasysa³a jego duszê…
Przesz³y mnie ciarki na sam± my¶l takiego poca³unku. Nie mog± mnie z³apaæ! Nie, nie ostatni raz ca³owa³em siê… O rany! Jaki szmat czasu temu, ale nie dziêkujê. Preferuje panie. Je¶li ju¿ mia³bym wybieraæ czy siê ca³owaæ z… to ju¿ bym nawet wola³… nie chyba jednak wola³bym tego czarnego bez twarzy ni¿ tego… Nie, nie bêdê rzyga³!
-Black! Opanuj siê!
Powiedzia³em w my¶li sam do siebie. Przymkn±³em oczy i wzi±³em g³êboki oddech. Mia³em wszystko opracowane. Od rana, kiedy spostrzeg³em tego lataj±cego cudaka o niczym innym nie my¶la³em tylko nad tym planem. Pozosta³a mi ju¿ tylko realizacja.
-James, Lilly wspierajcie mnie tam z góry! Robiê to by wreszcie was pom¶ciæ i zrobiæ to co powinienem wiele lat temu, zaj±æ siê waszym ch³opcem…
Powiedzia³em znowu sam do siebie niemal¿e bez g³osu, nikt nie móg³ mnie us³yszeæ.
Do dzie³a! Zmieni³em siê w psa, jak dawno tego nie robi³em... Na szczê¶cie tego siê nie zapomina! Fantastycznie znowu by³o byæ kud³atym czarnym czworonogiem, wolnym od trosk i obowi±zków, a¿ mi siê szczekn±æ z rado¶ci chcia³o, ale zd±¿y³em ugry¼æ siê w ten psi jêzyk.
Przecisn±³em siê przez kraty. Jako pies mia³em szansê, bo pod swoj± ludzk± postaci± nigdy bym siê nie zmie¶ci³, a po za tym nawet gdybym próbowa³ od razu bym zosta³ zaca³owany. Widzia³em ju¿ jak taki jeden chuderlaczek próbowa³, biedactwo sprzeda³ za to duszê…
Ju¿ tylko otwór w murze dzieli³ mnie od wolno¶ci… St±pa³em po woli do przodu, ka¿dy krok stawia³em niepewnie. Nie mog± mnie us³yszeæ, nie mog± zobaczyæ, nie my¶l o niczym... powtarza³em sam do siebie w my¶lach.
By³em ju¿ tak blisko wyj¶cia, kiedy sparali¿owa³ mnie okropny zi±b. Dementor zatrzyma³ siê tu¿ obok mnie, tr±caj±c kawa³kiem tej swojej czarnej szmaty, w któr± jest przyodziany. Znowu te wstrêtne dreszcze. Niech sobie ju¿ st±d spada! Chcê st±d wyj¶æ! Wiem, ¿e nie sta³ d³ugo, ale mi ten moment d³u¿y³ siê w nieskoñczono¶æ, przesta³em nawet oddychaæ, tak zapobiegawczo. Przy¶pieszy³em na wypadek gdyby mia³ pomys³ siê wróciæ, nie wiem sam kiedy to siê sta³o, ale ju¿ przeciska³em siê przez dziurê. Nie by³a ona zbyt wielka, gdybym nie by³ taki wychudzony, ca³kiem mo¿liwe, ze bym siê nie zmie¶ci³. Uda³o siê jednak moje ³apy sta³y ju¿ na krawêdzi wysokiej skarpy.
Powiew ¶wie¿ego powietrza nap³yn±³ do moich nozdrzy. Nie pamiêta³em ju¿ jak pachnie ¶wie¿y wiatr, w murach Azkabanu cuchnê³o niemi³osiernie. Tutaj wiatr pl±ta³ siê w sierci, g³askaj±c j±. Dawa³ poczucie swobody...
Spojrza³em w dó³, wszêdzie by³a woda. No, tak wiêzienie jest na wyspie, ³adny kawa³ek od l±du. Zapomnia³em o tym.
Nie by³o ani jednej ³ódki. My¶l £apa, my¶l! Roga¶, pomocy! Nie dam rady siê teleportowaæ, raz, ¿e mnie wykryj±, a dwa tutaj siê zapewne nie da. Muszê p³yn±æ, albo wracaæ… Nie musia³em ogl±daæ siê za siebie, wiedzia³em, ¿e dobrowolnie nigdy tam nie wrócê.
Nie mia³em innej opcji. Zrobi³em dwa kroki do ty³u, a potem do przodu, odbi³em siê mocno ³apami…
Czarny pies wynurzy³ siê spod wody i zacz±³ p³yn±æ w kierunku l±du. To by³a jego jedyna szansa na ocalenie. Przeprawa przez wodê nie by³a ³atwa dla mnie wycieñczonego, ale to co sobie obieca³em napêdza³o mnie. P³yn±³em d³ugo, ale nie mog³em siê poddaæ, nie teraz…

Komentarze:

oh super. jeszcze nikt tego nie opisa³ tak jak ty , nie mogê siê doczekaæ kolejnej czê¶ci

Wszystko jest perfekot, a ty piszesz po prostu ¶wietnie! Te opisy, te przemy¶lenia... Po prostu idealnie wczuwasz siê w rolê Syriusza i musze zadaæ to pytanie: Czy ty przypadkiem nie ucieka³a¶ kiedy¶ z Azkabanu? ^^ ^^ ^^ Nie?
Takie odnios³am wra¿enie, tak szczegó³owo to opisa³a¶...
Tê wolno¶æ równie¿ odzwierciedli³a¶ w piêkny i poprawny, oczywi¶cie sposób.
Zauwa¿y³am jedno powtórzeni (ach te kochane b³êdy!)
"Nie mog± mnie us³yszeæ, nie mog± zobaczyæ, nie my¶l o niczym... powtarza³em sam do siebie w my¶lach. " Dwa razy pojawi³y siê "my¶li".
Jestem bardzo ciekawa daleszogo ci±gu i...
Zapraszam ciê do pamiêtnika Fleur na nowy wpis...!

Cuuuuuudnie. Kocham te opisy, napisa³a¶ to tak, ¿e czu³am jakbym naprawdê by³a Syriuszem. Pewnie sama siê wczu³a¶ w rolê. Czekam na kolejn± wspania³± notkê i zapraszam do Ksiêgi Huncwotów

nie ma to jak wiatr w siersci
Pozdrawiam
Aurora---->

;] Ja tak samo, poczu³am siê Syriuszem...

¦iwtnie Tosiu, naprawdê gratulujê udnego wpisu.
Opisy, akcja, przemy¶lenia. To wszystko jest i to naprawdê nawysokijm poziomie.
Tak jak Eveline zaobsrewowa³am powtórzenie i jak wspominamy o b³êdach i o wietrze w sier¶æi to napisa³a¶ "sierci". Tak by³o w tekscie. Mogê siê domy¶leæ, ze to sprawka niesfornej klawiatury???
POdrawiam magicznie;*

Dodam jeszcze, ¿e ubóstwiam twoje opisy emocji!
Mniam...^^

Masz racjê K@siu to sprawka klawiatury.
A co do mnie to muszê wam zdradziæ sekret...
Po prostu jestem animagiem,
pch³± Syriusza :P

dziêki za wszystko pozdrawiam

Podoba mi siê to coraz bardziej.Rozwija siê twój talent i, muszê przyznaæ, jestem pod wra¿eniem.doskonale odda³a¶ emocje: pragnienie wydostania siê na wolno¶æ,przygotowania do ucieczki...Pogubi³a¶ przecinki,gdzieniegdzie zjad³a¶ literki.Mino wszystko podoba³o mi siê! Pozdrawiam!

To¶ka, jestem pod wra¿eniemTwoje opisy przemy¶leñ Syriusza s± na bardzo wysokim poziomie literackim i bardzo inspiruj±. Ciekawy jêzyk, styl syriuszowaty i poruszaj±ce wydarzenia- brawo! Bardzo Ci te¿ dziêkujê za komentarz w pamiêtniku Marty Pears i zapraszam do niego ponownie! Pozdrawiam

No nawet nawet notka. Ale ja bym wola³a jak by¶ pisa³a o jego ¿yciu jak by³ w szkole. Tak od 1 klasy!!!

To¶ka, ten rozdzia³ mi siê podoba³. Bardzo realistycznie opisujesz przemy¶lenia Syriusza. Tak siê sk³ada, ¿e jest on moj± ulubion± postaci± ksi±¿kow± <3333333 ^^ Pozdrawiam.

plis napisz szybko co¶ jeszcze

Lily, w³a¶nie moim zdaniem tak jest lepiej!
Ja zawsze by³am ciekawa, jak to tak naprawdê by³o z t± ucieczk± Syriusza z Azkabanu. Piszesz ¶wietnie, notka bardzo dobra. Zauwa¿y³am jedn± literówkê: "Marzy³y by kto¶ wyszed³ z za krat&#8230;" Powinno byæ "zza krat".
Bardzo mi siê podoba jak wczuwasz siê w £apê i opisujesz jego prze¿ycia. Czekam na nastêpn± notkê!
Pozdrowienia!;*

Bo¿e... To by³o piêkne. Zwróci³ siê do lily i jamesa... Do Rogasia o pomoc!! Piszesz cudownie, ty naprawdê masz talent! zapraszam na mój bloog.
www.pamietnik-syriusza.bloog.pl

Jestem pod wra¿eniem. Najbardziej spodoba³ mi siê kawa³ek w którym Syriusz wybiera³ dementora do poca³unku, heh nie ma to jak optymistyczne nastawienie.
A i jeszcze raki wzruszaj±cy jest ten fragment w którym Syriusz prosi o wsparcie z góry od Lily i Jamesa
Pozdrawiam i zapraszam do mnie

To by³o bardzo realistycznie napisane. Odczucia, plany, marzenia, przygotowanie do ucieczki. I to jak mówi³ do Jamesa i Lily...
Oprócz tych b³êdów co dziewczyny wcze¶niej wymieni³y, nie znalaz³am nic... No mo¿e brak kilku przecinków, ale w sumie to rzadko wiadomo gdzie je trzeba wstawiaæ...
To twoja druga notka, ale widzê, ¿e pobêdziesz tu naprawdê d³ugo, zadziwiaj±c nas swoimi przygodami £apy.

:d

Te przemy¶lenia Syriusza o poca³unku dementora by³y powalaj±ce dajê p.

Your website has to be the elcnorteic Swiss army knife for this topic.

1 2 3 4 »

| Script by Alex